Piękna nierządnica

Autor: Iny Lorentz

Tytuł: Nierządnica

Tłumaczenie: Marta Archman

Wydawnictwo: Sonia Draga

Seria: Nierządnica

Tom: 1

Liczba stron: 440
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2007

ISBN: 978-83-7508-031-5

Kobieta jest tylko przedmiotem do kupienia za kilka monet. (s. 129)

I to od najdawniejszych czasów, jeśli jest przedstawicielką najstarszego zawodu świata. A nawet i to niekoniecznie, jeśli weźmie się pod uwagę posagi panien na wydaniu. Dziś przeniosę Was w czasie do XV wieku wraz z Iny Lorentz (to duet pisarski Iny Lorentz i Elmara Marona) i główną bohaterką powieści Nierządnica – 17-letnią Marią Schärer.

1410 rok. Główna bohaterka jest córką najbogatszego obywatela Konstancji, kupca Mateusza handlującego winami i tekstyliami. Nazajutrz ma poślubić prawnika, Ruppertusa Splendidusa, nieślubnego syna hrabiego Henryka von Keilburg. Mateusz cieszy się z takiego zięcia, choć nie wie, że jest on chciwy i podły, że nie chodzi mu o Marię, tylko o wielki majątek jej ojca. Ruppertus bez skrupułów plecie intrygę z oszustw, kłamstw, pomówień, krzywoprzysięstwa, a nawet morderstwa. W przeddzień ślubu ojciec z córką stają się ofiarami intrygi. Maria oskarżona o nierząd trafia nocą do więzienia i tam zostaje brutalnie zgwałcona przez 3 mężczyzn. Rano jest sądzona przed Sądem Biskupim. Cały proces to farsa. Wyrok zapada szybko:

Mario Schärer, jesteś uznana winną rozpusty i próby oszukania poważnego Magistra Ruppertusa Splendidusa oraz zniesławienia porządnych obywateli i matrony. Sąd skazuje cię na trzydzieści rózg i wieczne wygnanie z miasta Konstancja oraz jego okolic. (s. 48)

I równie szybko zostaje wykonany. Nieprzytomną, skatowaną młodą kobietę znajduje wędrowna prostytutka, Hiltruda. Poruszona niezwykłą urodą umierającej,  bierze dziewczynę na swój wóz i podąża na jarmark. Opiekuje się nią i ratuje jej życie. Maria powoli dochodzi do zdrowia. Nie ma wyjścia – żeby przeżyć, przyłącza się do wędrującej z jarmarku na jarmark grupy pięciu prostytutek i uczy się nierządu. Od tej pory żółta koszula lub żółte wstążki obwieszczają wszystkim wkoło, jakim haniebnym zawodem się zajmuje. Maria musi pogodzić się z nowym życiem. Poprzysięgła zemstę i to ona trzyma ją przy życiu…

[Ruppertus] Zabrał jej ojca i prawa obywatelskie, postarał się, by należała do ludzi, których egzystencja była mniej warta niż życie owcy lub świni. (s. 121)