Przeszukując Internet w
poszukiwaniu różnych rodzajów lalek natrafiłam na lalki waldorfskie. Z
zainteresowaniem przeczytałam ich historię i uświadomiłam sobie, że w jednym z
odwiedzanych SH widywałam te lalki. Oczywiście nie zadając sobie sprawy, czym
były w istocie. Postanowiłam, że przy najbliższych odwiedzinach w SH sprawdzę,
czy jakaś się jeszcze uchowała.
No i udało się. Było
nawet kilka. Wybrałam taką najbardziej tradycyjną i co tu kryć najczyściejszą.
Przy okazji wpadła mi też w łapki laleczka , jak ktoś ją nazwał „firankowa”, to
taka , której łapki działają jak klamerka. Nazwałam ją Mila.
Przeglądając Blog Dagi - Zabawkarnia, odkryłam, że moja Mila to Rainbow Brite z serialu z lat 80tych
Zapytałam panią ile za te
dwie laleczki i usłyszałam niewiarygodną cenę 50, nie, nie , nie złotych tylko
groszy, za obydwie. Nie ukrywam, lubię takie ceny.
Moja laleczka waldorfska
jest chłopcem, ma33 cm i brązowe włosy z futerka, koszulę z biało-czerwoną kratkę
zapinana na guziczki, spodenki tyrolskie ze skóry, na szeleczkach również
zapinane na guziczki. Wszystko uszyte bardzo starannie.
Na imię dostał Hansel
(czyli Jaś) . Może znajdziemy kiedyś odpowiednią Małgosię.
Hansel nie ma
artykulacji, może leżeć, ale już o siadaniu bez podpórki nie ma mowy. Za to jak
każdy chłopiec uwielbia wspinać się na płoty.
Teraz kilka słów o
lalkach i ich historii.
Lalka waldorfska, jest
formą lalki wykorzystywaną w pedagogice Rudolfa Steinera. Nazwa pochodzi od
fabryki Waldorf-Astoria w Stuttgarcie, gdzie powstała pierwsza
szkoła w oparciu o tę myśl pedagogiczną. Głównym zadaniem tej pedagogiki jest żywe
pielęgnowanie zrozumienia istoty człowieka i jego rozwoju w powiązaniu ze
światem i społeczeństwem. Celem jest
wspieranie wszechstronnego rozwoju dziecka, rozumianego jako rozwój
trzech sfer: myślenia, uczuć i woli. Charakterystyczne dla pedagogiki
waldorfskiej jest przywiązywanie dużej wagi do działań artystycznych, a także
uczenia poprzez praktyczne działanie.
Lalka jest wykonywana ręcznie z surowców naturalnych takich
jak wełna, bawełna, jedwab. Jej wygląd jest jak najbardziej prosty,
proporcjonalny o uproszczonych rysach twarzy. Ma wzmacniać wyobraźnię i
kreatywność dziecka.
Tradycyjnie
wykonane lalki wykonane są z dzianiny, wypełnienie jest zazwyczaj wełniane.
Twarz ma lekko zaznaczony nosek, a oczy i usta są wyszyte włóczką, czasem
namalowane. Włosy wykonane z futerka, moheru, boucle, włóczki wełnianej,
bawełny lub sztucznego jedwabiu. Lalka jest miękka i ciepła, solidnie wykonana
może służyć wiele lat. Można jej szyć ubranka, także z tkanin naturalnych. Opiekować
się nią jak dzieckiem. Służy to rozwijaniu uczuć rodzicielskich i opiekuńczych.
Jest to lalka zarówno dla dziewczynek
jak i dla chłopców
