ΝουΔοΓΑΛΑΖΑίoι ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΕΣ: Ο κόσμος καίγεται και το γαλαζαίικο λιλί χτενίζεται!

 

Του Strange Attractor

Το έχω γράψει ουκ ολίγες φορές.

Η πανδημία ήταν και είναι βούτυρο στο ψωμί του Κυριάκου (και των Ποταμίσιων χίπστερ, κ.ά. που τον πλαισιώνουν).

Μια λοιπόν η πανδημία με τα λοκντάουν και την θανατολαγνεία, που την καλλιεργούν τα αδιάβλητα ΜΜΕ και μια ο παντελώς απαξιωμένος Αλέξης, κι ο δρόμος είναι ανοιχτός για την κυβέρνηση των «νοικοκυραίων» να περνάει ό,τι νομοσχέδιο της καπνίσει.

Και αυτό κάνει εδώ και 2 σχεδόν χρόνια.

Συνήθως μέσω τηλεδιάσκεψης.

Έτσι πέρασαν πράγματα και θαύματα τα οποία ο μέσος πολίτης αγνοεί κυρίως επειδή πρώτον δεν ασχολείται με την ενημέρωσή του αφού έχει άλλους νταλκάδες, ενώ τα ΜΜΕ που λέγαμε προβάλλουν ό,τι τους πει το Μαξίμου με βάση την εξάρτησή τους από την περίφημη λίστα Πέτσα.

Όπως για παράδειγμα η σπουδή που υπήρξε για να περάσουν νόμο που καταργεί τους κρατικούς ελέγχους στα αεροδρόμια και για να δώσουν 120 ζεστά εκατομμύρια στην κρητική αεροπορική εταιρία που βάφτισαν «νέο εθνικό αερομεταφορέα!», η οποία παρεμπιπτόντως ακούω πως προχώρησε σε μαζικές απολύσεις, με άλλες αντίστοιχες να φυτοζωούν χωρίς καμιά βοήθεια (π.χ. η ΕΛΙΝΑΙΡ).

Δυστυχώς δεν είδαμε ανάλογη σπουδή ή ζήλο για να καταργηθεί ο νόμος Παρασκευόπουλου, ή για να διορθωθεί κάτι στο καυτό ζήτημα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας Όπου όλα συνεχίζονται σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από την εποχή του δόγματος Τόσκα «κάντε πως κοιμάστε».

Με τον πολυδιαφημισμένο Κάλαχαν να πατάσσει με ενθουσιασμό όσους δεν τηρούν τα μέτρα για τον κορονοϊό και όσους κάνουν καταλήψεις κτιρίων, χωρίς όμως κανένα απτό αποτέλεσμα στις διάφορες δολοφονίες που συμβαίνουν κάθε τρεις και λίγο, ο οποίος όταν το αυγό της κοινωνικής κατακραυγής μπαίνει στον κ..ο, τότε σπεύδει να προσφέρει επικήρυξη 300.000 ευρώ για πληροφορίες που θα βοηθήσουν την αστυνομία να συλλάβει τους δράστες της υπόθεσης στα Γλυκά Νερά.

Και παράλληλα, ο (ειδικός) αρμόδιος υπ. Δικαιοσύνης, που είναι μικροβιολόγος στο επάγγελμα, ανακοινώνει αυστηροποίηση των ποινών φυλάκισης για ειδεχθή εγκλήματα, που αν το αναλύσουμε στην πράξη, τότε μιλάμε για 2-3 μήνες το πολύ παραπάνω έκτισης πραγματικής ποινής σε φυλακή. Τόσο καλά…

Κατά τα άλλα, μαθαίνω πως η αστυνομία κάνει καθημερινούς ελέγχους στην παραλία της Θεσσαλονίκης ελέγχοντας και επιβάλλοντας πρόστιμα σε όσους ιδιοκτήτες σκυλιών δεν τα έχουν τσιπαρισμένα, ή τα κάνουν βόλτα χωρίς λουρί!

Όλα τα υπόλοιπα τα λύσαμε φαίνεται…

Να δείτε που σε λίγο θα ετοιμαστεί και νομοσχέδιο (κατεπείγον) για τον… δημόσιο θηλασμό! Βασικό και καυτό ζήτημα στο προεκλογικό πρόγραμμα του πάλαι ποτέ ΠΟΤΑΜΙΟΥ.

Έρχεται βεβαίως και το νέο νομοσχέδιο για τα κατοικίδια, που και αυτό (όπως το άλλο με τα αεροδρόμια) είναι κόπι πέιστ από συγκεκριμένα ιδιωτικά και ιδιοτελή συμφέροντα, όπου μεταξύ άλλων (αν θέλετε το πιστεύετε) δεν μπορείτε να πάτε σε κτηνίατρο τραυματισμένο ζωάκι που θα βρείτε στο δρόμο, ή ακόμη και το δικό σας κατοικίδιο, διότι αν δεν έχει τσιπ και δεν είναι στειρωμένο θα απαγορεύεται στον κτηνίατρο να το φροντίσει με την απειλή βαρβάτου προστίμου, ακόμη και απώλειας της άδειάς του!

Θέλετε ένα ακόμη παράδειγμα;

Έχετε ένα καθαρόαιμο σκυλάκι, με όλα τα εμβόλια κλπ. και θέλετε να το ζευγαρώσετε με το αντίστοιχο του γείτονα;

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.

Γιατί;  

Διότι όλα τα κατοικίδια σκυλιά (και εκείνα των κυνηγών) θα πρέπει να είναι στειρωμένα. 

Άρα; Και πως θα βρείτε αν θέλετε ένα καθαρόαιμο σκυλάκι ράτσας;

Μόνο μέσω εγκεκριμένου δηλωμένου επίσημου εκτροφέα, ο οποίος τηρεί όλες τις φορολογικές, επαγγελματικές, χωροταξικές και κτηνιατρικές κλπ. προδιαγραφές.

Πόσοι είναι στην Ελλάδα; Μαντέψτε…

Θέλετε κι άλλα;

Σε νομοσχέδιο που είναι διαθέσιμο για διαβούλευση και υποβολή σχολίων έως την 4/6/21, στο άρθρο 6 παρ΄στ. αναγράφονται οι περιορισμοί για τους ερασιτέχνες ψαράδες.

Ξεχωρίζει η νεοεισαχθείσα απαγόρευση χρήσης ζωντανού δολώματος για τους ερασιτέχνες!!!!!

Ζωντανό δόλωμα είναι π.χ το σκουλήκι και η σουπιά, δολώματα που χρησιμοποιούνται κατά κόρον από την μεγάλη πλειοψηφία ερασιτεχνών ψαράδων.

Απαγορεύεται λοιπόν εφεξής το σκουλήκι ως δόλωμα, διότι σύμφωνα με το πνεύμα του νομοθέτη «βασανίζονται ψυχούλες».

Σε λίγο καιρό, αν η σαχλαμάρα συνεχίστει απρόσκοπτα, δεν θα εκπλαγώ αν απαγορευτούν και οι μυγοσκοτώστρες και τα εντομοκτόνα…

Κατά κει πάει το πράγμα. Μη γελάτε.

Για να μη μιλήσουμε για άλλα καινοτόμα νομοσχέδια, όπως...

 

ΝουΔοΓΑΛΑΖΑίoι ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΕΣ: Νέα παράνοια με νομοσχέδιο για το ψάρεμα

Από τον Γιώργο Χαρβαλιά

 Όλοι μας έχουμε επίγνωση ότι στα βάθη της Αιτωλοακαρνανίας, απ’ όπου έλκει την καταγωγή του ο υπουργός ανάπτυξης Σπήλιος Λιβανός, και στις Σέρρες, πατρίδα της υφυπουργού Φωτεινής Αραμπατζή, η θάλασσα πέφτει λίγο… μακριά.

   Στο κάτω κάτω, κανείς υπουργός δεν είναι υποχρεωμένος να παίζει στα δάχτυλα το αντικείμενο του χαρτοφυλακίου του, όταν πρωτοαναλαμβάνει καθήκοντα. Το πρόβλημα είναι ποιους ρωτάει για να μάθει. Και στην περίπτωση του νέου νομοσχεδίου για το ερασιτεχνικό ψάρεμα, είναι ολοφάνερο ότι τα δύο αυτά κυβερνητικά αστέρια ρώτησαν είτε τον χασάπη της γειτονιάς τους είτε τίποτα παλαβούς από αυτούς που θέλουν να μας απαγορεύσουν να τρώμε ψάρια (ελευθέρας βοσκής…) επειδή… υποφέρουν πάνω στο αγκίστρι!

Πρόκειται για το δεύτερο συνεχόμενο κρούσμα απόλυτου παραλογισμού μετά το νομοσχέδιο για τις υποχρεωτικές στειρώσεις των ζώων συντροφιάς, γεγονός που υποδηλώνει ότι αυτή η κυβέρνηση υιοθετεί ιδεοληψίες ακραίων «βιγκανιστών» ή, ακόμη χειρότερα, έχει βάλει στο στόχαστρο πατροπαράδοτες δραστηριότητες αναψυχής στη φύση, όπως το κυνήγι και το ψάρεμα.

  Οπως και να έχει το πράγμα, η διαχείριση θεμάτων που αφορούν εκατομμύρια συμπολίτες μας από αδαείς υπουργούς και εμμονικούς μανδαρίνους οδηγεί σε επικίνδυνες νομικές αυθαιρεσίες που προσεγγίζουν το όριο του γελοίου, αλλά και του εξοργιστικού.

Είχα πολλές φορές την ευκαιρία να διαπιστώσω την υποδειγματική συνεργασία των εκάστοτε υπουργών και υφυπουργών Γεωργίας με τους κυνηγετικούς φορείς. Πολιτικοί από διαφορετικά κόμματα, με εντελώς ετερόκλητες ιδεολογικές καταβολές, από τον καθαρόαιμο δεξιό Κώστα Κιλτίδη μέχρι τον αριστερό Σωκράτη Φάμελλο του ΣΥΡΙΖΑ, ενημερώνονταν σωστά, έμπαιναν γρήγορα στην ουσία του ζητήματος και αφουγκράζονταν τις ιδιαίτερες ανησυχίες των ανθρώπων της υπαίθρου, σεβόμενοι την επιθυμία τεράστιων κοινωνικών ομάδων, όπως αυτές των φίλων του κυνηγιού και της ερασιτεχνικής αλιείας.

Όλοι σχεδόν που πέρασαν από αυτές τις θέσεις, με ξεχωριστό τον αείμνηστο Βαγγέλη Μπασιάκο, έσπευδαν να συμβουλευτούν πρώτα και από τους «υπηρεσιακούς» τους ίδιους τους ανθρώπους που διακονούν αυτές τις παραδοσιακές δραστηριότητες. 

Η μονολιθική… ασχετοσύνη ήταν προνόμιο μονάχα της περιόδου Σημίτη, που προσομοιάζει, δυστυχώς, πολύ σε πρόσωπα και πράγματα με τη σημερινή.Αν δεν ήταν ο Κερκυραίος Γιώργος Δρυς, ο τότε πρωθυπουργός μάλλον θα είχε καταργήσει το κυνήγι και το ψάρεμα ως δραστηριότητες… μη συνάδουσες με το νέο ευρωπαϊκό πολιτισμικό γίγνεσθαι.  

Τελικά όμως κανείς δεν τόλμησε να τα βάλει με το μεράκι του λαού. Ακόμη και οι αντίστοιχοι υπουργοί του Γιωργάκη κατάφεραν να υπερκεράσουν τις νεωτερικές τρέλες της «πράσινης ανάπτυξης», που προνοούσε μία φύση αποστειρωμένη από τις ενοχλητικές «ερασιτεχνικές» ασχολίες του Ελληνα.

Οι σημερινοί λοιπόν όχι μόνο είναι φανερό ότι δεν ρώτησαν κάποιον που να ξέρει, αλλά αποφάσισαν να πρωτοστατήσουν στη σκληρή γραμμή απαγορεύσεων, εισάγοντας μία σειρά από κωμικοτραγικές επινοήσεις.

Το περιβόητο νομοσχέδιο, που δημοσιοποιήθηκε αιφνιδιαστικά, μπαίνοντας στη διαδικασία της διαβούλευσης με περιθώριο ελάχιστων ημερών, αρχίζει με τη βαρύγδουπη διατύπωση ότι ως ερασιτεχνικό ψάρεμα «νοείται η αλιευτική, μη εμπορική δραστηριότητα στο πλαίσιο της οποίας αλιεύονται έμβιοι υδρόβιοι πόροι για αναψυχή, τουρισμό ή άθληση». Κανείς δεν σκέφτηκε να προσθέσει και τη… βρώση. «Να πιάσω ένα ψαράκι, να φάει το παιδί μου, να βγάλω έναν θαλασσινό μεζέ, να ψήσω με τους φίλους μας». 

Αυτό το απλό δεν περνάει από το μυαλό τους. Γιατί απλούστατα δεν έχουν ιδέα από τα γούστα και τις ανάγκες του απλού λαού αυτής της χώρας. Το ψάρι σώνει και καλά πρέπει να το πληρώσεις…

Στην συνέχεια αρχίζουν οι φαιδρότητες, με πρώτη την απαγόρευση του «ζωντανού δολώματος» για τους ερασιτέχνες. Δηλαδή ο «καλαμάς» δεν θα μπορεί να δολώνει σκουλήκι. Θα κάνει casting με… ζύμη. Και ο μάστορας της συρτής δεν θα μπορεί να δολώνει ζωντανή σουπιά για να πιάσει ένα ψάρι της προκοπής. Θα βάζει την πλαστική, γιατί η κανονική… πονάει.  

Κατά την ίδια έννοια που το λαμπραντόρ απαγορεύεται να μπαίνει στη θάλασσα χωρίς το λουρί του, για… εγγυημένο πνίξιμο, όπως προβλέπει το αντίστοιχης παράνοιας νομοσχέδιο για τα κατοικίδια.

Απαγορεύεται επίσης να ρίχνεις το δόλωμα μακριά χρησιμοποιώντας ένα τηλεκατευθυνόμενο βαρκάκι σαν κι αυτά που έχουν τα πιτσιρίκια. Αθέμιτος ανταγωνισμός γαρ…

Ενας μεροκαματιάρης δηλαδή, που δεν διαθέτει χρήμα για βάρκα, στερείται του δικαιώματος να ψαρέψει λίγο πιο έξω από την ακτή με αυτή τη συσκευούλα που, ας σημειωθεί, θέλει και ιδιαίτερη τεχνική για να την κουμαντάρεις.

Πάμε και στους ψαροντουφεκάδες. 

Άλλος ένας μήνας άσκοπης απαγόρευσης για τους ερασιτέχνες! Μετά τον Μάιο το νομοσχέδιο απαγορεύει την υποβρύχια αλιεία και τον Απρίλιο! Για την προστασία -υποτίθεται- της αναπαραγωγής των ψαριών.

Λίγο να ξέρεις από ψάρια και να τα έχεις πιάσει αβγωμένα, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που ονομάζουν οι επιστήμονες «αναπαραγωγική περίοδος» δεν είναι ενιαία και συγκεκριμένη για κάθε είδος. Για να είναι σίγουροι, όμως, μειώνουν και το επιτρεπόμενο βάρος της ψαριάς στη νόμιμη περίοδο και υποχρεώνουν τον ψαροντουφεκά για ένα «μαύρο» (ροφός – στήρα – σφυρίδα) σε κάθε έξοδο. Είναι τόσο πανάσχετοι, που δεν έχουν καταλάβει ότι ο μέσος ελεύθερος δύτης μπορεί να κάνει και δέκα εξόδους χωρίς να διασταυρωθεί με «μαύρο» επιτρεπόμενου μεγέθους. Στην 11η που θα έχει την τύχη να ανταμωθεί με δύο, είναι υποχρεωμένος να «απέχει». Αυτά, βεβαίως, για τους νόμιμους… Οι παράνομοι οργιάζουν.

Η φιλοσοφία αυτού του νομοσχεδίου, που έχει και άλλες ανεφάρμοστες «πρόνοιες», υπηρετεί -υποτίθεται- την προστασία του ενάλιου πλούτου.  

Σοβαρά, κύριε Λιβανέ; 

Σοβαρά, κυρία Αραμπατζή; 

Ποιον ακριβώς κοροϊδεύετε; 

Γιατί από ψάρεμα μπορεί να μη σκαμπάζετε, αλλά φαντάζομαι σε ψαροταβέρνες έχετε πάει, για να μην πω στα κυριλέ «ψαράδικα» που συνήθως υποδέχονται τους υπουργούς. Εκεί λοιπόν, αν κάνατε τον κόπο να πάτε μέχρι το ψυγείο, θα είδατε πολλά ψάρια τρυπημένα από καμάκι. Μπορεί να σας τα διαφήμισαν και οι μαγαζάτορες: «Πρώτο πράγμα, από ψαροντούφεκο». Αλλά όχι απαραίτητα και… πρώτο μπόι. Μαζί με τα μεγάλα, και στηρίτσες μεριδιάρικες των 400 γραμμαρίων.

Τα αλιεύματα αυτά, που σερβίρονται αφειδώς και στις τουριστικές περιοχές, αποτελούν καραμπινάτη αγορανομική παράβαση, αφού απαγορεύεται ρητά να πωλούνται προϊόντα ερασιτεχνικού ψαρέματος. Και στην περίπτωση της υποβρύχιας αλιείας, τις περισσότερες φορές αλιεύονται με παράνομο τρόπο (μπουκάλες, βραδινό). Αν λοιπόν τόσο κόπτονται για την προστασία των αλιευμάτων οι αρμόδιοι υπουργοί, θα άρχιζαν από εκεί. Μαχαίρι στην πώληση ψαριών χτυπημένων από ψαροντούφεκο. Και αυστηρότατες ποινές για τα εστιατόρια που τα σερβίρουν. Μόνο που αυτό χαλάει την τουριστική πολιτική του Θεοχάρη. Και οι ξένοι επισκέπτες τι θα φάνε;

Λοιπόν, ας μην κοροϊδευόμαστε.  

Δεν έχει καμία σχέση με την προστασία των αλιευμάτων αυτό το νομοσχέδιο-έκτρωμα. 

Εντάσσεται στον πόλεμο εναντίον...

 

ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΝουΔοΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Κουλη και γαλαζαίοι "άριστοι" γιατί κυνηγάτε τους κυνηγούς;

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

 Του Θάνου Τζήμερου

Υποψιάζομαι ότι η ανόητη απαγόρευση, λόγω κορονοϊού, του κυνηγιού και του ψαρέματος, δεν οφείλεται μόνο σε ανοησία.

Οφείλεται στην επικράτηση στα κυβερνητικά κλιμάκια μιας αντίληψης που έχει θέσει υπό διωγμό δύο αρχέγονες ανθρώπινες δραστηριότητες, αλλά επειδή δεν τολμάει να το κάνει ευθέως, το κάνει συγκαλυμμένα.

Να δηλώσω ότι δεν είμαι ούτε κυνηγός ούτε ψαράς. Όμως, χιλιάδες Έλληνες είναι. Συνδυάζουν αυτές τις δραστηριότητες με τη ζωή στη φύση και την άθληση. Άλλωστε το κυνήγι θεωρείται άθλημα από το κράτος. Κι ένας ευσυνείδητος κυνηγός τηρώντας τους όρους που θέτει η νομοθεσία και οι δασικές υπηρεσίες, προστατεύει το περιβάλλον. 

Το ερώτημα λοιπόν είναι: σκοπεύετε να απαγορέψετε εντελώς κυνήγι και ψάρεμα; 

 Αν ναι, πείτε το και νομοθετήστε το. 

Αν όχι, αφήστε το ελεύθερο, όπως κάθε ατομική αθλητική δραστηριότητα. Στο φινάλε, βόλτα τον σκύλο βγάζουν και οι κυνηγοί.

Να έχετε, όμως, υπόψη πως στην άγρια φύση, θάνατος σε βαθιά γεράματα δεν υπάρχει. Κανένας λαγός και καμμιά τσίχλα δεν πέθανε “πλήρης ημερών”. Τα ζώα της φύσης, κι αυτά που κυνηγάει ο άνθρωπος, κατασπαράσσονται ζωντανά από άλλα ζώα. Όταν κάνεις αγώνα για τη σωτηρία του χρυσαετού, δεν γίνεται να ξεχνάς ότι για να ζήσει πρέπει να φάει πέρδικες και λαγούς και χελώνες (και πολλά άλλα ζωντανά). Χωρίς να τους κάνει προηγουμένως αναισθησία.

Ο άνθρωπος λοιπόν, καλώς ή κακώς, είναι κι αυτός θηρευτής, με πολλούς τρόπους. (Και θήραμα, επίσης, αν βρεθεί στα λημέρια ενός λιονταριού ή του… κορονοϊού.) Οι κροκέτες ψαριού ή κοτόπουλου που δίνεις στο παιδί για σνακ, τα ψητά ορτύκια και η σκυλοτροφή που παίρνεις για τον Αζόρ, έχουν μία προϋπόθεση: τον θάνατο του όντος που παρέχει το κρέας του. Δυστυχώς δεν έχει βρεθεί άλλος τρόπος.

Έρχεται λοιπόν η Πολιτεία και λέει “Θα κυνηγάτε και θα ψαρεύετε, αλλά όχι όποιον πάρει ο χάρος. Θα βάλουμε περιόδους, όρους, όρια, κανόνες και θα τα τηρείτε όλα για να είναι σε ισορροπία το οικοσύστημα.”  

“Αυτό θέλουμε κι εμείς” λεν οι ευσυνείδητοι κυνηγοί και ψαράδες. Άλλωστε, η τήρηση των κανόνων εξασφαλίζει το ότι θα υπάρχουν θηράματα και την άλλη σεζόν. Και τα πράγματα φαίνονταν να ισορροπούν.

Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Και οι φωστήρες της βιομηχανίας προεδρικών διαταγμάτων θεώρησαν πως τα να περπατάς, παρέα με έναν σκύλο, στο βουνό, ή να κάθεσαι σε έναν βράχο με το καλάμι, μεταδίδει τον κορονοϊό, στα ραδίκια και στα κρίταμα ίσως, ενώ το να διαδηλώνεις με άλλους 30.000 έξω από το Εφετείο δεν τον μεταδίδει. Και απαγόρεψαν εντελώς το κυνήγι και το ψάρεμα.

Μήπως θα πρέπει...