"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Ξοδεύοντας «προφίλ»

 

Γράφει ο Στέντωρ

Εχει συμπληρώσει μόλις ένα έτος στην πολιτική. Κι ωστόσο φαίνεται ήδη παλιός.

Η αρχική περιέργεια για το πρόσωπό του έχει ξεθυμάνει.

Γιατί;

Διότι η υπερέκθεση του Στέφανου Κασσελάκη έχει προκαλέσει κορεσμό ακόμη και σε εκείνους που τον παρακολουθούσαν, όταν πρωτοπροσγειώθηκε στον κόσμο μας, με σκανδαλοθηρική δίψα.

Μάλλον κάπως συναισθάνεται και ο ίδιος την πρώιμη μιντιακή γήρανση. Γι’ αυτό καταφεύγει σε αντίμετρα – όπως το να εμφανίζεται στο «ρεπορτάζ δρόμου» της πρωινής «του» εκπομπής με καπέλο και γυαλιά, σαν να ήθελε να περάσει απαρατήρητος.

Η επικοινωνιακή ένδεια είναι τέτοια που ως «είδηση» από τη ζωή του νέου κόμματος διοχετεύεται το γεγονός ότι…

 

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Η στρατηγική της ήττας, ο Φάμελλος και η επιστροφή του Τσίπρα

 

Toυ Θανάση Μαυρίδη

Ο Αλέξης Τσίπρας εξακολουθεί και είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης στο χώρο της κεντροαριστεράς.

Η απουσία του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι προσχηματική και μόνο και εξυπηρετεί την προφύλαξη της εικόνας του, έναντι μίας ενδεχόμενης και εξαιρετικά πιθανής νέας εκλογικής νίκης του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η ήττα στις επόμενες εκλογές θα ανήκει αποκλειστικά στον Σωκράτη Φάμελλο. Έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας νομιμοποιείται να οργανώσει στη συνέχεια την επιστροφή του!

Ας προσπαθήσουμε να δούμε όλη την ιστορία από απόσταση.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχασε απανωτές εκλογικές μάχες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Για κάποιον λόγο, οι σύμβουλοί του, τον είχαν πείσει ότι ήταν άτρωτος, ανίκητος. Αλλά τα πράγματα δεν εξελίχτηκαν έτσι. Ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε στην οδυνηρή θέση να χάνει τη μία εκλογική μάχη μετά από την άλλη.

Θεώρησε ότι για τα δεινά του έφταιγαν οι «σύντροφοι» που είχαν παραμείνει σταθεροί στις αρχές του Μαρξισμού.

Πίστεψε ότι έπρεπε να τους ξεφορτωθεί, χωρίς ο ίδιος να χρεωθεί μια διάσπαση.

Γι' αυτό και όταν βρέθηκε (;) στο δρόμο του ο Στέφανος Κασσελάκης, αναγνώρισε στο πρόσωπο του πρώην υμνητή του Κυριάκου Μητσοτάκη τον ιδανικό άνθρωπο που θα «σκότωνε» το αριστερό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ. Η μεταμόρφωση του Αλέξη Τσίπρα σε Ανδρέα Παπανδρέου δεν ήταν εύκολη με «βαρίδια» που ήθελαν τους τρομοκράτες της 17Ν να είναι λαϊκοί αγωνιστές.

Ό,τι έχει συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα είναι απόρροια του τρόπου σκέψης μιας ηγετικής ομάδας στελεχών που ανέδειξαν το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς σε κυβέρνηση και τώρα αναζητά έναν άλλον δρόμο για να επιστρέψει στην εξουσία.

Επειδή διαπίστωσε ότι ο κύκλος του ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε και ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει πιθανότητα να περάσει το κατώφλι του Μαξίμου με το ίδιο αφήγημα. Η «πρώτη φορά αριστερά» τελείωσε και μάλιστα με παταγώδη αποτυχία. Η ομάδα χρειάζεται ένα νέο αφήγημα. Ίσως και ένα νέο κόμμα!

Η αλήθεια είναι ότι ο Στέφανος Κασσελάκης τους χαλάει λίγο τη σούπα. Θα προτιμούσαν να επιστρέψει στις ΗΠΑ. Τα δύο ή τρία χρόνια αναμονής μέχρι τις επόμενες εκλογές είναι πολλά στην πολιτική, σχεδόν αιώνας. Και στο διάστημα αυτό, υπάρχει η πιθανότητα να αλλάξουν τα δεδομένα. Αν για παράδειγμα πάει καλά ο Νίκος Ανδρουλάκης. Δύσκολο! Αν πάει καλά ο Στέφανος Κασσελάκης. Αυτό δεν είναι και τόσο απίθανο.

Βλέπετε, η επιστροφή ενός αστέρα σαν τον Αλέξη Τσίπρα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο σίγουρη και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω της πλήρους διάλυσης του χώρου της κεντροαριστεράς. Το έχουν αυτό οι σωτήρες. Κι εκεί εμφανίζεται, συνήθως, το πρόβλημα σε τέτοιου είδους σενάρια. Οι πρίγκιπες περιμένουν ότι οι συνθήκες θα οδηγήσουν τον λαό να τους παρακαλέσει για την επιστροφή τους.

Μόνο που…

 

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Ε όχι και σοβαρός ο Φάμελλος (Ας αναρωτηθούμε τι δουλειά έχει ένας σοβαρός άνθρωπος ανάμεσα στον Παύλο τον Πολάκη και τον ελεύθερο με αναστολή Παππά)

 

Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Πείτε με κολλημένο και απόλυτο αλλά πιστεύω ότι δεν υπάρχουν έντιμοι μαφιόζοι, βίγκαν κρεατοφάγοι, παρθένες μητέρες, γυναίκες με πέος και σοβαροί συριζαίοι.

Κι αν για χάρη της συζήτησης αφήσω ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που να μπορεί να περιγραφεί ως «σοβαρός άνθρωπος» φοβάμαι ότι αυτός σίγουρα δεν είναι ο νέος του πρόεδρος.

Για αρχή να θυμίσω ότι όταν μιλάμε για μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μιλάμε για ανθρώπους που είχαν για ηγέτη τον μπρόεδρο Αλέκση, ισχυρίστηκαν ότι θα καταργούσαν τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο, συγκυβέρνησαν με τον Καμμένο Πάνο, οδήγησαν την χώρα στην οδυνηρή διαδικασία ενός δημοψηφίσματος του οποίου τελικά την ετυμηγορία (ευτυχώς) έγραψαν κανονικά.

Μιλάμε για ανθρώπους που σχημάτισαν την πιο τοξική και μισαλλόδοξη κυβέρνηση, τους ανθρώπους που στηρίχτηκαν σε έντυπα που αναβίωσαν το ήθος της Αυριανής (και στην συνέχεια της Αυριανής, την Kontra), για ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για τη χαμένη τετραετία ανάμεσα στο 2015 και 2019.

Μιλάμε για άνθρωπους που όταν επέστρεψαν στην αντιπολίτευση, αντιπολιτεύτηκαν με κεντρικό σύνθημα το Μητσοτάκη γ@@@@σαι και έγιναν ακόμα πιο τοξικοί και εχθροπαθείς από όσο ήταν όταν κυβερνούσαν.

Κι αυτά είναι τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό.

Διαφέρει ο Σωκράτης Φάμελλος από τους υπόλοιπους Συριζαίους;

«Μα και ο σύντροφος Φάμελλος είναι έτσι;» θα ρωτήσει κάποιος καλοπροαίρετος συμπολίτης και θα του απαντήσω με μια άλλη ερώτηση; Αν δεν είναι έτσι, τί κάνει όλα αυτά τα χρόνια στις ηγετικές θέσεις του κόμματος;

Αν είναι διαφορετικός από τους συντρόφους του, γιατί είναι ακόμα μαζί τους;

Αλλά δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε δια της τεθλασμένης σε συμπεράσματα για τη σοβαρότητα του συντρόφου Φάμελλου. Ούτε να απασχολούμαστε με το παρελθόν του και τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση του Αλέκση και του Στέφανου με τα κολλητά ρούχα. Ας μείνουμε στην αναφορά του στον μέχρι πριν ένα μήνα πρόεδρο του.

«Γιατί είναι γεγονός ότι ένας τυχοδιώκτης χωρίς πολιτικό έρμα, χωρίς καμιά σχεδόν σχέση με την αριστερά, μόνο με την επικοινωνία και με τη λατρεία της δικής του εικόνας προκάλεσε μια δίνη και εκμεταλλεύτηκε μια δύσκολη στιγμή: το σοκ της παραίτησης του Αλέξη Τσίπρα, τη σύγχυση της διπλής εκλογικής ήττας και επιχείρησε να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα ιδιωτικής χρήσης, σε ένα πολιτικό εκκρεμές προσωπολατρίας, εγωπάθειας, λαϊκισμού και νεοφιλελευθερισμού, έχοντας βέβαια την αμέριστη στήριξη του καθεστώτος του κυρίου Μητσοτάκη αλλά και τους γνωστούς χορηγούς επικοινωνίας, το βλέπουμε νομίζω καθημερινά τις τελευταίες ημέρες πολύ πιο έντονα, τα κυκλώματα της διαπλοκής»

Ας μη σταθούμε στο κωμικό περιεχόμενο μιας ομιλίας που ανησυχεί για τον λαϊκισμό στο κόμμα που είναι για τον λαϊκισμό ό,τι το Τσάμπιονς το Λιγκ για το ποδόσφαιρο.

Ας κάνουμε ότι δεν βλέπουμε την απέχθεια προς την προσωπολατρία που δείχνει κάποιος ο οποίος λίγες λέξεις πριν μιλά για «σοκ της παραίτησης του Αλέξη Τσίπρα».

Ας δεχτούμε ότι όλα είναι όπως τα περιγράφει ο σύντροφος Φάμελλος κι απλώς ας αναρωτηθούμε πόσο σοβαρός είναι κάποιος που επί ένα χρόνο συνεργάζεται αρμονικά και βαράει παλαμάκια σε κάποιον που θέλει να κάνει όλα αυτά τα φοβερά πράγματα.

Και πόσο σοβαρός είναι κάποιος που αφού έχει βαρέσει παλαμάκια και έχει συνεργαστεί αρμονικά με τον Στέφανο με τα κολλητά ρούχα μιλάει γι’ αυτόν με τα χειρότερα λόγια.

Τέλος ας αναρωτηθούμε τι δουλειά έχει ένας σοβαρός άνθρωπος ανάμεσα στον Παύλο τον Πολάκη και τον ελεύθερο με αναστολή Παππά.

Ή καλύτερα…

 

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Η φωτογραφία του Σωκράτη Φάμελλου στο Μάτι

 

ΑΡΘΡΟ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ για το σοβαροφανές σούργελο που έβγαλαν για αρχηγό τα γίδια του ΣΥΡΙΖΑ...

Του Μανόλη Καψή

Υπάρχει μια φωτογραφία που κυκλοφορεί στα social media τις τελευταίες ώρες και δείχνει την περίφημη σύσκεψη - παρωδία για το Μάτι, του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Θα την θυμάστε. Την σύσκεψη, όχι τη φωτογραφία.

Τότε που ο κ. Τσίπρας υποκριτικά ρωτούσε δήθεν τους υπευθύνους "πότε θα πετάξουν τα αεροπλάνα". Τότε που υποδύονταν τον συντονιστή και έκανε ότι δεν έχει ιδέα για νεκρούς και καμένους ανθρώπους, όταν τα συνεργεία είχαν ήδη περισυλλέξει και τοποθετήσει σε μαύρες σακούλες, δεκάδες θύματα της καταστροφής.

Δίπλα στον "συντονιστή" βρίσκονται σε ρόλο κομπάρσου διάφοροι ένστολοι, αλλά και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ανάμεσα σε αυτούς και ο Σωκράτης Φάμελλος, που σιωπηλός ακούει τον τότε πρωθυπουργό.

Ήταν τότε αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και ήταν μέρος του ντεκόρ που είχε στηθεί για λόγους προπαγανδιστικούς. Για να πειστεί ο κόσμος πως ο πρωθυπουργός ελέγχει την κατάσταση. Συμμετέχει και αυτός στην κοροϊδία. (Παραδίπλα είναι και ο Παύλος Πολάκης που ήταν τότε αναπληρωτής στην Υγεία.)

Αυτή η εικόνα περιγράφει τη μία δυσκολία του νέου επικεφαλής του κόμματος της ριζοσπαστικής, στα νέου του καθήκοντα. Ο νέος αρχηγός δεν είναι νέος, είναι πολύ παλιός, ανυπόφορα παλιός, δεν δημιουργεί καμία έκπληξη και κανέναν ενθουσιασμό. Είναι μια συνέχεια και μια επιστροφή στο παρελθόν.

Θα μπορέσει αυτός να συγκινήσει τους χαμένους ψηφοφόρους του κόμματος;

Θα μπορέσει να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους;

Γιατί ο "αποπεμφθείς" - όπως θα έλεγε και ο Απόστολος Γκλέτσος - μπορεί να μην είχε καμία σχέση με την παραδοσιακή αριστερά, μπορεί να ήταν αυταρχικός και νάρκισσος, αλλά τουλάχιστον είχε ένα ταλέντο. Ένα ταλέντο στην επικοινωνία. Και ήταν αρκούντως τοξικός και λαϊκιστής ώστε να συγκινεί ένα αντισυστημικό κοινό, που θα δυσκολευτεί να ακούσει τον Σωκράτη Φάμελλο.

Η δεύτερη δυσκολία του Σωκράτη Φάμελλου, που μέχρι την ξαφνική εκπαραθύρωσή του από τον (τότε) αρχηγό του κόμματος Στέφανο Κασσελάκη (για χάρη του Νίκου Παππά, που τώρα συνοδεύει τον νέο αρχηγό a propos) συμβίωνε αρμονικά μαζί του ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, θα είναι η τάση του για τον αριστερό βερμπαλισμό. Όπως όταν σε ομιλία τους στη Βουλή περιέγραφε το σχέδιό του για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας:

"Εμείς πιστεύουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, που να δίνει προτεραιότητα στο πραγματικό προϊόν και όχι μόνο στις υπηρεσίες. Να είναι συντεταγμένο το σχέδιο σε όλα τα επίπεδα: από το κράτος δικαίου μέχρι τη χωροταξία και η ευημερία να αφορά μία αγορά που είναι πλουραλιστική και όχι ολιγοπωλιακή". Νυστάζεις από τις πρώτες πρώτες λέξεις.

Όχι ότι η συμβίωση με τον Παύλο Πολάκη δεν θα έχει δυσκολίες, πόσο μάλλον που ο συνυποψήφιός του, φρόντισε να του θυμίσει ότι εκπροσωπεί το μισό κόμμα και ότι θα δώσει μάχη για το δικό του σχέδιο. Δηλαδή θα τον έχει διαρκώς υπό έλεγχο και θα ασκεί κριτική σε ότι δεν νομίζει ότι είναι αρκούντως αριστερό και "αντιμητσοτακικό", γνωρίζοντας ότι η διαγραφή του θα είναι εξαιρετικά δύσκολη από τον νέο αρχηγό. Πώς θα διαγράψεις το έτερον ήμισυ;

Αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου.

Αν θέλει να είναι ειλικρινής ο κ. Φάμελλος και να ερμηνεύσει με ακρίβεια την εκτόξευσή του στην ηγεσία του μέχρι προ τινός, δεύτερου σε μέγεθος κόμματος στην ελληνική Βουλή, στον Παύλο Πολάκη οφείλει την καλή του τύχη. Αν ο αντίπαλός του δεν ήταν παραπάνω τοξικός ακόμα κι από όσο αντέχει η εκπαιδευμένη βάση του ΣΥΡΙΖΑ (από τα χρόνια του αντιμνημονίου), δεν θα είχε καμία τύχη. Ακόμα μέρος του ντεκόρ του νέου αρχηγού θα ήταν.

Αλλά ας αφήσουμε τον κ. Φάμελλο να το διασκεδάσει, όσο ακόμα μπορεί. Μόλις ανέλαβε, έχει κάθε δικαίωμα να πανηγυρίσει την επιτυχία του και να απολαύσει τα προνόμια του αρχηγού. Έλαμπε από ευτυχία εισερχόμενος στο γραφείο του αρχηγού (και από δίπλα και ο Νίκος Παππάς, βεβαίως βεβαίως).

Ούτε είναι όλα μαύρα. Το κόμμα έδειξε ότι αναπνέει, ότι δεν έχει σβήσει τελείως - ακόμα και αν έχουν οι αρμόδιοι φουσκώσει λίγο τον αριθμό των ψηφισάντων - και ότι υπάρχει ένα κοινό που θέλει να υπάρχει ζωντανός ο ΣΥΡΙΖΑ. (Γούστα είναι αυτά άλλωστε). Ας κάνει την προσπάθειά του λοιπόν ο κ. Φαμελλος και εδώ είμαστε να την κρίνουμε.

Έχει χρόνο;

Μάλλον ελάχιστο. Έως το επόμενο κύμα δημοσκοπήσεων, με την αρχή της νέας χρονιάς. Αν οι έρευνες δείξουν ότι το κόμμα της αριστεράς κινείται κάτω και από το υπό διαμόρφωση ακόμα κόμμα Κασσελάκη, το παιχνίδι φοβάμαι ότι έχει χαθεί από τα αποδυτήρια. Δεν σώζεται η παρτίδα όσα άγνωστα ταλέντα και να δείξει ότι διαθέτει ο Σωκράτης Φάμελλος.

Που - σημειώστε κι αυτό - θα πρέπει…

 

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Το αλάθητο της Αριστεράς

 

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Ο Σωκράτης Φάμελλος κέρδισε, αλλά ο Παύλος Πολάκης βγήκε αρχηγός.

Δεν έχω συντομότερο τρόπο για να σας πω το αποτέλεσμα των εκλογών στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο παμπόνηρος Πολάκης έστησε την παγίδα στον νικητή, υποστηρίζοντας ότι περιττεύει η διεξαγωγή δεύτερου γύρου, και ο αγαθός Φάμελλος έπεσε μέσα χωρίς να καταλάβει τι έχει κάνει. Στην πραγματικότητα, με το ύφος που το είπε ο κ. Πολάκης δεν του άφησε και πολλά περιθώρια να φέρει αντίρρηση. Δεδομένου μάλιστα ότι είχε προηγηθεί η διαπίστωσή του ότι αυτός είναι ο μισός ΣΥΡΙΖΑ, δεν νομίζω να έμεινε αμφιβολία για τη νέα ισορροπία δυνάμεων στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή «αρχηγού».

Ο κ. Φάμελλος, πάντως, δεν το κατάλαβε. Ακόμη και την επομένη των εκλογών, χθες, δήλωσε ότι η στάση του κ. Πολάκη ήταν «γενναία».

Σε ένα σημείο, ωστόσο, συμφωνούν όλοι οι υποψήφιοι αρχηγοί στον ΣΥΡΙΖΑ και αξίζει να το προσέξουμε. Πρόκειται για τον ισχυρισμό ότι η περιπέτεια με τον Στέφανο Κασσελάκη ήταν ένα σχέδιο ρευστοποίησης και διάλυσης του κόμματος, που εκπορευόταν βεβαίως από την κυβέρνηση της ΝΔ. Αυτό όλοι το ισχυρίστηκαν και μάλιστα Φάμελλος και Πολάκης το επανέλαβαν στις επινίκιες δηλώσεις τους.

Να με συγχωρείτε που θα το πω έτσι ωμά, αλλά αν αυτό πράγματι το πιστεύουν και το λένε στα σοβαρά, η πράξη τους ισοδυναμεί με ομολογία βλακείας.

Γιατί ποιος τους έφερε τον κ. Κασσελάκη;

Δεν ήταν ο Αλέξης Τσίπρας και οι ισχυροί φίλοι του κόμματος (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε…) εκείνοι που τον έφεραν;

Πώς γίνεται τώρα να παριστάνουν ότι δεν ήξεραν;

Και ο κόσμος που ψήφισε τον κ. Κασσελάκη και τον έκανε αρχηγό ήταν και αυτοί βαλτοί από τη ΝΔ;

Δεν το πιστεύουν. Το λένε όμως επειδή θέλουν να δίνουν την εντύπωση ότι το πιστεύουν και αυτό είναι είναι ακόμη χειρότερο νομίζω. Ολη η Ελλάδα, πλην των φανατικών κασσελίστας, έβλεπε ότι ο άνθρωπος ήταν ανεπαρκής για τον ρόλο του και αστείος. (Βλέπετε πόσο κομψά και δίκαια το θέτω;)

Ολοι τον παρακολουθούσαν, γιατί όλοι ξεκαρδίζονταν με τα καμώματά του και τα τέρατα που εκστόμιζε.

Ολοι ήξεραν, γιατί όλοι έχουν μάτια για να βλέπουν, αφτιά για να ακούν και μυαλό για να καταλαβαίνουν. Εκτός από τους συριζαίους, αν πάρουμε στα σόβαρα τον ισχυρισμό περί σχεδίου.

Εχω άδικο που λέω ότι αυτή η στάση ισοδυναμεί με ομολογία ευήθειας;

Κατά την κρίση μου, οπωσδήποτε το καταλαβαίνουν, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να παριστάνουν τα αθώα θύματα μιας άθλιας κυβερνητικής συνωμοσίας, από την οποία στο τέλος τα κατάφεραν να γλιτώσουν. Επιλέγουν ενσυνειδήτως την εξήγηση που τους μειώνει προσωπικά, που τους παρουσιάζει αφελείς και ανυποψίαστους, επειδή υπερασπίζονται κάτι πολύ ανώτερο από τον εαυτό τους. Υπερασπίζονται το αλάθητο της Αριστεράς.

Η Αριστερά, ξέρετε, ποτέ δεν κάνει λάθος στο επίπεδο των ιδεών. Αυτές είναι αιώνιες, αναλλοίωτες, αξιωματικές, δεν τίθενται ποτέ υπό αμφισβήτηση. Τα λάθη γίνονται πάντα από τους ανθρώπους στην εφαρμογή. Δεν την πάτησε, λοιπόν, μόνη της η Αριστερά με την επιλογή του Κασσελάκη· τους την έστησε η κακιά και μοχθηρή Δεξιά!

Απορώ πώς δεν ντρέπονται να τα λένε αυτά στην ηλικία που έφτασαν…

 

ΙΔΡΩΜΕΝΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ

 

Ο Νικόλας Φαραντούρης, μετά την ψυχρολουσία του 5%, ανακοίνωσε ότι σηκώνει τα μανίκια και ρίχνεται στη μάχη.

Μπράβο του! Αξιοθαύμαστος ο ζήλος και η αυταπάρνησή του, χωρίς αμφιβολία.

Πρώτα όμως...

 

ΣΥΡΙΖΑίικα ΔΙΕΘΝΗ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Αριστερή "ηθικά πλεονεκτούσα" μπουρδελότσαρκα!


Του Ιωσήφ Φουσέ


Πιτσιρικάδες, εκεί πριν το Λύκειο, αφού πίναμε μια φραπεδιά στην πλατεία, μερικές φορές καβαλάγαμε το 402 και κατεβαίναμε Κάνιγγος. Από κει παρέες των 5-6 συμμαθητών, φτάναμε μέχρι πλατεία Καραϊσκάκη ακολουθώντας τα μονοπάτια της μπουρδελότσαρκας.

Παραδοσιακά μπουρδελάκια, με την τσατσά, τον νταβά, τη λεκανατζού και το κόκκινο φωτάκι στην εξώπορτα. Πουτάνα μία...Ανά τέταρτο έβγαινε ημίγυμνη για επίδειξη προσόντων.

Η αλήθεια είναι ότι πιο πολύ για το μάτι τρέχαμε, γιατί ψιλοκωλώναμε να χωθούμε στην ουρά, πίσω από κάτι ντεκλαρέ τυπάκους που βρώμαγαν ιδρωτίλα μέχρι Μοναστηράκι και αρχές Θησείου. Μερικοί είχαν και μακρύ μαλάκι μέχρι τους ώμους, κατσαρό σαν περμανάντ. Οι λεγόμενοι και Λουί Κενζ....

Σε ένα ισόγειο, η τσατσά κένταγε. Να περάσει η ρημάδα η ώρα.  
 
Ξαφνικά βγαίνει ολόγυμνο το κορίτσι, Χριστινάκι το όνομα, καλοφτιαγμένο και κομματάκι ντροπαλό...

Η τσατσά άφησε το κέντημα και με σχετική βαρεμάρα ξηγήθηκε για χιλιοστή μάλλον φορά το ποίημα...

"Τσιμπουκάκι, πισωκωλλητούλι, νάζια στο κρεβάτι, δραχμάς 500"...Μεταλλικές ή μη...

Ψαρώνω λίγο και αφελώς ερωτώ: "Καλά το τσιμπουκάκι, καλά το πισωκολλητούλι, το νάζια στο κρεβάτι τι περιλαμβάνει;;"....

Με κοιτά η τσατσά, με το μάτι το έμπειρο που τα χει δει όλα απ' την καλή και απ' την ανάποδη, και μου σφυρίζει το παρασύνθημα: 


ΝουΔο-γαλαζαίιοι ΕΘΝΙΚΟΙ ΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΕΣ: Ο μαθητής έφαγε τον δάσκαλο

 

Του Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

Ο μητσοτακισμός ως θεωρία και πράξη εκφράζεται μέσω της εκποίησης του συνόλου της οικονομικής δραστηριότητας και των κρατικών και ιδιωτικών πάγιων ιδιοκτησιακών στοιχείων της χώρας στο πολυεθνικό κεφάλαιο, συμπληρούμενος από τη βαριά φορολογία των Ελλήνων και, τέλος, με την αντικατάσταση του ελληνικού πληθυσμού με αλλοεθνείς, κυρίως μουσουλμάνους.

Προς αποκατάσταση της αλήθειας, θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο μητσοτακισμός δεν άρχισε το 2019, αντιθέτως προϋπήρχε. ∆άσκαλοί του υπήρξαν οι Σαμαράς – Βενιζέλος.

Η δυαρχία αρχικά μετέτρεψε τους Έλληνες από ιδιοκτήτες σε ενοικιαστές στα σπίτια τους μέσω του ΕΕΤΗ-∆Ε-ΕΝΦΙΑ.

Ταυτόχρονα προσκάλεσε το τουρκοαραβικό κεφάλαιο στην Ελλάδα και άρχισε τον διωγμό των Ελλήνων. Το νησί Οξυά, αν και ανήκει στη ζώνη Natura, πουλήθηκε το 2013 αντί 5,6 εκατομμυρίων ευρώ στους Καταριανούς, δηλαδή στους Τούρκους. Με αυτές τις πράξεις ο Σαμαράς κάλεσε το διεθνές κεφάλαιο να επενδύσει στην Ελλάδα όχι μέσω της εκβιομηχάνισης και της τεχνολογίας, αλλά διά της εκποίησης της εθνικής γης.

Μεταξύ άλλων, ο Σαμαράς ήταν ο πρώτος που συστηματικά εφάρμοσε την οικονομική εξόντωση των Ελλήνων. Αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 2 έτη, μείωσε 5%-15% τις πάνω από τα 1.000 ευρώ συντάξεις και 83% το εφάπαξ, κατάργησε την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και τα επιδόματα αδείας στο ∆ημόσιο και στους συνταξιούχους. Μείωσε τον χρόνο ενημέρωσης των απολύσεων στους 4 αντί των 6 μηνών, αύξησε τον φόρο στο υγραέριο κίνησης κατά 23 λεπτά, επέβαλε έκτακτη εισφορά στα φωτοβολταϊκά και κυρίως εισηγήθηκε τον αντιρατσιστικό νόμο, με τον οποίο διώχθηκαν δεκάδες Έλληνες, αδίκως στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Ο Σαμαράς ήταν ο πρώτος που επέβαλε τη συγκεκαλυμμένα πολιτική εκτροπή και επέδειξε τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνται τα πολιτικά πραξικοπήματα, φυλακίζοντας την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χ.Α. επειδή του αφαιρούσε ποσοστό της εκλογικής του δύναμης, διδάσκοντας τους επόμενους μνημονιακούς πρωθυπουργούς ότι η φυσική εξουδετέρωση των πολιτικών αντιπάλων αποτελεί νομιμοποιημένη και αποδεκτή πράξη.

Ο Σαμαράς υπήρξε ο δάσκαλος και ο πνευματικός μέντορας του Τσίπρα και του Μητσοτάκη. Ο τελευταίος, πλην της δικαστικής οδού και ίσως της πιθανής ιδρύσεως proxy κομμάτων, ανήγαγε την εξουδετέρωση των πολιτικών του αντιπάλων σε επιστήμη μέσω της μεταγραφής στη Ν.∆. των πολιτικών υπολειμμάτων του σημιτικού ΠΑΣΟΚ, της Ακροδεξιάς της «περικεφαλαίας» και της Αριστεράς.

Πριν από περίπου 30 χρόνια, μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, απόγονος πολιτικών προσφύγων και κνίτης, είχε την τύχη να έχει επιβλέποντες διδακτορικού δύο αναπληρωτές καθηγητές, οι οποίοι υπήρξαν εξαιρετικοί επιστήμονες και θαυμάσιοι άνθρωποι. Ο φοιτητής, μέσω των κομματικών διαδρομών, έγινε καθηγητής πριν από τους επιβλέποντες καθηγητές, τους οποίους καταψήφισε στην προαγωγή τους, με αποτέλεσμα και οι δύο να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια μέσα σε έναν χρόνο λόγω του ψυχικού άλγους.

Στον ακαδημαϊκό χώρο υπάρχει η ρήση «Ο μαθητής έφαγε τον δάσκαλο», την οποία οι δύο επιβλέποντες αγνόησαν, όπως αγνόησαν και τη ρήση «Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος».

Τον «δάσκαλο» Σαμαρά «έφαγε» ο «μαθητής» Μητσοτάκης, επειδή ο πρώτος, ως μη οικείος του ακαδημαϊκού χώρου ναι μεν δικαιολογείται να μη γνωρίζει ότι ο «μαθητής τρώει τον δάσκαλο», δεν δικαιολογείται όμως να αγνοεί τη δεύτερη ρήση, καθώς επίσης και ότι «παλιός εχθρός φίλος δεν γίνεται».

Τη δεύτερη ρήση ο Σαμαράς την έμαθε από την πρώην ακροδεξιά πτέρυγα, την οποία αυτός έφερε στη Ν.∆..

Την τρίτη ρήση ο Σαμαράς τη διδάχτηκε από τον Μητσοτάκη, ο οποίος τον πέταξε από τη Ν.∆., αφού έχασε την ευκαιρία να τον εξουδετερώσει πρώτος την περίοδο της πρωθυπουργίας του.

Τέλος, ο Σαμαράς αγνόησε …

ΝουΔο-γαλαζαίικο ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟ ΚΟΥΛΟ-ΧΑΝΕΙΟ: Ανάκαμψη με τις δουλειές στους Πακιστανούς;


Του Γιώργου Κράλογλου

Καθησυχαστική η κυβέρνηση προς τους αγρότες που χάνουν σοδειές γιατί τους λείπουν χέρια. Θα λύσουμε το πρόβλημα με τους Πακιστανούς που θα φέρουμε...

Καθησυχαστική και προς την υπόλοιπη παραγωγή. Έχουμε την πρωτιά στην απορρόφηση των  φόρων των φορολογούμενων της Ε.Ε. από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Σχεδόν τα μισά τα πήραμε και μένουν κάπου 20 δισ. ευρώ που θα πάρουμε πριν τα μαζέψει το ΤΑΑ. Το πότε θα σας τα δώσουμε και αν θα τα δώσουμε σε εσάς και όχι στο κράτος (για να κάνει αυτά που μας εξυπηρετούν στις εκλογές του 2027) θα το πούμε στο τέλος του 2025.

Καθησυχαστική προς τους επαγγελματίες προς την αγορά ακινήτων και προς τους "κορυφαίους πυλώνες" της οικονομίας μας, τον τουρισμό και το έτοιμο φαγητό με "βαριά βιομηχανία" τα σουβλατζίδικα. Πληρώστε μας τώρα φόρους διαμονής στα ξενοδοχεία, φόρους για τα νοίκια σας, φόρους ΕΝΦΙΑ για τα ανοικτά και κλειστά μαγαζιά και το 2026 (αν δεν έχουμε κάνει εκλογές επειδή ίσως μας συμφέρουν...) θα πάρετε και κάποιες μειώσεις να πληρώσετε 4πλάσιες τιμές στην ενέργεια επειδή επιμένετε επιχειρηματικά...

Καθησυχαστική και προς τους εργαζόμενους και για δουλειές και για τις αμοιβές τους. Εμείς θα κανονίσουμε να πάρετε 950 ευρώ, χωρίς να σας βεβαιώνουμε, τι θα βάλετε στην τσέπη... Και θα φροντίσουμε να φέρουμε και επενδυτές να σας τα δώσουν γιατί αν περιμένουμε από τους ντόπιους δεν πρόκειται να τα καταφέρουμε... Τώρα αν δεν έλθουν αυτοί (που εμείς και κανείς άλλος νομίζουμε ότι θα έλθουν...) πρόβλημά τους... Το δικό μας  πρόβλημα θα λυθεί με εισαγόμενους από Πακιστάν και Μπαγκλαντές.

Καθησυχαστική και η αντιπολίτευση στο σύνολό της μπροστά σε όλα αυτά. Δώστε μας 2-3 χρόνια που χρειαζόμαστε να λύσουμε τα εσωτερικά προβλήματα. Και να βρούμε προσωρινούς και οριστικούς προέδρους... Και έχουμε καιρό να ασχοληθούμε με αυτά που είναι ήδη στον δρόμο για την οικονομία. Μέχρι τότε θα βγάζουμε από τα ράφια μπαγιάτικες πολιτικές κονσέρβες. Και θα λέμε ανοησίες που δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με την πραγματικότητα. Κατά τα άλλα την δική μας δουλειά (εκτός από τις κονσέρβες...) θα την κάνει η εσωτερική αντιπολίτευση της κυβέρνησης...  

Αν μπορείτε ανατρέψτε αυτή την εικόνα που βγάζει αυτή την ώρα τόσο η οικονομία μας όσο και η πολιτική σκηνή (από την κυβέρνηση ως την αντιπολίτευση στο σύνολό της).

Ανατρέψτε την εικόνα και δώστε μας στοιχεία που να πείθουν για μια άλλη πραγματικότητα. Στοιχεία που να απαντούν τουλάχιστον στα βασικά ερωτήματα που βγαίνουν από τις παραπάνω τραγικές αλήθειες.

Θα λύσει το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές το αγροτικό μας πρόβλημα έλλειψης δικών μας αγροτών; 

Ο κατώτατος των 950 ευρώ θα ανακόψει την μετανάστευση των νέων;

Με τι λεφτά θα χρηματοδοτεί το κράτος τις ανάγκες του και τις ανάγκες ανάκαμψης (ανθεκτικότητα υπάρχει κατά πως φαίνεται...) μετά το 2026 που η Ε.Ε. θα μαζέψει το ΤΑΑ και δεν θα το ξαναφέρει. Τουλάχιστον σε ορατό μέλλον;

Γιατί το κράτος...

 

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Κόμμα Κασσελάκη: Μία καλογραμμένη έκθεση του αυτονόητου

 

Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ

Η ιδρυτική διακήρυξη για το Κίνημα Δημοκρατίας, που διάβασε ο Στέφανος Κασσελάκης, είναι ένα καλογραμμένο κείμενο. Και η απόδοση του, από τον πολιτικό αρχηγό, ήταν εξαιρετική. Πράγματι, όπως μας είχε διαβεβαιώσει πριν από ένα χρόνο, μαθαίνει γρήγορα και τα ελληνικά του ήταν άρτια. Διότι δεν χρειάζεται, απλώς, να διαβάζεις αυτό που βλέπεις στις οθόνες, πρέπει να είναι και κτήμα σου.

Ωστόσο αυτά που μας είπε ο Κασσελάκης θα μπορούσαμε να τα ακούσουμε και από άλλους. Δεν παρουσίασε, δηλαδή, κάτι που θα σε κάνει να γυρίσεις στο διπλανό σου και να του πεις ένα «ουάου», αντίστοιχο με εκείνο του Βαρουφάκη στον Ντάισεμπλουμ. Η διακήρυξη περιέχει αυτονόητες κοινοτοπίες, πασπαλισμένες με λίγη ψηφιακή δημοκρατία και συμπερίληψη.

Και για να γίνω πιο σαφής.

Οι αξίες του κόμματος είναι συμμετοχική δημοκρατία, επιχειρηματικότητα και  καινοτομία, πατριωτικός χαρακτήρας, ελληνική κινητικότητα, έξυπνο κράτος, κοινωνικό κράτος, ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, δικαίωμα στην εργασία, φορολογική δικαιοσύνη, κοινωνία της συμπερίληψης, ανεξαρτησία από τα συμφέροντα, ευρωπαϊκό όραμα,  κλιματική δικαιοσύνη, ενεργειακή δημοκρατία, προσβάσιμος πολιτισμός και ψηφιακή δημοκρατία. Μερικά από αυτά δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα ή βρίσκονται στη σφαίρα του ονειρικού, του ανέφικτου. Και αν αφαιρέσεις τη συμμετοχική δημοκρατία (δηλαδή;), τα ίδια μπορεί να σου έλεγε και ο Μητσοτάκης ή ο Ανδρουλάκης. Ωραία πράγματα, που τα ακούμε εδώ και χρόνια. Και ο Θεοδωράκης όταν έκανε το «Ποτάμι» τα ίδια είπε.

Ο Κασσελάκης έβαλε και από δίπλα την 3η του Σεπτέμβρη (την πρώτη, όχι του Ανδρέα, αν και κάποιοι πασόκοι μπορεί να τσιμπήσουν), τον Ελ. Βενιζέλο, τον Λαμπράκη, τον Γλέζο, το Πολυτεχνείο. Εδώ φεύγει ο Μητσοτάκης και αφήνουμε μόνο τον Ανδρουλάκη.

Με δυο λόγια, ακούσαμε μία καλογραμμένη έκθεση του αυτονόητου, την οποία δεν θα θυμάται κανένας σε μερικές ημέρες καθώς θα έρθει η πραγματική ζωή να σκονίζει το νέο γυαλιστερό κόμμα.

Διότι…

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Τους πήρε ο Κασσελάκης τους μισούς

 

Toυ Σάκη Μουμτζή

Όσες αριστερές αλχημείες και να κάνουνε, το 140.000 δια το 2 δίνει 70.000 και για την επαλήθευση, αν πολλαπλασιάσουμε το 2 με το 70.000 θα μας δώσει 140.000.

Νομίζω μετά από αυτή την ατράνταχτη απόδειξη ουδείς θα αμφισβητήσει τον τίτλο αυτού του άρθρου. Όταν εκλέχτηκε ο Κασσελάκης ψήφισαν στον πρώτο γύρο 148.821 φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ χθες 70.000 και κάτι ψιλά. 

Μπορούμε να βγάλουμε πολιτικό συμπέρασμα;

Φυσικά! Αν του επέτρεπαν να κατέβει υποψήφιος μάλλον δε θα χρειαζόταν δεύτερος γύρος. Ο Στέφανος Κασσελάκης θα τους κέρδιζε από τον πρώτο. Συνεπώς, οι απαράτσικ του ΣΥΡΙΖΑ κάτι μυριζόταν και τον απέκλεισαν. Παλιές καραβάνες, έχουν ανεπτυγμένο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και φαίνεται πως δικαιώνονται. 

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (20.30) δε γνωρίζω το αποτέλεσμα και προσωπικά ελάχιστα με ενδιαφέρει. Αυτός ο χώρος έχει τελειώσει και μπαίνει σε φάση αποσύνθεσης και πολυδιασπάσεων, ανεξάρτητα από το ποιος θα εκλεγεί αρχηγός.

Φυσικά, είναι πρόωρο να προδικάσω την πορεία του κόμματος Κασσελάκη, καθώς τα πάντα εκεί θα εξαρτηθούν από τις ικανότητές του. Κόσμο έχει, βουλευτές έχει, να δούμε πώς θα λειτουργήσει ο ίδιος απαλλαγμένος από τα βαρίδια των 87 ή των 160. 

Πάντως, ο Κασσελάκης ξεκινά με ένα σημαντικό πλεονέκτημα, άμεσα μετρήσιμο. Μπορεί να πει, χωρίς καμιά αμφισβήτηση, πως οι μισοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψαν το κόμμα, όταν η σωματοφυλακή του Τσίπρα τον απέκλεισε από τη διεκδίκηση της ηγεσίας. Άρα, μόνος μου εναντίον όλων σας και σας κερδίζω. 

Αυτά είναι τα εύκολα.

Τα δύσκολα για τον Κασσελάκη θα έρθουν στη συνέχεια όταν θα πρέπει να παραγάγει πολιτική. Να κάνει προτάσεις, να παίρνει θέσεις, να συντονίζει τα στελέχη του κόμματός του, να πείσει τελικά ότι δεν είναι ένα ακόμα κόμμα της Αριστεράς. Μπορεί; 

Και δυο λόγια για τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος δήλωσε πριν από δύο ημέρες πως «δεν είμαι θιασώτης της απομόνωσης και του αναχωρητισμού».

Ουδείς περίμενε να πει κάτι διαφορετικό, διότι και είναι ακόμα σχετικά νέος και κυρίως διότι έχει την πολιτική στο αίμα του. Το κρίσιμο ζήτημα για αυτόν είναι πώς θα επιστρέψει και το πώς θα αναμορφώσει την εντελώς αρνητική εικόνα που έχουν οι πολίτες για το άτομό του. 

Διότι προφανώς…

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Η ανάσα του Πολάκη στον σβέρκο του Φάμελλου

 Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΕΥΘΥΜΑΚΗ

«Δεν χρειάζεται δεύτερος γύρος. Δεν θέλω να ταλαιπωρώ τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι απόψεις μου δεν είναι πλειοψηφικές, αλλά αυτά που λέω είναι ο μισός ΣΥΡΙΖΑ». Μέσα σε μια δήλωση τριών λεπτών, η μεγαθυμία και η απειλή σε ενιαία συσκευασία. 

Ο αιώνιος Πολάκης. Που άλλαξε προεκλογικά κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, για να επιστρέψει μετεκλογικά στο σουλούπι με το οποίο τον γνωρίσαμε.  

Αλλάζει ο άνθρωπος; 

Και γιατί να αλλάξει δηλαδή;  

Ως μπουλντόζα τοξικότητας και επιθετικότητας έφτασε εκεί που έφτασε. Τώρα θα εγκαταλείψει την συνταγή του; Για ποιον λόγο; 

Εντάξει, χρειάστηκε μια μεταμόρφωση λίγων εβδομάδων ώστε να μην πάθει overdose τοξικότητας το εναπομείναν ταλαιπωρημένο κοινό των Συριζαίων, αλλά, εδώ που τα λέμε, ποιος ψήφισε Πολάκη για να τον δει να γίνει σαν τον Φαραντούρη ή σαν τον Φάμελλο; 

Τον γνωστό «αψύ» ψήφισαν για αρχηγό, όχι τον «αγνώριστο» της προεκλογικής περιόδου.  

Αν το καλοσκεφτούμε, η πορεία του Πολάκη από το 2012 που έφυγε από τον Καζάκη και πήγε στον Τσίπρα, ως το προχθεσινό 43,51% και την ανάδειξή του σε de facto υπαρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μνημειώδης. Αυτά που ο λογικός και μετριοπαθής άνθρωπος απεχθάνεται στον Πολάκη, την εχθροπάθεια, την τοξικότητα, την αγένεια και το θράσος, έχουν αποδειχθεί πραγματικό χρυσορυχείο για τον ίδιο. Εκεί που δυο φορές το τελευταίο διάστημα (με απόφαση δύο αρχηγών) κόντεψε να βρεθεί εκτός κομματικού μαντριού, έφτασε παρά τρίχα να χριστεί τσομπάνος στη στάνη. Θρυλική ανατροπή

Φυσικά ο Πολάκης θα είναι πέτρα στο παπούτσι του Φάμελλου.  

Αυτά τα περί ενότητας και κοινής πορείας όλων που είπε στη δήλωσή του είναι κουραφέξαλα. Τέτοιες πολιτικές έννοιες είναι σαν το νερό. Παίρνουν το σχήμα του δοχείου στο οποίο μπαίνει, άρα ο καθένας εκεί μέσα τις καταλαβαίνει και τις χρησιμοποιεί όπως τον βολεύει. Εξάλλου οι «87» ήταν αναφανδόν υπέρ της εκδίωξης Πολάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ, θαρρείτε πως ο Σφακιανός τα ξεχνάει κάτι τέτοια;  

Ή σας φαίνεται άνθρωπος που...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟ-ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Φρούτα της εποχής ή ινστιτούτα της διαδοχής;

 

Γράφει ο Γιάννης Πανούσης

Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη με την κυβέρνηση-τσίρκο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητων σουργελοξεφτιλαράδων

 

....πως είναι στρογγυλοί-επιμένω-οι οριζόντοι

Γιάννης Σκαρίμπας, Τρελός;

 

Μέσα στο γενικό ορυμαγδό των τελευταίων συγκαλύψεων κι αποκαλύψεων ο Έλληνας πολίτης αναζητά ένα ξέφωτο,  μια αχτίδα ήλιου προς την αλήθεια, ενώ ο Έλληνας πολιτικός προτιμάει τη συννεφιά για να κρύψει ανομήματα ή διλήμματα.

Τα επι-φαινόμενα:

οι μεσσίες της πολιτικής και οι ‘μάγοι’ του θεωρητικού τσίρκου έχουν ένα διπλό πρόβλημα:πρώτα,  την αγωνία τους για το αν θα πετυχαίνουν εσαεί τα κόλπα τους και δεύτερο, τι θα συμβεί αν το κοινό ανακαλύψει την [οφθαλμ]απάτη

πολλοί κομματικοί όταν μιλάνε για τον εαυτό τους ισχυρίζονται πως θυσιάζονται για τον λαό, όταν μιλάνε στον λαό ισχυρίζονται ότι υπηρετούν ανώτατα ιδεώδη κι όταν δεν μιλάνε, έχουν πει σε ‘κύκλους τους’ να διαδίδουν ότι αναστοχάζονται

τα αντι-μέτωπα κατά των μεν έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με τα μέτωπα κατά των δε, την ιδια εμπάθεια και τα ίδια ηθικοπολιτικά λάθη

όσοι κομματικοί ‘πορτιέρηδες’ δηλώνουν ότι θα κάνουν face control για να μεταγράψουν πολιτικούς από άλλα κόμματα οφείλουν πρωτίστως να κοιταχθούν οι ίδιοι στον καθρέφτη της συνέπειας για να δουν ποιό είναι το πρόσωπό τους μετά από τόσα ιδεολογικά botox

η Αριστερά κόπηκε στα 5, η Δεξιά στα 3, το ΠΑΣΟΚ στα 2 και κάτι, οπότε το όλον πολιτικό σύστημα φαίνεται ν’ ανακατασκευάζεται, χωρίς όμως να είναι ορατός ο εργοδηγός

έχουν περάσει πολλά μορφώματα εν είδει think tanks από τη χώρα: ΙΣΤΑΜΕ Ανδρ.Παπανδρέου, ΟΠΕΚ Κ.Σημίτη, ΙΝΕΡΠΟΣΤ Γερ. Αρσένη μεταξύ άλλων. Τα παραπάνω ήταν φανερό τι εξ-υπηρετούσαν, ενώ το ινστιτούτο του Αλέξη Τσίπρα στέκει σαν το μετέωρο βήμα του πελαργού

η απόσταση από την εξουσία φέρνει απόσπαση από την ηγετική ομάδα, η διάσταση απόψεων φέρνει διάσπαση κομμάτων, καμία όμως ιδεοληπτική κατάσταση θολούρας δεν φέρνει ανάσταση ζωντανών πολιτικών[γιατί από πεθαμένους πρώην κάθε μέρα ορισμένοι νεκρανασταίνουν κάποιους]

Μήπως αυτό το καθημερινό πέρα-δώθε χωρίς νήμα και νόημα, ως ανακύκλωση των ίδιων προσώπων και των ίδιων λόγων, πρέπει…

ΠΑΣΟΚ-ο-ΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η προνομιούχος πασοκάρα

 Όλα τα 'χε η Μαριορή, το άγχος για τα νέα προνόμια του ΠΑΣΟΚ, τώρα που έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, μας έλειπε...

 

ΑΡΘΡΟ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ
 

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

 

Νέα μόδα: η συζήτηση για το τι έχει λαμβάνειν το κόμμα που διέλυσε την Ελλάδα και υπονόμευσε στρατηγικά το έθνος. 

Τώρα, βλέπετε, περνά στην επόμενη πίστα και αυξάνεται το ενδιαφέρον για την καλοπέραση των πασοκτζήδων.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τη μαμάλα της εξουσίας και διαλύεται σαν ξύλινο σπιτάκι που περνά από πάνω του τυφώνας. Χάνει και τους βουλευτές που χρειαζόταν για να φέρει το βαρύτιμο κοινοβουλευτικό αξίωμα της… αξιωματικής αντιπολιτεύσεως. Θα χάσει και μετακλητούς υπαλλήλους, που θα τους πάρει το ΠΑΣΟΚ (ακόμα περισσότεροι ικανοποιημένοι πρασινοφρουροί). 

Θα χάσει και χλιδάτα γραφεία, που θα τα πάρει το ΠΑΣΟΚ. 

Θα χάσει και χρόνο ομιλίας στη Βουλή και θα τον πάρει το ΠΑΣΟΚ

Μέχρι τώρα, οι απώλειες για τους πολίτες δεν είναι και τόσο σημαντικές. Από οικονομικής απόψεως, μας έρχεται «μία η άλλη». Τι να πληρώνεις μετακλητούς πασόκους, τι συριζαίους. Τι να πληρώνεις γραφειάρες στους γνήσιους πασόκους, τι να πληρώνεις τη ροζ ιμιτασιόν έκδοση. 

Και από τις ομιλίες στη Βουλή, πάλι «μία η άλλη». Τα ίδια φούμαρα τσαμπουνάνε, συνεδριάσεις στη Βουλή δεν μπορεί να παρακολουθήσει νοήμων άνθρωπος χωρίς να κλονιστεί η υγεία του, οπότε τι μας κόφτει;

Εκείνο που μας κόφτει είναι το περίπου μισό δισ. ευρώ που χρωστά στις τράπεζες το κόμμα του Σημίτη, του Ανδρέα, του Άκη, του Γιάννου, του Κουτσόγιωργα και του Γιωργάκη.  

Να ακούς ότι έχουν ακόμα λαμβάνειν προνόμια αυτοί οι άνθρωποι σου ’ρχεται κάπως βαρύ. ∆εν χωνεύεται. 

Υπό κανονικές συνθήκες, σε κανονική χώρα, θα έπρεπε να έχει κλείσει οποιοδήποτε κόμμα με τα φέσια του ΠΑΣΟΚ και να έχουν κατασχεθεί τα περιουσιακά στοιχεία του (από τα ντέξιον και τα συρραπτικά στα γραφεία μέχρι το λογότυπο και οι περιουσίες των προέδρων, των μελών της Κεντρικής Επιτροπής και των οικονομικών διευθυντών του). 

Κι αντί να γίνει αυτό, η Βουλή, δηλαδή αυτοί που εμείς τους ταΐζουμε, τους δίνει επιπλέον προνόμια! Και υπάρχουν και άνθρωποι που δεν έχουν μεν κάποιο οικονομικό συμφέρον από τούτο το εξωφρενικό σκηνικό, αλλά χαίρονται επειδή το ΠΑΣΟΚ θα αποκτήσει κι άλλα προνόμια για να κάνει καλύτερα τη δουλειά του. 

 Όπου «δουλειά», βλέπε την...

 

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Αχ - Βαχ

 

Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Ο Στέφανος είχε πλάκα όσο ήταν ΣΥΡΙΖΑ.

Η συνθήκη που παρήγαγε την κωμωδία ήταν η σύγκρουση του παραδοσιακού αριστερού κατεστημένου με τη σύγχρονη, αλαμπουρνέζικη και συμπεριληπτική εκδοχή της «Θείας από το Σικάγο».

Από τη σύγκρουση των δύο τόσο διαφορετικών κόσμων προέκυπταν διαρκώς οι εξωφρενικές και εξωπραγματικές καταστάσεις που βίωνε ο ΣΥΡΙΖΑ επί Στέφανου Κασσελάκη.

Για τους ίδιους που το βίωναν, βέβαια, ήταν μια τραγωδία. Για εμάς τους τρίτους όμως ήταν η καλύτερη, πληρέστερη κωμωδία που ανέβηκε στην πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια.

Τολμώ να πω μάλιστα ότι …

 

ΝουΔο-ΠΑΣΟΚ-ο-ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Ο κατακερματισμός και οι συνέπειές του

 

Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ

Στον αντίλαλο των τελευταίων πράξεων θανάτου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης πείθονται και οι πλέον δύσπιστοι ότι κάθε προϊόν κρίσης φέρει το σπέρμα του τέλους μέσα του.

Θα είχε αντέξει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ευπρεπή ήττα του 2019, αν η ιδεολογία δεν τον εμπόδιζε να αποδεχθεί τις ίδιες τις συνθήκες της ευκαιριακής  ύπαρξής του και ότι η μη προσαρμογή στις αλλαγές αυτών των συνθηκών θα τον άφηνε παγερά πίσω τους. Τα επεισόδια τέλους των τελευταίων ημερών είναι η απόδειξη αυτής της αδυναμίας κατανόησης και αντίστοιχης δράσης.

Μετά από κάθε προσωρινό εντυπωσιασμό παρόμοιου είδους η πραγματική ζωή αφομοιώνει το ασήμαντο που αυτός ο εντυπωσιασμός αντιπροσωπεύει και το τοποθετεί γρήγορα στη ζώνη της ανυπαρξίας, ωσάν η πηγή του να μην υπήρξε ποτέ, ωσάν οι πρωταγωνιστές και το έργο τους να ήταν μια στιγμή συγκυρίας. Οπου μια φιλοσοφία σέχτας ενυπάρχει στη συνείδηση ενός πολιτικού σώματος, με βεβαιότητα θα προκύψει η διάσπασή του. Οι φύλακες της καθαρότητας θα κληθούν να «διορθώσουν» παρεκκλίσεις και λάθη αδιαφορώντας για μεθόδους και μέσα. Μοιραίο το τέλος.

Ολοκληρώνεται σιγά-σιγά το κενό στον χώρο της αντιπολίτευσης.

Η διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ και τα δύο μικρά κόμματα που θα τον διαδεχθούν συμπληρώνουν την άδεια θέση στη ζώνη της ανισορροπίας που περισφίγγει το πολιτικό σύστημα. Η ευρύτερη πολιτική αυτή συνθήκη περιμένει σαν πέτρα την κατεργασία της. Το ευπρεπώς συντηρητικό ΠαΣοΚ δεν μοιάζει να αντιλαμβάνεται την ανάγκη μιας ριζικής αντισυμβατικότητας, πέρα από τις κλασικές και μηχανικές αντιπολιτευτικές τακτικές, που αφήνουν στον χρόνο το βάρος της συνειδητοποίησης, όταν η πολιτική είναι μια μάχη ερμηνείας της συνθήκης, κατανοητής και εύληπτης επεξήγησής της, σε ένα μέτωπο που στην πρώτη γραμμή του η φανέρωση της πολιτικής φύσης του αντιπάλου αποτελεί την προϋπόθεση για όλα τα άλλα μέτωπα.

Η απουσία ορατού εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου, έστω ως υπόσχεση στον μακρινό ορίζοντα, σφραγίζει αρνητικά τις ημέρες που διανύουμε. Επαναπαυμένη η κυβέρνηση στην εξωτερικά ευνοϊκή για αυτήν συνθήκη αφήνει τον χρόνο να χάνεται άπρακτος και ανεκμετάλλευτος αποφεύγοντας και μεταθέτοντας συνειδητά επείγοντα προβλήματα και ανάγκες.

Αυτή η κυβερνητική ιδιοτελής χρήση του χρόνου βρίσκεται μέσα στον λόγο  των κυβερνητικών στελεχών και ερμηνεύει τη βραδύτητα του κυβερνητικού σχήματος, σε έναν δρόμο μάλιστα που ο κατακερματισμός έχει αφαιρέσει κάθε εμπόδιο.

Αν η συντήρηση είναι η άρνηση της μεταβολής και η εναντίωση στις αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, κανείς οπαδός της δεν θα μπορούσε να φανταστεί …