ΥΓΕΙΑ: Τι τρέχει με τα φάρμακα…

 

Του Κώστα Στούπα


Οι ελλείψεις αρκετών φαρμάκων τις τελευταίες μέρες τείνει να λάβει διαστάσεις "επιδημίας".  

Το καλό της υπόθεσης είναι πως όλο και περισσότεροι παρομοιάζουν την κατάσταση με σκηνικά "σοβιετίας" όπου  οι ελλείψεις ήταν καθημερινές και μόνιμες.

Το δυσάρεστο της υπόθεσης είναι πως οι ελλείψεις αρκετών φαρμακευτικών σκευασμάτων προστίθενται σε αυτές και άλλων προϊόντων, στην μετά την πανδημία περίοδο. Επίσης υπάρχει ο κίνδυνο να έχουν διάρκεια χρόνων, μέχρι να αναδιαταχθούν οι "αλυσίδες εφοδιασμού".

Εκτός της πανδημίας, οι αναταράξεις στις "αλυσίδες εφοδιασμού" οφείλονται και σε στρατηγικές αναδιάταξης που εφαρμόζουν κράτη και εταιρείες προκειμένου να αποφύγουν στο μέλλον τα χειρότερα. Π.χ. οι αμερικάνικες εταιρείες μικροεπεξεργαστών παράγουν πάνω από το 90% των προϊόντων τους στην Ταϊβάν. Μετά τις εξελίξεις με τη Ρωσία αποφάσισαν να μεταφέρουν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής στις ΗΠΑ και τη Ευρώπη. Τούτο όμως θα πάρει τουλάχιστον μια πενταετία. Αν, εν των μεταξύ, προκύψει κάποιο πρόβλημα μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν, στη Δύση και το Κόσμο θα υποφέρουν πολλοί κλάδοι της ψηφιοποιημένης πλέον οικονομίας…

Αν μια εταιρεία που μεταφέρει και αποθηκεύσει τρόφιμα ή φάρμακα δεν έχει μικροεπεξεργαστές για την λειτουργία του εξοπλισμού της θα υπάρξουν ελλείψεις στα προϊόντα που μεταφέρει.

Με τις ελλείψεις φαρμάκων τα πράγματα είναι πιο απλά. 

Κατά τη περίοδο της πανδημίας δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν συνωστίστηκαν και άρα δεν προσβλήθηκαν ούτε από τις συνηθισμένες εποχιακές γρίπες.

Οι εταιρείες που παράγουν αντιπυρετικά και αντιβιοτικά μείωσαν την παραγωγή λόγω της μείωσης της ζήτησης.

Στο πρώτο Χειμώνα χωρίς μέτρα αποστασιοποίησης που ακολούθησε, δηλαδή τώρα, η ζήτηση αυξήθηκε. Είναι προφανές πως υπολόγιζαν την αύξηση της ζήτησης με τα προ πανδημίας δεδομένα.

Φαίνεται όμως πως η απουσία επαφής με τους ιούς της γρίπης τα δυο τελευταία χρόνια χαλάρωσαν τις αντιδράσεις του ανοσοποιητικού και οι πανδημίες της γρίπης είναι πιο επιθετικές. Μεγαλύτερο φαίνεται πως είναι το πρόβλημα στις μικρές ηλικίες για προφανείς λόγους.

Η ζήτηση λοιπόν είναι μεγαλύτερη από τη διαθέσιμη προσφορά με αποτέλεσμα να προκύπτουν ελλείψεις. 

Το πρόβλημα επιδεινώνουν οι ύπαρξη συγκεκριμένων τιμολογιακών πολιτικών από κράτη και ασφαλιστικά ταμεία.

Όταν ένα προϊόν πωλείται φθηνά σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, τη Γερμανία ή την Γαλλία οι έμποροι το προωθούν σε αγορές με υψηλότερες τιμές.  Επιπλέον όταν παρατηρούνται ελλείψεις, πολλοί μιμούνται τη συμπεριφορά των ποντικών συσσωρεύοντας ποσότητες φαρμάκων στο σπίτι τους για ώρα ανάγκης. Τούτο επιτείνει το πρόβλημα.

Ιδού πως περιγράφει την κατάσταση στη Γερμανία μια ειδικευμένη στη αγορά του φαρμάκου διεθνής επιθεώρηση HBW Insight : 

 

ΝουΔοΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: O Πλεύρης ως ρεπόρτερ

 

Αεικίνητος, ακοίμητος, με σπινθηροβόλο βλέμμα και τσαχπινιά, ψάχνει τις αιτίες που «στεγνώσαμε» από φάρμακα και τις βρίσκει!

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι καλύτερος σκάουτ ταλέντων και από τον αείμνηστο Νίκο Αλέφαντο. Μόνο ο Αντώνης Σαμαράς είχε αντιληφθεί τις δυνατότητες ενός αδάμαντα όπως ο Σταύρος Παπασταύρου και είχε ευχηθεί να διέθετε η πατρίς δέκα τέτοιους. Μόνο ο Αντώνης Σαμαράς θα έκανε μεταγραφή αεροδρομίου τύπου Θάνου Πλεύρη, που ήρθε με δόξες και τιμές στη Ν.Δ. για να γίνει μια ημέρα των ημερών υπουργός Υγείας, να διαχειριστεί την πανδημία του κορονοϊού και να γράψει το κοντέρ του κηδειόμετρου 34.779 νεκρούς.

Τώρα ο Πλεύρης, μάλλον επειδή πιστεύει ότι ολοκλήρωσε τον κύκλο του στην πολιτική, έχει αναλάβει καθήκοντα ρεπόρτερ θεμάτων υγείας και έψαξε να βρει ποιος φταίει που λείπουν φάρμακα από τα φαρμακεία. Ο δαιμόνιος ερευνητής έψαξε σαν παλαβός, μίλησε με κόσμο, διάβασε έγγραφα, έφτασε στη ρίζα του κακού και αποφάνθηκε.

Φταίνε σίγουρα οι γιατροί. Είπεν ο φάρος της φιλελεύθερης ιδεολογίας στο Mega, στις 30/12/2022: «Αυτή τη στιγμή oι γιατροί συνταγογραφούν περισσότερες αντιβιώσεις απ’ όσες είναι απαραίτητο, προκειμένου να “στοκάρουν” για να μην έχουν πρόβλημα μετά».

Φταίνε και οι γονείς. Είπεν ο μέγας φαρμακολόγος-ιατροποιμήν στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 στις 2 Ιανουαρίου: «Πολλές φορές κάποιοι γονείς αγοράζουν περισσότερα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα και οι γιατροί κάποιες φορές μπορεί να συνταγογραφούν αντιβιώσεις παραπάνω, με σκοπό να “στοκάρουν” οι γονείς, λόγω φόβου έλλειψης. Αυτό εντείνει το πρόβλημα».

Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι φταίνε ο Πούτιν, ο Covid-19 και η μείωση της παραγωγής στις χώρες που διαθέτουν πρώτες ύλες. Εγραψε σε επιστολή του, στις 3 Ιανουαρίου 2023, με παραλήπτρια την επίτροπο Υγείας της Ε.Ε. Στ. Κυριακίδου, ο Μπρεζίνσκι της Βαλκανικής: «Το τελευταίο διάστημα αυξάνεται συνεχώς το πρόβλημα επάρκειας συγκεκριμένων φαρμάκων σε όλη την Ε.Ε. Είναι αντιληπτό ότι αυτό οφείλεται στη μειωμένη παραγωγή, απότοκο της πανδημίας Covid-19, της ενεργειακής κρίσης, του πολέμου στην Ουκρανία, καθώς επίσης και της μείωσης της παραγωγικής διαδικασίας σε χώρες που διαθέτουν πρώτες ύλες».

Τελικά, άπαντες ευθύνονται, πλην του ιδίου του Θάνου Πλεύρη. Είπαμε, ήταν μεταγραφή αεροδρομίου…

Αρίμπα, μουτσάτσος! Σε λίγο...

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Oι ελλείψεις φαρμάκων δεν αντιμετωπίζονται με καλαματιανούς χορούς...

 

Του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου

 

Διαβάσαμε πρόσφατα την τοποθέτηση του βουλευτού κου Καλαματιανού για το θέμα των ελλείψεων στα φάρμακα.

Σίγουρα έχει δίκιο όταν επισημαίνει ότι «Ιδιαίτερο προβληματισμό και ανησυχία προκαλούν οι σημαντικές ελλείψεις και τα φαινόμενα κερδοσκοπίας που παρατηρούνται και στον τομέα του φαρμάκου».

Βέβαια παρεμβάσεις έχουν κάνει σχεδόν όλοι οι Σύλλογοι της χώρας και όχι μόνο ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής γιατί το πρόβλημα δυστυχώς δεν αφορά μόνο την Αθήνα.

Δυστυχώς το θέμα των ελλείψεων των φαρμάκων δεν είναι σημερινό.

Σέρνεται για πολλά χρόνια.

Μάλιστα από συγκεκριμένους Συλλόγους έχει ζητηθεί κατ επανάληψη ακόμη και η παρέμβαση της δικαιοσύνης γιατί ο κίνδυνος για την Δημόσια Υγεία είναι προφανής.

Το αποτέλεσμα μηδέν από μηδέν ….

Και αυτό οφείλει να το ξέρει και ο κος Καλαματιανός,

Επειδή όμως δεν το ξέρει αναφέρει ανερυθρίαστά επί λέξει.

«Το 2015, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ξανά το ίδιο πρόβλημα, το οποίο, όμως, αντιμετωπίστηκε με απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών, σε συνδυασμό με τη διενέργεια των απαραίτητων ελέγχων στην αγορά του φαρμάκου»

Όχι κύριε βουλευτά δεν αντιμετωπίστηκε τότε το πρόβλημα.

Όπως δεν είχε αντιμετωπιστεί πριν και όπως δεν αντιμετωπίστηκε και μετά.

Η μικροπολιτική και η παραπληροφόρησή πρέπει να έχει κάποια όρια όταν πρόκειται για τόσο σοβαρά θέματα όπως είναι η υγεία.

Μη μπούμε σε λεπτομέρειες τι έλεγε ο κος Κουρουπλής πριν γίνει Υπουργός Υγείας και τι έλεγε μετά.

Και δεν έχει τόσο σημασία το τι λες αλλά το τι κάνεις ….

Και η αλήθεια είναι ότι και αυτός δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για το θέμα των ελλείψεων όπως άλλωστε και οι άλλοι Υπουργοί πριν από αυτόν και μετά από αυτόν.

Με δυο λόγια ….

Οι ελλείψεις στα φάρμακα είναι...

 

ΝουΔοΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Και οι χρεοκοπίες επαναλαμβάνονται

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

 Για κάποιους τα πέντε ευρώ δεν είναι πολλά λεφτά. Ειδικώς αν έχουν δεύτερη δουλειά, αν π.χ. εκτός από υπουργοί είναι και μεγαλοδικηγόροι. Γι’ αυτό ίσως το υπουργείο Υγείας μελετά να θέσει «εκτός αποζημίωσης του ΕΟΠΥΥ πολλά φθηνά φάρμακα που σήμερα καλύπτονται από την κοινωνική ασφάλιση. (…)  

Πρόκειται για τα λεγόμενα off Patent φάρμακα που διαθέτουν και γενόσημα. (…) Θα τεθεί χρηματικό όριο για τα φάρμακα που θα βγουν εκτός αποζημίωσης, καθώς μελετάται να ορισθούν τα 5 ευρώ ως η τιμή κάτω από την οποία δεν θα αποζημιώνονται τα σκευάσματα. Οι ίδιες πηγές του υπουργείου Υγείας τονίζουν πως κρίνεται ότι τα 5 ευρώ είναι ένα ποσό που θα μπορούν να καταβάλλουν οι ασθενείς από την τσέπη τους χωρίς να υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις» (ethnos. gr, 1.11.2021).

Δεν πρέπει να κλαψουρίσουμε για «το φθηνό φάρμακο του λαού που θα χαθεί», όμως δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το σκεπτικό. 

Πρώτον και κυρίως λογικό είναι ότι αν κάποιος θέλει να μειώσει τη φαρμακευτική δαπάνη βγάζει από τη λίστα τα ακριβά φάρμακα, που έχουν γενόσημα, και όχι τα φθηνά.

Δεύτερον και κυριότερον, μια τέτοια κίνηση θα αυξήσει τη φαρμακευτική δαπάνη, αφού καθένας που πάει στο φαρμακείο θα προτιμήσει το ακριβό φάρμακο που θα πληρώσει ο ΕΟΠΠΥ, αντί να δώσει τα «λίγα» πέντε ευρώ. Οι γιατροί, όπως ξέρουμε από την ιστορία, έχουν μια ιδιαίτερη προτίμηση στα ακριβά πατενταρισμένα φάρμακα και οι φαρμακοποιοί τα προτιμούν, διότι μεγαλώνουν τον τζίρο τους και τα κέρδη τους. Ετσι, πιθανώς να ξαναμπούμε σε εκείνο το θανάσιμο σπιράλ της χρεοκοπίας των Ταμείων, αυτό που ζήσαμε τη θλιβερή περίοδο 2004-2007.

Ενας από τους λόγους της ελληνικής χρεοκοπίας ήταν η φαρμακευτική σπατάλη (ουχί δαπάνη) της περιόδου 2004-2009. Ο κ. Κώστας Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός υποσχόμενος (και) την κατάργηση της λίστας φαρμάκων, εκείνης που υποχρέωνε τους ασφαλισμένους να παίρνουν τα φθηνά αντίγραφα αντί των ακριβών πατενταρισμένων φαρμάκων.  

Η αλήθεια είναι πως υπήρχε μεγάλη κατακραυγή για το «φάρμακο του λαού» πρωτίστως από τις φαρμακευτικές εταιρείες που τα πουλούσαν, πολλούς γιατρούς που «έπαιρναν το κατιτίς τους» και τα συνταγογραφούσαν, τους φαρμακοποιούς που τότε δούλευαν με ενιαίο ποσοστό κέρδους. Η Ν.Δ. έγινε κυβέρνηση και ο τότε υπουργός Υγείας Νικήτας Κακλαμάνης ανακοίνωσε θριαμβευτικώς ότι «αλλάζει η λίστα φαρμάκων. Καταργείται. Ισχύει σήμερα η θεώρηση των συνταγών. Καταργείται η θεώρηση των συνταγών» (22.11.2004). Το αποτέλεσμα ήταν να υπερδιπλασιαστεί η φαρμακευτική δαπάνη σε πέντε μόλις χρόνια: από 2 δισ. το 2004, σε 5 δισ. το 2009.

Δεν ξέρουμε για την Ιστορία, αλλά...

 

ΥΓΕΙΑ: Η πανάκεια των χημικών λύσεων στην υγεία

Του ΘΑΝΑΣΗ ΔΡΙΤΣΑ
Καρδιολόγου


Πόσο μαθαίνει σήμερα την αλήθεια ο πολίτης του κόσμου μέσα από τα ΜΜΕ, γύρω από το ποιες είναι τελικά οι πλέον ουσιώδεις παρεμβάσεις που αφορούν την διατήρηση ή την βελτίωση της υγείας του;

Σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του (Neglecting major health problems and broadcasting minor, uncertain issues in lifestyle science, περιοδικό JAMA, Οκτώβριος 2019) ο διαπρεπής (ελληνικής καταγωγής) καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Stanford κ. Γιάννης Ιωαννίδης αποδεικνύει ότι ο τύπος γενικότερα προάγει τα ασήμαντα ζητήματα σε σχέση με τα πιο ουσιώδη όσον αφορά την υγεία και τον τρόπο ζωής μας.  

 

Συχνότερα στον τύπο προβάλλονται (ως σημαντικές παρεμβάσεις τρόπου ζωής) οι διάφορες δίαιτες, τα συμπληρώματα διατροφής, η λήψη ανώφελων βιταμινών, οι αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των smartphones, η απόκτηση οικιακών ζώων, διάφορα αβάσιμα ζητήματα αλλαγής τρόπου ζωής που προάγονται στα social media.  

 

Αντιθέτως (και δυστυχώς) πολύ λιγότερο χώρο καταλαμβάνουν στα ΜΜΕ οι απλές, ουσιώδεις και καίριες παρεμβάσεις στο lifestyle που είναι οι εξής: Η διατήρηση φυσιολογικού/χαμηλού σωματικού βάρους, η αύξηση συστηματικά της φυσικής δραστηριότητας, η διακοπή του καπνίσματος, ο καλός ύπνος, ο περιορισμός του αλκοόλ σε πολύ ήπια κατανάλωση.

Μάλιστα όσον αφορά την θνητότητα του παγκόσμιου πληθυσμού τα νούμερα δείχνουν τον απόλυτο παραλογισμό του ανθρώπινου είδους: στον δυτικό κόσμο σκοτώνει η αφθονία (παχυσαρκία) την ίδια στιγμή που στον τρίτο κόσμο σκοτώνει η ένδεια και η πείνα. 

 

Οι ιατρογενείς (φαρμακευτικές και άλλες παρεμβάσεις) συνεισφέρουν (όπως φαίνεται από τα δεδομένα του ΠΟΥ) κατά πολύ λιγότερο στην βελτίωση της θνητότητας του κόσμου σε σχέση με κοινωνικά τροποποιήσιμα ζητήματα όπως είναι ο περιορισμός της παχυσαρκίας, η μείωση των οικονομικών-κοινωνικών ανισοτήτων, η διακοπή του καπνίσματος, η συστηματική άσκηση, η αγωγή στο σχολείο και στην οικογένεια.

Δυστυχώς ούτε η ιατρική κοινότητα, ούτε οι επιστημονικές εταιρείες, ούτε η πολιτική εξουσία δίνει έμφαση στην προληπτική φροντίδα που να αφορά τις ουσιώδεις αλλαγές του τρόπου ζωής που προαναφέρθηκαν. Αντιθέτως εμφανίζεται μια στρεβλή εικόνα της πρόληψης προς το κοινό που περιλαμβάνει (αποκλειστικά) καταιγισμό ιατρικών διαγνωστικών εξετάσεων και φαρμακοθεραπεία. 

 

Ευτυχώς αρκετοί γιατροί σε παγκόσμιο επίπεδο αντιδρούν σήμερα στην ανεξέλεγκτη φαρμακοθεραπεία και στην υπερβολική συνταγογράφηση διαγνωστικών εξετάσεων σε κλινικά υγιείς πληθυσμούς (το φαινόμενο overdiagnosis). Τονίζω την έννοια της υπερβολής και την αίσθηση του μέτρου, που σημαίνει ότι τα φάρμακα και οι διαγνωστικές εξετάσεις είναι-σαφώς-πολύ χρήσιμα εργαλεία όταν ακολουθούνται αυστηρά από τον γιατρό οι αρχές της τεκμηριωμένης ιατρικής (evidenced based medicine). Το πρόβλημα της ιατρικής σήμερα είναι ότι οι λειτουργοί της υγείας έχουν εκπαιδευτεί έτσι ώστε να θεωρούν ότι ιατρική είναι-αποκλειστικά-είτε οι χημικές λύσεις (φάρμακα) είτε οι μηχανικές παρεμβάσεις στο βιολογικό σώμα.

Έπεσε στα χέρια μου πρόσφατα ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο της διακεκριμένης βρετανίδας ψυχιάτρου Joanna Moncrieff (μεταφρασμένο στα ελληνικά) με τίτλο «Ο μύθος της χημικής ίασης, μια κριτική της ψυχιατρικής φαρμακοθεραπείας» (*). Το βιβλίο αποτελεί μια συνοπτική, καλά δομημένη και με πλούσια βιβλιογραφία κριτική της ψυχιατρικής φαρμακοθεραπείας. Το διάβασα με πολύ ενδιαφέρον, αν και δεν είμαι ψυχίατρος αλλά καρδιολόγος, επειδή αφενός μελετάω συστηματικά τα ζητήματα Ψυχοκοινωνικής Καρδιολογίας αφετέρου παρατηρώ με ανησυχία ότι πολλοί πλέον από τους ασθενείς που παρακολουθώ (καρδιολογικά) λαμβάνουν  ψυχοφάρμακα (αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά κυρίως). Στάθηκα σε ένα απόσπασμα του βιβλίου της Dr. Joanna Moncrieff το οποίο με άγγιξε ιδιαίτερα και το παραθέτω:

«Η εμπορική προώθηση των αντικαταθλιπτικών έχει πείσει μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού των δυτικών χωρών να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της ζωής με συνταγογραφούμενα φάρμακα. Ποικίλες καταστάσεις, από τη διάλυση σχέσεων έως τις εργασιακές δυσκολίες, τη σεξουαλική κακοποίηση και το σοβαρό ψυχικό τραύμα, έχουν μεταμορφωθεί σε χημικά προβλήματα. Τα ξεχωριστά ανθρώπινα όντα με τις μοναδικές ιστορίες ζωής και τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά συρρικνώνονται σε βιοχημικές οντότητες με τρόπο που παραβλέπει την Πραγματικότητα της ανθρώπινης εμπειρίας και των ψυχικών βασάνων. Το μήνυμα ότι τα φάρμακα μπορούν να θεραπεύσουν γενικά τα προβλήματα μας έχει βαθύτατες συνέπειες, αφού ενθαρρύνει τους ανθρώπους να βλέπουν τους εαυτούς τους ως αβοήθητα θύματα της βιολογίας τους και ενισχύει τη συσσώρευση ανείπωτης μιζέριας για το μέλλον, όταν οι άνθρωποι θα φτάσουν να συνειδητοποιήσουν ότι τα προβλήματα τους δεν έχουν εξαφανιστεί και δεν ανέπτυξαν πιο εποικοδομητικούς τρόπους για την αντιμετώπιση τους. 

 

Σε ένα άλλο επίπεδο το μήνυμα (της χημικής λύσης) επιτρέπει σε κυβερνήσεις και θεσμούς να αγνοούν τους κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους για τους οποίους τόσοι άνθρωποι νοιώθουν δυσαρεστημένοι με τη ζωή τους».

Να τονίσω ότι η ψυχίατρος Joanna Moncrieff δεν είναι γενικά εναντίον της ψυχιατρικής  φαρμακοθεραπείας, απλά στέκει κριτικά απέναντι της προσεγγίζοντας το ζήτημα και ιστορικά. 

 

Ακόμη ο Laurent de Sutter, μέσα από ένα βιβλίο αιρετικής μάλλον γραφής, με τίτλο «Ναρκοκαπιταλισμός» δείχνει πως μεγάλες πτυχές της ζωής μας χαρακτηρίζονται από την διαχείριση των αισθημάτων μας μέσω των φαρμάκων αρχίζοντας μέσα από τη χρήση υπνωτικών χαπιών μέχρι ουσιών που υπέχουν θέση ναρκωτικών (**). Βρήκα πολύ ενδιαφέρον στον όρο «ψυχοπολιτική» που χρησιμοποιεί συχνά μέσα στο βιβλίο αυτό. Στη εποχή μας το να είσαι υποκείμενο, γράφει ο Sutter, δεν σημαίνει ότι απλώς υπόκεισαι σε δυνάμεις που αποφασίζουν  για τη ζωή μας: σημαίνει ότι...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΤΕΧΝΙΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Εν τη παλάμη και ούτω βοηθήσωμεν

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

 Οι Εβραίοι, πολλοί από τους οποίους είναι επιτυχημένοι έμποροι, έχουν μια παροιμία: και η σκόνη από τα παπούτσια των πελατών που μπαίνουν στο μαγαζί είναι κέρδος. 

 Το ξέρουν από εμπειρία. Κάποιος που θα επισκεφθεί ένα κατάστημα, μπορεί να μην αγοράσει, αλλά κάτι θα δει, κάτι θα επιθυμήσει, και σε άλλη περίσταση να το πάρει. Πάνω σε αυτή την εμπειρία της καταναλωτικής επιθυμίας βασίζονται πολλές τεχνικές πωλήσεων. Τα σούπερ μάρκετ, για παράδειγμα, βγάζουν κάποια προϊόντα σε προσφορά –ίσως να τα πωλούν και κάτω του κόστους– και κάποιος που πάει να πάρει φθηνό τυρί, φεύγει με δυο σακούλες ψώνια. Μερικά πολυκαταστήματα, μάλιστα, αναγκάζουν τους πελάτες να τριγυρίσουν όλο το μαγαζί (επομένως να δουν όλα τα προϊόντα), προκειμένου να φθάσουν στο ταμείο.

Στα προστατευμένα από το κράτος επαγγέλματα δεν πονοκεφαλιάζουν για τέτοιες τεχνικές πωλήσεων. Ανήκουν στον ευρύτατο δημόσιο τομέα, μόνη σταθερά του οποίου είναι «μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει…». Γι’ αυτό και ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής του κ. Κωνσταντίνου Λουράντου δηλώνει «τα φαρμακεία εξουθενωμένα από τη διανομή των self test, τον προγραμματισμό των ραντεβού για εμβολιασμό και την καθημερινή εξυπηρέτηση της φαρμακευτικής περίθαλψης των Ελλήνων πολιτών».  

Και εντάξει: «Η διανομή των self test και ο προγραμματισμός για εμβολιασμό» είναι «η σκόνη των πελατών», που έλεγαν οι Εβραίοι έμποροι. Αλλά η «φαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων» αμείβεται και μάλιστα αδρώς. «Το θεσμοθετημένο μεικτό περιθώριο κέρδους των φαρμακοποιών για συνταγογραφούμενα φάρμακα μέχρι την τιμή των 50 ευρώ είναι 30% (…) σύμφωνα με τους φαρμακοποιούς, αν αφαιρεθούν τα έξοδα (…) το καθαρό περιθώριο υποχωρεί χαμηλότερα από 18%» (economistas.gr, 27.4.2019). Γι’ αυτό και η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει το μεγαλύτερο ποσοστό φαρμακείων, και μάλιστα αυτά πλήθυναν την περίοδο της κρίσης: το 2017 υπήρχαν 97 φαρμακεία/100.000 κατοίκους, ενώ ο μέσος όρος της Ε.Ε. των «28» ήταν μόλις 31/100.000 κατοίκους.

Τώρα οι εξουθενωμένοι σύλλογοι των φαρμακοποιών έστειλαν τελεσίγραφο στην κυβέρνηση, η οποία αναγκαστικώς το αποδέχτηκε. Μέχρι 19 Ιουνίου θα δέχονται τη «σκόνη των πελατών» από τα δωρεάν self test.

 Οσα έλεγαν όταν γινόταν συζήτηση για την απελευθέρωση του επαγγέλματος, ότι δηλαδή προσφέρουν δωρεάν κοινωνικό έργο κ.λπ., πήγαν στον βρόντο. Τώρα ισχύει το εν τη παλάμη και ούτω βοηθήσωμεν.

Καλά κάνουν, αφού...

 

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Ο πρόεδρος Μπάιντεν στα καλλιστεία

 

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Οταν φθάνει η κρίσιμη στιγμή που η επιτροπή ρωτά τη διαγωνιζόμενη για τα όνειρά της, όλοι γνωρίζουμε ποια είναι η στερεότυπη απάντηση: Να σταματήσουν οι πόλεμοι (καμιά φορά το λένε και «πολέμοι», ιδίως όταν ομοιοκαταληκτεί με το «ανθρώποι»…), να επικρατήσει η ειρήνη και η αγάπη κ.ο.κ.

Τηρουμένων των αναλογιών, με κάτι τέτοιο ισοδυναμεί και και η θέση της αμερικανικής κυβέρνησης υπέρ της απελευθέρωσης των πατεντών. Οσον αφορά την ουσία του παγκόσμιου προβλήματος της πανδημίας, δηλαδή την ταχεία αύξηση του μεγέθους της παραγωγής, η θέση του Μπάιντεν δεν προσφέρει απολύτως τίποτε. Είναι όμως ωραίο να την ακούς, διότι ενδεχομένως σου γεννά ελπίδα και αισιοδοξία και, κυρίως, σου προκαλεί καλές σκέψεις για την Αμερική του προέδρου Μπάιντεν, την οποία αντιπαραβάλλεις στον νου σου με την Αμερική του φρικαλέου προκατόχου του.

Το τελευταίο ήταν και ο βασικός λόγος, νομίζω, για τον οποίο οι ΗΠΑ υιοθέτησαν τη συγκεκριμένη θέση. Ο σκοπός της κίνησης αυτής ήταν η διεκδίκηση της ηθικής ανωτερότητας και, όπως φαίνεται μέχρι στιγμής, το πέτυχε.Ο πρόεδρος Μπάιντεν, δηλαδή, έκανε μόνος του τα διεθνή καλλιστεία ηθικής ανωτερότητας και κέρδισε τον τίτλο και την τιάρα.

Περί αυτού πρόκειται και μόνο, διότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να μην εξάγουν ούτε εμβόλια ούτε πρώτες ύλες. (Η παραγωγή του γερμανικού εμβολίου CureVac, φερειπείν, καθυστερεί, επειδή οι Αμερικανοί δεν επιτρέπουν την εξαγωγή πρώτων υλών). Με την υποστήριξή τους όμως στην άρση της πατέντας, οι ΗΠΑ κερδίζουν τις εντυπώσεις, τουλάχιστον έναντι της Ευρώπης. Η τελευταία κάτι προσπαθεί να κάνει για τον υπόλοιπο κόσμο μέσω του μηχανισμού COVAX, έστω και αν τα αποτελέσματα είναι πενιχρά – κυρίως επειδή δεν υπάρχουν εμβόλια διαθέσιμα για να αγοραστούν με τους πόρους που διαθέτει σε τρίτες χώρες η ΕΕ. Στο επίπεδο των λόγων, όμως, η Αμερική υπερέχει, διότι υποστηρίζει το «σωστό» (στην πραγματικότητα, το ευχάριστο), έστω και αν στην πράξη είναι ανεφάρμοστο.

Ηταν μια κίνηση η οποία δεν κόστισε τίποτε στις ΗΠΑ – μόνον η μετοχή της Pfizer έπεσε κατά 6% την ημέρα της ανακοίνωσης, μέχρι το τέλος της ημέρας όμως είχε αναπληρώσει τις απώλειες. 

Είχε επίσης και ένα επιπλέον πλεονέκτημα για τον Μπάιντεν προσωπικώς: ότι ικανοποίησε την αριστερή πτέρυγα του κόμματός του, χωρίς την καλή διάθεση των οποίων είναι δύσκολο να κυβερνήσει.

Επρόκειτο, άλλωστε, για προεκλογική δέσμευσή του, την οποία κανείς δεν ξέχασε. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις δύο ημέρες πριν από την επίσημη ανακοίνωση, ο πρόεδρος είχε λάβει σχετική επιστολή, υπογεγραμμένη από την πλειονότητα των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο. Του ζητούσαν...

 

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Πάρε κόσμε πατέντες!

 

Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Για την παρασκευή του εμβολίου της, έχει πει η Pfizer, χρειάζονται 280 συστατικά από 86 προμηθευτές σε 19 χώρες.  

Προτάσσω τα στοιχεία αυτά, γιατί μας δίνουν το μέτρο της δυσκολίας στη μαζική παραγωγή του εμβολίου. Μας βοηθούν, δηλαδή, να εκτιμήσουμε σε ρεαλιστική βάση την πρωτοβουλία του προέδρου Μπάιντεν υπέρ της άρσης των πνευματικών δικαιωμάτων των εμβολίων για τον Covid-19.

Η πρωτοβουλία του αμερικανού προέδρου είναι, χωρίς αμφιβολία, μία εντυπωσιακή επίδειξη «ήπιας ισχύος» για τις ΗΠΑ. Καλοδεχούμενη πρωτοβουλία, φαντάζομαι, από όσους παραπονούμασταν για την απροθυμία των ΗΠΑ να ασκήσουν τον ηγετικό ρόλο τους επί προεδρίας Τραμπ. Αν μάλιστα η άρση της πατέντας στα εμβόλια οδηγεί βραχυπρόθεσμα στην ταχύτερη, μεγαλύτερη και φθηνότερη παραγωγή εμβολίων για όλες τις χώρες του πλανήτη (κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο), η πρωτοβουλία του είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

 

Σε καμία περίπτωση, όμως, η θέση του Μπάιντεν στο ζήτημα δεν είναι η πτώση των Χειμερινών Ανακτόρων του καπιταλισμού, όπως ίσως φαντάζονται όσοι νομίζουν ότι τα προβλήματα της ανισότητας λύνονται με μια γιούργια στον παροιμιώδη ταβλά με τα κουλούρια. Χωρίς μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, χωρίς τη μεθοδική συνεργασία των πλουσίων με τους φτωχούς, όσες πατέντες και να απελευθερωθούν επιτάχυνση της παραγωγής δεν πρόκειται να έχουμε.

Επιπλέον, υπάρχει και η γραφειοκρατική διάσταση της υπόθεσης. Η διαπραγμάτευση στον WTO (Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου) θα είναι μακρά και το νωρίτερο που θα μπορούσε να ξεκινήσει είναι στις αρχές Δεκεμβρίου, στην υπουργική σύνοδο του οργανισμού. Οι δε αποφάσεις που θα ληφθούν εκεί θα πρέπει να είναι με ομοφωνία, επειδή αυτό απαιτείται για αλλαγές στους κανόνες του WTO που αφορούν πνευματική ιδιοκτησία. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι οι ΗΠΑ παίρνουν θέση σαφώς υπέρ της άρσης της πατέντας για τα εμβόλια του Covid-19 ενισχύει τη δυναμική της τάσης αυτής – το είδαμε εξάλλου στην αστραπιαία μεταβολή της ευρωπαϊκής στάσης στο θέμα.

Η πολιτική βούληση είναι απαραίτητη, αλλά δεν αρκεί για να δώσει τη λύση. Χρειάζεται και η συνεργασία της φαρμακοβιομηχανίας. Διότι το ζητούμενο σε αυτή την υπόθεση δεν είναι αν είναι δίκαιο να θησαυρίζουν οι εταιρείες, αλλά να βρεθεί ο τρόπος για τη γρήγορη αύξηση της παραγωγής, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες όλου του κόσμου. Και σε αυτό το πρόβλημα η λύση είναι κάτι πολύ περισσότερο από το «πάρε κόσμε πατέντες»…
 

ΣΤΑ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ

Η μεταστροφή των ΗΠΑ στο ζήτημα των πατεντών είχε την αντανάκλασή της και εδώ, με τον ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζει για την υποτιθέμενη δικαίωσή του. Αναρωτιέμαι πού τη βλέπουν. Διότι τη συγκεκριμένη πρόταση έκανε πρώτος ο Μόσιαλος και την προσυπέγραψε αμέσως ο Μητσοτάκης, όταν ο Τσίπρας ακόμη αμφισβητούσε την ύπαρξη εμβολίων.

Επειτα, η πρόταση του Τσίπρα, όπως τη διετύπωσε στη Βουλή προ μηνών, δεν είχε σχέση με διεθνή προσπάθεια για την άσκηση πίεσης στον πρόεδρο Μπάιντεν. Ο Τσίπρας ουσιαστικά ζητούσε από την κυβέρνηση να συγκρουσθεί με την Ευρώπη για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ζητούσε από την κυβέρνηση «να αναλάβει ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την άρση της πατέντας»! 

Σαν να λέμε, δηλαδή, ότι ...

 

ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ και ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ: Λακωνικά & πιπεράτα: Το «κακό» εμβόλιο είναι… «Καλό!»

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

 

    Ξεκινώ με μια ηθικά και δεοντολογικά απαραίτητη διευκρίνιση:

δεν με συνδέει κανενός είδους σχέση με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ούτε με την Φαρμακευτική εταιρεία AstraZeneca και δεν είχα ποτέ ούτε έχω τώρα στην κατοχή μου μετοχές της συγκεκριμένης εταιρείας.

Συνεχίζω ζητώντας την κατανόησή σας καθώς το σημερινό μου κείμενο ελπίζω να σας προβληματίσει και να βρείτε λίγο ελεύθερο χρόνο για να αναρωτηθείτε εάν τελικά υπάρχουν «αναπάντητα ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις» και συνδέονται για πάλι με Φαρμακευτικούς κολοσσούς, με πολιτικούς, με ανθρώπινες ζωές, εμβόλια και επιχειρηματικά «κέρδη»…. 

     Παρακολουθώ ανέκαθεν με προσοχή τα γεγονότα που αφορούν σε αυτό που ανέκαθεν η παγκόσμια κοινή γνώμη χαρακτήριζε «Τιτανομαχίες Φαρμακευτικών Κολοσσών» στην ανακάλυψη και διάθεση κάθε λογής φαρμάκων, ιδιαίτερα εμβολίων, που σώζουν (με το ευνόητο φυσικά κέρδος καθώς επιχειρήσεις, και όχι κοινωφελή ή ευαγή Ιδρύματα είναι οι φαρμακευτικές εταιρείες).

     Επιπρόσθετα, όπως και εσείς φίλες και φίλοι αναγνώστες, παρακολουθώ με προσοχή τα όσα αναφέρονται σε δημοσιογραφικές περιγραφές και Κοινοβουλευτικές έρευνες στην πατρίδα μας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Αμερική για «δοσοληψίες» πολιτικών με Φαρμακευτικές Εταιρείες… 

     Εδώ και πολλές εβδομάδες είχε γίνει αισθητή η ευνοϊκή θέση του Βερολίνου και των Βρυξελλών για το εμβόλιο κατά του covid-19 που παρήγαγαν από κοινού η Αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία Pfizer και η ΓερμανικήBio-N-Tech.Το συγκεκριμένο εμβόλιο παρέχει εντυπωσιακά επίπεδα προστασίας (πάνω από το 90%) αλλά απαιτεί και εξειδικευμένες υποδομές για συντήρηση σε επίπεδα -72 βαθμών Κελσίου και λέγεται ότι έχει αρκετά «αρμυρή» τιμή που οι Βρυξέλλες μέχρι σήμερα ΔΕΝ έχουν επίσημα ανακοινώσει…

     Αισθητή ήταν εδώ και πολλές εβδομάδες και η αντιπαράθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Βρετανό-Σουηδική Astra-Zeneca η οποία παρήγαγε το ομώνυμο εμβόλιο σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.Φτάσαμε στο σημείο ακόμη και ο Γάλλος Πρόεδρος κ Μακρόν να «κακολογεί» το εμβόλιο της Οξφόρδης-AstraZeneca δημοσίως αποτρέποντας τους άνω των 65 ετών να το χρησιμοποιήσουν.

Η αντιπαράθεση ΚΟΡΥΦΩΘΗΚΕ πριν λίγες μέρες καθώς 18 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και οι μεγάλες όπως η Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία  σταμάτησαν τους εμβολιασμούς υπηκόων τους με το εμβόλιο της Οξφόρδης/Astra-Zenecaόταν υπήρξαν 18 περιστατικά (τα 5 στο Η.Β.) επιπλοκών με θρομβώσεις.

     Δημιούργησε απορίες το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν συμπαρατάχθηκε με Βρυξέλλες-Βερολίνο…

     Και ξαφνικά (όπως κάποιοι περιμέναμε) το απόγευμα της Πέμπτης 18 Μαρτίου, 2021 σε επίσημη «Συνέντευξη Τύπου» ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων διαβεβαίωσε ότι το εμβόλιο Oxford-AstraZenecaείναι ασφαλές και αποτελεσματικό και ότι δεν συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο θρομβώσεων, επαναλαμβάνοντας εκ νέου ότι «τα οφέλη υπερτερούν των όποιων πιθανών κινδύνων».

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση (και στο πρώην μέλος την Μεγάλη Βρετανία) οι αρμόδιοι φορείς Ελέγχου και παροχής άδειας χρήσης έχουν εγκρίνει το εμβόλιο της Αμερικανό-Γερμανικής Pfizer/Bio-N-Tech, της Βρετανό-Σουηδικής Oxford-AstraZeneca και της Αμερικανικής Moderna.   

Οι διορισμένοι «μανδαρίνοι» των Βρυξελλών, που αποφασίζουν για ΕΜΑΣ αλλά ΔΕΝ έχουν εκλεγεί από ΕΜΑΣ πότε θα ΘΥΜΗΘΟΥΝ ...

 

ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΗ - ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ: Η γενετίστρια Alexandra H. Caude λέει ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ποτέ σχετικά με τα εμβόλια mRNA (Δειτε το με ΠΡΟΣΟΧΗ!)

 

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Περί ελλείψεων φαρμάκων ο λόγος

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Δυστυχώς το θέμα πλέον δεν είναι είδηση

Εδώ και πολύ καιρό δεν είναι είδηση

Συνηθίσαμε όλοι να ζούμε με αυτές

Τα φαρμακεία και οι ασφαλισμένοι

Όλοι μας είμαστε στο ψάξιμο

Πότε το ένα φάρμακο και πότε το άλλο

Πιο παλιά ψάχναμε να βρούμε λύση και ενίοτε διαμαρτυρόμεθα

Φτάσαμε πλέον στο σημείο να το έχουμε πάρει απόφαση

Το έχουμε πάει απόφαση εμείς από την πλευρά του φαρμακείου και το έχει πάρει απόφαση και ο ασφαλισμένος που δεν του κάνει καμιά εντύπωση όταν του λέμε να έλθει αύριο μεθαύριο για να μπορέσουμε να βρούμε το φάρμακο του.

Τελικά όλο αυτό που ζούμε δεν είναι τίποτα άλλο από το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που εφαρμόζεται εδώ και πολύ καιρό

Οι άκριτες μειώσεις τιμών μέσα σε μια ενιαία και ελεύθερη αγορά το μόνο που κάνει είναι να δίνει κίνητρο εξαγωγών σε χώρες της ΕΕ με πολλαπλάσιες τιμές ….

Δυστυχώς το θέμα δεν αντιμετωπίζεται

Κατά καιρούς όταν τα πράγματα φτάνουν στο μη παρέκει ο ΕΟΦ αποφασίζει μια απαγόρευση εξαγωγών για συγκεκριμένα φάρμακα και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα έτσι για να τηρηθούν κάποια προσχήματα

Κάποια στιγμή μετά ο ΕΟΦ πιστεύει ότι η αγορά ομαλοποιήθηκε και επιτρέπει πάλι τις εξαγωγές και μετά άντε πάλι από την αρχή

Αυτό το έργο δυστυχώς το έχουμε δει πολλές φορές και τα προβλήματα δεν έχουν τελειωμό

Η πολιτική τιμών και η ελεύθερη διακίνηση αγαθών από την μια χώρα στην άλλη εντός της ΕΕ  είναι το γενεσιουργό αίτιο αυτής της κατάστασης

Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει και ως εκ τούτου δεν υπάρχει  ελπίδα ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση

Είναι πλέον φανερό ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον κίνδυνο που συνεπάγεται για την υγεία αυτή η κατάσταση όσο και αν οι εκάστοτε αρμόδιοι μας διαβεβαιώνουν για το αντίθετο

Δεν είναι απλό να καθυστερούν θεραπείες και δεν είναι απλό οι γιατροί κάποιες φορές να αναγκάζονται να αλλάζουν φάρμακα

Δυστυχώς όλα αυτά δεν τα επισημαίνουμε για πρώτη φορά και είμαστε σίγουροι ότι και αυτήν την φορά τα λέμε σε ωτα μη ακουόντων

Είναι φανερό ότι για τους αρμοδίους...

 

ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Τα εμβόλια για τον κορονοϊό χρειάζονται περαιτέρω δοκιμές !

Της Faye Flam / Bloomberg

Εάν υπάρχει ένα κοινό θέμα σε όλες τις κριτικές που ασκούνται στα σφάλματα της απάντησης των ΗΠΑ στην υγειονομική κρίση της Covid-19 είναι το εκπληκτικό μέγεθος της σπατάλης. 

Οι ηγέτες μας σπατάλησαν τον χρόνο, καθώς και την εμπιστοσύνη του κοινού και τα οικονομικά και συναισθηματικά αποθέματα των ανθρώπων.

Σπατάλησαν έτσι και την ευκαιρία να παραγάγουν καλή επιστήμη - να δοκιμάσουν φάρμακα και εμβόλια με τρόπο που να εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και όχι το στενό συμφέρον των φαρμακευτικών εταιρειών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα εμβόλια και οι θεραπείες κατά της Covid-19 θα σώσουν πολλές ζωές.  

Δεν προχωρούμε ωστόσο στο είδος των επιστημονικών μελετών που απαιτούνται για να προσδιορίσουμε επακριβώς τα καλύτερα εμβόλια και θεραπείες προκειμένου να μεγιστοποιήσουμε τον αριθμό των ζωών που σώζονται και να ελαχιστοποιήσουμε τις εβδομάδες που υποφέρουμε από άνευ προηγουμένου κοινωνικούς και οικονομικούς περιορισμούς.  

Δεν είναι εντελώς αργά για να αλλάξουμε ρότα.

Δεν είναι πολύ αργά, για παράδειγμα, για να ερευνήσουμε την πιθανότητα - υπέρ της οποίας τοποθετούνται ορισμένοι - η επιστροφή στην κανονικότητα να μπορεί να επισπευσθεί κατά μήνες εάν το εμβόλιο Pfizer χορηγείται ως μία δόση. Παρ' όλο που οι κλινικές δοκιμές καθόρισαν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα για την περίπτωση χορήγησης δύο δόσεων, οι προμήθειες εξαντλούνται, την ώρα που υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι μία δόση παρέχει τουλάχιστον ορισμένη προστασία.

Η εταιρεία θα μπορούσε να δοκιμάσει την ιδέα επιλέγοντας μια ομάδα εθελοντών στο πρώτο στάδιο των εμβολιασμών οι οποίοι θα λάμβαναν μόνο μία δόση και συγκρίνοντας στη συνέχεια τα αποτελέσματα με εκείνα όσων λαμβάνουν δύο δόσεις, αναφέρει ο Peter Bach, γιατρός και διευθυντής του εργαστηρίου τιμολόγησης φαρμάκων στο Memorial Sloan Kettering Cancer Center. Μια κλινική δοκιμή θα ήταν ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να δικαιολογηθεί να δώσει κανείς σε ορισμένους ανθρώπους μία και μόνη δόση.

Ο ίδιος τονίζει επίσης ότι συνεχίζει να υποστηρίζει μια σύσταση στην οποία προχώρησε τον Σεπτέμβριο, ότι τα εμβόλια θα πρέπει δοκιμάζονται το ένα σε αντιπαράθεση με άλλο.

Υπάρχουν πολλά πολύτιμα δεδομένα τα οποία θα μπορούσαν να συλλεχθούν γρήγορα δεδομένου ότι υπάρχουν περισσότερα από 40 εμβόλια στο στάδιο των πειραματικών δοκιμών, με πολλές διαφορετικές τεχνολογικές προσεγγίσεις. Μερικά χρησιμοποιούν ανενεργό ιό, άλλα χρησιμοποιούν τμήματα του ιού και άλλα ιικό DNA εγκλωβισμένο σε διάφορα είδη αβλαβών ιών. Στη συνέχεια, υπάρχουν και τα δύο πρωτοπόρα ως προς τον χρόνο έγκρισης, τα οποία χρησιμοποιούν messenger RNA.

Όπως μου είχαν αναφέρει ερευνητές την περασμένη άνοιξη, μερικά από αυτά τα εμβόλια μπορεί να αποδειχθούν καλύτερα στην αποτροπή θανατηφόρας ασθένειας σε άτομα υψηλού κινδύνου, ενώ άλλα μπορεί να είναι καλύτερα για την αποτροπή διάδοσης του ιού από άτομα γενικά χαμηλού κινδύνου. Μερικά θα είναι φθηνότερα και ευκολότερα στην παρασκευή. Μερικά άλλα θα προκαλούν λιγότερες παρενέργειες.

Το προϊόν της Pfizer απαιτεί εξαιρετικά υψηλό βαθμό ψύξης, ενώ άλλα όχι. Ένα από τα υποψήφια εμβόλια μπορεί να λειτουργήσει και ως στοματικό εμβόλιο και όχι ως ένεση.

Τα πρώτα εμβόλια τα οποία πέρασαν τη γραμμή "τερματισμού" λαμβάνοντας άδεια από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ μπορεί να μην αποδειχθούν τελικώς τα καλύτερα για την επίτευξη ανοσίας παγκοσμίως. Όπως ανέφερε ο ιστότοπος STATnews τον Σεπτέμβριο, πολλές από τις "χελώνες" στην κούρσα των εμβολίων, από εκείνο της Merck μέχρι εκείνο της Sanofi, μοιάζουν πολύ δυνατές.

"Δεν χάνεις τίποτε αν προχωρήσεις σε έρευνα 50.000 εθελοντών με το εμβόλιο της Pfizer έναντι εκείνου της Johnson&Johnson", λέει ο Bach. "Δεν πρόκειται για κάποιου είδους σπατάλη για τα εμβόλια της Pfizer”. Τέτοιες δοκιμές θα ήταν προς το δημόσιο συμφέρον, διασφαλίζοντας ότι θα λάβουμε τη μέγιστη ποσότητα δεδομένων στον ελάχιστο δυνατό χρόνο.

Με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν συνήθως οι κλινικές δοκιμές, οι εταιρείες σχεδιάζουν τις δικές τους δοκιμές εντός ορισμένων περιορισμών που καθορίζονται από ρυθμιστικές αρχές, όπως η FDA. Δεν είναι ωστόσο υποχρεωτικό τα πράγματα να λειτουργούν έτσι.

Σε αυτήν την άνευ προηγουμένου κατάσταση, θα πρέπει να έχουμε ένα πολύ πιο ομοιόμορφο πρότυπο για τις επιστημονικές δοκιμές. Στην πραγματικότητα, τον περασμένο Ιούνιο, η FDA παρουσίασε ορισμένες τυποποιημένες πειραματικές οδηγίες προς τους κατασκευαστές εμβολίων, σημειώνει ο Bach. "Αυτές αγνοήθηκαν εντελώς".

Ένα υποχρεωτικό πρότυπο μπορεί να μας είχε δώσει τις ιδιαίτερα απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με το πόσο καλά τα συγκεκριμένα, πρόσφατα εγκεκριμένα εμβόλια των Pfizer και Moderna προστατεύουν από ασυμπτωματική μόλυνση και κατά πόσο μας βοηθούν να επιτύχουμε την ανοσία της αγέλης. Η συχνή διενέργεια τεστ για Covid-19 στους εθελοντές θα μας έδινε στοιχεία για κάτι τέτοιο, ωστόσο η Pfizer και η Moderna δεν συνέλεξαν σχετικά δεδομένα.

Η κλινική δοκιμή της AstraZeneca συγκέντρωσε δεδομένα για ασυμπτωματικά κρούσματα, αν και η δοκιμή αμαυρώθηκε από ένα σοβαρό λάθος σχετικό με τη δοσολογία. Τα δε θέματα ανίχνευσης επαφών θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν ακόμη και να μάθουμε εάν τα εμβολιασμένα άτομα μπορούν να μεταδώσουν "σιωπηλές" λοιμώξεις σε άλλους. Αυτές δεν είναι οι κανονικές διαδικασίες, ωστόσο η τρέχουσα δεν είναι μια φυσιολογική κατάσταση.

Το άλλο υποβόσκον μυστήριο είναι το πόσο διαρκεί η ανοσία που παρέχουν τα εμβόλια.  

Ο καλύτερος τρόπος για να μάθει κανείς για τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια και αποτελεσματικότητα είναι...

 

ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ και ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Αν οι κυβερνήσεις θέλουν εμβόλιο πρέπει να ενισχύσουν με πολλά δισ. την ιδιωτική έρευνα των φαρμακευτικών εταιριών - Τα εμβόλια δεν πέφτουν απ τον ουρανό...

(Ακατάλληλο για όσους πιστεύουν πως το εμβόλιο θα το βρει η Περιστέρα σε συνεργασία με τον Καρανίκα υπό την επιστημονική  εποπτεία του Πολάκη ...)


Των Hanno Lustig και Jeffrey ZwiebelI / Bloomberg

Εάν επιθυμούμε ένα εμβόλιο ή μια φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να σταματήσουμε τον κορονοϊό, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει να αγνοήσει όσους διαμαρτύρονται για τα κέρδη των φαρμακευτικών εταιρειών και να δεσμευτεί σε μια τεράστια υλική ανταμοιβή, η οποία θα ενθαρρύνει περισσότερες επιχειρήσεις να "παλέψουν" για την ανάπτυξή αυτών των δύο μέσων.

Το εμβόλιο ή μια φαρμακευτική αγωγή δεν θα σώσουν μόνο ζωές, αλλά θα μπορούσαν να αποδειχθούν "σωτήρες" για την παγκόσμια οικονομία.

Ο κορονοϊός θα μπορούσε να κοστίσει στις ΗΠΑ έως και 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε οικονομικές απώλειες σε ετήσια βάση ή αλλιώς έως 125 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε μήνα - και αυτή είναι μια μάλλον συντηρητική εκτίμηση. Οι απώλειες για ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία αναμένεται να είναι τέσσερις έως πέντε φορές μεγαλύτερες. Οι συγκεκριμένες οικονομικές απώλειες, την ίδια στιγμή, μπορεί να είναι ένα τίποτα μπροστά στην ανθρωπιστική καταστροφή της ασθένειας και του θανάτου.

Εάν δεν υπάρξει εμβόλιο ή θεραπεία, η πανδημία πιθανόν να είναι μαζί μας για περισσότερο από έναν χρόνο. Η επιτάχυνση της ανάπτυξης εμβολίων ή/και αποτελεσματικών θεραπειών μέσω φαρμάκων, διά μέσου της σημαντικής αύξησης των υλικών κινήτρων για τις εταιρείες θα περιόριζε αποφασιστικά την οικονομική ζημία.

Με βάση τις οικονομικές απώλειες μόνο στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση θα πρέπει να σταθεί πρόθυμη να δαπανήσει τουλάχιστον άλλα 62,5 δισ. δολ. προκειμένου να προωθήσει την έρευνα και την ανάπτυξη φαρμακευτικών μέσων για την καταπολέμηση του κορονοϊού (και της ασθένειας Covid-19). Ακόμη και αν αυτή η κίνηση συντομεύσει την κρίση της πανδημίας κατά μόλις δύο εβδομάδες, θα πρόκειται για οικονομικό θρίαμβο.

Ερευνητικές ομάδες σε μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες όπως η Roche, η Eli Lilly, η Sanofi Pasteur και η Takeda, καθώς και σε μικρότερες εταιρείες βιοτεχνολογίας όπως η BioNTech αγωνίζονται για την ανάπτυξη ενός εμβολίου. Οι συγκεκριμένες εταιρείες, ωστόσο, θα εισπράξουν ένα μικρό μόνο κλάσμα του μεγάλου οικονομικού οφέλους που θα προκύψει για την κοινωνία όταν παραγάγουν με επιτυχία ένα εμβόλιο ή μια θεραπεία για τον νέο ιό.\

Εκείνοι δε οι οποίοι θα καταφέρουν να το αναπτύξουν, θα πιεστούν πιθανότατα να διαθέσουν το εμβόλιο σε χαμηλή τιμή. Ακόμη και τώρα, ακούγονται εκκλήσεις για αυστηρό περιορισμό των κερδών από ένα τέτοιο εμβόλιο στο μέλλον.
 
Το αποτέλεσμα είναι η σημαντική μείωση των επενδύσεων στην ανάπτυξη εμβολίων, η οποία όμως θα επέφερε τεράστιο όφελος στην κοινωνία.  

Ένας απλός τρόπος για να δει κανείς το ζήτημα είναι ο εξής: οι δαπάνες των ΗΠΑ για όλες τις φαρμακευτικές δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης το 2020 αναμένεται να ανέλθουν σε 80 δισεκατομμύρια δολάρια - ποσό το οποίο αντιστοιχεί αναλογικά σε τρεις εβδομάδες σε σχέση με τις ετήσιες οικονομικές απώλειες που θα έχουν οι ΗΠΑ από την κρίση του κορονοϊού - με ένα μικρό μόνο ποσοστό αυτού του ποσού να κατευθύνεται προς την έρευνα ενάντια στις μολυσματικές ασθένειες.
 
Το 1967, 26 φαρμακευτικές εταιρείες παρήγαν εμβόλια. 

Το 1980, είχαν μειωθεί σε 17. 

Μόνον τέσσερις - οι GlaxoSmithKline, Merck, Pfizer και Sanofi Pasteur - αναλαμβάνουν σήμερα σημαντική παραγωγή εμβολίων.
 
Το γεγονός δεν αποτελεί έκπληξη. Η ανάπτυξη ενός εμβολίου απαιτεί επένδυση ύψους 500 εκατ. έως 1 δισ. δολαρίων, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, ενώ μόνο το 7% των projects καταλήγει τελικά σε ένα επιτυχημένο εμβόλιο. Ως αποτέλεσμα, ακόμη και σήμερα, με την πανδημία σε πλήρη "ανάπτυξη", πολλές μικρές εταιρείες βιοτεχνολογίας παρακολουθούν την προσπάθεια από τα "παρασκήνια".
 
Εκείνες οι οποίες εργάζονται επάνω στην ανάπτυξη εμβολίων βασίζονται σε χρήματα από κοινωφελή ιδρύματα και κρατικές πρωτοβουλίες. Δύο από τους πλέον ελπιδοφόρους εταιρικούς φορείς που "κυνηγούν" την ανάπτυξη εμβολίου κατά του κορονοϊού,  η Inovio και η Moderna, χρηματοδοτούνται από την πρωτοβουλία Coalition for Epidemic Preparedness Innovations (CEPI), την οποία συναποτελούν εκπρόσωποι κρατών και φιλανθρωπικών οργανώσεων.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, η οποία ίσως συνεργάζεται με άλλους φορείς, θα πρέπει να εγγυηθεί μια σημαντική οικονομική απολαβή σε όποιον καταφέρει πρώτος να αναπτύξει το εν λόγω εμβόλιο. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό θα ήταν η δέσμευση για υψηλή τιμή για κάθε χορηγούμενη δόση ενός αποτελεσματικού εμβολίου ή φαρμακευτικής θεραπείας.

Για παράδειγμα, εάν η αμερικανική κυβέρνηση υποσχόταν μια τιμή 190 δολαρίων ανά χορηγούμενη δόση στους υπεύθυνους για την ανάπτυξη εμβολίου ή φαρμάκου για τον κορονοϊό, δαπανώντας κατ’ ανώτατο όριο 62,5 δισ. δολάρια για τον εμβολιασμό ή τη θεραπεία όλων των Αμερικανών πολιτών, τότε η κοινωνία θα είχε κερδίσει από την επένδυσή της, ακόμη και αν η πανδημία νικιόταν μόνο δύο εβδομάδες νωρίτερα του αναμενομένου. Το εμβόλιο εννοείται ότι θα πρέπει να διατεθεί σε οριακά χαμηλές τιμές, κοντά στο  κόστος, στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα μπορούσε επιπλέον να ενθαρρύνει περαιτέρω τη συνεργασία, δεσμευόμενη για μεγάλα υλικά "βραβεία" για επιτυχημένες κλινικές δοκιμές, υπό την προϋπόθεση η πορεία της έρευνας να αποκαλύπτεται πλήρως. 

Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση αναλάμβανε παρόμοια δέσμευση για ανάλογη τιμή ανά χορηγούμενη δόση, τα συνολικά κίνητρα θα μπορούσαν να ενισχυθούν κατά άλλα 100 δισεκατομμύρια δολάρια.

Ενώ η ανάπτυξη εμβολίων απαιτεί έτσι κι αλλιώς χρόνο, οι ειδικοί του εν λόγω κλάδου έχουν μάθει από την προηγούμενη εμπειρία τους ότι ενδέχεται να υπάρχουν σημαντικά εμπόδια τόσο στην ανάπτυξη εμβολίων, όσο και στην παραγωγή τους. Όταν τελικώς αναπτυχθεί το εμβόλιο, η προσφορά είναι πιθανό να υπολείπεται της ζήτησης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρόσθετοι οικονομικοί πόροι μπορούν να άρουν τέτοια εμπόδια, όσον αφορά το κομμάτι της μαζικής παραγωγής.

Δεν ζητούμε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση να μεροληπτήσουν και να επιλέξουν εταιρείες - "νικητές".  

Ζητούμε...

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ:: H αληθινή κινεζικη απειλή!

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ...

Του ΣΩΚΡΑΤΗ ΠΑΠΑΧΑΤΖΗ

Πριν από μερικές μέρες ανακοινώθηκε από την κινεζκή κυβέρνηση  ότι ο ιός έχει πλέον τεθεί υπό έλεγχο. 

Στην ανακοίνωση περιεχόταν μια αξιοσημείωτη φράση: “ο κόσμος πρέπει να ζητήσει συγνώμη από την Κίνα για την κριτική που της ασκήθηκε για τον ιό”. 

Ας θυμηθούμε ότι η κριτική αφορούσε στο ότι, για ένα κρίσιμο διάστημα, οι αρχές παραπλανούσαν το κοινό ως προς τον ιό, με την επιλογή τους να είναι υπεύθυνη για την ανεξέλεγκτη σήμερα διάδοσή του [δυο εβδομάδες αφού η κυβέρνηση είχε αγνοήσει τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων για κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, …ξύπνησε και ανέλαβε τα μέτρα που γνωρίζουμε].  

 Εκτός απο τη συγνώμη που πρέπει να ζητήσουμε, σύμφωνα με τους  Κινέζους, θα πρέπει να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για την επιλογή τους να μη περιορίσουν τις εξαγωγές τους σε φαρμακευτικά υλικά και προμηθειες.  

Και ο αξιωματούχος συνεχίζει με μια αποστροφή που δεν μπορεί να διαβαστεί παρά σαν ωμή απειλή: “Αν η Κίνα είχε αποφασίσει να ανταπαδώσει στην Αμερική την επιθετική οικονομική της συμπεριφορά, τότε επιπρόσθετα με την απαγόρευση των ταξιδιών εκεί, θα μπορούσε να αναλάβει τον αυστηρό έλεγχο των φαρμακευτικών παρασκευασμάτων της, απαγορεύοντας τις εξαγωγές τους στις ΗΠΑ. Εαν η Κίνα ανακοινώσει ότι κρατά τα φάρμακά της για δική της χρήση και απαγορεύσει την εξαγωγή τους, οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν την κόλαση μιας νέας ανεξέλεγκτης επιδημίας κορωνοϊού”. 

Δεν πρόκειται για λόγια του αέρα.  

Χάρη στην πολιτική Obama, η Αμερική εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό απ’ την Κίνα για οτιδήποτε αφορά τον ιατροφαρμακευτικό της εξοπλισμό: από μάσκες και εργαλεία, μέχρι φάρμακα και αντιβιοτικά κάθε είδους.  

Γύρω στο 88% των συστατικών πoυ χρησιμοποιούνται από την αμερικανική φαρμακοβιομηχανία έχουν κινεζική προέλευση. Το 97% των αντιβιοτικών που πωλούνται στην Αμερική κατασκευάζονται στην Κίνα.  

Αυτό αφορά και άλλους τομείς: η αυτοκινητοβιομηχανία, οι βιομηχανίες ρούχων, ηλεκτρονικών κλπ. έχουν νιώσει τον αντίκτυπο της επιδημίας στα κινεζικά εργοστάσια.  

Αλλά, εκτός από την Αμερική, αφορά και τον υπόλοιπο κόσμο: σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η Κίνα είναι ο εξαγωγέας του 20% των APIs [active pharmaceytical ingedients] σε πλανητικό επίπεδο, ενώ άλλες εκτιμήσεις [The United Kingdom’s Medicines and Healthcare products Regulatory Agency] μιλούν για διπλάσιο ποσοστό απ’ αυτό.  

Τι να σημαίνουν όλα αυτά; 

Οτι ...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ελλείψεις φαρμάκων... Η εν τη πράξει εμπορευματοποίηση της Υγείας

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

(dtheodoro@hotmail.com)

Το θέμα επανέρχεται κατά καιρούς στην επικαιρότητα και τα ΜΜΕ το κάνουν ενίοτε και πρωτοσέλιδο 

Βέβαια για τους ενδιαφερόμενους αυτό το θέμα είναι πάντα εδώ και δέκα χρόνια μονίμως στην επικαιρότητα και απλώς μερικές φορές όταν ξεπερνά τα εσκαμμένα γίνεται και είδηση.

Οι ενδιαφερόμενοι είναι πρώτα και πάνω από όλους οι ασθενείς που θέλουν το φάρμακο τους ….

Για να βρεθεί αυτό το φάρμακο υπάρχει ένα διαρκής «αγώνας» του φαρμακείου …

Διαπραγματεύσεις, φωνές, φασαρίες με αποθήκες και εταιρείες που ενίοτε παίζουν το κρυφτούλι μεταξύ του

«Δεν μας έδωσαν την ποσότητα που ζητήσαμε και δεν έχουμε να σας στείλουμε» οι Αποθήκες

«Τους στείλαμε αρκετά και να πείτε να σας δώσουν» οι Εταιρίες

Πολλές φορές το φαρμακείο μη έχοντας άλλη λύση απευθύνεται κατ ευθείαν στην εταιρεία.

«Μπορούμε να σας στείλουμε μέχρι τρία (3) κουτιά που είναι το μηνιαίο πλαφόν αλλά πρέπει να πάρετε και άλλα είδη για να φτάσετε η παραγγελία σας στο minimum ποσό Δεν φταίμε αν δεν σαν φτάνουν δεν μπορούμε να σας στείλουμε περισσότερα»  

Στο τέλος βέβαια και από την στιγμή που δεν έχει βρεθεί άλλη λύση και ο άρρωστος κινδυνεύει να μείνει χωρίς φάρμακο το θέμα φτάνει στον θεράποντα ιατρό που καλείται άρον άρον να αλλάξει την θεραπεία όταν βέβαια αυτό είναι εφικτό ….

Πολλές  φορές στα ΜΜΕ αναφέρεται η αιτία του προβλήματος που κύρια είναι οι παράλληλες εξαγωγές

Βέβαια αυτό αναφέρεται επιγραμματικά και αμέσως μετά το θέμα αντιμετωπίζεται μόνο από την ηθική του πλευρά …

«Οι κακοί έμποροι που κάνουν εξαγωγές και αφήνουν την αγορά χωρίς φάρμακα και θα πεθάνει ο κόσμος ….»

Αλλά όταν η πολιτεία αντιμετωπίζει το φάρμακο σαν ένα κοινό καταναλωτικό προϊόν και όταν έχουμε μια ενιαία αγορά ελεύθερης διακίνησης προϊόντων δεν έχουν καμιά θέση οι ανούσιες ηθικολογίες ….

Δεν είναι οι κακοί έμποροι

Είναι απλά οι έμποροι που αναπτύσσουν μια δραστηριότητα καθ όλα νόμιμη με σκοπό το κέρδος και δεν είναι οι πρώτοι και ούτε οι τελευταίοι.

Το πρόβλημα εδώ είναι ότι το φάρμακο μέσα από μια εγκληματική τιμολογιακή πολιτική των τελευταίων ετών έγινε ένα εξαιρετικά κερδοφόρο προϊόν μόνο για τους εξαγωγείς.

Από την στιγμή που οι πολιτικοί και η κυρίαρχη πολιτική της Οικονομίας της αγοράς το έκαναν αυτό φυσικά δεν γίνεται να περιμένουμε από τους έμπορους να αντιμετωπίσουν το θέμα με όρους ηθικής

Ηθική χρειάζεται να δείξουν πρώτα από όλους οι κυβερνόντες αλλά αυτό από ότι φαίνεται στην εποχή μας είναι είδος εν ανεπαρκεία

Ήδη αυτήν την στιγμή όσον αφορά τα συνταγογραφούμενα φάρμακα οι τιμές στην χώρα μας είναι οι φτηνότερες των άλλων χωρών της ΕΕ και αυτή η μεγάλη διάφορα στη ουσία είναι το κέρδος που αποκομίζει ο εξαγωγέας

Παρ όλη την έκταση του προβλήματος αυτήν την στιγμή μέσα στις προθέσεις της Κυβέρνησης είναι η περαιτέρω μείωση των τιμών οπότε εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι εξαγωγές θα αυξηθούν ακόμη πιο πολύ και κυριολεκτικά θα στερέψει η αγορά από φάρμακα

Απέναντι σε αυτό το πρόβλημα η Κυβέρνηση πρώτα ανάβει την φωτιά με την πολιτική της και μετά απλά είναι ένας παρατηρητής που κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα

Ήδη πρόσφατα ο Υπουργός Υγείας σε συνέντευξη στον έγκυρο και έγκριτο Πορτοσαλτε δήλωσε ότι δεν υπάρχουν ελλείψεις στα φάρμακα και ότι κάθε συζήτηση για τις ελλείψεις είναι εκ του πονηρού ….

Το βέβαιο είναι ότι θα πικρογέλασαν οι ασθενείς που τον άκουσαν όταν πλέον τους έχει γίνει συνήθεια να μετράνε και ξαναμετράνε τα χάπια που έχει το κουτί μέχρι να καταφέρει το φαρμακείο να τους βρει το επόμενο

Βέβαια αξίζει να αναφέρουμε ότι την στιγμή που έκανε αυτή την κατηγορηματική δήλωση ο μέγας Υπουργός είχαμε ακόμη και αναβολές σε χημειοθεραπείες λόγω έλλειψης των φαρμάκων.

Ο κος Υπουργός σαν γιατρός ξέρει πολύ καλύτερα από κάθε άλλον τι σημαίνει αυτή η αναβολή για την ζωή των ασθενών αλλά αυτό φαίνεται ότι είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια που δεν αξίζει καν να την αναφέρει.

Κάποιες φορές που η κατάσταση είναι κυριολεκτικά ανεξέλεγκτη ο ΕΟΦ κάνει βροντερή την παρουσία του διατάσσοντας την απαγόρευση εξαγωγών για κάποια συγκεκριμένα σκευάσματα  και αυτό για ορισμένο χρονικό διάστημα.

Δεν θέλει και πολύ εξυπνάδα να σκεφτούμε ότι με αυτόν τον τρόπο δεν επιτυγχάνεται τίποτα ουσιαστικό καθ ότι οι εξαγωγείς μπορούν να μαζεύουν όση ποσότητα θέλουν και να την εξάγουν κάποιες μέρες αργότερα.

Γιατί πάντα μετά από μερικές μέρες αίρεται η αναστολή γιατί κατά πώς λένε η αγορά ομαλοποιήθηκε και όλα καλά και όλα ωραία

Αυτό δεν έχει γίνει μόνο μια φορά.

Το πρακτικό αποτέλεσμα πάντα είναι ίδιο αλλά φαίνεται ότι την κυβέρνηση δεν την ενδιαφέρει καθόλου το αποτέλεσμα.

Επικοινωνιακή πολιτική κάνει.

Ο καιρός να περνάει και βλέπουμε …..

Αυτή είναι με λίγα λόγια η περιγραφή του προβλήματος και ο τρόπος διαχείρισης του από την Κυβέρνηση

Μετά από όλα αυτά δεν μένει καμιά αμφιβολία ότι αυτό το πρόβλημα είναι κύρια πολιτικό δεδομένου ότι παράγεται και συντηρείται από την ασκούμενη πολιτική τόσο σε Εθνικό όσο και σε επίπεδο ΕΕ

Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ποιοι είναι οι κερδισμένοι και ποιοι είναι οι χαμένοι αυτής της πολιτικής.

Χαμένοι είναι οι ασθενείς αλλά ποιος ασχολείται ……

Η Υγεία όσα μεγάλα λόγια και να ακούμε δυστυχώς δεν ιεραρχείται στην πρώτη γραμμή.

Για πολλούς από τους εμπλεκόμενους είναι πρόφαση για να συντηρούν την όποια κερδοφορία τους

Μετά χαμένο είναι το φαρμακείο ….

Η πολιτική τιμών από την μία έχει φτάσει τους τζίρους σε επίπεδο μη επιβίωσης και από την άλλη η διαχείριση των ελλείψεων από αποθήκες και εταιρείες δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των φαρμακείων.

Όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το φαρμακείο της γειτονιάς να φθίνει μέρα με την μέρα και το σύστημα να κινείται με γρήγορους ρυθμούς στην κατεύθυνση της μονοπώλησης κάτι που άλλωστε δεν το έχουν κρύψει σαν στόχευση όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις

Όλοι οι άλλοι εμπλεκόμενοι κερδίζουν.

Άλλος λίγο, άλλος πολύ και άλλος περισσότερο ….

Τούτου δοθέντος είναι ηλίου φαεινότερο ποια συγκεκριμένα συμφέροντα εξυπηρετεί η Κυβέρνηση αυτή όπως άλλωστε και οι προηγούμενες …..

Βέβαια μην ξεχνάμε και ένα τελευταίο που δεν είναι όμως τελευταίο

Οι εξαγωγές των φαρμάκων προσμετρούνται...