Toυ ΚΩΣΤΑ ΡΕΣΒΑΝΗ
Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτήθηκαν για ποιους λόγους ο Αλέξης
Τσίπρας υπουργοποίησε και στις δύο κυβερνήσεις του τον Πάνο Καμμένο και
κατέκτησε έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ τον τίτλο του πρώτου αριστερού (όπως λέει)
κόμματος που συγκυβέρνησε με ένα ακροδεξιό.
Οι δέκα μήνες που κυβερνάει ο
κ. Τσίπρας είναι, άραγε, αρκετές για να δοθεί απάντηση;
Νομίζω πως ναι.
Από τη μια πλευρά ένας πολιτικός, αρχηγός ενός κόμματος που μετά βίας μπήκε στη Βουλή, είναι εύκολα διαχειρίσιμος, έτοιμος να στηρίξει τις δυσάρεστες αποφάσεις της κυβέρνησης, να μη φέρνει πολλές αντιρρήσεις στον ευεργέτη του.
Από τη μια πλευρά ένας πολιτικός, αρχηγός ενός κόμματος που μετά βίας μπήκε στη Βουλή, είναι εύκολα διαχειρίσιμος, έτοιμος να στηρίξει τις δυσάρεστες αποφάσεις της κυβέρνησης, να μη φέρνει πολλές αντιρρήσεις στον ευεργέτη του.
Από την άλλη ο Καμμένος ζήτησε και πήρε ένα υπουργείο
που δεν χειρίζεται θέματα της σκληρής πραγματικότητας, διαθέτει ένα
κύρος, αλλά ταυτόχρονα με την αμετροέπεια που τον διακρίνει βγάζει και
αρκετή δουλειά: Αόριστες καταγγελίες, μελιστάλαχτη γλώσσα μέσα στη Βουλή
- «στα τέσσερα…στα τέσσερα…» - που αναπληρώνει παλιότερες προσφιλείς
εκφράσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Το σημαντικότερο όμως νομίζω πως είναι ότι ο Καμμένος θέλει να ωθήσει τον Τσίπρα (αν υποθέσουμε ότι ο πρωθυπουργός είναι αντίθετος) στη δημιουργία ενός εθνολαϊκιστικού περιβάλλοντος, πλουμισμένου με ελληνορθόδοξο ακτιβισμό.
Το σημαντικότερο όμως νομίζω πως είναι ότι ο Καμμένος θέλει να ωθήσει τον Τσίπρα (αν υποθέσουμε ότι ο πρωθυπουργός είναι αντίθετος) στη δημιουργία ενός εθνολαϊκιστικού περιβάλλοντος, πλουμισμένου με ελληνορθόδοξο ακτιβισμό.
Πρόσφατο δείγμα το περίφημο «επίραμμα» με τη μορφή αγίων-προστατών των
Όπλων που θα ραφτούν στις στολές των στρατιωτικών. Προσέξτε όμως την
κουτοπονηριά και τον κίνδυνο: Μόνον όσοι θέλουν θα ράβουν στη στολή το
επίραμμα.
Έτσι θα μπορεί ο υπουργός Πάνος να ξεχωρίζει αμέσως τους
καραμπινάτους χριστιανούς από τους «άπιστους». Μια συμβολή ακόμα στην
ενότητα του Στρατεύματος!
Πολύ σωστά αντέδρασε εδώ το Ποτάμι τονίζοντας ότι «είναι ανήκουστο ότι θα είχαμε επί αριστερής κυβέρνησης επιστροφή στο φάντασμα της αναγραφής του θρησκεύματος όχι επί των ταυτοτήτων αλλά επί των στολών των στρατιωτικών.».
Πολύ σωστά αντέδρασε εδώ το Ποτάμι τονίζοντας ότι «είναι ανήκουστο ότι θα είχαμε επί αριστερής κυβέρνησης επιστροφή στο φάντασμα της αναγραφής του θρησκεύματος όχι επί των ταυτοτήτων αλλά επί των στολών των στρατιωτικών.».
Και η μνημειώδης απάντηση, με επίσημο δελτίο τύπου του
ΥΠΕΘΑ, παρακαλώ: «Η ανακοίνωση που εξέδωσε το Ποτάμι για τις στολές των
αξιωματικών επιδέχεται απάντηση μόνο από τον Πνευματικό και τον Θεό
τους, αν έχουν Θεό.».
Ας μην καταφεύγουμε σε γραφικές ιστορίες, επιπέδου Σαλαμινομάχων-δωδεκαθεϊστών βεβαίως- διότι με αυτή την τελευταία κίνηση του υπουργού Εθνικής Αμύνης προκύπτει το ερώτημα κατά πόσο αυτονομείται από την κυβερνητική πολιτική.
Ας μην καταφεύγουμε σε γραφικές ιστορίες, επιπέδου Σαλαμινομάχων-δωδεκαθεϊστών βεβαίως- διότι με αυτή την τελευταία κίνηση του υπουργού Εθνικής Αμύνης προκύπτει το ερώτημα κατά πόσο αυτονομείται από την κυβερνητική πολιτική.
Θέλω να πω:
