ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΛΑΜΟΓΙΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Novartis και πάλι στο προσκήνιο!..

Ακολουθεί Διαφημιστικό Διάλειμμα#σκευωρια #novartis #ΣΥΡΙΖΑ_ΠΣ #κουκουλες #μαρτυρες pic.twitter.com/CAnG945gQM

— Miranda Prada (@MirandaPrada_) July 15, 2024

Αριστοφανικό πολιτικό-οικονομικό πιπεράτο του Καθηγητή Πιπερόπουλου

 

     Αναστατώθηκε και ο φίλος μου Ανέστης, όπως και εγώ και αμέτρητοι άλλοι σκεπτόμενοι και λογικοί Έλληνες και Ελληνίδες με την ανακοίνωση ότι «βγήκαν οι κουκούλες» που κάλυπταν τα πρόσωπα των, δήθεν πλέον, «προστατευόμενων» μαρτύρων στο σκάνδαλο NOVARTIS  στο οποίο είχαν αναφερθεί 10 γνωστά, κορυφαία πολιτικά πρόσωπα…

https://www.occrp.org/en/news/greece-drops-anonymity-for-novartis-case-whistleblowers#:~:text=Greek%20authorities%20lifted%20the%20anonymity,and%20influence%20drug%20prices%20globally.

     Φίλε Γιώργο όπως λέγεται οι πρακτικές της παγκοσμίως γνωστής Φαρμακευτικής Εταιρείας ίσως κόστισαν στην Ελληνική Οικονομία, δηλαδή στο ανεπίσημα πτωχευμένο Ελληνικό Κράτος, δηλαδή σε εμάς τους υποταγμένους στα υπέρογκα ΜΝΗΜΟΝΙΑ Έλληνες περίπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ από τις παράνομες και αντικοινωνικές «πρακτικές μάρκετινγκ» της NOVARTIS…

     Ανέστη η αλήθεια είναι ότι στην Πατρίδα μας υπήρξαν κατηγορητήρια αλλά μέχρι σήμερα ΔΕΝ έχουν προσδιορισθεί Έλληνες «ΕΝΟΧΟΙ» για την υπόθεση NOVARTIS η θυγατρική της οποίας (Novartis Greece) κατηγορήθηκε από την Αμερικανική Δικαιοσύνη για δωροδοκία υπαλλήλων Κρατικών και ελεγχόμενων από το Ελληνικό Κράτος Νοσοκομείων και Κλινικών και για ψευδή καταγραφή ακατάλληλων πληρωμών που σχετίζονται με το διεφθαρμένο πρόγραμμα και παρόμοια συμπεριφορά!.. 

Η Novartis GREECE συνήψε συμφωνία αναβολής δίωξης με το Τμήμα Απάτης του Ποινικού Τμήματος (FCPA) και το Εισαγγελικό Γραφείο των ΗΠΑ για την Περιφέρεια του Νιου Τζέρσεϋ σε σχέση με πληροφορίες που κατατέθηκαν στην Πολιτεία του Νιου Τζέρσεϋ και κατηγορεί τη Novartis Greece για συνωμοσία για παραβίαση των διατάξεων κατά της δωροδοκίας του FCPA, και παραβίαση της διάταξης βιβλίων και αρχείων της FCPA. Σύμφωνα με την αναβαλλόμενη συμφωνία δίωξης, η Novartis GREECE έχει δεσμευτεί να καταβάλει ποινική κύρωση ύψους 225 εκατομμυρίων δολαρίων.

     Το FCPA είναι ένας ομοσπονδιακός Νόμος των ΗΠΑ του 1977 που απαγορεύει σε πολίτες και σε επιχειρηματικές οντότητες και εταιρείες των ΗΠΑ να δωροδοκούν ξένους κυβερνητικούς αξιωματούχους για να ωφελήσουν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Βάλε σε παρακαλώ το εγγόνι να σου μεταφράσει την πλήρη απόφαση…

     Ανέστη πες το εγγόνι σου να σου μεταφράσει ΟΛΟΚΛΗΡΟ το κείμενο της απόφασης ΗΠΑ:

https://www.justice.gov/usao-nj/pr/novartis-ag-and-subsidiaries-pay-345-million-resolve-foreign-corrupt-practices-act-cases     

     Γιώργο αφού η NOVARTIS παραδέχθηκε την ΕΝΟΧΗ της τα χρήματα που σκόρπιζε σε ποιους τα έδινε; Στις Μούσες της γενέτειράς μας Πιερίας ή στους 12 Θεούς του Ολύμπου; Και γιατί εμείς ΔΕΝ ζητήσαμε τα ΜΙΣΑ από τα 225 εκατ. δολάρια αφού οι παρανομίες έγιναν στην Ελλάδα;

     Ανέστη εάν τα ζητούσαμε θα ήταν...

 

ΣΥΡΙΖΑίοι ΕΘΝΙΚΟΙ ΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΕΣ: Αγαπούλα, την κουκούλα

Δύο ακόμη που θα ανακαλύψουν από πρώτο χέρι ότι ο κουβάς αποτελεί τη νομοτελειακή κατάληξη όσων στηρίζονται σε λεγόμενα και υποσχέσεις ζαίων. pic.twitter.com/yhnMjp0OYJ

— Αλήτμπιρό (@eboxgr) October 25, 2024

 Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ

Οταν οι προστατευόμενοι μάρτυρες κατέθεταν ως φυσικά πρόσωπα δήλωναν, με το χέρι στο Ευαγγέλιο, ότι δεν γνωρίζουν τίποτα για πολιτικούς ή βαλίτσες με μετρητά στο Μαξίμου. 

Οταν φορούσαν τα κουστούμια από το «Μάτια ερμητικά κλειστά», κατέθεταν ακριβώς τα αντίθετα. 

Πότε έλεγαν την αλήθεια;  

Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι πρόκειται, αποδεδειγμένα, για ψεύτες.  

Εκτός των άλλων, λησμονούσαν αυτά που κατέθεταν στην Ελλάδα όταν ταξίδευαν στις ΗΠΑ. Εκεί, όπως ορίζει ο νόμος, πληρώθηκαν αδρά για να καταθέσουν σχετικά με τις πρακτικές της Novartis που αλλοιώνουν τον ανταγωνισμό, προσφέροντας «δώρα» σε γιατρούς ώστε να συνταγογραφούν σκευάσματα της εταιρείας. Στις καταθέσεις που έδωσαν στις ΗΠΑ δεν ανέφεραν κάτι για χρηματισμό ελλήνων πολιτικών.  

Ο τρίτος προστατευόμενος μάρτυρας, που αποκαλύφθηκε με ιδία πρωτοβουλία, είχε δηλώσει ότι πιέστηκε από την εισαγγελέα Τουλουπάκη (υπεύθυνη για την έρευνα) προκειμένου να καταθέσει ότι χρηματίστηκαν πολιτικοί.  

Η κυρία Τουλουπάκη βρέθηκε κατηγορούμενη, μαζί με τον πρώην υπουργό Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, για μεθοδεύσεις στο χειρισμό της υπόθεσης. 

Η δικαστικός απαλλάχθηκε, ο υπουργός καταδικάστηκε. 

Προηγουμένως οι υποθέσεις των πολιτικών προσώπων είχαν τεθεί στο αρχείο.   

Ομως μισό λεπτό. Πρώτα πρέπει να απαντηθεί το πιο πρόσφατο ερώτημα. Για ποιο λόγο αποκαλύφθηκαν (και επισήμως) τα ονόματα των μαρτύρων; 

 Εννοείται ότι ο νόμος το επιτρέπει, μετά από αλλαγή που έκανε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τώρα ο νόμος ορίζει ότι «η αναγκαιότητα των μέτρων προστασίας εξετάζονται διαρκώς από τον αρμόδιο εισαγγελέα ο οποίος δύναται να τα τροποποιήσει ή να τα ανακαλέσει». Και όταν έχει υπάρξει καταδικαστική απόφαση εις βάρος του υπουργού που μιλούσε «για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους», είναι λογικό να υπάρξει νομικό πεδίο για τη διερεύνηση της πηγής από την οποία ξεκίνησε η υπόθεση.  

Προς αυτήν την κατεύθυνση πίεζαν και τα πολιτικά πρόσωπα που βρέθηκαν να κατηγορούνται ενώπιον της Βουλής, μπροστά από κάλπες που είχαν το όνομα τους. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε μιλήσει τότε για απόπειρα αλλοίωσης του πολιτεύματος με τους ηθικούς αυτουργούς (αν υπάρχουν και αποκαλυφθούν) να βαρύνονται με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.  

Στον ΣΥΡΙΖΑ σκανδαλίστηκαν. Λένε ότι η αποκάλυψη των ονομάτων ουσιαστικά υπονομεύει τον θεσμό του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος. Λησμονούν όμως ότι το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται όταν ο μάρτυρας λέει την αλήθεια. Στην περίπτωση Novartis όλα δείχνουν ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν αποδείχθηκε δωροδοκία και παθητική δωροληψία πολιτικών, ενώ ένας μάρτυρας κατέθεσε ότι πιέστηκε για να επιβαρύνει πολιτικούς. Σημειώνεται δε, αν και εκ πρώτης όψεως είναι άσχετο με την υπόθεση, ότι έτερος προστατευόμενος μάρτυρας έχει φυλακιστεί για απάτες. 

Τι θα συμβεί από εδώ και πέρα; 

Πολλά και ενδιαφέροντα. Οι πολιτικοί που κατονομάστηκαν, χωρίς αποδείξεις, από τους μάρτυρες, θα στραφούν εναντίον τους με μηνύσεις και αγωγές για οικονομική αποζημίωση -οι μάρτυρες έχουν βγάλει πολλά χρήματα από τις ΗΠΑ. 

Ο Αδωνις Γεωργιάδης είπε ότι θα αποσύρει μηνύσεις και αγωγές αν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι αποκαλύψουν ποιος τους καθοδήγησε. Ο κ. Γεωργιάδης υποστηρίζει, όπως άλλωστε και άλλοι εμπλεκόμενοι με πρώτο τον Αντώνη Σαμαρά, ότι οι μάρτυρες καθοδηγήθηκαν από την ηγεσία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την αρωγή δημοσιογράφων και εκδοτικών συμφερόντων.  

Μένει, λοιπόν, να ακούσουμε τι θα πουν οι μάρτυρες στις δίκες που θα ακολουθήσουν. 

Αν θα κατονομάσουν πολιτικά στελέχη και, κυρίως, αν θα κομίσουν και τις σχετικές αποδείξεις. Είναι πάντως εξαιρετικά πιθανό (και αρκετά γελοίο), κάποιοι από εκείνους που στηρίχθηκαν σε εκείνες τις καταθέσεις για να καταγγείλουν τα πολιτικά πρόσωπα, αύριο να θεωρούν...

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟ-ΣΟΥΡΓΕΛΟΛΑΓΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: ΣΥΡΙΖΑίικη υποκρισία (Πού είναι οι "προοδευτικές" γυναίκες σύντροφοι?)

 

Toυ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Παρακολουθώ, ακροθιγώς, την εξέλιξη της υπόθεσης του ευρωβουλευτή του Συριζα και παρά το γεγονός ότι μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας, σε προσωπικό επίπεδο ο καθένας έχει σχηματίσει εικόνα.

Η καταγγέλουσα, ως νομικός, φρόντισε να στοιχειοθετήσει επιστημονικά την καταγγελία της. Για την υπόθεση αυτήν καθαυτήν δεν θα σχολιάσω περισσότερα, λόγω του τεκμηρίου που προανέφερα.

Θα σχολιάσω, όμως, την υποκρισία του Συριζα. Ενός κόμματος που έχει εξευτελίσει- και συνεχίζει να το κάνει- όλες τις φερόμενες αξίες της αριστεράς.

Ο Συριζα γνώριζε την υπόθεση, λένε διασταυρωμένες πληροφορίες, εδώ και αρκετόν καιρό αλλά ποιούσε την νήσσαν. Δεν τον ενόχλησαν, τότε, οι αρχές που υποτίθεται ότι πρέσβευε. Μετρούσε ψήφους και οι ψήφοι υπερισχύουν των αρχών.

Έθεσε εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας τον ευρωβουλευτή του όταν η υπόθεση δεν μπορούσε να κρατηθεί μυστική λόγω της παρέμβασης των βελγικών αρχών.

Αυτή είναι η πρώτη υποκρισία.

Η δεύτερη υποκρισία του κόμματος που φέρεται να εκπροσωπεί την αριστερα είναι ότι προσπαθεί να συνδέσει την αποκάλυψη της υπόθεσης με προεκλογικές σκοπιμότητες.

Η καταγγέλουσα ενημέρωσε τεκμηριωμένα τις βελγικές αρχές απο τις αρχές του 2020. Απο τότε οι αρχές ερευνούσαν, όπως λένε, την υπόθεση.

Υπάρχει νοήμων άνθρωπος που μπορεί να υποθέσει ότι οι βελγικές δικαστικές αρχές περίμεναν τις ελληνικές εκλογές για να εκθέσουν τον Συριζα;

Η τρίτη και σπουδαιότερη υποκρισία είναι το φερόμενο Γυναικείο Τμήμα του Συριζα, διάδοχο του αντίστοιχου Τμήματος του ΚΚΕ εσ, ή γενικώς της ανανεωτικής αριστεράς, το οποίο δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του όταν επρόκειτο για ανάλογα φαινόμενα τα οποία υφίσταντο γυναίκες συντρόφισσες. 

 Φαίνεται ότι...

 

ΣΥΡΙΖΑίικο ΚΑΘΑΡΜΑΤΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Από τον πρέσβη στο Γεωργούλη, ένας δρόμος με αρχές

 

Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΑΛΑΝΟΥ

Ο Αλέξης Γεωργούλης αλλά και ο Αλέξης Τσίπρας, που είχε δώσει και την τελική έγκριση για τη συμμετοχή του ηθοποιού στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ το 2019 εκμεταλλευόμενος την αναγνωρισιμότητα του, είναι εξαιρετικά τυχεροί.

Ο πρώτος γιατί δεν του αμφισβητείται το τεκμήριο της αθωότητας, μέχρι η βελγική δικαιοσύνη να αποδείξει τη βαρύτατη κατηγορία περί βιασμού και ξυλοδαρμού. Και επίσης επειδή (δεν θα βρεθεί) κανένα μπουλούκι αυτόκλητων «τιμωρών», με πράσινες μπογιές και τρικάκια που θα  στιγματίζουν τον ίδιο και την οικογένειά του, δεν βρέθηκε έξω απ’ το σπίτι του.  

Εξίσου τυχερός ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπει να σπινάρεται και να τρεντάρει στο twitter κάποιο hashtag « ΣΥΡΙΖΑ -Βιαστές», ή το «ο Τσίπρας, ήξερε» που θα απέδιδε σε ένα ολόκληρο κόμμα, στον αρχηγό του, καθώς και σε χιλιάδες ψηφοφόρους, μια κατηγορία, που δεν μπορεί να έχει συλλογικό χαρακτήρα.

Κανείς δεν καλεί σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από την Κουμουνδούρου και ούτε απειλείται με λιντσάρισμα αυτός ή αυτοί που διέρρευσαν το όνομα της γυναίκας, που είχε το ψυχικό σθένος και την υποδειγματική συγκρότηση, να διαχειριστεί ένα επώδυνο προσωπικό τραύμα ως μια εξαιρετικά σοβαρή δημόσια υπόθεση. Στην κυρία Ελένη Χρονοπούλου, που ήδη την διασύρουν τα τρολάκια και οι μηχανισμοί,  χρωστάει ο ΣΥΡΙΖΑ τις απαντήσεις.

Πότε έμαθαν, τι έμαθαν από ποιον το έμαθαν και τι έκαναν γι'αυτό.

Ήταν καταγγελία; Ήταν φήμη; Ήταν κουτσομπολιό;

Η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε και τις τρεις λέξεις, επιβεβαιώνοντας ότι η Κουμουνδούρου ήταν ενήμερη από τον Ιούνιο του 2022.  Η καταγγέλλουσα  σίγουρα θα ήθελε να μάθει σε ποιους έδωσε την εντολή «παιδιά ψάξτε το» ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ποια «παιδιά» ήταν αυτά που το έψαξαν και με ποιο τρόπο το έψαξαν ώστε  – σύμφωνα με την κ. Τσαπανίδου – να αισθανθεί προσβεβλημένος ο κ. Γεωργούλης;

Ο κ. Τσίπρας ενημερώθηκε θεσμικά ή κουτσομπολίστικα.; 

Ο επικεφαλής της ευρω- ομάδας κ. Παπαδημούλης  ζήτησε συναδελφικά εξηγήσεις ή έκανε «ανάκριση» στον κ. Γεωργούλη κατ΄εντολή Τσίπρα;

Προφανώς θα ήταν ευκολότερο για όλους να αποδεχθούμε τις διαβεβαιώσεις που δίνονται από προχθές σχετικά με βαθιά ριζωμένες αρχές του ΣΥΡΙΖΑ, εάν δεν υπήρχε...

ΣΥΡΙΖΑίικο ΚΑΘΡΜΑΤΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Υπόθεση Γεωργούλη: Πώς εξηγείται ο πανικός του ΣΥΡΙΖΑ

 

Του ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΣΙΝΟΥ

Καθώς «τράκαραν» την Τρίτη μεταξύ τους ο Δημήτρης Παπαδημούλης με την Πόπη Τσαπανίδου για την υπόθεση Γεωργούλη, και αναγκάστηκε τελικά ο Αλέξης Τσίπρας να δώσει γραμμή από το Λαύριο, η Κουμουνδούρου –από τα υπόγεια ως το γραφείο του προέδρου– δοκίμαζε το δηλητήριο που έσπερνε επί χρόνια για τους πολιτικούς της αντιπάλους. 

 Ηταν αναμενόμενο, αλλά η «φάμπρικα» που άνοιξαν στον ΣΥΡΙΖΑ με την απόπειρα πολιτικοποίησης της ποινικής υπόθεσης του Δημήτρη Λιγνάδη και το σύνθημα #ΝΔ_Παιδεραστές, προκαλεί τώρα σπασμωδικές αντιδράσεις. Η υπόθεση αφορά εκλεγμένο ευρωβουλευτή του κόμματος ο οποίος αντιμετωπίζει καταγγελία για βιασμό και ξυλοδαρμό, όχι γενικώς και αορίστως για παρενόχληση, όπως έλεγαν στην αρχή ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. 

Για τον οποίο ευρωβουλευτή ισχύει βεβαίως το τεκμήριο της αθωότητας. Τότε όμως, το 2021, ήταν όλα εύκολα και ωραία για την Κουμουνδούρου –χάρη στην έτοιμη συνταγή του QAnon (θα επανέλθουμε). Οταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση του –πρωτόδικα καταδικασμένου για δύο βιασμούς– θεατρικού σκηνοθέτη και τέως διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Λίνα Μενδώνη ότι επιχειρούσαν τη συγκάλυψη για τον «άριστο» Λιγνάδη. Υπονοώντας ευθέως, δηλαδή, ότι γνώριζαν και κάλυπταν τη δράση του! Εκείνες τις εβδομάδες ακούστηκαν πράγματα πρωτοφανή στην πολιτική ιστορία των τελευταίων δεκαετιών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε μέσω βουλευτών του στο σημείο να αφήνει υπονοούμενα για το προσωπικό ενδιαφέρον που είχε δείξει ο κ. Μητσοτάκης για τη διάσωση 2.000 ασυνόδευτων ανήλικων προσφυγόπουλων από τις λάσπες της Μόριας και των άλλων camps. «Από ΜΚΟ που φέρεται να συνδέεται με το πρωθυπουργικό περιβάλλον “ψώνιζε” προσφυγόπουλα ο Λιγνάδης» έγραφε τον Φεβρουάριο του 2021 στο Twitter η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάνια Ελευθεριάδου. Τέτοιο φαιδρό επίπεδο ανανεωτικής Αριστεράς πού να το φαντάζονταν ο Λεωνίδας Κύρκος ή ο Μανόλης Αναγνωστάκης! 

Το όλο πράγμα κατέληξε σε αντιπαράθεση πρόσωπο με πρόσωπο στη Βουλή. «Σας κοιτώ στα μάτια και σας ερωτώ ανοιχτά, πριν ο κατήφορος ολοκληρωθεί: Κατηγορείτε την κυβέρνηση ότι καλύπτει παιδεραστές και ότι η Νέα Δημοκρατία διακινεί κύκλωμα ανηλίκων;» ρώτησε ο κ. Μητσοτάκης τον κ. Τσίπρα από το βήμα της Βουλής. Μόνο τότε αναγκάστηκε να μαζέψει η Κουμουνδούρου την εκστρατεία λάσπης που είχε οργανώσει. 

 Η αποτρόπαιη υπόθεση Λιγνάδη αποτέλεσε την αφορμή για να δοκιμάσει για πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ τη συνταγή της θεωρίας QAnon που αποθέωσε ο Ντόναλντ Τραμπ: κοντολογίς, ότι το «σύστημα» ελέγχεται διεθνώς από μια αίρεση παιδόφιλων οι οποίοι κατέχουν τα πόστα και προστατεύουν αποτελεσματικά ο ένας τον άλλο. Εξ ου και η γραμμή της Κουμουνδούρου ότι Μητσοτάκης και Μενδώνη γνώριζαν δήθεν για τη δράση του Λιγνάδη.  

Το ίδιο έργο στήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και το 2022 πάνω στο δράμα του 12χρονου κοριτσιού στον Κολωνό. Εκ νέου ο πρόεδρος του κόμματος άφηνε υπονοούμενα σε άρθρο του στην «ΕφΣυν» χρησιμοποιώντας το σύνθημα-«κλειδί» του Ντόναλντ Τραμπ. «Μήπως είναι ώρα να αποξηράνουμε τον βάλτο (drain the swamp);» διερωτάτο ο κ. Τσίπρας… Το δεύτερο αυτό έργο, που στηριζόταν ξανά στη συνταγή του ελληνικού QAnon (#ΝΔ Παιδεραστές) κατέβηκε άρον άρον όταν έγινε γνωστό ότι χαμηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ συνομιλούσε με τη 12χρονη. Το στέλεχος διεγράφη αμέσως και η θεωρία του βάλτου έμεινε εκεί. Τα «μυστικά» του δεν βόλευαν πια το κόμμα. 

Τώρα που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το πρωί έλεγαν ότι είχαν ακούσει «φήμες» στο Ευρωκοινοβούλιο για τον Γεωργούλη, και το απόγευμα ότι τελικά όχι, δεν είχαν ακούσει κάτι συγκεκριμένο, συμβαίνει κάτι απλό: πανικοβλήθηκαν μπροστά στα πολιτικά ήθη και στη γραμμή που ίδιοι έκαναν σημαία στην πολιτική ζωή του τόπου. Η δε απόπειρα των πρώτων ωρών να ελέγξουν το αφήγημα, κατασκευάζοντας μια παραπλανητική εικόνα για την καταγγέλλουσα και δίνοντας «από κάτω» το όνομά της στα ΜΜΕ, απέτυχε παταγωδώς. Το «αφήγημα» γύρισε ανάποδα και έσκασε με δύναμη πάνω τους.  

Τώρα, για πρώτη φορά, βλέπουν με τα δικά τους μάτια πόσο βαθύ σκοτάδι έχει μέσα ο λάκκος της κομματικοποίησης των ποινικών υποθέσεων, τον οποίο έσκαβαν επί χρόνια για τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Και πληρώνουν επίσης την ποιότητα των επιλογών της σημερινής τους ηγεσίας.  

Γιατί ...

 

ΣΥΡΙΖΑίικο ΚΑΘΑΡΜΑΤΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Γιατί παριστάνετε ότι εκπλήσσεστε με τον Γεωργούλη, σύντροφοι;

 

Μια φήμη που επιμένει για χρόνια δεν στοιχειοθετεί ενοχή αλλά δεν δικαιολογεί και έκπληξη

Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω την προσπάθεια των συντρόφων του ΣΥΡΙΖΑ να παραστήσουν τους έκπληκτους όταν οι βελγικές αρχές αιτήθηκαν την άρση της ασυλίας του συντρόφου τους, ευρωβουλευτή Γεωργούλη. Στο κάτω-κάτω η καταγγελία για κακοποίηση δεν ήταν καινούργια. Είχε γίνει πριν από 3 χρόνια και μια φήμη ήταν γνωστή στο κόμμα του μπροέδρου Αλέκση εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια σύμφωνα με τον σύντροφο Κούλογλου, τουλάχιστον έναν χρόνο σύμφωνα με τον σύντροφο Παπαδημούλη και τουλάχιστον από τον Ιούνιο του 2022 σύμφωνα με τη συντρόφισσα Πόπη. Όποια εκδοχή κι αν πάρουμε, η φήμη ήταν γνωστή και παρότι είχε διαψευσθεί από τον καταγγελλόμενο (ο οποίος δεν αποκλείεται να χρησιμοποίησε και βαθιά υποκριτική τέχνη) δεν αφήνει περιθώρια για πτώσεις από σύννεφα. Μια φήμη που επιμένει για χρόνια δεν στοιχειοθετεί ενοχή αλλά δεν δικαιολογεί και έκπληξη.

Πολύ περισσότερο όταν ο σύντροφος τον οποίο αφορά η φήμη δεν μπορεί να κρύψει τις απόψεις του σε σχέση με τη βία στις σχέσεις. Δεν μπορεί κανείς να μην τον είχε ακούσει στην εκπομπή της Ναταλίας της Γερμανού να λέει «όταν βλέπω ερωτευμένους που χτυπάει άσχημα ο έρωτας, δηλαδή κάπου δημιουργείται ένα σα να λέμε ατύχημα ασυνεννοησίας, πονάει τόσο πολύ και στους δύο που δικαιολογείται οτιδήποτε κι αν κάνεις»* και αμέσως μετά  να προσθέτει (πιθανότατα προκειμένου να κάνει όσο το δυνατόν πιο σαφείς τις απόψεις του για τη βία στις σχέσεις) «όπως έλεγε και ο Σωκράτης, τα μοναδικά εγκλήματα που μπορεί να συγχωρέσει ο άνθρωπος είναι τα εγκλήματα περί έρωτος».

Όπως και οι φήμες που επιμένουν, τα παραπάνω λόγια δεν αποδεικνύουν ενοχή αλλά αποδεικνύουν μια αντίληψη για τα πράγματα που κάνει μια καταγγελία για βιασμό και κακοποίηση να μη μοιάζει με κεραυνό στον γαλανό ουρανό. Κάποιος που π.χ. υπερασπίζεται τη χρήση ναρκωτικών δεν σημαίνει σώνει και καλά ότι κάνει χρήση αλλά δεν θα πέσουμε κι από τα σύννεφα αν μάθουμε ότι κάνει. Όπως δεν πέφτουμε και από τα σύννεφα που στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν απολύτως αποδεκτό οι ευρωβουλευτές τους να υπερασπίζονται δημοσίως όσους διαπράττουν «ερωτικά» εγκλήματα.   

Η έκπληξη των συντρόφων μοιάζει ακόμα πιο περίεργη αν κανείς σκεφτεί ότι μόλις πριν λίγο καιρό η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ σκιαγραφούσε το προφίλ των δραστών σεξουαλικών εγκλημάτων σε τρικάκια που έγραφαν «ΠΛΟΥΣΙΟΙ, ΝΕΟΙ, ΩΡΑΙΟΙ, ΣΕΞΙΣΤΕΣ/ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΒΙΑΣΤΕΣ». Προφανώς πρόκειται για μια βλακώδη αντίληψη (όσο βλακώδης είναι και η αντίληψη ότι ένας όμορφος και πετυχημένος δεν μπορεί να κακοποιήσει σεξουαλικά αφού «έχει όποια θέλει»), μια αντίληψη που δείχνει κόμπλεξ και όχι ορθή αντίληψη της πραγματικότητας, αλλά σε κάθε περίπτωση ως αντίληψη που κυριαρχούσε στους νεολαίους του ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιολογεί την έκπληξη για την καταγγελία σε βάρος του Γεωργούλη που σίγουρα δεν είναι φτωχός, γέρος και άσχημος ώστε να μπορούν να αποκλείσουν οι σύντροφοι την οποιαδήποτε κακοποιητική του δράση.

Με λίγα λόγια, η προσπάθεια των συντρόφων να παραστήσουν ότι έπεσαν από τα σύννεφα μοιάζει με τις απόπειρες του Νεϊμάρ να κερδίσει φάουλ. Είναι...

 

ΣΥΡΙΖΑίικο ΚΑΘΑΡΜΑΤΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η υπόθεση Γεωργούλη ως ευκαιρία για την στομώμένη με ποινικά μητρώα Αριστερά

Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

Ανεξάρτητα από την ποινική της εξέλιξη, η υπόθεση Γεωργούλη είναι μια ευκαιρία.  

Είναι οδυνηρή μεν, αλλά χρυσή ευκαιρία για το κόμμα του –που έδειξε αντανακλαστικά και τον απέπεμψε για να αντιμετωπίσει την κατηγορία χωρίς κομματική κάλυψη– να ξανασκεφτεί τις πολιτικές προεκτάσεις που (δεν) πρέπει να δίνονται σε αυτές τις υποθέσεις.

Η προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί πολιτικά ένα σεξουαλικό έγκλημα ενός μη πολιτικού προσώπου, προκειμένου να υφανθούν αφηγήματα μαζικής συνενοχής, είναι πολύ νωπή. Η χρήση δεν είχε επιχειρηθεί μόνο χύμα, από τον όχλο των ψηφιακών ανωνυμογράφων, που είναι πάντα επιρρεπής στον ηθικό πανικό και στη συνωμοσιολογία. Διάβαζε κανείς τότε, στην υπόθεση του διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και στην υπόθεση του Κολωνού, ακόμη και κοινωνιολογίζουσες, σοβαροφανείς αναλύσεις για το πώς η νεοφιλελεύθερη ελίτ κρατάει ατιμώρητους ακόμη και τους σαδιστές· για το πώς η «πατρις-θρησκεία» Δεξιά επωάζει τέρατα.

Θα ήλπιζε κανείς να μη διαβάσει και στην περίπτωση του ευρωβουλευτή ανάλογες μισαλλόδοξες χοντράδες από την άλλη πλευρά. Η πράξη για την οποία καταγγέλλεται ο ευρωβουλευτής είναι από τη φύση της προσωποπαγής. Δεν μπορεί να χρεώνεται σε κανένα συλλογικό ήθος καμίας παράταξης.

Αυτή είναι και η ευκαιρία για την Αριστερά: Να αναστοχαστεί την ευκολία με την οποία παρασύρθηκε στην πολιτικοποίηση αμιγώς ποινικών σκανδάλων· την ευκολία με την οποία τα καταχράστηκε ως δήθεν τεκμήρια της ηθικής κατάπτωσης των αντιπάλων της. Αλλά και την άνεση με την οποία αναγνώριζε και αναγνωρίζει στον εαυτό της το αμάχητο προνόμιο της ηθικής υπεροχής – το «ηθικό πλεονέκτημα». Τέτοιο πλεονέκτημα δεν μπορεί να υπάρξει για κανένα κόμμα. Ούτε μπορεί το κόμμα να αστυνομεύει προληπτικά τις ροπές όλων των στελεχών του – ιδίως αυτής της στενής ιδιωτικής σφαίρας.

Θα ακούσει κανείς σίγουρα το επιχείρημα ότι ο ευρωβουλευτής αυτός δεν ήταν κανονικός αριστερός. Ηταν περαστικός. Μια βιαστική, προεκλογική μεταγραφή που κατάφερε να εξαργυρώσει την τηλεοπτική διασημότητα. Ομως, αυτός ο ισχυρισμός, ακριβώς επειδή ευσταθεί, δείχνει τη δομική αδυναμία στον τρόπο που τα κόμματα αξιολογούν όχι ηθικά, αλλά καθαρά πολιτικά τα στελέχη που στρατολογούν. Ακόμη κι αν αποδειχθεί αθώος, ο Γεωργούλης δεν θα έπρεπε να είναι ευρωβουλευτής. Δεν είχε κανένα από τα προσόντα που απαιτούνται για τη δουλειά. Κι αυτό δεν μπορεί να μην το έβλεπε το κόμμα που τον ενέταξε στα ψηφοδέλτιά του.

Τον ψήφισαν, λένε, οι πολίτες. Αλλά...

 

ΣΥΡΙΖΑίικο ΚΑΘΑΡΜΑΤΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η τοξικότητα εκδικείται

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΙΔΕΡΗ

Η υπόθεση Γεωργούλη έχει όλα τα θελκτικά στοιχεία για να καταστεί λαϊκό ανάγνωσμα, και ήδη έχει καταστεί. Σεξ και βία, νέους ωραίους και κοινωνικά πετυχημένους πρωταγωνιστές. Ωστόσο, το «ανθρώπινο κτήνος» κατά Ζολά, εμφιλοχωρεί και δυναστεύει τον ανθρώπινο ψυχισμό, ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης, οικονομικής ανθηρότητας, μορφωτικού πολιτικής θέσης και κομματικής ένταξης. Η διαστροφή είναι απολιτική, διακοινωνική και διαταξική.

Αυτά στη «λογοτεχνική» τους διάσταση… Στην πραγματική ζωή έχουμε ένα πολιτικό πρόβλημα που εκθέτει τον ΣΥΡΙΖΑ και του επιστρέφει ως μπούμερανγκ. Ήταν ο ίδιος που πολιτικοποίησε στο έπακρο την υπόθεση Λιγνάδη, λες και η Μενδώνη ή ο Μητσοτάκης έπρεπε να γνωρίζουν τις διαστροφικές συμπεριφορές του ηθοποιού. Τη στιγμή μάλιστα που ο Λιγνάδης δεν ήταν κομματικό στέλεχος, βουλευτής ή ευρωβουλευτής, όπως ο Γεωργούλης.

Παρόλα αυτά με τις πολυπληθείς ελαφρές ταξιαρχίες των τρολ τους που αλώνουν τα κοινωνικά δίκτυα, ενοχοποίησαν μια ολόκληρη παράταξη ότι είναι η παράταξη των βιαστών. Και ομολογούμε την έκπληξή μας, που είδαμε αρκετό κόσμο πιστό στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά μη εντεταλμένο, να υιοθετεί και να αναπαραγάγει αυτή τη συλλογική ευθύνη, πιστεύοντας ότι η ΝΔ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία παράταξη που αποτελείται από βιαστές!

Παράλληλα «μετωπικές» (κατά την αριστερή ορολογία) οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, ξεκίνησαν επιλεκτικά τα me too, και αφορούσαν μόνο κομματικούς και «ταξικούς εχθρούς». Τον Λιγνάδη ή τα πλουσιόπαιδα της Θεσσαλονίκης, που είχε καταγγείλει άνευ αποδείξεων και άνευ πειστικού αφηγήματος κάποια Γεωργία.

Παρόλα αυτά εκχύθηκαν τόνοι (κατασκευασμένης) αγανάκτησης στα κοινωνικά δίκτυα και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ (και όχι κάποια τρολ ή κάποιες οργανώσεις κοινωνικής αυτονομίας) έσπευσε να τυπώσει αγωνιστικά τρικάκια: «Πλούσιοι, νέοι, ωραίοι, σεξιστές - δεν μας κάνει εντύπωση που είστε βιαστές» και «Τέλος την ασυδοσία των ελίτ, είμαστε μαζί με κάθε Γεωργία».

Όταν βέβαια τα βλαστάρια των ελίτ αθωώθηκαν γιατί δεν προέκυψε καμία ενοχή τους, η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ δεν ζήτησε συγγνώμη από τους ανθρώπους που η ατομική τους αξιοπρέπεια κατακρεουργήθηκε στο πανελλήνιο.

Προφανώς, ασχέτως με την κατάληξη της υπόθεσης «Γεωργία», ένιωθαν δικαιωμένοι στο ηθικό τους πλεονέκτημα. Άλλωστε είναι… πασίγνωστο. Τα φτωχά παιδιά των δυτικών προαστίων ( όσο και οι «κατά ρόλον» εραστές των δυτικών προαστίων), έχουν καρδιά μάλαμα, δε τραμπουκίζουν και δε βιάζουν γυναίκες. Μόνο οι κακομαθημένες ελίτ τα κάνουν αυτά.

Οι ίδιοι «χώροι» δεν ένιωσαν στάλα συγκίνησης και λύπης για τις βιασμένες και δολοφονημένες γυναίκες και τα παιδιά στην Μπούτζα της Ουκρανίας. Τότε οι ανήσυχοι αγωνιστές των κοινωνικών δικαιωμάτων και οι οργισμένες metoo- δες, χωρίς αιδώ έκλεισαν τα μάτια στο μακέλεμα και καθησύχαζαν τη συνείδησή τους, επαναπαυόμενοι/ες ότι είναι «με τον ανθρωπο»!

Ακόμη χειρότερα, groupies του ΣΥΡΙΖΑ και του Γεωργούλη αμφισβήτησαν την κατηγορία του αξιοπρεπέστατου θύματος, συμπεραίνοντας ότι είναι αδύνατο να συνέβη κάτι τέτοιο αφού ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο ωραίος που… κάθε γυναίκα θα ήθελε να είναι μαζί του. Άλλωστε αφού είναι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο καλό παιδί που αποκλείεται να συμπεριφέρθηκε έτσι! Και αν το θέμα βγήκε τώρα προεκλογικά, έγινε για να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Βέβαια το ότι «τώρα προεκλογικά» δεν το έβγαλε το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ αλλά οι βελγικές αρχές, δεν τους αποθαρρύνει. Κατά τα άλλα είναι κοινωνοί και ηχηροί πομποί των συνθημάτων της γυναικείας χειραφέτησης, αρκεί βέβαια να μην προβάλλεται ο πολιτικός τους φορέας.

Προχθες ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε «για μας δεν υπάρχουν ναι μεν αλλά, σε θέματα έμφυλης βίας, σε θέματα βίας κατά των γυναικών. Καμία ανοχή, καμία συγκάλυψη, όσο ψηλά κι αν είναι κάποιος». Βέβαια ο ίδιος το είχε μάθει από τον Ιούνιο του 2022, αλλά όπως είπε η Τσαπανίδου «δεν μπορούσαμε να τον διώξουμε για μια φήμη». Σωστά! Τον έδιωξαν όταν δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.

Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ καθίσταται ευάλωτος στην κατηγορία του ΠΑΣΟΚ ότι από τους κύκλους του διέρρευσε το όνομα της καταγγέλλουσας. Η ίδια αποδεδειγμένα επί τρία χρόνια αντιμετώπισε το ζήτημα σιωπηρά, μόνο με τους δικηγόρους της, χωρίς να ενημερώσει καν την οικογένειά της. Για τη διαρροή του ονόματός της λέει «είναι λυπηρό κάποιοι που παριστάνουν τους υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στον βωμό της πολιτικής διαχείρισης, να με βάζουν στη δίνη χυδαίων και εξοργιστικών επιθέσεων».

Αυτοί που ήξεραν και «παριστάνουν τους υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» είναι...

 

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Οι αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τον Γεωργούλη

 

Του ΑΛΕΚΟΥ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Βγήκε λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας στο Λαύριο, κράτησε ένα μικρόφωνο και ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι και είπε: «Σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με σεξουαλική παρενόχληση και έμφυλη βία, για εμάς δεν υπάρχουν “ναι μεν αλλά”, δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις. Εμείς είμαστε και θα είμαστε με τα θύματα». Παραδόξως δεν πέταξε το γαρύφαλλο στην κομματική πελατεία του για να την ευχαριστήσει που δεν θυμόταν την υπόθεση του πρεσβευτή της Βενεζουέλας.  

Για χάρη της συζήτησης, ας αναγνωρίσουμε ότι ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πάντα «με τα θύματα» –εκτός βέβαια από εκείνες τις περιπτώσεις που είναι γενικά «με τον άνθρωπο», είτε αυτός είναι θύτης είτε είναι θύμα, αλλά ας το προσπεράσουμε κι αυτό.  

Στην περίπτωση όμως του πρώην πια ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Γεωργούλη και της καταγγελίας που εκκρεμεί εις βάρος του για βιασμό και ξυλοδαρμό, αυτή η θέση πάντα «με το θύμα» έχει τρωθεί από κάποιες αντιφάσεις. Οι οποίες περιγράφονται μέσα από όσα δήλωσαν και αποκάλυψαν τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. 

Σύμφωνα με την επίσημη γραμμή ενημέρωσης, ο κ. Τσίπρας το έμαθε ότι κάτι δεν πάει καλά με τον κ. Γεωργούλη και τη συμπεριφορά του στις Βρυξέλλες, τον Ιούνιο του 2022, αλλά όπως είπε η εκπρόσωπός του, η Πόπη Τσαπανίδου, «δεν μπορούσαμε να τον διώξουμε για μια φήμη». Τον έδιωξαν λοιπόν όταν η Ρομπέρτα Μέτσολα γνωστοποίησε το αίτημα της άρσης της ασυλίας του ευρωβουλευτή. Ολο αυτό το διάστημα υπήρχε βέβαια και θύμα και θύτης, ήξεραν ότι κάτι δεν πάει καλά με τον κ. Γεωργούλη –υπήρχαν «κουτσομπολιά» όπως είπε χαριτωμένα και η κυρία Τσαπανίδου– όμως στον ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν να περιμένουν, να μην είναι ακριβώς πάντα με το θύμα, αλλά μόνο όταν δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.  

Ο κ. Τσίπρας έμαθε τη «φήμη», τα «κουτσομπολιά» για την «κακοποιητική» –όπως την αποκάλεσε η κυρία Τσαπανίδου– συμπεριφορά του κ. Γεωργούλη τον Ιούνιο του 2022. Σύμφωνα μάλιστα με την πορτ παρόλ του ΣΥΡΙΖΑ, με προσωπική εντολή του προέδρου το θέμα ερευνήθηκε άμεσα και ως τον Σεπτέμβριο του 2022 αλλά δεν βρέθηκε τίποτα. 

Ομως ο Στέλιος Κούλογλου, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι οι φήμες υπήρχαν πριν από δύο χρόνια και τότε είχε κληθεί o Αλέξης Γεωργούλης από τον επικεφαλής της Ευρωομάδας του κόμματος Δημήτρη Παπαδημούλη για εξηγήσεις. Ακόμα και αν μπερδεύτηκε ο κ. Κούλογλου ή δεν διαβάσει σωστά την κομματική «γραμμή», υπάρχει ένα χρονικό κενό κατά το οποίο οι «φήμες» και τα «κουτσομπολιά» για τον κ. Γεωργούλη έκαναν βόλτες στις Βρυξέλλες, αλλά δεν τα είχαν ακούσει στην Κουμουνδούρου. Καμιά φορά δεν θες να ξέρεις, βέβαια.  

Φυσικά δεν μπορεί ένα κόμμα να χαρακτηρίζεται από τη συμπεριφορά ενός μέλους του, ή (ευρω)βουλευτή του —για τον αρχηγό είναι άλλη κουβέντα. Ακόμα και αυτό όμως είναι μια άλλη μεγάλη αντίφαση, αν αναλογιστεί κανείς ότι στον ΣΥΡΙΖΑ...

 

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Κουτσομπολιά και δικονομία

 

Γράφει ο ΣΤΕΝΤΩΡ

«Δεν κούμπωνε». Ετσι εξήγησε ο Δημήτρης Παπαδημούλης το βάθος των «κουτσομπολιών» που είχαν φτάσει προ διετίας στα αυτιά του ότι κάτι έτρεχε με έτερο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.  

Ο πολύπειρος αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου διάνθισε την αντοχή του στους ψιθύρους με ένα μίνι μάθημα για τη μυστικότητα της ανάκρισης και την αυστηρότητα της ποινικής προδικασίας. Πολύ σωστά. Ευρωβουλευτής είναι. Δεν είναι ούτε ανακριτής ούτε εξομολόγος, για να μπορεί να διεισδύσει στα μύχια της ιδιωτικής ζωής του συναδέλφου του.

 Θα άξιζε όμως ο βετεράνος του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει ένα σεμινάριο και στους συντρόφους του, όχι μόνο για τη δικονομική ορθότητα, αλλά και την ατομικότητα της ποινικής ευθύνης, που καλό είναι να μη διαχέεται.  

Δεν χρειάζεται να τους κουράσει με θεωρίες. Ας τους το έδειχνε...

 

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Το κράτος των υπηκόων

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Εντυπωσιάστηκαν οι Ελληνες δημοσιογράφοι στις Βρυξέλλες διότι, παρά τη σοβαρότητα της υπόθεσης, οι βελγικές αρχές δεν επέτρεψαν τη φωτογράφιση ή βιντεοσκόπηση των κατηγορουμένων του Qatargate στο δικαστικό μέγαρο.  

«Δεν είδαμε την κ. Εύα Καϊλή με χειροπέδες», είπε κάποιος. Οι βελγικές αρχές έκαναν το καθήκον τους. Το κράτος έχει τη νομική υποχρέωση προστασίας των κατηγορουμένων και της προσωπικότητάς τους· το καθήκον των ΜΜΕ είναι δεοντολογικό. Οταν λέμε «δεν επέτρεψαν», δεν εννοούμε ότι λογόκριναν τα ΜΜΕ. Απλώς δεν άφησαν κανένα περιθώριο στις (εκ φύσεως) αδηφάγες κάμερες και στα πεινασμένα για ειδήσεις μικρόφωνα «να προσβάλουν την προσωπικότητα των κατηγορουμένων». Εβαλαν κι έβγαλαν τους κατηγορουμένους από την πίσω πόρτα, εκεί όπου δεν υπήρχαν δημοσιογράφοι.

Στην Ελλάδα, οι Αρχές ποτέ δεν έκαναν κάποια τέτοια προσπάθεια. Πηγαινοφέρνουν τους κατηγορουμένους από τις κεντρικές εισόδους της Ευελπίδων, εκεί όπου περιμένουν (κατόπιν ραντεβού;) οι δημοσιογράφοι. Πολλάκις στήνουν και μια ιδιότυπη πασαρέλα του αστυνομικού έργου, με μασκοφορεμένους και αρματωμένους άνδρες, σαν να βλέπουμε σκηνή από τον «Πόλεμο των άστρων».

Οσο για την προστασία των κατηγορουμένων, το κράτος κάνει υποχρεωτικό outsourcing: η υποχρέωση των Αρχών γίνεται ευθύνη των ΜΜΕ. Διά νόμου λογοκρίνεται η πραγματικότητα, αφού τα Μέσα υποχρεούνται να θολώσουν τα πρόσωπα των κατηγορουμένων. Αυτή είναι μία από τις εκφάνσεις του κράτους, που θεωρεί ότι έχει υπηκόους και όχι πολίτες. Το «κράτος των υπηκόων» μπορεί διά νόμου να μεταφέρει τις υποχρεώσεις του στους ώμους των πολιτών. 

Μια άλλη έκφανση του ίδιου φαινομένου είναι οι «υπήκοοι-κλητήρες των δημοσίων υπηρεσιών». Αντί το κράτος να μεταφέρει τα έγγραφά του, κάνει υποχρεωτικό outsourcing: οι πολίτες κουβαλούν τα έγγραφα από γραφείο, σε γραφείο, από υπηρεσία σε υπηρεσία και από πόλη σε πόλη.

Το άλλο που μάθαμε από το Βέλγιο είναι τα ονόματα των συλληφθέντων πριν καν απαγγελθούν οι κατηγορίες.  

Λογικό: μια δημόσια αρχή, που χρηματοδοτείται από τους φορολογουμένους, οφείλει να λογοδοτεί διαρκώς για το έργο της: «Πιάσαμε αυτόν και σχηματίζουμε δικογραφία για εκείνο το αδίκημα». Αυτό, εκτός των άλλων, είναι η ακριβής περιγραφή της πραγματικότητας.

Αντιθέτως, στην Ελλάδα οι Αρχές θα ανακοίνωναν ότι «συνελήφθησαν η ευρωβουλευτής Ε.Κ. (44 ετών), ο ιταλικής καταγωγής σύντροφός της Φ.Τ. (35 χρόνων) κ.λπ.». 

Ολοι θα γνωρίζαμε ποια είναι η «Ε.Κ.» και ποιος ο «Φ.Τ.», αλλά θα απαγορευόταν διά νόμου να το πούμε. 

Με άλλα λόγια...

 

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΩΛΟΧΝΕΙΟ: Ο θεός της Ελλάδας δεν πλήττει

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ελειψαν στο νευρικό μας σύστημα οι φυσικές καταστροφές φέτος το καλοκαίρι και είπαμε να το ρίξουμε στα υποκατάστατα. 

Μας βοήθησε η «επισύνδεση» του κ. Ανδρουλάκη, που μπορεί να προκάλεσε κρίση στο περιβάλλον του πρωθυπουργού, όμως η δόση της αδρεναλίνης αποδείχθηκε αμελητέα. Και σιγά, λες και δεν ξέραμε ότι όλοι παρακολουθούνται από όλους τους υπόλοιπους. Ηταν η ώρα των συνταγματολόγων. Μας είχαν λείψει τόσα χρόνια.  

Ακολούθησε η υπόθεση με τη δωδεκάχρονη στα Σεπόλια, που την εξέδιδαν διάφοροι ευυπόληπτοι οι οποίοι αποδείχθηκαν εντελώς ανυπόληπτοι. Η αδρεναλίνη ανέβηκε, διάφοροι υπόσχονταν πικάντικες λεπτομέρειες για να διασκεδάσουν την πλήξη της ελληνικής ζωής. Ηταν η ώρα των ηθικολόγων. Αυτοί δεν ερμηνεύουν άρθρα του Συντάγματος, όπως οι πληκτικοί συνταγματολόγοι. Ερμηνεύουν τη διαφορά ανάμεσα στην ντροπή και στο αίσχος. Αγόρευσαν για την κοινωνική σήψη, για την ηθική κατάπτωση. Μας έλειψαν οι λέξεις «διαστροφή» ή «ανωμαλία». Τις έχουμε διαγράψει απ’ το λεξιλόγιό μας διότι δεν είναι πολιτικά ορθές. Ομως, όσοι πλήρωναν για να πάνε μ’ ένα δωδεκάχρονο κορίτσι σ’ ένα αυτοκίνητο στα Σεπόλια είναι και διεστραμμένοι και ανώμαλοι.

Πριν ακόμη εξαντληθεί η αδρεναλίνη των Σεπολίων, στις ειδήσεις ανέβηκε η «Κιβωτός του Κόσμου». Δεν έβγαινε από το σκοτάδι. Ηταν γνωστή στο πανελλήνιο, ένα ίδρυμα περίθαλψης παιδιών, έργο ενός νέου ιερέα που ξεκίνησε από ένα σπίτι στον Κολωνό και κατάφερε να φτιάξει ένα βασίλειο. Καταγγελίες για κακοποιήσεις των τροφίμων, για οικονομικές ατασθαλίες μερικών εκατομμυρίων. Εμπλοκή της Εκκλησίας. Δεν ξέρουμε τι απ’ όλ’ αυτά θα αποδειχθεί στο τέλος, όμως εκείνο που ξέρουμε είναι ότι τόσα χρόνια μια οργάνωση που φρόντιζε ανυπεράσπιστα παιδιά λειτουργούσε χωρίς κανέναν έλεγχο. Ακόμη και αν ο πατέρας Αντώνιος είναι ο εντιμότερος άνθρωπος στον κόσμο, τώρα θα πρέπει να το αποδείξει. Δεν συνομιλεί μόνο με την καλή του προαίρεση ή τον Θεό του. Συνομιλεί με την ελληνική κοινωνία.

Και αν δεν σας φτάνει η αδρεναλίνη, πάρτε μια Καϊλή. Από όλες τις προηγούμενες δόσεις, αυτή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πολιτική. Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, μέλος της ευρωσοσιαλιστικής ομάδας, κατηγορείται ότι χρηματίζεται από το Κατάρ και ενδεχομένως το Μαρόκο. Αν δεν ήταν Ελληνίδα, εμείς ακόμη θα συζητούσαμε για την «Κιβωτό» και τα «τσου-τσου» είδες τι γίνεται στας Ευρώπας; Θα ξεχνούσαμε ότι...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η καβάντζα των σκανδάλων

 

Του ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Ηρακλής Πουαρό, ο αρχετυπικός ντετέκτιβ της Αγκαθα Κρίστι, όχι μονάχα ήταν Βέλγος, αλλά και ιδιαίτερα εύθικτος με όποιον τον περνούσε για Γάλλο. Με αυτή την τσαχπίνικη πινελιά η Κρίστι πετύχαινε δύο σατιρικούς στόχους ταυτόχρονα: αφενός αναμόχλευε τη διαχρονική αμοιβαία απέχθεια Βέλγων και Γάλλων, αφετέρου κολάκευε τη βρετανική υπεροψία απέναντι σε όλους αυτούς αδιακρίτως που «ομιλούν γαλλιστί». 

Κατά τα λοιπά, ο Πουαρό ήταν χαμηλών τόνων – «δεν τον έπιανε το μάτι σου», όπως λέμε στα χωριά μας – και ασυνήθιστα μεθοδικός, ένας βράχος ορθολογισμού στον παράλογο κόσμο μας, σύμφωνα και με τις επιταγές του πνευματικού του προπάτορα, του Σέρλοκ Χολμς, που ως γνωστόν έπλασε ο Αρθουρ Κόναν Ντόιλ.

Το πρόβλημα με τον ορθολογισμό – όχι αποκλειστικά στα αστυνομικά μυθιστορήματα – είναι πως, σε λιγότερο επιδέξια χέρια από της Κρίστι ή του Ντόιλ, ανοίγει διάπλατα την πόρτα της παράνοιας. Αρκούν δυο – τρεις αυθαίρετες δρασκελιές που δεν πληρούν τις ορθολογικές προϋποθέσεις για να βρεθείς στον θαυμαστό κόσμο της συνωμοσιολογίας.

Εάν περιοριστούμε μονάχα στο τελευταίο εξάμηνο, θα δρέψουμε πλούσιους καρπούς σκανδάλων εγχώριας παραγωγής ή, εν πάση περιπτώσει, εγχώριας κατανάλωσης.  

Ενδεικτικά σταχυολογώ: από τις αγνώστου ακόμη αιτιολογίας υποκλοπές περάσαμε αθόρυβα κι ανάλαφρα στο παιδεραστικό άγος επί Κολωνώ, από τον μερακλή θαυματοποιό του Λυκαβηττού  στο πολύπτυχο μυστήριο της «Κιβωτού του Κόσμου», από τον γαλάζιο βουλευτή ρέκτη κόκκινων δανείων στην πράσινη καλλονή του Ευρωκοινοβουλίου… – κάθε μήνα και από ένα μείζον σκάνδαλο μετατρέπει τα συνήθως πολυσυλλεκτικά δελτία ειδήσεων σε  μονοθεματικά ακατάσχετα ρομάντζα με εισέτι ακαταλογογράφητες πολιτικές παρενέργειες,  προς πόση και βρώση μιας κοινής γνώμης που δείχνει να μη χορταίνει και να μην ξεδιψάει, κυριολεκτικά να μπουκώνει με νέες πικάντικες λιχουδιές προτού χωνέψει τις προηγούμενες. Εξυπακούεται πως, υπό τοιαύτες συνθήκες, ο εμετός φαντάζει ως η μόνη δυνατή διέξοδος.

Μια αθώα ψυχή, ανυποψίαστη, θα σας έλεγε πως τα εν λόγω σκάνδαλα, καθώς και όσα, αλίμονο, μέλλεται να αποκαλυφθούν στο αμέσως προσεχές διάστημα, δεν συνδέονται μεταξύ τους, διατηρούν πλήρη ή σχετική αυτονομία, αλλά η ασίγαστη φωνή του Πουαρό μέσα στον καθένα μας καλεί σε διαρκή επαγρύπνηση, μας προτρέπει να εντοπίσουμε τον αόρατο μίτο, τις αδιόρατες μα υπαρκτές ραφές που μαρτυρούν τον κοινό καμβά, το κοινό πατρόν, εντέλει τη κοινή μήτρα των σκανδάλων: όλα από κάπου εκπορεύονται και όλα κάπου αποσκοπούν. «Τόσον καιρό συμβαίνουν όλα αυτά. Τυχαία νομίζετε ότι τα βγάζουν τώρα στη φόρα;».

Είναι ο αποστομωτικός συλλογισμός που ακούμε να εκφέρεται στον δρόμο όλο και συχνότερα, συνοδευόμενος συνήθως και από ένα εξίσου εκφραστικό βλέμμα διεισδυτικής κουτοπονηριάς, αμιγώς νεοελληνικής, του τύπου: «χα! εμένα δεν πρόκειται να με πιάσουν κορόιδο»…

Ακόμη και όσοι αρνούμαστε να αποπλεύσουμε οριστικά από το λιμάνι της κοινής λογικής, μπαίνουμε κατά καιρούς στον πειρασμό να σκεφτούμε ότι, εντάξει, μπορεί όλα τα σκάνδαλα να μη συνδέονται, τουλάχιστον να μη συνδέονται άμεσα και άρρηκτα, αλλά κάπου θα πρέπει να υπάρχει μια καβάντζα σκανδάλων και από καιρού εις καιρόν, όποιος έχει τα κλειδιά της καβάντζας και κρίνει ότι για κάποιον λόγο θίγεται ή/και κινδυνεύει από το ξέσπασμα ενός σκανδάλου, ανασύρει ένα άλλο σκάνδαλο προς αντιπερισπασμό: έτσι στρέφει την προσοχή μας αλλού γι’ αλλού και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.  

Ακούγεται πολύ βολικό και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι απέχει αισθητά από τον ολιστικό τρόπο σκέψης των συνωμοσιολόγων.

Από την άλλη πλευρά...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η «ανθρωποφαγία» συνιστά προϋπόθεση για επιτυχημένη Δημοσιογραφία;

Αναρωτιέται ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*

 

     Θα είμαι Λακωνικός αλλά και «πιπεράτος» στην σημερινή μου έκτακτη παρέμβαση στην αγαπημένη μπλογκόσφαιρα.

     Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τα τελευταία 24ωρα και εγώ, όπως υποθέτω και εσείς, το θέμα της σύλληψης και φυλάκισης της Ελληνίδας Ευρωβουλευτού (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) και Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ Εύας Καϊλή, του Ιταλού συζύγου της και άλλων.

     Στην Ελλάδα, προφανώς, είχε εξαντληθεί και δεν «τραβούσε» πλέον την επιθυμητή προσοχή και επιθυμητά νούμερα η διαδικασία της «ανθρωποφαγίας» της ΜΚΟ «Κιβωτός του Κόσμου», του ιδρυτή και διευθυντή της Πατρός Αντωνίου και της πρεσβυτέρας του, «Μάνα εξ Ουρανού» (συγνώμη εκ Βρυξελλών και Στρασβούργου) το Qatar-Gate για τα Ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού).

     Μας λένε ότι τα λεφτά είναι πολλά και καθώς οι αμοιβές των Ευρωβουλευτών είναι επίσης πολύ υψηλές οδηγούμαστε στον όρο ΑΠΛΗΣΤΙΑ όταν, βέβαια, αποδειχθούν ΟΛΑ όσα λέγονται…

     Δεν έχω ούτε λόγο ούτε πρόθεση να υπερασπισθώ την κ Καϊλη αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω το ανθρώπινο δικαίωμα που σχετίζεται με το «τεκμήριο της αθωότητας» στη διαδικασία της απονομής Δικαιοσύνης καθώς η φυλάκιση της κ. Καϊλή ΔΕΝ εκθέτει μόνο το Κόμμα της και τους «Ευρώ-Σοσιαλιστές» αλλά και τη χώρα που εκπροσωπεί δηλαδή την Ελλάδα…

     Ξάφνιασε πολλούς η σπουδή του Προέδρου του Κόμματός της, και πρώην συναδέλφου της στην Ευρωβουλή, κ Ανδρουλάκη να την διαγράψει κυριολεκτικά «εν ριπή οφθαλμού!...»

     Ξάφνιασε ακόμη περισσότερο η σπουδή της Προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου να την καθαιρέσει από το αξίωμα του Αντιπροέδρου όπου η πρότασή της είχε 625 θετικές ψήφους, 2 αποχές και 1 ΑΡΝΗΣΗ του πρώην Δικαστικού Κροάτη Ευρωβουλευτή που ΔΕΝ διευκρινίστηκε εάν ήταν συνειδητή πράξη ή «λάθος» του…

https://www.cnn.gr/kosmos/story/341592/qatar-gate-poios-einai-o-evrovouleftis-pou-psifise-kata-tis-kathairesis-kaili

     Μέσα στο «παραλήρημα» της γνωστής διαδικασίας «ανθρωποφαγίας» η οποία ίσως να αποτελεί προϋπόθεση για άσκηση του Δημοσιογραφικού λειτουργήματος (και όχι απλά και μόνο του «επαγγέλματος») ΔΕΝ άκουσα τίποτε για τη μέριμνα των Αστυνομικών και Διωκτικών Αρχών του Βελγίου (όπου παρεπιδημούν πέραν των πολιτών της χώρας και οι Ευρωβουλευτές και οι «αμέτρητοι χρυσοπληρωμένοι Μανδαρίνοι») για την τύχη της παιδίσκης με το όνομα ΑΡΙΑΔΝΗ που είναι το παιδί της κ Καϊλή και του Ιταλού συζύγου της.

     ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑ σε ραδιοτηλεοπτικό και δεν διάβασα σε έντυπα ειδησεογραφικό δελτία εάν οι Βελγικές Αρχές, προσπερνώντας την «Βουλευτική Ασυλία» της κ Καϊλή την συνέλαβαν δρώντας με βάση τη διαδικασία του  «Αυτόφωρου»…

     Φρόντισαν ταυτόχρονα να υπάρξει άμεση ψυχολογική και ιατρική μέριμνα για την μικρή ΑΡΙΑΔΝΗ;

     Εάν εσείς ακούσατε κάτι παρακαλώ ενημερώστε με…

     Ούτε εσείς ούτε εγώ είμαστε σε θέση να κρίνουμε, να δικάσουμε και να καταδικάσουμε την κ Καϊλή και όσους εμπλέκονται σε αυτό που χαρακτηρίστηκε «σπείρα διαφθοράς» και κατάχρησης εξουσίας με χρηματισμό και ξέπλυμα μαύρου χρήματος…

     Θα μπορούσαμε...

 

ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Η Ευρώπη πωλείται (με μεσίτρια την Εύα)…

 

Του Strange Attractor

Τη δεκαετία του ’80 στα πανεπιστήμια της Δύσης, στο μάθημα της κοινωνιολογίας, διδασκόταν ένα περίφημο πείραμα που είχε λάβει χώρα στη Νέα Υόρκη στα ‘70ς.

Ένας ατημέλητος μαύρος (έτσι τους έλεγαν τότε) προσπαθούσε να παραβιάσει με κρεμάστρα ένα πολυτελές ΙΧ στο κέντρο του Μανχάταν. Οι περισσότεροι περαστικοί έσπευδαν να καλέσουν την αστυνομία.

Άλλη μέρα, στο ίδιο σημείο, ένας λευκός κουστουμαρισμένος γιάπης έκανε το ίδιο. Οι περισσότεροι περαστικοί έσπευδαν να τον… βοηθήσουν!

Πού θέλω να καταλήξω; 

Στο Ευάκι…

Το οποίο αν δεν ήταν ξανθό με γαλανά μάτια, και ιδιαίτερα όμορφο πρόσωπο, δε θα το ήξερε ούτε η μάνα του, πόσο δε μάλλον θα είχε καταλήξει αντιπρόεδρος κοτζάμ ευρωκοινοβουλίου.

Ίσως στην καλύτερη περίπτωση να συμμετείχε σε κανένα πάνελ πρωινάδικου, ή να ήταν αεροσυνοδός στην αεροπορική εταιρία του Κατάρ.

Μέχρι εκεί. Και όμως, η εμφάνιση που λέγαμε της άνοιξε πολιτικές πόρτες, με μεγαλόσχημους πολιτικάντηδες να σφάζονται στην ποδιά της, και πολλούς opinion makers (σαν χθες το θυμάμαι) να την προκρίνουν για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, και άρα για εν δυνάμει πρωθυπουργό.

Κι ας είναι απλά μια όμορφη, και τίποτα άλλο, παρουσία.

Εδώ κάνει πολιτική καριέρα η άλλη μπίμπο της Θεσσαλονίκης, εκείνη με το ντεκαπέ μαλλί που είναι μάλλον και η πιο παλιά βουλευτής της ΝΔ άσχετα αν στα τόσα χρόνια που πολιτεύεται ούτε καν ακούστηκε ποτέ να παίρνει θέση για μνημόνια, κρίση, ακρίβεια, κλπ κλπ.

Οι αρχηγοί της ΝΔ και οι πρωθυπουργοί έρχονται και παρέρχονται, αλλά αυτή σταθερά εκεί… στο μετερίζι της. Άβυσσος η ψυχή των ψηφοφόρων.

Εδώ κοτζάμ Κύρτσος, 70άρης ευρωβουλευτής, που τα είδε και τα έκανε όλα, σε χθεσινή παρέμβασή του σε εκπομπή από τις Βρυξέλλες ενώ τα είπε ολόσωστα για το θέμα της Εύας, εν τούτοις κατέληξε και αυτός να γεμίζει σάλια την οθόνη όταν άρχισε να μας λέει πόσο όμορφή είναι, και πως θεωρείται η πιο όμορφη ευρωβουλευτής έβερ, όπως εξίσου όμορφη είναι και η αδελφή της… μπλα μπλα,  και τα σάλια να πέφτουν σαν χαλάζι.

Δυστυχώς έτσι είναι. Δεν πα να λες για την κενότητα της τάδε μπίμπο (μια εξ αυτών έγινε και αντ’ αυτού πρωθυπουργός στην ερωτική συμπρωτεύουσα), αμέσως θα βρεθούν ουκ ολίγοι να σε βάλουν στη θέση σου με το τεράστιο «πολιτικό» επιχείρημα «ναι, αλλά είναι μωράκλα!».

Και τα σκυλιά δεμένα.

Εδώ υπήρχαν σοβαροί (λέμε τώρα) άνθρωποι, και σπουδαίες πένες, που μέσα στην παραζάλη τους για τον Ανδρέα προωθούσαν ως διάδοχη κατάσταση τη… Μιμή!!!! Που είχε σπουδάσει φιλοσοφία (χα χα) δίπλα στον Κούντερα! Τι να λέμε;

Ευτυχώς επικράτησαν πιο νηφάλιες φωνές, και την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ πήρε ο γκρίζος καθηγητάκος Σημίτης. Όχι πως αποδείχτηκε  καλύτερος πρωθυπουργός από μια ενδεχόμενη πρωθυπουργία της Μιμής, αλλά να ‘χαμε να λέγαμε. Σάμπως ποιος θα ήταν καλύτερος; Ο Άκης, ή μήπως ο Χάρης (διά τούτο λέγω) Καστανίδης το όνομα του οποίου επίσης έπαιζε τότε;

Ήταν οι εποχές τέτοιες που ο τόπος χρειαζόταν λογιστές και τεχνοκράτες.

Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν πια το ίδιο.  

Αυτό το συνειδητοποίησα στις εκλογές του ’95, όταν ξαφνικά είδα καλοκουρεμένους και καλοξυρισμένους «επιχειρηματίες» να είναι υποψήφιοι στα πράσινα ψηφοδέλτια.

Άτομα που κανονικά θα τους έλεγες δεξιούς, φιλελεύθερους, οπαδούς της ελεύθερης αγοράς και έτσι. Όχι να αγωνίζονται για τον «πούρο σοσιαλισμό» που ονειρεύονταν ο Ανδρέας και τα άλλα παιδιά.

Και όμως, οι εν λόγω μυρίστηκαν φαΐ, κατάλαβαν πως το ΠΑΣΟΚ θα είναι στην εξουσία για πολλά τέρμινα, και αποφάσισαν να συνταχθούν και αυτοί στο σοσιαλιστικό μετερίζι για την προκοπή του τόπου.

Ήταν οι εποχές της γρηγοράδας, της μίζας, της αρπαχτής, των γκόλντεν μπόις, των ΕΛΔΕ σε κάθε πολυκατοικία, της τεχνητής και επίπλαστης ευμάρειας, των διακοποδανείων, όπου η κάθε κυρά Σούλα πηγαινοέρχονταν στο Μπαλί για αναψυχή, και το αεροπλάνο Θεσσαλονίκη-Μιλάνο δεν είχε ποτέ ελεύθερη θέση.

Μέσα σε αυτό το φαντεζί σκηνικό, προσθέστε και τη δύναμη των ιδιωτικών καναλιών που αν έχεις τηλεοπτική φάτσα, ή κοφτό λόγο, ή έτοιμη  ατάκα… αν δηλαδή προκαλείς τζερτζελέ, τότε σε κάνουν φίρμα ακόμη κι αν είσαι στόκος.

Και αν είσαι φίρμα, τότε εκλέγεσαι και στα όργανα και στη Βουλή. Ακόμη και στην Ευρωβουλή… κι ας μην ήξερες πιο πριν κατά που πέφτουν αι Βρυξέλλαι.

Μέσα σε αυτό λοιπόν το ψευδεπίγραφο κλίμα, τόσο πολιτικά, όσο και οικονομικά και κοινωνικά, βρέθηκε το Ευάκι και άνθησε σαν τριαντάφυλλο.

Μέχρι που σαν τον Ίκαρο κι αυτή, ζαλίστηκε από την απότομη άνοδο, ανέβηκε τόσο ψηλά που άγγιξε τον ήλιο, με αποτέλεσμα να καούν τα φτερά της και να πέσει στο έδαφος παταγωδώς, κάνοντας παρέα στον Αθανασόπουλο, στον  Άκη, στον Τσουκάτο, στον Μαντέλη, και στα άλλα παιδιά που γι’ αλλού ξεκίνησαν να πάνε, κι αλλού η ζωή τους έβγαλε.

Δεν ξέρω ποια θα είναι η συνέχεια του Evagate, όμως ήδη τα σκάγια άρχισαν να παίρνουν και άλλους, ακόμη και πιο μεγαλόσχημους από το Ευάκι,  με πρώτο θύμα την ίδια την ΕΕ, και με σύνθημα των απανταχού ποταπών (βλ. Όρμπαν, Πούτιν, κλπ) Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΩΛΕΙΤΑΙ!

Με μεσίτρια την Εύα, που παρεμπιπτόντως φρόντισε μόλις ένα μήνα πριν να συστήσει εταιρία αγοραπωλησίας ακινήτων στο Κολωνάκι! Σύμπτωση;

Όπως και να έχει, έχουμε ακόμη να δούμε πολλά.

Ήδη οι υπερασπιστές της Εύας μιλάνε για σκευωρία, πως είναι αθώα, και με φήμες να τη θέλουν να τα ρίχνει όλα στον μέχρι πρότινος αγαπημένο σύντροφό της, πατέρα του παιδιού της!!!!

Υπάρχει δηλαδή πολλή οικογενειακή αγάπη κι αυτό βγαίνει προς τα έξω.

Μάλιστα, κάποιοι πιο προχώ άρχισαν να διαδίδουν πως ο μπαμπάς της, που πιάστηκε με βαλίτσες γεμάτες 100ευρα, απλά προσπαθούσε να τα μεταφέρει αλλού για να μην τα βάλει στο χέρι ο λατρευτός πλην όμως επιτήδειος γαμπρός του!

Αθώος και αυτός… θύμα του αργυρώνητου διαπλεκόμενου Ιταλού ξανθού γόη προικοθήρα.

Η αλήθεια θα λάμψει, λένε με ζέση οι οπαδοί της Εύας (και είναι μιλιούνια… λεγεώνες)!

Και το Ευάκι όχι μόνο θα αθωωθεί, οπότε οι ποταποί συκοφάντες της θα ψάχνουν λαγούμι να κρυφτούν, αλλά πολύ πιθανό...

 

ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: To Qatargate και οι άνθρωποι του εμίρη Ταμίμ μπιν Χαμάντ Αλ-Θανί (Αν συνεχιστούν και επεκταθούν οι έρευνες θα αποκαλυφθεί πώς το Ισλάμ εισδύει στην Ευρώπη)

 

Της ΣΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Η Εύα Καϊλή φέρεται να είχε προσληφθεί από το Κατάρ ως μέλος ενός λόμπι που είχε στόχο την προώθηση των συμφερόντων του εμιράτου και τη βελτίωση της δημόσιας εικόνας του. 

Το τεκμήριο της αθωότητας έχει καταρρεύσει: η έρευνα, που ξεκίνησε αθόρυβα στα μέσα του περασμένου Ιουλίου, αποκαλύπτει ένα σκάνδαλο διαφθοράς, όπου εμπλέκονται, προς το παρόν, πέντε Ιταλοί και δύο Βέλγοι — ο πρώην ευρωβουλευτής του Σοσιαλιστικού κόμματος Antonio Panzeri (μαζί με τη σύζυγo και την 38χρονη κόρη του), ο αρχισυνδικαλιστής Luca Visentini, οι σοσιαλιστές ευρωβουλευτές Maria Arena και Marc Tarabella και ο διευθυντής της ΜΚΟ «Fight Impunity» Niccolò Figà-Talamanca. Συνελήφθη, όπως ήταν φυσικό, και ο πατέρας της Εύας Καϊλή —ο οποίος μολονότι τον έπιασαν να μεταφέρει χρήματα αφέθηκε προς το παρόν ελεύθερος— καθώς και ο Francesco Giorgi, o Ιταλός σύντροφός της, γραμματέας του ευρωκοινοβουλίου και συνιδρυτής της ΜΚΟ: όταν υπάρχει βρόμικο χρήμα κανείς δεν είναι μόνος. Εξετάζονται επίσης οι πηγές χρηματοδότησης της ΜΚΟ «No Peace Without Justice», ενώ διεξήχθησαν έρευνες σε δεκαέξι σπίτια προκειμένου να βρεθούν κρυμμένα χρήματα. Ο Panzeri κατηγορείται ότι χρηματιζόταν ταυτοχρόνως από το Μαρόκο για να ευνοεί ευρωπαϊκές αποφάσεις υπέρ του μουσουλμανικού βασιλείου: στο σπίτι του βρέθηκαν 500.000 ευρώ σε χαρτονομίσματα. Πιστεύω ωστόσο ότι το δίκτυο των δωροληπτών είναι απείρως ευρύτερο και ότι περιλαμβάνει πολλά λουλούδια της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής.

Το όνομα της ΜΚΟ μού φαίνεται πάρα πολύ νόστιμο. Σύμφωνα με το καταστατικό της, η «Fight Impunity», που εδρεύει στις Βρυξέλλες, αγωνίζεται κατά της ατιμωρησίας σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αλλά, πρωτίστως, ασχολείται με το «έγκλημα της ισλαμοφοβίας»: αυτό κάνουν οι «αντιρατσιστικές» ΜΚΟ. Εν πάση περιπτώσει, το θέμα ερευνάται από τις βελγικές αρχές: θα δούμε τι θα αποκαλυφθεί και τι θα αναβληθεί για μιαν άλλη φορά «όταν θα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες». Έχω λόγους να πιστεύω ότι οι ευρωπαϊκές χώρες και τα ΜΜΕ δεν θέλουν να προσδώσουν σπουδαιότητα στο σκάνδαλο, το οποίο, επιμένω, αφορά ένα πελώριο ισλαμιστικό χταπόδι. Αλλά ίσως διαψευστώ.

Φαίνεται ότι έχει αναπτυχθεί μια κουλτούρα μελών ομάδων πίεσης που, με το αζημίωτο, υπονομεύουν τις ευρωπαϊκές χώρες και τις αξίες τους προς όφελος ισλαμικών συμφερόντων. Αλλά βεβαίως αυτό το ξέραμε. Σε μια εποχή όπου η FIFA είναι ύποπτη για δωροληψία από το Κατάρ, γίνεται σαφές ότι το εμιράτο έχει βάλει τα δυνατά του και ότι έχει αποκτήσει πράκτορες στην Ευρώπη: άπληστα, αήθη και κουτά άτομα που πιστεύουν ότι με την πανουργία και με τη δήθεν προνομιακή τους θέση δεν θα πιαστούν ποτέ στην παγίδα του νόμου. 

 Έτσι, εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία: ενθαρρύνουν το χτίσιμο τζαμιών, τη νομοθεσία κατά της ισλαμοφοβίας, τις εκστρατείες υπέρ της μαντίλας, ενώ δηλώνουν ότι το Κατάρ είναι παράδεισος. Επιπλέον, καταδιώκουν μέσω της λογοκρισίας όσους Ευρωπαίους επιμένουν ότι πίσω από την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μουσουλμανικών μειονοτήτων κρύβονται ισλαμικά συμφέροντα και δικτάτορες.  

Οι μίσθαρνοι δεν ντρέπονται και οι τιμές της διαφθοράς είναι φτηνές. Για λογαριασμό τους ντρεπόμαστε εμείς οι υπόλοιποι, ιδιαίτερα αν προσπαθούμε να βελτιώσουμε την εικόνα της δικής μας χώρας στον κόσμο —η οποία, προς το παρόν, αντιστοιχεί στον βίο και στην πολιτεία ανθρώπων σαν την Εύα Καϊλή— καθώς και την εικόνα της Ενωμένης Ευρώπης στην οποία εξακολουθούμε να πιστεύουμε.

Από την πλευρά του, ο εμίρης του Κατάρ Ταμίμ μπιν Χαμάντ Αλ-Θανί διαμαρτύρεται ότι η χώρα του έχει γίνει στόχος δυσφήμισης. Aν πρόκειται για δυσφήμιση δεν είναι η πρώτη φορά: το καλοκαίρι του 2015, σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian, η σύζυγος του πρώην Βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, Σέρι Μπλερ-Μπουθ, εκπροσωπούσε συμφέροντα της καταριανής μοναρχίας και τα πρωθούσε στην τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον. Τότε, η Σέρι Μπλερ απάντησε με επιστολή στην εφημερίδα χαρακτηρίζοντας το δημοσίευμα «εντυπωσιθηρικό και ανακριβές», αλλά δύο μήνες αργότερα, όταν διέρρευσαν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Κλίντον, απεδείχθη ότι η Μπλερ είχε κανονίσει ανεπίσημες συναντήσεις με τους Καταριανούς για «συνεργασία σε φιλανθρωπικούς σκοπούς». (Θα επανέλθω σε επόμενο άρθρο σχετικά με τους φιλανθρωπικούς σκοπούς του Κατάρ, ιδιαίτερα μέσω της λεγόμενης Qatar Charity.) Παραλλήλως, η Σέρι Μπλερ ήταν μισθωτή του πρωτότοκου γιου του πρώην εμίρη Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θανί —που έχει αποκτήσει με μία από τις τρεις συζύγους του, τη Μόζα— για να τον βοηθήσει να «βελτιώσει το παγκόσμιο προφίλ του». Το αναφέρω απλώς.

Το Κατάρ —όπως όλα τα ισλαμικά κράτη— κάνει κι αυτό τη δουλειά του: εξισλαμισμό και επενδύσεις. 

Πρόκειται για κληρονομική μοναρχία με σημαντική δύναμη στον αραβικό κόσμο: το ισλαμιστικό ειδησεογραφικό δίκτυο δορυφορικής τηλεόρασης Αλ Τζαζίρα έχει την έδρα του στην Ντόχα. 

Οι Καταριανοί έπαιξαν κεντρικό ρόλο στην Αραβική Άνοιξη καταπνίγοντας τα δημοκρατικά στοιχεία και ενισχύοντας τις πιο σκοταδιστικές δυνάμεις, τουτέστιν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Κανείς δεν μίλησε τότε και κανείς δεν μιλάει τώρα. Μέσα στη γενική συμφιλίωση με δικτάτορες και άλλους εγκληματίες, οι Ευρωπαίοι δεν ασχολήθηκαν ούτε με τη διένεξη ανάμεσα στην Αίγυπτο, στη Σαουδική Αραβία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στο Μπαχρέιν από τη μία πλευρά, και το Κατάρ από την άλλη: το 2017, αυτές οι τέσσερις χώρες διέκοψαν τις διπλωματικές τους σχέσεις με το Κατάρ, επικαλούμενες την υποτιθέμενη στήριξη των Καταριανών σε εξτρεμιστικές ομάδες. Η διαφωνία έγκειτο στο ποιες εξτρεμιστικές ομάδες θα στήριζε η μία ή η άλλη χώρα: από αυτή την ενδο-ισλαμική υπόθεση θα μπορούσαν να εξαχθούν πολύτιμες πληροφορίες για τα ισλαμιστικά δίκτυα στη Δύση. Όμως, το αποτέλεσμα ήταν η εντατικοποίηση των οικονομικών και στρατιωτικών δεσμών του Κατάρ με την Τουρκία και το Ιράν. Kαι με τη Γαλλία που θέλει να τα έχει καλά με όλους: οι ειδικές δυνάμεις του Κατάρ, που βοήθησαν τους αντάρτες της Λιβύης στη μάχη της Τρίπολης το 2011, εκπαιδεύτηκαν από Γάλλους. Επιπροσθέτως, όπως όλοι ξέρουμε, η παρισινή ομάδα ποδοσφαίρου Paris Saint-Germain ανήκει στην Qatar Sports Investments και πρόεδρός της είναι ο Νάσερ Αλ Χελαϊφί, στον οποίον ανήκει και ο μισός κόσμος του τένις. Ο Χελαϊφί είναι υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην κυβένηση του Κατάρ. Εξαιτίας όλων αυτών, στη Γαλλία η είδηση περί κυκλώματος διαφθοράς στο Ευρωκοινοβούλιο έγινε μονόστηλο. Ζούμε από το πετρέλαιο και από τις επενδύσεις των σαλαφιστών: το Κατάρ έχει στήσει 42 τεράστιες επιχειρήσεις στη Γαλλία και έχει διοχετεύσει 2,4 δις δολάρια στα γαλλικά ΜΜΕ. Σε επόμενο άρθρο θα επανέλθω και σε αυτό: «έγκυρα» ευρωπαϊκά έντυπα εξαρτώνται από  καταριανό χρήμα.

Η αλήθεια είναι ότι από το 2005...