Βy Pendulum
Λίγες εβδομάδες αφότου το ξεδιάντροπο πολιτικό προσωπικό της χώρας νομιμοποίησε τους gay γάμους και τις τεκνοθεσίες πάσης φύσεως φύλων και ιδιοτήτων (μπορεί για παράδειγμα ένα βλαμμένο παιδί να δηλώνει ότι είναι γάτα η ψάρι άρα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ψάρι. Μπορεί να δηλώνει ελευθεριακών σχέσεων πογκολίνος και πάει λέγοντας) έρχεται ο Ιρλανδικός λαός μετά από δημοψήφισμα να στηρίξει με ποσοστό σχεδόν 75% τη παραδοσιακή οικογένεια όπως την έχει ορίσει το Ιρλανδικό Σύνταγμα του 1937 το οποίο κηρύσσει τον γάμο ως προϋπόθεση για κάθε οικογένεια, ενώ η αξία των γυναικών στην κοινωνία προέρχεται από την εκτέλεση «καθηκόντων στο σπίτι».
Αυτές είναι οι επιταγές του Ιρλανδικού Συντάγματος του 1937 τις οποίες υπερασπίσθηκε εκ νέου ο Ιρλανδικός λαός με το πρόσφατο δημοψήφισμα.
Οι Ιρλανδοί έδωσαν ένα γερό χαστούκι στους πογκολίνους και ξετσίπωτους Έλληνες πολιτικούς οι οποίοι μοιραίοι και άβουλοι και πρόθυμοι του θανάτου μας άγονται και φέρονται από τα κελεύσματα της Ατζέντας 2030 η οποία ενίοτε απαιτεί και ανθρωποθυσίες υποταγής.
Οι Ιρλανδοί πολίτες λοιπόν έρχονται να δικαιώσουν την ιστορική ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και να αναδείξουν ταυτόχρονα την ιστορική γύμνια και φονική υποκρισία της εγχώριας αριστεράς των Κασσελάκηδων η οποία αντί να αδράξει τη στιγμή -και καθώς οι elites γνωρίζουν τεράστιες απώλειες-ώστε να οδηγήσει το κόσμο στο φως και τη ζωή έρχεται να υπερασπιστεί το σκοτάδι και τον θάνατο-ουαί υμιν ταγαρουποκριτές πεκινουά του Κlaus.
Πάμε Ιρλανδία μέσα από τον ιστότοπο του Politico>
ΔΟΥΒΛΙΝΟ —Οι Ιρλανδοί ψηφοφόροι μετά από δημοψήφισμα απορρίπτουν την προσπάθεια να επαναδιατυπωθεί η άποψη του Συντάγματος του 1937 για τις γυναίκες και την οικογένεια και επιλέγουν τις παραδοσιακές αξίες τις οποίες τορπίλισαν πρόσφατα οι Έλληνες πολιτικοί καθ΄υπόδειξη του WEF και της Ατζέντας 2030.
Το αποτέλεσμα σημαίνει ότι το Σύνταγμα του 1937 θα συνεχίσει να κηρύσσει τον γάμο ως προϋπόθεση για κάθε οικογένεια, ενώ η αξία των γυναικών στην κοινωνία προέρχεται από την εκτέλεση «καθηκόντων στο σπίτι».
Αυτό αναφέρει το ρεπορτάζ του Shawn Pogatchnik στο Politico.
Aυτό μεταφράζεται ως εξής στα ελληνικά.
Πρώτον για ένα μείζον θέμα όπως η οικογένεια και οι gay γάμοι καλό θα ήταν να γίνεται δημοψήφισμα.
Και δεύτερον, οι πολίτες της Ιρλανδίας δεν θέλουν να υπάρξει κανενός είδους επαναδιατύπωση στον ορισμό της οικογένειας όπως αυτός έχει καθορισθεί από το Σύνταγμα του 1937!
Η Ιρλανδική κυβέρνηση σε αντίθεση με την ελληνική έθεσε ένα θεμελιώδες ζήτημα για την ύπαρξη της ανθρωπότητας στη βούληση των πολιτών και δεν εκτέλεσε τυφλά τις υποδείξεις μετανθρωπισμού της Ατζέντας 2030 (WEF-OHE) που έχει στόχο τη μείωση του δυτικού πληθυσμού μέσα από το χτύπημα με πάσης φύσεως εργαλεία στη παραδοσιακή οικογένεια.
Η επιλογή της Ιρλανδικής κυβέρνησης να προσφύγει στη λαική βούληση μέσα από δημοψήφισμα για το θεσμό της οικογένειας έρχεται σε αντίθεση με την θανάσιμη προθυμία που έδειξαν οι Ελληνες βουλευτές στη ταύτισή τους με την συντριβή της οικογένειας και την μείωση του πληθυσμού όπως την υπαγορεύουν συγκεκριμένες elites.
Αυτά συμβαίνουν στην Ιρλανδία την ώρα που στα εγχώρια-ελληνικά ΜΜΕ χορηγούμενα από το κράτος και από εταιρίες -οι οποίες αυτοκτονούν πετώντας τα λεφτά τους απευθείας και διά μέσω media shops σε ΜΜΕ που υποστηρίζουν την Γενοκτονία του δυτικού πληθυσμού-γίνονται θέμα το κάθε πικραμένο gay ζευγάρι ανδρών ή ζεύγος λεσβιών ή πάσης φύσεως πογκολίνοι που απονέμουν στον εαυτό τους όποιο φύλο και είδος επιθυμούν και στη συνέχεια απαιτούν να τεκνοποιήσουν με παρένθετη πογκολίνα και αυτή την επιθυμία αναλαμβάνει ο Έλληνας πρωθυπουργός να την κάνει Νόμο του κράτους με τους δίχως προσωπικότητες βουλευτές να υπερψηφίζουν την κάθε κουλαμάρα του Klaus Schwab διευκολύνοντας έτσι την επιβολή της εν εξελίξει ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ καταλύοντας κάθε έννοια Δημοκρατίας.
Η προσπάθεια για απόρριψη της γλώσσας της εποχής του 1930 αποτυγχάνει καθώς το κοινό απορρίπτει τις προτεινόμενες τροπολογίες ως πολύ αδύναμες και ανοιχτές σε βρώμικες δικαστικές διαμάχες. Αυτό συνέβη στην Ιρλανδία.
Καταμέτρηση και δήλωση του δημοψηφίσματος για την ενημέρωση του ορισμού της οικογένειας στην Ιρλανδία
Η προσπάθεια της Ιρλανδίας να αφαιρέσει τις “ντεμοντέ” οικογενειακές αξίες από το σύνταγμά της υπέστη διπλή ήττα το Σάββατο καθώς οι ψηφοφόροι απέρριψαν τις προσφερόμενες τροποποιήσεις ως τρελά ασαφείς και απειλητικές για τα δικαιώματα ιδιοκτησίας-σύμφωνα με το το ρεπορτάζ του Politico.
Οι ηγέτες της τρικομματικής κυβέρνησης της Ιρλανδίας παραδέχθηκαν την ήττα καθώς οι πρόωρες επιστροφές από τα δημοψηφίσματα της Παρασκευής επιβεβαίωσαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων είπε «όχι» στις προτεινόμενες αντικαταστάσεις για συνταγματικές ρήτρες για το γάμο και την οικογενειακή φροντίδα.
Στα τελικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν το βράδυ του Σαββάτου 10 Μαρτίου 2024, η τροπολογία για την αλλαγή του συνταγματικού ορισμού της οικογένειας απορρίφθηκε από το 67,7% των ψηφοφόρων.
Οι προτεινόμενες αλλαγές σχετικά με την οικογενειακή μέριμνα πήραν μια ακόμη πιο σκληρή αποδοκιμασία, με 73,9% κατά – τη μεγαλύτερη ήττα μιας τροπολογίας στην Ιρλανδική συνταγματική ιστορία.
Το αποτέλεσμα σημαίνει ότι το Ιρλανδικό Σύνταγμα του 1937, το νομικό θεμέλιο για το ιρλανδικό κράτος, θα συνεχίσει να κηρύσσει τον γάμο ως προϋπόθεση για κάθε οικογένεια, ενώ η αξία των γυναικών στην κοινωνία προέρχεται από την εκπλήρωση «καθηκόντων στο σπίτι».
Η κυβέρνηση, με την υποστήριξη όλων των κομμάτων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ήθελε το κοινό να αποδεχθεί δύο τροπολογίες.
Η μία αναγνώριζε ότι τα άτομα σε «άλλες ανθεκτικές σχέσεις» θα μπορούσαν επίσης να σχηματίσουν οικογενειακές μονάδες.
Η έτερη ότι η παροχή φροντίδας πρέπει να είναι ευθύνη της ευρύτερης οικογένειας, όχι μόνο της μητέρας.
Αλλά η κυβέρνηση αγωνίστηκε να καθορίσει τι μπορεί να σημαίνει «άλλες διαρκείς σχέσεις» σε νομικές διαμάχες, ενισχύοντας τους φόβους των συντηρητικών σε αυτή την ιδιοκτησιακή γη ότι...
