Φωτιά στο πολιτικό σκηνικό.
Φωτιά στην Ανατολική Μεσόγειο.
Φωτιά στα Σαββατόβραδα (και στα Τεταρτόβραδα μη σου πω)
Ζούμε τις τελευταίες ημέρες αλλά και ειδικότερα τις τελευταίες ώρες ιστορικές στιγμές. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, στην Ελλάδα, ζούμε ιστορικές στιγμές και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος εξ Ανατολών.
Αυτά δεν αλλάζουν.
Σαν τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ ένα πράγμα να πούμε.
Μπλέχτηκαν οι τσιπούρες ( οι αλανιάρες) του Αιγαίου με την ανακοίνωση για το όνομα του νέου ΠτΔ.
Αισθάνεται διπλά δικαιωμένος ο πρώην Πρωθυπουργός για τις σημερινές επιλογές του νυν Πρωθυπουργού.
Σύσταση εκ νέου του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής , αλλά και για το όνομα του νέου ΠτΔ ( επιλογή ΣΥΡΙΖΑ η Πρόεδρος του ΣτΕ).
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη. Γεννάνε και τα κοκόρια.
Και όσο για την Κυριακή στο Βερολίνο, δεν μας κάλεσαν στο σαλόνι για να παίξουμε και εμείς. Εμείς θα κάνουμε μούτρα.
Θα μας ρίξουν τυράκι, μπουγάτσα, τυρόπιτα κουρού και τα μούτρα θα φύγουν.
Δυστυχώς ξεχνάμε εύκολα με ένα ΦΧΠ (φιλικό χτύπημα πλάτης).
Και λησμονούμε φοβάμαι την παροιμία που λέει: