Η Πτώση - παρτ φορ#συνεδριο_ΣΥΡΙΖΑ #Συριζα_ΤΕΛΟΣ pic.twitter.com/q5BxAx2wOA
— Velzevoulis (@velzevoulis5406) November 14, 2024
Η Πτώση - παρτ φορ#συνεδριο_ΣΥΡΙΖΑ #Συριζα_ΤΕΛΟΣ pic.twitter.com/q5BxAx2wOA
— Velzevoulis (@velzevoulis5406) November 14, 2024
ΚΛΑΜΑ pic.twitter.com/Y6bnPGFhWH
— Andreas Panagopoulos (@andrewssj4_) November 12, 2024
Του Κώστα Πρώιμου
– Συγχαρητήρια κύριε Πρόεδρε! Πάντα σας θαύμαζα. Ο Κυριάκος είμαι, ο κυβερνήτης της Ελλάδας! Η τηλεόραση σας αδικεί πάντως. Από κοντά δείχνετε πιο ψηλός και πιο νέος.
– Α! Σε ευχαριστώ μάι φρέντ Κυριάκος. Αντιθέτως, εσένα οι τηλεοράσεις από όσα έχω μάθει εδώ και πολλά χρόνια δεν σε «αδικούν» καθόλου, το αντίθετο θα ισχυριζόμουν. Πώς τις έχεις «συντονίσει» όλες να σε λιβανίζουν νυχθημερόν; Μα, για πες μου, πώς εξελίχθηκες έτσι μέσα σε έξι χρόνια βρε παιδάκι μου; Δεν έχεις καμία σχέση με κείνο το νεόκοπο κουταβάκι που με επισκέφτηκε το 2019 στον Λευκό Οίκο. Αυτός ο Γρίνμπεργκ, έχει κάνει σπουδαία δουλειά. (Κάπου έχω το τηλέφωνο του νομίζω…) Πώς γίνεται ό,τι σάπιο σερβίρεις στο Ελλάντα να περνά και να το τρώνε οι υπήκοοί σου χωρίς να ανοίξει μύτη; Μη μου πεις ότι λες τα μυστικά σου και σε κείνον τον Κιμ γιατί θα σκοτωθούμε!
– Ε, με κολακεύετε κύριε Πρόεδρε. Κοιτάξτε να δείτε, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας (κατ΄εξαίρεση) πολλά από αυτά που συμβαίνουν και εγώ τα μαθαίνω από τα κανάλια και τις ιστοσελίδες. Δεν ασχολούμαι και τόσο. Εγώ ό,τι μου δώσουν διαβάζω και ό,τι μου στέλνουν περνάω. Και μην ξεχνάτε εξοχότατε, αν μου επιτρέπετε, πως εδώ μπορεί κάλλιστα να γίνει το δεύτερο εξοχικό σας, καθώς έχουμε δέκα μήνες το χρόνο καλοκαίρι. Ποια Φλόριντα τώρα να συγκριθεί μαζί μας. Ακόμη και η Φλώρινα εδώ είναι πιο ζεστή πλέον.
– Τι λες ρε παιντί μου! Θα το πω στη Μελάνια. Αλλά ήθελα να σε ρωτήσω κάποια πράγματα που μου έχουν κάνει εντύπωση. Πώς ζουν εκεί με οκτακόσια ευρώ τον μήνα; Εδώ στο Αμέρικα ούτε σαν άστεγος δεν επιβιώνεις με τόσα.
– Δεν ξέρω κύριε Πρόεδρε και εγώ προσωπικά απορώ. Εξάλλου δεν έχω κρυφτεί για το συγκεκριμένο ζήτημα που απασχολεί μερικούς από τους συμπολίτες μου. Έχω δηλώσει δημοσίως ότι δεν θα ήθελα να ζω με οκτακόσια ευρώ το μήνα. Τώρα, τι να σας πω. Δεν είμαι σε θέση να καταλάβω πώς τα καταφέρνουν αλλά μπράβο τους! Καλύτερα όμως να ρωτήσετε τους ιδίους.
– Εντάξει ντήαρ Κυριάκος, αλλά έχουν γίνει πολλά στο χώρα επί πρωθυπουργίας σου. Εκείνο το τρένο που σκότωσε τόσους, πώς μπήκε στην ίδια γραμμή με το άλλο; Ακόμη προσπαθεί η δική μας NASA να δώσει μια λογική εξήγηση μα δεν μπορεί…
– Καθαρά, ανθρώπινο λάθος κύριε Πρόεδρε. Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Εδώ το κατάλαβα εγώ αμέσως και βγήκα να το ανακοινώσω στον λαό μου. Εκείνος ο σταθμάρχης φταίει για όλα!
– Ναι, αλλά ήταν δικό σας παιδί και δεν είχε τα απαραίτητα προσόντα. Και κείνος ο υπουργός σας, μα καλά, πώς του ‘ρθε πριν λίγες ώρες από το δυστύχημα να βγει στη Βουλή για να πει ότι τα τρένα είναι ασφαλή;
– Και τι να έλεγε κύριε Πρόεδρε; Ο Άδωνης Γεωργιάδης (ιφ γιου νόου μπουμπούκος) το ξεκαθάρισε: Και τι να λέγαμε; Ότι δεν είναι; Τότε δεν θα έμπαινε κανείς μέσα. Θα χρεοκοπούσαν οι Ιταλοί! Πώς θα τσόνταραν στην άκρατη ανάπτυξη που συντελείται επί των ημερών μου στην Ελλάδα;
– Κάτσε ρε Κυριάκος, ποια ανάπτυξη; Αφού δεν παράγετε ούτε βίδες. Οι οικονομικοί δείκτες σας δείχνουν στον πάτο της Ευρώπης. Οι μισθοί το ίδιο…Το χρέος σας διογκώνεται. Εσείς δεν έχετε μηχανήματα να τυπώσετε όπως εμείς στο US.
– Κύριε πρόεδρε, όταν με το καλό θα έρθετε, θα σας ξεναγήσω στο Κολωνάκι, στην Κηφισιά, στην Εκάλη. Να δείτε καινούργια αυτοκίνητα των 300 χιλιάδων δολαρίων σταθμευμένα το ένα πίσω από το άλλο στα πεζοδρόμια. Θα σας πάω στο έργο του Ελληνικού. Τόσο χρήμα μοιράζουμε από τα ευρωπαϊκά ταμεία κάθε μέρα…
– Ναι ρε παιδί μου, αλλά μόνο στους δικούς σας… Όμως έτσι είναι τα πόλιτικς, αλλά για πες μου και για κείνο με τις υποκλοπές! Τύφλα να έχει το δικό μας Γουότεργκεϊτ. Έριξε τότε ολόκληρο Νίξον. Εσύ βρε ατιμούλη, πώς τα κατάφερες και τη σκαπούλαρες;
– Α, κύριε Πρόεδρε, εδώ με αδικείτε. Θα σας μαλώσω! Είναι παλιά μας τέχνη (οικογενειακή) κόσκινο. Μάθαμε από τα λάθη και τις παραλείψεις του αείμνηστου πατέρα μας το 1992, όταν έκανε επί της πρωθυπουργίας του τα ίδια. Ερασιτεχνισμοί και κακός σχεδιασμός τότε. Όλα οκ τώρα. Εμείς προσλάβαμε «θεσμικούς» επαγγελματίες που δεν κωλώνουν πουθενά. (Υπέρ μας.)
– Ρε Κυριάκος, μπορώ να τα καταλάβω όλα αυτά. Εγκώ όμως αυτά τα λοάτκι και τους παρνταλούς δεν τους γουστάρω καθόλου. Εσύ στο Ελλάντα με κάθε χωριό να έχει περισσότερες churches πώς το λένε- εκκλησίες από σπίτια, πώς κατάφερες να περάσεις τον γάμο των γκέι, χωρίς να ανοίξει μύτη;
– Την ίδια απορία έχω και εγώ κατά βάθος κύριε Πρόεδρε, αλλά…
— Ιωσήφ Φουσέ (@JosephFouce) November 6, 2024
Του ΙΩΣΗΦ ΦΟΥΣΕ
Εσυμπάθησα τα μάλα
τη μικρή φτωχιά Καμάλα
Ενικήθη όμως πρώτα
σε Αϊόβα και Ντακότα
Ήρθε και το Γουσικόνσιν
που ο Τραμπ την είχε τόσην
και μετά η ψυχρή Αλάσκα
με τον πούλον και τη μάσκα...
Εθεώρησε η νέα
πως επάσχησεν γενναία
με την Όπρα στο πλευρό της
σύντροφον και αρωγό της
Ονειρεύθη όμως φόρους
δια του κράτους της τους πόρους
να αρπάξει απ' όποιον δρέπειν
5 τάλαρα στην τσέπην...
Ασθενείς και οδοιπόρους
να εκθρέψει τους απόρους
όποιον μπαίνει παρανόμως
και όποιονε τον βγαζει ο δρόμος...
Δικαιώματα να φέρει
στης Αμερικής τα μέρη
να μασάνε όλοι σαν μέντα
χαρωποί τη woke ατζέντα
Ήρθε όμως...
ο κασσελάκης στην παρέλαση pic.twitter.com/VJo3mRSjBP
— μικαέλα με το κάππα (@queenmikaela_) March 25, 2024
Το σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου για το πώς θα έπρεπε να ήταν μία χαρακτηριστική ελληνική παρέλαση
Παρακολουθώντας τη προχτεσινή παρέλαση προσπαθούσα να σκεφτώ τρόπους με τους οποίους το επαναλαμβανόμενο θέαμα θα μπορούσε πραγματικά να είναι χαρακτηριστικό της Ελλάδας και να διαφημίζει το ιδιαίτερο μεγαλείο της αντί να μοιάζει με δεκάδες άλλες παρελάσεις δεκάδες άλλων χωρών. Θέλω να πω ότι όλες οι χώρες έχουν άρματα μάχης και πυραύλους και παλαίμαχους κλπ οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος η σπουδαιότερη, ηρωικότερη, πιο αδικημένη και πιο βασανισμένη χώρα του κόσμου να κάνει ό,τι κάνουν οι άλλοι.
Φιλοδοξώντας να γίνω για τις παρελάσεις ό,τι ο Δημήτρης ο Παπαϊωάννου για τις τελετές έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων σας παρουσιάζω τις ιδέες μου για μια παρέλαση που θα είναι πραγματικά και αποκλειστικά ελληνική και όχι μια βαρετή απομίμηση των στρατιωτικών παρελάσεων έτσι όπως αυτές καθιερώθηκαν από ισχυρότερες στρατιωτικά, αλλά καθυστερημένες πολιτισμικά, χώρες.
Για αρχή θα αφαιρούσα άρματα μάχης, πυροβόλα, εκτοξευτές, επίλεκτα σώματα του στρατού κλπ. Όπως είπα αυτά τα έχουν όλες οι χώρες. Θα κρατούσα σίγουρα τους φαντάρους μόνο που αυτοί θα παρέλαυναν κρατώντας πευκοβελόνες και γόπες από τσιγάρα προκειμένου να αναδειχθεί το μεγαλύτερο κομμάτι της εκπαίδευσης των Ελλήνων στρατιωτών.
Θα κρατούσα και κάποιους βαθμοφόρους (αρκεί να είχαν κοιλίτσα) οι οποίοι θα παρέλαυναν κρατώντας πλαστικά ποτήρια (με φρέντο οι αξιωματικοί, με φραπέδες οι υπαξιωματικοί) ενώ κάποιοι από τους πιο χαμηλόβαθμους θα κρατούσαν τα ψώνια από τα σούπερμαρκετ στα οποία τους στέλνουν οι ανώτεροι τους.
Και εκεί θα τελείωνε το στρατιωτικό κομμάτι.
Η συνέχεια θα ήταν αφιερωμένη σε όλους όσους κάνουν την μικρή αυτή χώρα τόσο μοναδική (δεν έχω ακόμα καταλήξει στη σειρά αλλά πάνω κάτω θα είναι αυτή):
- Οι αρχηγοί των κομμάτων. Σε μια παρέλαση που σκοπό έχει να τιμήσει τον ελληνικό λαό θα ήταν άδικο να μη συμμετέχουν αυτοί που ο ελληνικός λαός έχει διαλέξει για να τον εκπροσωπούν.
- Υπουργοί οι οποίοι θα κρατούν ταμπέλα με τον αριθμό των απευθείας αναθέσεων που έχει κάνει το υπουργείο τους τον τελευταίο χρόνο.
- Οι δημόσιες υπηρεσίες. Επικεφαλής και επιλεγμένοι υπάλληλοι θα παρέλαυναν κρατώντας, αντί για σημαία, ταμπέλες στις οποίες θα διαβάζαμε τον ετήσιο προϋπολογισμό των υπηρεσιών τους και τον αριθμό των υπαλλήλων(κατά προσέγγιση γιατί ποιος μπορεί να ξέρει στ’ αλήθεια).
- Οι οργανώσεις, σύλλογοι, σωματεία κλπ που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό. Θα ήταν άδικο να μην τιμήσουμε τους συμπολίτες που έχουν βρει τον τρόπο να πληρώνουμε όλοι τα χόμπι τους (ή τις μπίζνες τους). Επειδή αν παρέλαυναν όλοι η παρέλαση θα κρατούσε μέρες, σε κάθε παρέλαση θα συμμετέχουν 50-100. Εννοείται ότι και πάλι αντί για σημαία θα έχουμε το ποσό της επιχορήγησης.
- Οι επίλεκτοι συνταξιούχοι ΔΕΚΟ. Συμπολίτες που θυσιάστηκαν για το κοινό καλό βγαίνοντας στη σύνταξη πριν από τα 50.
- Μηχανοκίνητα τμήματα των ημικατεστραμένων παλιών Χιουντάι τα οποία νυχθημερόν οργώνουν τους δρόμους των πόλεων της χώρας μαζεύοντας παλιατζούρες και άχρηστα ή χρήσιμα μεταλλικά αντικείμενα. Πλάι τους θα κινούνται δικυκλιστές χωρίς κράνος και με κρυμμένες τις πινακίδες ενώ όλοι τους θα συνοδεύονται από περιπολικά της ΕΛΑΣ.
- Εκπρόσωποι των εταιρειών που έχουν συστήσει ολιγοπώλιο στην Ελλάδα και αποκλείουν οποιαδήποτε περίπτωση πραγματικού (και εντελώς ανθελληνικού) ανταγωνισμού.
- Τέλος οι μαθητές. Εκεί δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα αφού οι μαθητικές παρελάσεις είναι ό,τι πιο ελληνικό παρακολουθούμε κάθε 28η Οκτωβρίου και 25η Μαρτίου. Έλληνες οι οποίοι εντελώς ασυγχρόνιστοι και απειθάρχητοι καταφέρνουν να παρελάσουν με χύμα βήμα υπό τους ήχους στρατιωτικών εμβατηρίων περιγράφοντας με τον καλύτερο τρόπο την πραγματική εικόνα της Ελλάδας.
Μιας χώρας η οποία εδώ και 200 χρόνια καταφέρνει…
Χρειάζομαι βοήθεια.
— Ελεύθερος Πολιορκημένος 🇬🇷 (@AleaJactaEst101) October 2, 2024
Ποιος απ'τα 2 είναι το μεγαλύτερο σούργελο; https://t.co/QDpGaBEije
Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο άδικο ήταν που ο σοφότερος, ο εξυπνότερος, ο πιο εργατικός και ο πιο βασανισμένος λαός στον κόσμο δεν έχει ποτέ του βραβευτεί για τίποτα.
Θα μου πείτε ότι συνήθως δεν βραβεύονται ολόκληροι λαοί και πως κάτι τέτοιο ακούγεται περισσότερο κωμικό παρά τιμητικό, αλλά θα σας απαντήσω πως κάπως τέλος πάντων πρέπει να τιμηθεί ένας τόσο σπουδαίος λαός όπως ο ελληνικός.
Ευτυχώς την αδικία αυτήν την κατάλαβε ο δήμαρχος της Αθήνας Χάρης Δούκας και έτσι στο πλαίσιο του Athens Democracy Forum (και κατόπιν εισηγήσεως της «ειδικής συμβουλευτικής επιτροπής») αποφάσισε «τη βράβευση του ελληνικού λαού για τους αγώνες του για ελευθερία και δημοκρατία που οδήγησαν στην πτώση της δικτατορίας».
Αφού σας διαβεβαιώσω ότι δεν κάνω πλάκα (δεν θα μπορούσα άλλωστε να σκεφτώ κάτι τόσο αστείο), να σας ενημερώσω ότι η βράβευση έλαβε χώρα προχτες το απόγευμα, οπότε και ο part time δήμαρχος της πρωτεύουσας, σύντροφος Δούκας, έδωσε το βραβείο στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας η οποία για άλλη μια φορά κατάφερε να μην κλάψει από τα γέλια παρ’ ότι συμμετείχε σε κάτι που μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει.
Κάποιοι, κυρίως όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς ιστορία και όσοι έζησαν την περίοδο της 7ετίας, μπορεί να παρατηρήσουν ότι πέρα από την αστειότητα της φράσης «ο δήμαρχος της Αθήνας βραβεύει τον ελληνικό λαό» υπάρχει και η πραγματικότητα στην οποία η αντίσταση των ελάχιστων, μεμονωμένων Ελλήνων μέχρι το 1973 και μετά των λίγων χιλιάδων φοιτητών που κλείστηκαν στη Νομική και το Πολυτεχνείο, όχι μόνο δεν συνιστά «αγώνα του λαού», αλλά είναι και μια υπενθύμιση της μακαριότητας με την οποία η συντριπτική πλειονότητα των «δημοκρατών» Ελλήνων βίωσε τη δικατορία.
Μπορεί επίσης να πουν ότι οι η δικτατορία έπεσε από μόνη της και εξαιτίας του εγκλήματος που είχε ως αποτέλεσμα την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Σε όλες αυτές τις επιπόλαιες ενστάσεις φυσικά υπάρχει απάντηση, τουλάχιστον για όσους δεν περιορίζονται από τα ασφυκτικά δεσμά της ιστορικής πραγματικότητας. Γιατί ο πιο δημοκρατικός λαός του κόσμου μπορεί φαινομενικά να έκανε τουμπεκί ψιλοκομμένο για 7 χρόνια, αλλά στην πραγματικότητα όλο αυτό το διάστημα έστελνε στους απριλιανούς την αρνητική του ενέργεια. Κι αυτή η αρνητική ενέργεια από όλο τον ελληνικό λαό είναι που οδήγησε στην πτώση των συνταγματαρχών. Κάποιοι μάλιστα γκαντέμιαζαν τους δικτάτορες μουτζώνοντας τους κρυφά και ελπίζω κάποτε και η επίσημη ιστορία να αναγνωρίζει την αντιστασιακή τους δράση.
Ως άνθρωπος που ζω από τη σάτιρα και την κοροϊδία της μπούρδας εννοείται ότι στηρίζω τη βράβευση λαών.
Δεν ξέρω αν έγινε προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι εσωκομματικές ανάγκες του δημάρχου, και δεν με ενδιαφέρει.
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η κωμωδία και γι’ αυτό έχω να προτείνω στον δήμαρχο της Αθήνας και άλλα βραβεία με τα οποία μπορούν να βραβευθεί ο σπουδαίος ελληνικός λαός (δηλαδή όλοι εμείς):
Βραβείο για τους αγώνες μας για την προστασία του δημόσιου χώρου,
βραβείο ευγένειας και καλής συμπεριφοράς,
βραβείο σοβαρότητας και ψυχραιμίας,
βραβείο οδικής συμπεριφοράς,
βραβείο για τους αγώνες μας για την καθαριότητα,
βραβείο για τους αγώνες μας υπέρ της νομιμότητας και της εφαρμογής των κανόνων,
βραβείο ανατροφής παιδιών και, βέβαια...
Όταν οι ζαιοι δολοφονούν χαρακτήρες, είναι "Αριστοφανικοί". Όταν ένας ηθοποιός εκφράζεται μέσω της τέχνης του, είναι φασίστας. Όλοι το ξέρουν αυτό https://t.co/mOTwnf17Va
— Thanos 🇮🇹🇬🇷 (@taurothanos) September 7, 2024
Εγώ θα κάνω σάτυρα και χιούμορ με θέμα εσάς αλλά εσείς δεν θα μπορείτε να κάνετε το ίδιο σε εμένα γιατί στενοχωριέμαι.
— Pyrrhocorax (@PyrrhocoraxGr) September 10, 2024
Εντάξει παιδιά; pic.twitter.com/YtJOJ1m5Fw
Η τεράστια διαφορά παιδιά μου μεταξύ #Σεφερλης και Σεργουλοπουλου είναι ότι τον πρώτο ΑΝ ΘΕΣ τον πληρωνεις για να τον δεις ενώ τον δεύτερο ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ για ν ακους την πουστοκλαψα του ΘΕΣ ΔΕ ΘΕΣ, Σ ΑΡΕΣΕΙ ΔΕ Σ ΑΡΕΣΕΙ..
— ANGEL PAP 🇬🇷🇮🇱🇺🇲 (@agelaw_7) September 10, 2024
Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Η απάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι: Όχι, αλλά πολλοί συμπολίτες θα ήθελαν να είναι έτσι.
Είναι οι συμπολίτες που ξεσηκώθηκαν εναντίον του Μάρκου του Σεφερλή επειδή κορόιδεψε τον νικητή της Γιουροβίζιον και τη non-binary αντίληψη σύμφωνα με την οποία από άποψη φύλου είσαι ό,τι δηλώσεις ανά πάσα στιγμή ή ακόμα και τίποτα.
Πρόκειται για τους συμπολίτες που δεν καταλαβαίνουν ότι το δικαίωμα κάποιου να ντύνεται όπως θέλει και να δηλώνει ό,τι θέλει δεν μπορεί να αναιρεί το δικαίωμα άλλων να κρίνουν ή να κοροϊδέψουν την αμφίεση και τις δηλώσεις του.
Ποτέ δεν άκουσα (και ευτυχώς) κανέναν να διαμαρτύρεται επειδή όλοι όσοι ασχολούνται με τη σάτιρα κορόιδεψαν την αμφίεση του Μιχάλη του Ρακιντζή όταν εκπροσώπησε την Ελλάδα με το S’ AGAPO. Ούτε καν ο ίδιος ο Μιχάλης ο Ρακιντζής ο οποίος, ακόμα κι αν στεναχωρήθηκε με το δούλεμα, καταλαβαίνει ότι είναι κομμάτι της δημόσιας προβολής. Για έναν περίεργο λόγο είναι σχεδόν εγκληματικό και σίγουρα ομοφοβικό το να γελάσει κανείς ή να κοροϊδέψει την αμφίεση του φετινού νικητή επειδή ο ίδιος δηλώνει non-binary, λες και μια τέτοια δήλωση απαγορεύει αυτομάτως τη σάτιρα και το δούλεμα. Λες και η ένταξη στην LGBTQ κοινότητα σε καθιστά υπεράνω γραφικότητας και καθαγιάζει οτιδήποτε πεις, κάνεις ή φορέσεις. Δεν ξέρω γιατί κάποιοι άνθρωποι θέλουν σώνει και καλά να κάνουν το κακό γούστο συνώνυμο της ομοφυλοφιλίας αλλά δεν μου φαίνεται και πολύ καλή ιδέα.
Όπως δεν μου φαίνεται καθόλου καλή ιδέα η επίθεση σε όποιον του φαίνεται αστεία η non binary φιλολογία. Αν δω ένα μελαχρινό να μιλάει για το ξανθό του μαλλί ή έναν κατάξανθο Σουηδό να ισχυρίζεται ότι είναι μαύρος, θα γελάσω. Δεν θα ήθελα κανείς και τίποτα να απαγορεύει στους δύο αυτούς ανθρώπους να ισχυρίζονται ό,τι θέλουν για τον εαυτό τους αλλά θα μου φαινόταν τρομακτικό να ήμουν υποχρεωμένος να αποδεχτώ το παραμύθι τους ως μιας πραγματικότητα της οποίας η άρνηση θα απαγορευόταν. Με τον ίδιο τρόπο που υπερασπίζομαι το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να ισχυρίζεται ότι είναι άντρας, γυναίκα, αεροπλάνο ή πατίνι, υπερασπίζομαι και το δικαίωμά του να μπορεί κανείς να πει ότι το να βάλεις μια αλυσίδα στον λαιμό σου και να κρατάς δύο ρόδες δεν σε κάνει ποδήλατο.
Καταλαβαίνω ότι δεν είναι πολύ ωραίο να κοροϊδεύουμε κάποιον για τη σεξουαλικότητά του αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η σεξουαλικότητα να χρησιμοποιείται ως ασπίδα απέναντι στην κοροϊδία οποιασδήποτε γραφικότητας. Ας πούμε, αν ένας στρέιτ συμπολίτης φορέσει ένα αμάνικο μπλουζάκι που θα γράφει «ΓΝΗΣΙΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ» και το συνδυάσει με καουμπόικες μπότες (ναι, ξέρω ότι το αμάνικο φτάνει αλλά κάνω πιο ωραία την εικόνα) θα γελάσω μαζί του και κανείς (πλην ίσως του ίδιου) δεν θα ενοχληθεί και θέλω με την ίδια ευκολία να μπορώ να γελάσω και με έναν τραγουδιστή που φοράει φουστίτσα και εμπριμέ φλοκάτη.
Οι συμπολίτες των οποίων η σεξουαλικότητα ξεφεύγει από τα συνηθισμένα έχουν καταπιεστεί πολύ και έχουν υποφέρει εξαιτίας των διαχωρισμών που τους επιβλήθηκαν. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βγάλουν τα απωθημένα τους μετατρέποντας τη σεξουαλικότητά τους σε ιερό ραβδί που καθαγιάζει οτιδήποτε αγγίζει. Γιατί η πεποίθηση ότι υπάρχουν ομάδες του πληθυσμού υπεράνω κριτικής (άρα και υπεράνω σάτιρας ή κοροϊδίας) είναι…
Olympics 2060 … accurate pic.twitter.com/SiCrYH0p3f
— Lord Bebo (@MyLordBebo) July 27, 2024
Ζαχάροβα: «η Ρωσία είναι έτοιμη να χορηγήσει πολιτικό άσυλο σε Γάλλους πολίτες που υπέφεραν από την παρακολούθηση της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024»
— Antivla (@antivla) July 28, 2024
ΚΛΑΙΩ ΜΕ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΣΤΑ ΓΑΛΛΑΚΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΡΟΝ pic.twitter.com/atoKtndhYV
Στην εποχή των σόσιαλ και των σέλφι, κανείς δεν μπορεί να σταθεί αν δεν ξέρει το χαμόγελο της επιτυχίας. Και επειδή η στήλη έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, θα σας δώσω τις οδηγίες για να ξέρετε πώς γίνεται το σωστό χαμόγελο της επιτυχίας.
Κατ’ αρχάς, δεν μιλάμε για πλατύ χαμόγελο. Δεν πρέπει να ανοίγει το στόμα και να διακρίνονται τα δόντια. Οχι! Τα χείλη πρέπει να σχηματίζουν μια σφιχτή γραμμή αποφασιστικότητας και μόνο το ένα άκρο τους πρέπει να υψώνεται ελάχιστα, σχεδόν ανεπαίσθητα. Αν θα είναι από αριστερά ή από δεξιά δεν έχει σημασία, όπως βολεύει τον καθένα. Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ότι πρέπει ταυτοχρόνως να σηκώνεται ελαφρώς και το φρύδι, αλλά όχι από την ίδια πλευρά. Αν, δηλαδή, το χαμόγελό μας σχηματίζεται από τη δεξιά πλευρά του στόματος, τότε πρέπει να σηκώσουμε ελαφρώς το αριστερό μας φρύδι και αντιστρόφως.
Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να το πετύχεις σωστά, γι’ αυτό και προσπαθώ να είναι σαφείς οι οδηγίες.
Χρειάζεται αρκετή εξάσκηση μπροστά στον καθρέφτη για να το πετύχεις και ορισμένοι – να το πω και αυτό – δεν τα καταφέρνουν ποτέ και τους βλέπεις τους φουκαράδες να χαμογελούν στις φωτογραφίες τους σαν κανονικοί άνθρωποι, όχι σαν επιτυχημένοι. Για τον λόγο αυτόν συνιστώ στους ασκούμενους να συνοδεύουν τις προσπάθειές τους με τις σκέψεις που τους γεμίζουν αυτοπεποίθηση. Εδώ περιορισμοί δεν υπάρχουν, ό,τι ταιριάζει στον καθένα. Αλλος θα σκεφτεί το αυτοκίνητό του, άλλος το εξοχικό του, τον τραπεζικό λογαριασμό του (αν είναι στο εξωτερικό) ή το σκάφος του, κάποιος άλλος ενδεχομένως το πιπί του και τις επιδόσεις του στο ευγενές άθλημα της κλινοπάλης.
Αν δεν τα καταφέρετε ούτε με αυτόν τον τρόπο, τότε το μόνο που απομένει είναι το λυσάρι, για να θυμηθώ την ορολογία του σχολείου. Μελετήστε προσεκτικά τις φωτογραφίες που ανέβαζε στα σόσιαλ ο πασίγνωστος…
Του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου
Με αφορμή την περίπτωση Λύτρα κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι άρχισαν και αυτήν την φορά να μας ψεκάζουν ανεξέλεγκτα με πολύ μεγάλες δόσεις τεστοστερόνης που πάντα την είχαν σε περίσσεια
Μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο το Υπουργείο Υγείας έδωσε οδηγίες για...
Να βλέπετε ξένα κανάλια να μαθαίνετε τα νέα μας pic.twitter.com/BByk0RFLTn
— Δημόσιος Υπάλληλος (@Tou_Dhmosiou) June 5, 2024
Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Κατ’ αρχάς, δεν ήξερα, ούτε καν φανταζόμουν, ότι ο Τσαλίκης προτού γίνει τραγουδιστής και σόουμαν ήταν Αγιος, και μάλιστα ότι αυτός ήταν που βάφτισε τον Στέφανο Κασσελάκη! Θα πρέπει να ήταν πολύ μικρός τότε ο κ. Τσαλίκης, κάπου 18 με 20 ετών το πολύ, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει γιατί είναι πολύ άξιος άνθρωπος, όπως έχει δείξει η λαμπρή σταδιοδρομία του στην πίστα. Και, φυσικά, στοιχείο αυτής της αξιοσύνης είναι και η διορατικότητα, που τον έκανε να ερμηνεύσει σωστά ως οιωνό μεγαλοσύνης τον σταυρό που σχηματίστηκε από το λάδι στην κολυμβήθρα που βαφτίστηκε ο Στέφανος.
Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποκάλυψε την προφητεία του Αγίου Τσαλίκη και δεν αυτοσαρκαζόταν, όπως νόμισαν ορισμένοι σαχλοί αρχικά.
Και υπάρχουν και τόσα άλλα ακόμη! Μη βλέπετε που ο Στέφανος από σεμνότητα αποφεύγει να τα λέει.
Ας πούμε, ξέρετε για το όνειρο που είδε η μητέρα του, τη νύχτα που τον συνέλαβε;
Είδε έναν κεραυνό να τη χτυπάει στην κοιλιά και να τη διαπερνά – κατά σύμπτωση, το ίδιο είχε δει και η Ολυμπιάδα την πρώτη νύχτα του γάμου της με τον Φίλιππο, από την οποία προέκυψε ο Αλέξανδρος.
Επίσης, μπορεί να έχετε ακούσει για το αξιοθαύμαστο θέαμα στον ουρανό την ώρα που βαφτιζόταν ο Στέφανος: τρία γεράκια (πετρίτες μάλιστα), μαζί με τρία περιστέρια, να λικνίζονται αρμονικά σαν να χορεύουν! Σημείο το οποίο ερμηνεύτηκε ―σωστά, νομίζω― ως ένδειξη ότι ο νεοφώτιστος θα ενώσει και θα φέρει την ειρήνη.
Να σας πω ακόμη για επεισόδιο που έγινε όταν ήταν έξι μηνών και ένα φίδι (η Εκάλη ήταν τότε εξοχή…) πλησίασε την κούνια του, το οποίο ο Στέφανος το άρπαξε και το έπνιξε με το χεράκι του! Με το ένα μόνο, γιατί με το άλλο έλυνε ασκήσεις Αλγεβρας, καθότι προικισμένος.
Πάλι, κατά σύμπτωση, ένα ανάλογο περιστατικό καταγράφεται στη μυθολογία με τον Ηρακλή ως νήπιο, αλλά δεν μας ενοχλεί η επανάληψη. Ολοι ξέρουμε ότι στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση: όλοι δανείζονται από όλους. Κρίμα που απέχουν τα Θεοφάνια, γιατί φοβάμαι ότι θα βλέπαμε και το περιστέρι να προσγειώνεται στην κεφαλή του Στέφανου, όπως κάποτε στους Καρατζαφέρη.
Ωραία όλα αυτά, αλλά να περάσουμε τώρα και στα σοβαρά. Σε αυτά, δηλαδή, που αφορούν το μέλλον του Στέφανου, γιατί εμείς οι φανατικοί του δεν θέλουμε να τον χάσουμε.
Επειδή όπου να ‘ναι εκπνέει η προθεσμία, θα είναι τεράστιο λάθος αν δεν συμπεριλάβει και τον εαυτό του στους υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η μοναδική ελπίδα του για να διασωθεί πολιτικά και να έχει μια βάση στο μέλλον για να μιλάει.
Αλλά τι κάθομαι και λέω; Τι ηττοπάθεια είναι αυτή;
Αφού είναι βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα και θα καταπλήξει την Ευρώπη! Ο ίδιος ο πρόεδρος το λέει, έτσι θα είναι. Πώς γίνεται λοιπόν να…
Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Την ίδια άποψη είχε για λίγο και ο πρωθυπουργός (την είχε μάλιστα εκφράσει και στη Βουλή) αλλά τελικά, πιθανότατα υπακούοντας στο συντεχνιακό συμφέρον, ψήφισε έναν νόμο που κάνει τη νόμιμη παρακολούθηση των πολιτικών πρακτικά αδύνατη.
Επίσης πιστεύω ότι κάθε πολιτικός πρέπει να ζει σα να είναι σίγουρος ότι είναι στόχος παρακολούθησης. Βλέπετε, υπάρχουν και άλλες χώρες που έχουν υπηρεσίες πληροφοριών, υπάρχουν επιχειρηματίες, υπάρχουν αδίστακτοι δημοσιογράφοι, και ο πολιτικός που δεν έχει στο μυαλό του ότι παρακολουθείται είναι πολιτικός χωρίς μυαλό.
Νομίζω ότι πολλοί συμπολίτες πιστεύουν το ίδιο αλλά και ότι οι περισσότεροι από αυτούς που θεωρούν την παρακολούθηση ενός πολιτικού από την ΕΥΠ κάτι κακό το αντιλαμβάνονται σαν την κλοπή χιλίων ευρώ από έναν εκατομμυριούχο. Ως κάτι που δεν πρέπει να γίνεται αλλά δεν είναι και τόσο φοβερό.
Γι’ αυτό άλλωστε το δράμα της παρακολούθησης του συντρόφου Ανδρουλάκη δεν συγκινεί ιδιαιτέρως το κοινό και νομίζω ότι ο νέος γύρος του δράματος πάλι δεν θα κόψει πολλά εισιτήρια.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είμαι περίεργος να μάθω γιατί παρακολουθείτο ο κραταιός Νικόλας από την ΕΥΠ και μέχρι να το μάθω (είμαι σίγουρος ότι ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ θα ενημερώσει την κοινή γνώμη αμέσως μόλις το μάθει) δεν μπορώ να μην κάνω υποθέσεις τις οποίες θέλω να μοιραστώ μαζί σας.
Έχουμε και λέμε λοιπόν…
Η ΕΥΠ έπεσε θύμα της άποψης ότι κάποιος που δεν μιλάει έχει πολλά να κρύψει ενώ όλοι ξέρουμε ότι κάποιος που δεν μιλάει συνήθως δεν έχει τίποτα να πει. Το ότι ο σύντροφος Ανδρουλάκης δεν ήταν από τους πιο δραστήριους ευρωβουλευτές μπορεί να γέννησε απορίες οι οποίες θα είχαν λυθεί αν κάποιος τον είχε εγκαίρως ακούσει να πασχίζει να μιλήσει αγγλικά.
Κάποιος τον άκουσε να μιλάει αγγλικά και θεώρησε αδύνατον ένας άνθρωπος μετά από χρόνια στην ευρωβουλή να μιλάει σαν κάποιος που η μόνη του επαφή με τη γλώσσα είναι τα ονόματα των ποδοσφαιριστών της Πρέμιερ Λιγκ και πίστεψε ότι πρόκειται για τέχνασμα κάποιου που θέλει να περάσει ως εντελώς ανήμπορος και αδαής. Η παρακολούθηση κράτησε όσο ήταν απαραίτητο προκειμένου να διαπιστωθεί ότι ήταν στ’ αλήθεια.
Η παρακολούθηση έγινε στο πλαίσιο έρευνας για το ταξίδι στον χρόνο. Ο σύντροφος Ανδρουλάκης μοιάζει να έρχεται απευθείας από τη δεκαετία του 1980 χωρίς να έχει ζήσει και ό,τι έχει μεσολαβήσει.
Με δεδομένο ότι ακόμα και στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών ζουν και βασιλεύουν οι κλαδικές, δεν αποκλείεται η παρακολούθηση να ήταν από άλλους πασόκους που ήθελαν να μάθουν πράγματα για έναν υποψήφιο ηγέτη του κόμματος.
Ο Κυριάκος ο Μητσοτάκης, νιώθοντας απειλή από τις ηγετικές ικανότητες αυτού πολιτικού με τις σπάνιες ικανότητες, διαβλέποντας την ορμή με την οποία θα ερχόταν προκειμένου να φέρει τα πάνω κάτω στο πολιτικό σκηνικό, ζηλεύοντας τον σύγχρονο λόγο του και το επικοινωνιακό του χάρισμα, προβλέποντας ότι μπορεί να του πάρει μέχρι και τον Θοδωρή τον Ζαγοράκη, ζήτησε να παρακολουθηθεί αυτό το πολιτικό φαινόμενο.
Τελικά...
Τι γράφει;
Πώς είναι δυνατόν ο Αλέκσης να διαβάζει κάτι που μοιάζει να είναι γραμμένο στα αγγλικά;
Πού βρήκε τα λεφτά να πληρώσει έναν διαφημιστικό κολοσσό ένας άνθρωπος του οποίου το οικογενειακό εισόδημα δεν ξεπερνά τις 100.000;
Το τελευταίο δεν μπορώ να το απαντήσω, αν και κάποιος που καταφέρνει να νοικιάσει με 500 ευρώ ένα εξοχικό στο Σούνιο σίγουρα έχει τις διαπραγματευτικές ικανότητες να ρίξει πολύ χαμηλά οποιαδήποτε τιμή.
Για τα δύο πρώτα όμως η απάντηση είναι στο ντοκουμέντο που σας παρουσιάζω παρακάτω και...
Πριν από πολλά χρόνια, όταν είχα παρουσιαστεί ως νεοσύλλεκτος στο στρατόπεδο της Κορίνθου, έπεσα στα χέρια ενός λοχία που έδειξε αμέσως τις προθέσεις του:
- Πολάκι μ’, θα γμηθείς ιδού μεσ’ ! Θα κάνεις μηνς να δγεις μνι!
- Πουλάκι μου θέλετε να πείτε, τόλμησα να του πω.
- Αυτούνο είπα, απάντησε!
Λίγη ώρα μετά, ο ίδιος λοχίας μου έδωσε φόρμες, στολή εξόδου, τζόκεϊ, άρβυλα, καραβάνα και όπλο! Ένα πολυκαιρισμένο ημιαυτόματο τυφέκιο, το περίφημο Μ1, ηλικίας τότε περίπου 50 ετών.
Το χάιδεψε λες κι έκανε ιεροτελεστία, και μου το παρέδωσε: «Θα του κάνς έρωτα κάθε βράδ’…. Και θα γλιες και το τραγούδ’»!
Τον κοίταξα απορημένος, μα δεν είπα τίποτα.
Εκείνος συνέχισε και θυμάμαι μου έκανε εντύπωση η άψογη προσφορά των ελληνικών του την ώρα που –υποτίθεται- μου το μάθαινε:
«Την πρώτη μου τη γκόμενα τη λέγανε Μ1, τη χάιδευα, την πρόσεχα σαν νάτανε παρθένα»….
Κι ύστερα επανήλθε στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις:
- Πολάκι μ’, θα σι ταράξ’ στην απουψίλωσ’… Ψάρακα! Στραβάδ’, Πόντικα!
Είναι σαφές ότι από τότε άλλαξαν πολλά πράγματα. Μα η ίδια συγκίνηση υπάρχει πάντα λίγο πριν την είσοδο στο στρατόπεδο, φιλιά κι αγκαλιές με τους δικούς. Ίδιος κι ο κόμπος στο στομάχι για τη συνάντηση με το άγνωστο. Τα πάντα όλα, τα πάντα αλλιώς μα και ίδια.
Μέχρι που κι ο μπαμπάς Κασσελάκης, περήφανος προφανώς για τον γιό του, τον πήγε μέχρι την πύλη του στρατοπέδου, στην παραμεθόριο Θήβα για να τον παραδώσει στην πατρίδα.
Είχε προηγηθεί η ξάπλα στην καρέκλα ενός κουρέα υπερπολυτελείας, όπου είδαμε στο ΤιΚ-ΤοΚ τον πρόεδρο της Αριστεράς, να κουρεύεται αμερικάνικα, να ξυρίζεται απαλά καθ΄ ότι έχει κι ευπαθές/απαλό δέρμα, να λούζεται πατσουλί και ν’ αγχώνει την κάμερα.
Λίγο πριν στον ΑΝΤ1, ο Παπαδάκης μιλώντας στον ενικό με τον πρόεδρο της Αριστεράς, τον είχε ρωτήσει αν με το lifestyle έχει αντικαταστήσει την πολιτική. Κι ο Κασσελάκης αρνήθηκε μετ’ επιτάσεως! Ίσως και με παράπονο, ότι ο γηραιός φίλος του τον αδικεί! Κι αμέσως, σηκώθηκε όρθιος, σήκωσε με κόπο το μπατζάκι του εφαρμοστού του παντελονιού κι έδειξε τις κάλτσες του που είχαν κεντημένους αστακούς!
Ποιος μίλησε για lifestyle;
Ούτε καν για προσυνεννόηση με τον γηραιό κύριο, που προφανώς ζητά απ’ όλους τους καλεσμένους του να δείχνουν τις κάλτσες τους!
Ο πρόεδρος λοιπόν της ημέτερης Αριστεράς, ο πρόεδρος του Φάμελλου, της Γεροβασίλη, του Τσίπρα, της Αυγέρη, του Πολάκη, του κατάδικου Παππά κι όλων των άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, θυμήθηκε να παρουσιαστεί και να υπηρετήσει το στράτευμα!
Μόνο … «είμαι φίνο φανταράκι» δεν τραγούδησε σε ζωντανή σύνδεση με την Κατερίνα Καινούργιου ή τον Παπανώτα!
Ο Κασσελάκης λοιπόν, εδώ και λίγες ώρες μας φυλάει από τους εχθρούς. Θα το πράξει για τις επόμενες 15 ημέρες, οπότε μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Ο στρατός έχει στις τάξεις του νέο υπερόπλο.
Του έδωσαν Μ1;
Του έδωσαν φόρμες στενές που του αρέσουν, κάλτσες με αστακούς και γαρίδες;
Ποιος ξέρει;
Έμαθαν από το πρώτο βράδυ τον Αριστερό πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει βήμα και να άδει «έχω μια αδελφή, κουκλίτσα αληθινή»; Ποιος ξέρει;
Ξέρουμε μόνο ότι την ώρα που έμπαινε στο στρατόπεδο, ήταν σαν να έδινε οδηγίες στο σύζυγό του: «απ’ την παραμεθόριο που βρίσκεται στη Θήβα, χίλια φιλιά θα στείλω, περίμενέ με έρχομαι και πρόσεχε τον σκύλο»….
Ύστερα, πήρε το σακ βουαγιάζ του, την τροχήλατη βαλίτσα με τα χαρτιά υγείας και τα εσώρουχα, έσφιξε στα χέρια του το νεσεσέρ με τα καλλυντικά κι έτρεξε να βρει τον λοχία να του παραδώσει τα απαραίτητα πολεμοφόδια για να μας φυλάξει!
Περνώντας την πύλη κοίταξε πίσω του μελαγχολικά, κοίταξε και τις σειρές του εκεί δίπλα κι ήταν σαν να είναι έτοιμος από καιρό να τους τραγουδήσει:
«Λίγες μέρες μείνανε μάτια μου γλυκά, σε 2 Κυριακές παίρνω το χαρτί, απολύομαι , απολύομαι μωρό μου και τρελαίνομαι»…
Σκέφτομαι ότι …
Tο εθνοσωτήριο νομοσχέδιο της Λίνας Μενδώνη για την υποχρεωτική ακρόαση ελληνόφωνης μουσικής (ακόμα κι αν δεν έχει στίχους και είναι ορχηστρική) είναι μια γροθιά στην παγκοσμιοποίηση και αποδεικνύει οτι το Υπουργείο Πολιτισμού και η κυβέρνηση είναι οι πιο αποτελεσματικοί φύλακες της καλλιτεχνικής, γλωσσικής και πολιτιστικής καθαρότητας της φυλής των Ελλήνων.
Ακόμα κι αν ο κρυφός σκοπός του νομοσχεδίου είναι η χρηματοδότηση των καλλιτεχνών που δεν μπορούν να ζήσουν από την τέχνη τους επειδή η τέχνη τους δεν αφορά κανέναν, η επιβολή της ελληνικής εις τα ερτζιανά, εις τα ξενοδοχεία, εις τα μπαρ και εις τα εστιατόρια είναι η απαραίτητος επέμβασις που ως χειρουργός εκλήθη να εκτελέσει η υπουργός προκειμένου να σωσει τη χώραν από τον κρημνόν της παγκοσμιοποιήσεως.
Επειδή βλέπω οτι υπάρχουν αντιδράσεις από τους ανθέλληνες έφταξα μια μικρή λίστα με τραγούδια τα οποία παρότι γραμμένα αρχικά στην βαρβαρική αγγλική μετατρέπονται σε ποιητικά αριστουργήματα χάρη στην ελληνική γλώσσα η οποία θυμίζω για μια μόλις ψήφο δεν έγινε η γλώσσα με την οποία η ΝΑΣΑ συνομιλεί κρυφά με εξωγήινους προκειμένου να επιβάλει την αυτοκρατορία της Λευκής Αδερφότητας.
Ελπίζω αυτή η λίστα να λάβει την κρατική έγκριση και να διανεμηθεί σε ραδιοσταθμούς, ξενοδοχεία, μπαρ και εστιατόρια προκειμένου το περιεχόμενό της να δείξει την δύναμη του ελληνικού πολιτισμού σε ακροατές και θαμώνες. Και μπράβο μου.
Και για το τέλος κατι αμιγώς ελληνικό. Και μπράβο στη Λίνα τη Μενδώνη:
Toυ Μάνου Βουλαρίνου
Με δεδομένο ότι ο Στέφανος με τα μικρά ρούχα είναι μια αστείρευτη πηγή θεμάτων για τα άρθρα και τη ραδιοφωνική μου εκπομπή θα ήταν αχαριστία από μέρους μου να μην τον βοηθήσω στην προσπάθειά του να μας διασκεδάσ... να αλλάξει το κόμμα του Πολάκη, της Γεροβασίλη, του Σπίρτζη, του Ζαχαριάδη, της Τζάκρη, του Παππά, του Παππά, του Παππά (οι πολλοί παπάδες είναι απαραίτητοι σε κάθε παπατζιλίκι), του Θεοχαρόπουλου, της Ακρίτα και άλλων ασυμβίβαστων αγωνιστών.
Συνεπώς, έγινα μέλος στον iSyriza με το όνομα Ιάσων Βελουχιώτης του Ιωσήφ, έβαλα υποψηφιότητα για το ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών και απάντησα στα σημαντικά ερωτήματα που θέτει ο πρόεδρος.
Ηταν μια διαδικασία ιδιατέρως απλή (το μόνο που απαιτείται είναι ένα email) αλλά φοβερά αναζωογονητική καθώς δεν είναι κάθε μέρα που γίνεται κανείς μέρος της αλλαγής.
Εδώ η συγκινητική και τιμητική επιστολή που έλαβα αμέσως μετά την υποψηφιότητα μου για το ψηφοδέλτιο.
Και εδώ τα στοιχεία με τα οποία γράφτηκα στον iSyriza
Και η δομή και τα όργανα δεν με απογοητεύουν και με κάνουν να γελάω πολύ. Θέλω όμως να μην το πάρουν πάνω τους κι έτσι απάντησα με ένα «Ναι» και ένα «Όχι» στις δύο σχετικές ερωτήσεις. Και εννοέιται ότι είμαι υπέρ των αλλαγών στο κόμμα γιατί πιστεύω στην υψηλού επιπέδου ψυχαγωγία. Η τηλεοπτική κάλυψη όλων των συνεδριάσεων ας πούμε δεν θα ήταν καθόλου κακή ιδέα.
Στην ερώτηση για τον αυτοπροσδιορισμό νομίζω ότι ο ηγέτης της Τζάκρη έκανε ένα λάθος επειδή δεν καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να αυτοπεριορίζεται. Ο Στέφανος ανήκει σε όλους τους Έλληνες.
Κατα τα άλλα προφανώς θέλω άλλο λογοτυπο και όνομα καθώς σε κάθε τέτοια αλλαγή η ευκαιρία κωμωδίας είναι τεράστια.
Αισθάνθηκα πολύ περήφανος που μπόρεσα να γράψω αναλυτικά τη γνώμη μου για τα φλέγοντα ζητήματα και αν πρέπει να κάνω μια παρατήρηση είναι ότι πουθενά δεν υπήρχε ερωτηση για το ντύσιμο του προέδρου. Ίσως ένας ψηφιακός Στέφανος τον οποίο να μπροούμε να ντύσουμε με ρούχα της επιλογής μας να γινόταν μια καλή ευκαιρία για προτάσεις μόδας αλλά δεν πειράζει, έχουμε μπροστά μας χρόνο και για άλλες αλλαγές.
Σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας υπάρχει διάχυτη η πεποίθηση ότι, παρότι στις 13 του μήνα τα γήπεδα ανοίγουν, δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα από τότε που έκλεισαν.
Φυσικά πρόκειται για μια λαϊκίστικη διαπίστωση που (κάνει ότι) δεν βλέπει τη δουλειά της κυβέρνησης και τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί από την ημέρα που ο αστυνομικός δολοφονήθηκε από έναν οπαδό του Ολυμπιακού έξω από το γήπεδο βόλεϊ της ομάδας. Γιατί μπορεί να γήπεδα να είναι τα ίδια, οι νέες σύγχρονες κάμερες παρακολούθησης της κερκίδας να μην είναι στις θέσεις τους και να μην έχει τοποθετηθεί κανένα σύστημα ταυτοποίησης των θεατών αλλά:
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν ήταν Δεκέμβριος του 2023, ενώ τώρα που θα ανοίξουν είναι Φεβρουάριος του 2024. Δεν μιλάμε δηλαδή απλώς για άλλον μήνα αλλά και για άλλη χρονιά!
Όταν έκλεισαν τα γήπεδα Υπουργός Προστασίας κάποιου πράγματος που σίγουρα δεν είναι ο πολίτης ήταν ο Γιάννης ο Οικονόμου, ενώ τώρα που ανοίγουν υπουργός είναι ο Μιχάλης ο Χρυσοχοΐδης.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν προπονητής στον Παναθηναϊκό ήταν ο Γιοβάνοβιτς, ενώ τώρα είναι ο Φατίχ Τερίμ. Επίσης ο Μπακασέτας δεν είχε έρθει ακόμα στο τριφύλλι, ενώ τώρα είναι βασικός και αναντικατάστατος.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν ο Ολυμπιακός απείχε 5 βαθμούς από την κορυφή, ενώ τώρα απέχει 9.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν δήμαρχος Αθηναίων ήταν ο Κώστας ο Μπακογιάννης, ενώ τώρα που ανοίγουν δήμαρχος είναι ο σύντροφος Χάρης Δούκας μαζί με τον Κώστα Ζαχαριάδη και τον Χρήστο τον Πρωτόπαππα.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν η ταινία του Λάνθιμου δεν είχε πάρει ούτε μία Χρυσή Σφαιρα, ενώ τώρα είναι υποψήφια για 11 όσκαρ.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν δεν είχε κατατεθεί προς συζήτηση το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τώρα που ανοίγουν βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν την ψήφισή του.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν κανείς δεν ασχολούταν με τον Γιώργο τον Νταλάρα, ενώ τώρα που ανοίγουν πάλι κανείς δεν ασχολείται αλλά μετά από μια περίοδο κατά την οποία ασχολήθηκε όλος ο κόσμος μέχρι που τα μεσημεριανάδικα βρήκαν άλλο παιχνίδι να παίξουν.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν αρχηγός ΓΕΕΘΑ ήταν ο Κωνσταντίνος ο Φλώρος, ενώ τώρα αρχηγός ΓΕΕΘΑ είναι ο Δημήτριος ο Χούπης.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν η ΝΔ προηγούταν στα γκάλοπ με 25 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ τώρα προηγείται με 23.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν δεν γνωρίζαμε αν υπήρχαν γκέι στην Εκκλησία της Ελλάδος, ενώ τώρα μετά από τις παρεμβάσεις του Μεσσηνίας Χρυσόσοτομου και Πειραιώς Σεραφείμ μάθαμε ότι δεν υπάρχει ούτε ένας ομοφυλόφιλος στην Εκκλησία και ότι πρόκειται για έναν οργανισμό τόσο στρέιτ που απαγορεύεται στους ιερείς να ακούν τραγούδια της Άννας της Βίσση ή να τρώνε φρόουζεν γιόγκουρτ.
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν ο Γιάνης «Παγώνι» Βαρουφάκης δεν μας είχε καλέσει ως σύγχρονος και άτριχος Μαρξ σε αγώνα εναντίον του «νεφοκεφαλαίου».
Όταν τα γήπεδα έκλεισαν η Μιλένα Αποστολάκη δεν είχε ακόμα υποστηρίξει τον αγώνα των αγροτών.
Κι αυτές είναι μόνο λίγες από τις αλλαγές που έχουν συμβεί αυτούς τους δύο μήνες, αλλαγές οι οποίες …
Το RADAR είναι "ΑΝΑΙΣΘΗΤΟ" σε ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ και "ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΤΟ" στην ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ κάθε χρώματος.
Αν περιμένετε να μάθετε τι "στριγκάκι" αγόρασε η κυρία-Χ ή πώς είναι το "ντεκολτέ" της κυρίας-Υ είστε σε ΛΑΘΟΣ διαδικτυακό χώρο
Αν προσδοκάτε "αποκλειστικότητες" και άμεση ενημέρωση επι παντός επιστητού επίσης είστε σε ΛΑΘΟΣ διαδικτυακό χώρο
Το λειτούργημα της άμεσης ενημέρωσης επι παντός επιστητού το αφήνουμε στους "φυσικούς" υπηρέτες της, τους ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, έντιμους ή ανέντιμους,ηθικούς ή ανήθικους, "κομιστές" ή ουδέτερους, έξυπνους ή ηλιθιους, αδιάβλητους ή λαμόγια.
Μπορεί να κηρυχθεί πόλεμος και να το μάθετε από άλλους.
Ό,τι αξιόλογο* γράφουν οι λειτουργοί της ενημέρωσης χωρίς παρωπίδες στα μάτια, το RADAR το αναδημοσιεύει με αναφορα στην πηγή
Ο,τι αξιόλογο* θάβουν στα ψιλά, το RADAR το ξεθάβει
Ό,τι αξιόλογο* στείλουν οι αναγνώστες το RADAR θα το προβάλλει
"Πυρά" που προσβάλλουν νοημοσύνη και συνειδήσεις ο "Αγρυπνος Φρουρός" φιλοδοξεί να τα αναχαιτίσει
*Ως "αξιόλογες" ο "Αγρυπνος Φρουρός" ορίζει κάθε είδους ειδήσεις που αφυπνούν κοιμiσμένες συνειδήσεις, αλλά και κάθε είδους "από καρδιάς απόψεις" από μορφωμένους και αγράμματους ακόμα κι αν διαφωνεί με τους εκφραστές τους
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ : Agrypnos.Frouros@gmail.com