ΙΜΙΑ 31/1/1996: 25 χρόνια είναι πολύ λίγα. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Το άρθρο δημοσιευτηκε 1η φορά τον Ιανουάριο του 2012 με τίτλο. "ΙΜΙΑ: 16 χρόνια είναι πολύ λίγα. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ"  

Με μια απλή αλλαγή στο νούμερο θα παραμένει επίκαιρο όσα χρόνια κι αν περάσουν απ την 31η Ιανουαρίου 1996 ... 

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ 

(katsikas.george@gmail.com)  

«Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.»

Γιώργος Σεφέρης

Πόνος ανίκητος από ουσίες, πόνος αγιάτρευτος απ την επιστήμη. Πόνος ιδιόμορφος που ανάλογα με τις περιστάσεις μπορεί να γίνει ηθικός αυτουργός στις μεγαλύτερες ανθρώπινες νίκες και ήττες σε τούτη τη ζωή. Μόνος του εχθρός ο χρόνος. Μόνο αυτός μπορεί να ναρκώσει τη μνήμη εμποδίζοντάς την να δώσει στην ψυχή τις οδύνες που θα την μετατρέψουν είτε σε πρόβατο είτε σε λιοντάρι.

Στον ύπουλο χρόνο και στο ισχυρό ναρκωτικό της Λήθης ποντάρουν και οι απανταχού ισχυροί του κόσμου που ζουν για να άγουν και να φέρουν ορδές προβάτων ταΐζοντας τες κουτόχορτο. Γι αυτό και ενώ είναι πρόθυμοι να καταπατήσουν κάθε υπόσχεση και κάθε δέσμευσή τους, τηρούν σχεδόν ευλαβικά τις «άτυπες συμφωνίες λήθης» που συνάπτουν με τις κοινωνίες των χειροκροτητών που τους αναδεικνύουν.  

 

Σε βολεύει να ξεχνάς για να μην πονάς, με βολεύει να ξεχνάς για να μην γίνεις λαβωμένος λέοντας και με καταπιείς άρα σε αφήνω ευτυχισμένο στον λήθαργό σου

Όχι μάγκες. Κάποιοι γουστάρουμε να θυμόμαστε και ας πονάμε. Δεν ξεχνάμε κι ας πονάμε. Πονάμε και γουστάρουμε..  

 

Για κάποια πράγματα έχουμε ακόμα τη δύναμη να φωνάζουμε ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ όση δόση απ το δηλητήριο της Λήθης και αν προσπαθείτε να βάλετε στη ζωή μας. Για κάποια ελεεινά και τρισάθλια «έργα» σας θα φωνάζουμε ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Πάρτε μερικά μέρες που είναι έτσι για να έχετε τον ΦΟΒΟ μας:

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ το παχύδερμο των Ιμίων. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ την γαλανόλευκη κουρελού που παρακαλούσε ο τρισάθλιος να την πάρει ο αέρας. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ το «είστε συναισθηματικός Ναύαρχε» που απάντησε ο αναίσθητος προσκυνημένος του Κολωνακίου στον άνθρωπο που προσπαθούσε να πείσει πως το ποτισμένο με αίμα ηρώων, γαλανόλευκο «κουρελόπανο» ΔΕΝ πρέπει και δεν μπορεί να το πάρει κανένας άνεμος. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ την νηπιακή απορία «τι σημαίνει κανόνες εμπλοκής κύριε Ναύαρχε?». 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τα ρεπορτάζ για τους Έλληνες του εξωτερικού που ζητούσαν να έρθουν να αμυνθούν υπέρ πατρίδος, την ίδια ώρα που τα μπουζουκάδικα ήταν τίγκα από ορδές βολεμένων με δανεικά 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τις σκατόφατσες από διάφορες γνωστές φυγόστρατες λούγκρες του life style που από τα παράθυρα της τηλεόρασης έκαναν «στρατηγικές» υποδείξεις «εκτόνωσης» της κρίσης. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τον λυγμό που έπνιγε την φωνή αγανάκτησης των γενναίων καταδρομέων μας που έζησαν πάνω στις βραχονησίδες την εθνική ξεφτίλα μας, όταν στα μετέπειτα τηλεοπτικά ρεπορτάζ, εξέφραζαν με πόνο την ντροπή της υποχώρησης.  

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τον Χριστόδουλο Καραθανάση. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τον Παναγιώτη Βλαχάκο. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τον Έκτορα Γιαλοψό. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ το «ευχαριστώ τους Αμερικανους». 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ότι το απέραντο γαλάζιο της πατρίδας μου κάποιοι πράσινοι προσκυνημένοι ντενεκέδες το στιγμάτισαν με «γκρίζες ζώνες» 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ και τους επόμενους, τους επανιδρυτές του κράτους-οπερέτα που αντί να τις καθαρίσουν τις διατήρησαν. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τα κουμπαριλίκια με τους πασάδες. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τις ζειμπεκές. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ το «Bravo Yorgos». 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ότι αυτό το έθνος που κάποτε έδειχνε έμπρακτα με την ιστορία του σε όλη την ανθρωπότητα πως «η μεγαλοσύνη των λαών δε μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με αίμα» έφτασε σε σημείο να αναδεικνύει φάρες ανελλήνιστων νεοραγιάδων που της καρδιάς το πύρωμα το ανταλλάσουν με έναν ήσυχο υπνάκο δηλώνοντας « ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ό,τι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας»

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ρε και ας πονώ, όσο «μακριά» και αν πέφτουν τα Ιμια, όσα χρόνια και αν περάσουν.

Όσο για τους προσκυνημένους...

 

ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Aπ τα "σώβρακα" βγαλμένη

Αρθρο του 2011 αλλά πάντα επίκαιρο...

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

Κάποιοι μας την παρέδωσαν «απ τα κόκαλα βγαλμένη». Εμείς την ξεκοκαλίσαμε. Της ρουφήξαμε το μεδούλι. Δεν αφήσαμε λέπι. Και όχι μόνο αυτό. Εκείνους τους κάποιους που μάτωσαν για να μας την παραδώσουν του θεωρήσαμε από γραφικούς έως ηλίθιους όταν την ελευθερία και την εθνική αξιοπρέπεια την ποτισμένη με αίμα θεωρήσαμε ότι μπορούμε να την διευρύνουμε σε ασυδοσία αγορασμένη και πουλημένη με έτοιμο και εύκολο χρήμα

Πρότυπο ελευθερίας έγινε η τετράτροχη «Μπέμπα» η με το «μαύρο χρήμα αγορασμένη» μαζί με μια δεύτερη «μπέμπα» στο εσωτερικό της «απ τα ρούχα της βγαλμένη»

Μέχρι που ήρθε η ψυχρολουσία και η αναγκαστική προσγείωση. Μέχρι που ήρθε το απροσδόκητο ξύπνημα με σφαλιάρες και χαστούκια

Σιγά σιγά έγινε ξεκάθαρα πλέον αντιληπτό ότι τα παιδιά μας θα γίνουν στην μακροχρόνια ιστορία μας η πρώτη γενιά που αναμένεται να περάσει δυσκολότερα χρόνια από εκείνα των γονιών της

Μόνη παρηγοριά η ελπίδα πως τουλάχιστον τα νέα αυτά παιδιά δεν θα κάνουν τα ίδια λάθη, και πως θα βάλουν χέρια μπράτσα και πλάτη να σηκώσουν όσα οι βολεμένοι γονείς τους γκρέμισαν

Θα βάλουν χέρια? Θα βάλουν μπράτσα? Αμ δε!

Η πορεία τούτου του τόπου αντικατοπτρίζεται στα κωμικοτραγικά περάσματα του ανθού και της ελπίδας του έθνους στις παρελάσεις

Αν αυτά τα μπουλούκια καλοθρεμμένων νεολαίων που σέρνουν τα πόδια τους ασυντόνιστα, που αδυνατούν να σηκώσουν με καμάρι τα χέρια τους λες και τους έχουν κρεμάσει βαρίδια, και που δεν λένε να στρίψουν με νεύρο το κεφάλι τους μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους τη δύστυχη Ρουσφετόβια όπως την καταντήσαμε εμείς οι παλαιότεροι τότε εγώ είμαι (ευτυχώς) μακριά νυχτωμένος

Αν μάλιστα φέρει κανείς στο μυαλό του τις εικόνες περασμένων δεκαετιών με τα λεβέντικα περάσματα στις παρελάσεις των αναπήρων πολέμου του 40, τότε που ήταν εν ζωή πολλοί από αυτούς και η ηλικία τους επέτρεπε να κουμαντάρουν τα ΞΥΛΙΝΑ ΜΕΛΗ τους και τα συγκρίνει με τα σημερινά μπουλούκια από τα βλαστάρια μας, μάλλον θα μελαγχολήσει

Και δε μιλώ για πιτσιρίκια του δημοτικού. Μιλώ για έφηβους μια ανάσα πριν την ενηλικίωση που αντί σε τελική ανάλυση να πουν το απολύτως σεβαστό «εγώ ρε αδελφέ δε γουστάρω την παρέλαση και δεν πάω» φοράνε κάθε είδους κοντοβράκι και μετατρέπουν το πέρασμά τους σε πασαρέλα ασυντόνιστων ξεψυχισμένων καρνάβαλων

Ξεψυχισμένα μπουλούκια εφήβων που...

 

ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ανοικτός διαγωνισμος - Εθνοπατέρες προλάβετε!!!

Αρθρο που πρωτοδημοσιεύθηκε πριν 10 χρόνια (!!!) στις εκλογές του 2009 , αλλά θα είναι επίκαιρο κάθε φορά που γίνονται εκλογές στο ελληνόφωνο κωλοχανείο...

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

katsikas.george@gmail.com 

Αφορά όλους όσους ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ να με «σώσουν»

Αφορά όλους όσους ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ να τους δώσω τον «σταυρό» μου

Αφορά όλους όσους ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ να τους «δώσω δουλειά» στο κοινοβούλιο

  

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ λόγω των γελοίων παρακλήσεων τους, ως ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ τους , προκηρύσσω ανοιχτό διαγωνισμό.

 
 

Ιδού τα απαραίτητα ΠΡΟΣΟΝΤΑ κύριοι υποψήφιοι εθνοπατέρες

Ηλικία έως 35 ετών, έτσι απλά γιατί αυτό είναι το μέσο ανώτατο όριο ηλικίας που ζητάνε οι «εργοδότες» της «πιάτσας» που οι προηγούμενοι εθνοπατέρες διαμορφώσανε και μου την βαφτίσανε «πολιτισμένη κοινωνία»
«Πιάτσα» της κακιάς ώρας είναι, και από εδώ και πέρα «πιάτσα» θα την αποκαλώ

 
Πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Για περιπτώσεις πτυχίων που αποκτήθηκαν στην αλλοδαπή είναι απαραίτητη η αναγνώριση από το ΔΟΑΤΑΠ. Έτσι γιατί αυτό ζητά και η «πιάτσα» που εσείς διαμορφώσατε


Μεταπτυχιακός Τίτλος σπουδών είτε από Ελληνικό ΑΕΙ είτε από ξένο ίδρυμα με αναγνώριση ΔΟΑTΑΠ είναι επίσης απαραίτητος , έτσι για τα Ελληνόπουλα που έχουν δύο και τρία πτυχία και τρέχουν στο ταμείο ανεργίας της «πιάτσας» που εσείς φτιάξατε γιατί δεν βρίσκουν δουλειά πουθενά

 
Στρατιωτικές υποχρεώσεις εκπληρωμένες ή ύπαρξη νόμιμης απαλλαγής για λόγους ΥΓΕΙΑΣ και μόνο. Έτσι γιατί μέχρι τώρα μπαίνετε στη βουλή αποφεύγοντας τη στράτευση με αναβολές σπουδών και υποτροφίες μαϊμού απ’τον μπακάλη της γειτονιάς σας , βιδώνεστε στα έδρανα ελέω οικογενειοκρατίας και «υπηρετείτε» κάνοντας σκοπιά στα έδρανα αυτά

 
Έτσι γιατί το μέσο Ελληνόπουλο δεν βρίσκει ούτε .έση μερικής απασχόλησης , αν δεν έχει υπηρετήσει, τη στιγμή που οι περισσότεροι από εσάς έχετε μπει σε στρατόπεδο μόνο Πάσχα για να φάτε τζάμπα αρνί
 

Δεκαετή τουλάχιστον προϋπηρεσία σε αντίστοιχη θέση ευθύνης με πραγματικά ένσημα Έτσι γιατί η «πιάτσα» σας αυτό ζητάει, άσχετα αν ΔΕΝ συμφωνεί η απαίτηση με τα απλά μαθηματικά όταν προσθέτεις χρόνια σπουδών, χρόνια μεταπτυχιακών ,χρόνια στρατιωτικής θητείας , χρόνια αναμονής, χρόνια προϋπηρεσίας και περιμένεις να βγάλεις ηλικία 35


Για τις γυναίκες απαιτείται έγγραφη δέσμευση (με υπεύθυνη δήλωση) οτι δεν θα τεκνοποιήσουν κατά την διάρκεια της κοινοβουλευτικής τους θητείας, έτσι γιατί μόλις κάποια κοπελίτσα πάει να ζητήσει δουλειά σε κατάσταση εγκυμοσύνης της κλείνουν τις πόρτες οι νταβατζήδες της «πιάτσας» που εσείς διαμορφώσατε


Γνώση μιας τουλάχιστον ξένης γλώσσας θα θεωρηθεί πρόσθετο προσόν. Παρότι για την «πιάτσα» σας είναι απαραίτητο προσόν εγώ το θέτω ως απλά επιθυμητό . Έτσι για να ρίχνουμε κανένα γέλιο όταν σας ακούμε να μιλάτε σε διεθνείς οργανισμούς και συνέδρια, συναγωνιζόμενοι την άπταιστη προφορά του κυρίου Σημίτη
 

Δύο τουλάχιστον συστατικές επιστολές. Αν και η «πιάτσα» σας τις συστάσεις τις ζητά από «μπάρμπα στην Κορώνη» εμένα με καλύπτουν συστάσεις που θα μου φέρετε από δύο οποιουσδήποτε μεροκαματιάρηδες της αρεσκείας σας. Και από έναν να βρείτε το συζητάμε


ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΚΕΤΟ

 
«Αναλόγως Προσόντων»
 

Αυτό δεν λένε οι αγγελίες της «πολιτισμένης κοινωνίας» που μας παραδώσατε?
 

Αυτό προσφέρω

 
Ενώ γελοιοποιείστε μόνοι σας εξισώνοντας τις αμοιβές σας σαν να είστε όλοι ίδιοι σε μια κοινωνία ή «πιάτσα» καλύτερα (για να μην ξεχνιόμαστε), όπου ισχύει η απόλυτη μισθολογική ανισότητα, εγώ σας προσφέρω προστασία ανάλογη της αξίας σας


Μέχρι τώρα όπου δούλεψα η αμοιβή μου ήταν αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης , μεταξύ του «πόσα ζητάς» και του «τόσα προσφέρω». Μιλάω γι «εκεί έξω» που οι μεταμεσονύχτιες τροπολογίες και οι συντεχνιακές ψηφοφορίες είναι άγνωστες λέξεις 

Στα ίσα σας παίζω και ας είστε λαμόγια
 

ΠΟΣΑ ΖΗΤΑΣ για να με σώσεις? 6000 ευρώ που παίρνει όλο το σινάφι σας τώρα? 16.000 ευρώ ? 160.000 ? 1.600.000?
 

ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΟΣΑ ΘΕΛΕΙΣ. ΕΣΥ ΠΑΡΑΚΑΛΑΣ Αν με πείσεις και σε «προσλάβω»
Αν με πείσεις θα στα δώσω
Αν με πείσεις νομοθέτησε την άλλη μέρα με την ευχή μου για να τα πάρεις.Αν αρχίσεις όμως «νυχτερινές αρπαχτές» σε Αυγουστιάτικα θερινά τμήματα, έχασες. Θα σε πάρω εγώ με τις κλωτσιές
 

Εγώ θα σου πω με σιγουριά τι ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΩ
 
ΔΕΝ προσφέρω αυτόνομη φορολόγηση. Αν τα βρούμε, το ποσό που θα πάρεις θα προστεθεί στα λοιπά σου εισοδήματα κατά την φορολογική εκκαθάριση


ΔΕΝ προσφέρω επιδόματα (ξέρεις κάτι «τρακοσάρια» ανά συνεδρίαση) για συμμετοχή σου σε κοινοβουλευτικές επιτροπές. Είναι μέρος της δουλειάς σου

 
ΔΕΝ προσφέρω επίδομα οργάνωσης γραφείου. Μην ξεχνάς. Εσύ παρακαλάς να με σώσεις. Εγώ δεν σε φώναξα

 
ΔΕΝ παρέχω λιμουζίνες. Στον «δακτύλιο» θα είναι η «έδρα» σου. Θα βολευτείς με υβριδική μινιατούρα. Μην ξεχνάς. Εσύ παρακαλάς να με σώσεις. Εγώ δεν σε φώναξα


ΔΕΝ παρέχω επίδομα αλληλογραφίας. Ξέρεις αυτό που καλύπτει 1000 επιστολές το μήνα και διπλάσιες τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Με τα ΕΡΓΑ σου στα ΕΔΡΑΝΑ θέλω να δείχνεις πως με θυμάσαι, και όχι με γράμματα μαζικής παραγωγής

 
ΔΕΝ παρέχω τηλεφωνική ατέλεια. Μην ξεχνάς. Εσύ παρακαλάς να με σώσεις. Εγώ δεν σε φώναξα. Μόνος σου ήρθες.Και τώρα που το θυμάμαι , μάλλον θα πρέπει να σου κάνω και ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ για το τηλεφωνικό φέσι των 35.000.000 ευρώ που άφησε το σινάφι σου το 2005.
 

ΔΕΝ παρέχω «χιλιό-ευρα» για επίδομα στέγασης. Όπως τα παιδάκια που έρχονται στην Αθήνα για να βρουν την τύχη τους από την επαρχία που το σινάφι σου την ερήμωσε, πληρώνουν ενοίκιο, έτσι θα πληρώσεις κι εσύ το δικό σου.

 
ΔΕΝ επιδοτώ...

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ξυπνάτε!!! Αν χρειαστεί "βγάλτε φτερά και πετάξτε" !!! (και ΜΗΝ περιμένετε ΚΑΜΙΑ "ΠΟΛΙΤΕΙΑ" να σας "σώσει"...)

Αρθρο της 23ης Αυγούστου του 2009 (1η δημοσίευση στο "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ"), τότε που πάλι καιγοταν η Αττική- το οποίο θα είναι πάντα επίκαιρο όσο ο εξυπνότερος λαός του κόσμου αρνείται να αλλάξει μυαλά) 

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

katsikas.george@gmail.com

«Μα πού είναι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα να μας βοηθήσουν»?
«Μα γιατί μας άφησαν να παλεύουμε με τις φλόγες μόνοι μας?»?
«Μα που είναι η πολιτεία να μας σώσει»?
 

Αυτές είναι μερικές ενδεικτικές ατάκες απελπισμένων συνανθρώπων μας που μάχονται με τις φλόγες στην ανατολική Αττική

 

«Μα πού είναι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα να μας βοηθήσουν»?
«Μα γιατί μας άφησαν να παλεύουμε με τις φλόγες μόνοι μας?»?
«Μα που είναι η πολιτεία να μας σώσει»?

 

Αυτές είναι πανομοιότυπες ατάκες απελπισμένων συνανθρώπων μας που μάχονταν στο κοντινό παρελθόν με τις φλόγες στην πολύπαθη Ηλεία, ή όπου αλλού δοκιμάστηκε από την πύρινη λαίλαπα η χώρα μας

 

Δεν έχετε πρόσφατες μνήμες πύρινης λαίλαπας?
 

Δεν πειράζει. Να σας φέρω στο μυαλό μνήμες υδάτινου εφιάλτη

 

«Μα γιατί μας άφησαν να πνιγούμε» ?
«Εμείς πνιγόμασταν και το κράτος έλειπε»
«Μα που είναι η πολιτεία να μας σώσει»?

 

Αυτές είναι ενδεικτικές ατάκες απελπισμένων συνανθρώπων μας που μάχονταν στο κοντινό παρελθόν με την υδάτινή μανία της φύσης

 

Δεν έχετε πρόσφατες μνήμες υδάτινου εφιάλτη ?

 

Πείτε μου τι μνήμες έχετε να σας δώσω τις αντίστοιχες «ατάκες»

 

«Ατάκες» που ΠΑΝΤΑ καταλήγουν στο μόνιμο παράπονο:

 

«ΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ»?

 

ΟΧΙ κύριοι. ΔΕΝ θα έρθει ΠΟΤΕ η «πολιτεία» να μας σώσει
 

ΟΧΙ κύριοι. ΔΕΝ θα έρθει ΠΟΤΕ το «κράτος» να μας σώσει

 

Και ξέρετε γιατί δεν θα έρθουν ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ μας σώσουν? 

 

Γιατί για να μας σώσουν πρέπει να μας ΑΚΟΥΣΟΥΝ και για να μας ακούσουν πρέπει να ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ και για να ξυπνήσουν πρέπει κάποιος να τους ξυπνήσει, και για να τους ξυπνήσει πρέπει πρώτα να τους ΒΡΕΙ
 

Ποιοι είναι όμως αυτοί που πρέπει πρώτα να βρεθούν , μετά να ξυπνήσουν, μετά να μας ακούσουν και μετά να μας σώσουν?
 

Είναι άλλοι από εσάς, από εμένα και από αυτούς που τους δίνετε και τους δίνω «θώκους» και «οφίτσια» ?

 

ΟΧΙ κύριοι.Η πολιτεία και το κράτος που επικαλούμαστε ως Μεσσία στην «πρώτη στραβή» είναι ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ

 

Δεν κοιμάται το κράτος.
Δεν είναι απούσα η πολιτεία

 

ΕΜΕΙΣ κοιμόμαστε στο όνομα της προσωπικής μας ευδοκίμησης και ευδαιμονίας.
 

ΕΜΕΙΣ λείπουμε από χαρές και λύπες των «άλλων» γιατί κοιτάμε το τομάρι μας
 

ΕΜΕΙΣ έχουμε μάθει να στηριζόμαστε σε πλάτες ΑΛΛΩΝ
 

Η αρχή γίνεται από τα παιδικά μας χρόνια όταν απωθούμε τις απειλές με το «θα το πω στο μπαμπά μου» και τον επίλογο τον προσυπογράφουν ανίκανοι κυβερνώντες που βασίζονται σε πλάτες τρίτων και ξεδιάντροπα το ομολογούν λέγοντας ότι «στην Ευρώπη δεν περνάνε νταηλίκια…»
 

Προσέξτε. Το ‘Δεν περνάνε’ δεν πάει σε εμάς . Το ‘Δεν περνάνε’ πάει στους ΑΛΛΟΥΣ τους ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΜΑΣ

 

Ποιος περιμένετε να μας σώσει ρε?
 

Τα κοιμώμενα ανδρείκελα της εξουσίας?
 

Ποιος τους έδωσε το ρόλο του «σωτήρα» ρε?
 

Μήπως κάποιος άλλος από εμάς?

 

ΞΥΠΝΑΤΕ ρε!
Μόνο έτσι θα ξυπνήσει και η πολιτεία που επικαλείστε

ΠΑΡΤΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΣΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ρε!
Μόνο τότε θα σας σώσει η πολιτεία που επικαλείστε

 

Σας αγνοούν οι εκλεγμένοι σας άρχοντες? 

Στείλτε τους στο ΔΙΑΟΛΟ.
 

Να περάσει ο επόμενος παρακαλώ! Μα αν αποτύχει να πάει και αυτός στο διάολο.
 

Την ανακύκλωση αποτυχημένων κηφήνων στην πολιτική και την εξουσία την ανέχονται και την αξίζουν μόνο ηλίθιοι ή κοιμώμενοι υποτελείς. 

Εκεί "εξω" ...

Περί ΟΡΚΟΥ ο λόγος

Aρθρο του 2009 αλλά πάντα επίκαιρο. Ειδικά σε εποχές "ορκομωσίας" πολιτικών τενεκέδων...

 

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

 

Όρκος= Η διαβεβαίωση που δίνει κανείς για την αλήθεια ισχυρισμού ή ότι θα κάνει αυτό που λέει, επικαλούμενος τον Θεό ή θείο πρόσωπο ή γενικότερα κάτι απολύτως σεβαστό

Αυτός είναι ο ορισμός του όρκου που θα βρείτε τόσο στο λεξικό Μπαμπινιώτη όσο και στα περισσότερα έγκυρα λεξικά του κόσμου.

Τι είναι όμως αυτό που δίνει αξία επικύρωσης της αλήθειας του ισχυρισμού αυτού που ορκίζεται, είτε αυτός επικαλείται τον Θεό είτε οποιαδήποτε άλλη σεβαστή “αξία”?

Πριν απαντήσουμε ας εξετάσουμε το ακόλουθο σενάριο:

Ας πούμε ότι κάποιος που δηλώνει ΑΘΕΟΣ καλείται να επικυρώσει το αληθές των λεγομένων του απέναντι σε κάποιον «θρησκευόμενο» που πιστεύει στον ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ Θεό
 

Θεωρείτε πως τον «πιστό» τον καλύπτει ο όρκος του δηλωμένου άθεου στον οποιονδήποτε Θεό?
 

Σαφώς όχι.
 

Θεωρείτε πως ο άθεος που «ορκίζεται» στον ανύπαρκτο για αυτόν θεό αναλαμβάνει κάποια στοιχειώδη ηθική δέσμευση?
 

Σαφώς όχι

Ο όρκος που δίνουμε σε «κάτι» που είτε δεν αναγνωρίζουμε την ύπαρξή του είτε δεν αναγνωρίζουμε την «αξία» του, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια υπεκφυγή για να μην πω κωμωδία ανεξάρτητα από το τι αξία μπορεί να έχει αυτό το «κάτι» για κάποιον άλλο τον οποίο προσπαθούμε να τον κάνουμε να μας πιστέψει
 

Φανταστείτε έναν πατέρα τύραννο που βασανίζει και κακοποιεί συστηματικά τα παιδιά του να ορκίζεται «στα παιδιά» του. Τι αξία μπορεί να έχει αυτός ο όρκος? Μηδαμινή
 

Συνεπώς το στοιχείο που δίνει αξία ηθικής δέσμευσης αλλά και επικύρωσης αληθείας σε έναν όρκο είναι ο ΒΑΘΜΟΣ ΣΕΒΑΣΜΟΥ που τρέφει αυτός που ορκίζεται στο επικαλούμενο «πρόσωπο» ή στην επικαλούμενη «ηθική αξία» κατά την στιγμή του όρκου του
Αλήθεια το «πρόσωπο» που επικαλούμαστε μπορεί να είναι διαφορετικό από τον Θεό?
 

Όπως προανέφερα πολλοί ορκίζονται σε θεωρητικώς αγαπημένα τους πρόσωπα.  

 

«Στα παιδιά μου» σου λέει ο ένας για να τον πιστέψεις. «Στη ζωή μου» σου λέει ο άλλος
 

 Τι θα πει ορκίζομαι «στα παιδιά μου», «στη ζωή μου» ή σε οποιοδήποτε άλλο υπαρκτό και θεωρητικώς αγαπημένο φυσικό πρόσωπο?
 

Η «υπόθεση» είναι πως αν «πατήσω» τον όρκο που έδωσα, το αγαπημένο πρόσωπο που επικαλέστηκα είτε θα υποστεί δεινά είτε θα πάψει να υπάρχει ως συνέπεια της καταπάτησης του όρκου μου
 

Ποιός όμως θα του επιφέρει την ποινή???  

 

Αυτός που ορκίζεται φυσικά όχι. 

 

Αυτός που δέχεται τον όρκο επίσης δεν είναι εκτελεστής της ποινής. 

 

Άρα τι συμπεραίνουμε? Οτι ορκιζόμενοι σε φυσικά πρόσωπα ή ακόμα και σε υλικά αγαθά, η «εκτέλεση» της ποινής του να απολέσουμε είτε τα πρόσωπα είτε την ύλη αν λέμε ψέματα επαφίεται σε «δυνάμεις» αόρατες , πέρα από εμάς. Στην ουσία ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΕΜΜΕΣΑ Θεικές δυνάμεις
 

Άρα ο όρκος σε ύλη ή σε φυσικά πρόσωπα, αντί του όρκου σε κάποιο Θεό αποτελεί ΛΟΓΙΚΟ ΑΤΟΠΟ

Τί απομένει λοιπόν πέραν της επίκλησης του Θεού?
 

Οι ΗΘΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ όπως για παράδειγμα ή ΤΙΜΗ.
 

Ορκιζόμενος στην «τιμή» μου αυτόματα την «χάνω» αν πατήσω τον όρκο μου, (αν φυσικά είχα τιμή προ όρκου) χωρίς να υπάρχει κανένα θέμα για λογικό άτοπο. Χάνοντας την τιμή μου θα υποστώ το συνειδησιακό μαρτύριο του εξευτελισμού ανάλογα πάντα με την αξία που εγώ έδινα συνειδησιακά στην τιμή μου
 

Εδώ κάποιος θα πει ακόμα και για τον θρησκευόμενο άνθρωπο η «τιμή» του δεν αποτελεί « ηθική αξία» ? . 

 

Σαφέστατα και αποτελεί.
 

Απλά τυγχάνει για τον θρησκευόμενο άνθρωπο η τιμή του να ΜΗΝ είναι η ΥΠΕΡΤΑΤΗ αξία. Για τον θρησκευόμενο η υπέρτατη αξία είναι ο Θεός και όταν κάποιος καλείται να αποδείξει το αληθές των λεγομένων ή των υποσχέσεών του δεν έχει λόγο να επικαλεστεί κάτι λιγότερο απ το υπέρτατο, αν φυσικά λέει αλήθεια…

Άρα καταλήγουμε σε τέσσερα βασικά συμπεράσματα:

Α) Αυτό που μετράει σε έναν όρκο είναι η αξία που έχει για τον ΟΡΚΙΖΟΜΕΝΟ και όχι για οποιονδήποτε άλλο η «οντότητα» που αυτός επικαλείται κατά τον όρκο του. Εμείς όμως οι άλλοι την αξία αυτή πρέπει να την γνωρίζουμε

Β) Η επικαλούμενη οντότητα πρέπει να είναι κάποια ΥΠΕΡΤΑΤΗ αξία για αυτόν που ορκίζεται ,

Γ) Η επίκληση της «αξίας» αυτής ΔΕΝ πρέπει να ελέγχεται για λογικό άτοπο

Δ) Η υπέρτατη αυτή αξία είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύει ο κάθε θρησκευόμενος, ή μια μεγάλη ΗΘΙΚΗ αξία όπως ενδεχομένως η «τιμή» για τον ΑΘΕΟ

Άρα ο Χριστιανός οφείλει να ορκίζεται επικαλούμενος τον Χριστό, ο Μωαμεθανός επικαλούμενος τον Μωάμεθ, ο Βουδιστής τον Βούδα και ο Άθεος την Τιμή του, γιατί για τον καθένα τους αυτές είναι αντίστοιχα οι υπέρτατες αξίες τους

Έρχεται λοιπόν τώρα εδώ τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ να μας πουν ότι «επειδή εκπροσωπούν Έλληνες πολίτες όλων των θρησκειών, και δογμάτων αλλά και πολίτες που αρνούνται να δηλώσουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις» θα ορκιστούν «στην τιμή και την συνείδησή τους»

ΛΑΝΘΑΝΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ. ΠΛΑΝΑΣΤΕ ΠΛΑΝΗ ΟΙΚΤΡΑ

Κατά την ορκωμοσία σας, δεν μας ενδιαφέρει ποιους εκπροσωπείτε.  

 

Κατά την ορκωμοσία σας , μας ενδιαφέρει ΤΙ ΕΣΕΙΣ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ. Το «Σύστημα Αξιών» σας μας ενδιαφέρει και η ιεράρχηση που του δίνετε

Είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΕΒΑΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΑΣ, να πιστεύετε σε όποιο Θεό θέλετε ή να μην πιστεύετε καθόλου. Και η ενδεχόμενη ΑΘΕΪΑ σας είναι σεβαστή. Ακόμα και η απόλυτη άρνηση να δώσετε τον οποιασδήποτε μορφής όρκο, θα ήταν σεβαστή

Το να μιλάτε όμως για κατ επιλογήν όρκο επικαλούμενοι απλά και μόνο την εκπροσώπηση ανθρώπων με «πληθώρα θρησκευτικών πεποιθήσεων» είναι κακόγουστη υπεκφυγή
 

Το ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ με εσάς είναι οτι δεν τολμάτε να μας πείτε ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ για να δούμε αν έχει αξία ο όρκος σας.
 

Δεν έχετε ούτε το θάρρος της απόλυτης άρνησης του όρκου, ούτε το θάρρος της γνώμης σας, με την έννοια του να μας γνωστοποιήσετε που πιστεύετε ή δεν πιστεύετε, ώστε να δώσετε πραγματικό κύρος στον όρκο σας ορκιζόμενοι στην «τιμή» σας
 

Οι ίδιοι ομολογείτε ότι οι ψηφοφόροι σας χαρακτηρίζονται από «πληθώρα θρησκευτικών πεποιθήσεων» , συνεπώς φοβάστε είτε μήπως χάσετε τους θρησκευόμενους αν δηλώσετε άθεοι, ή τους άθεους και μερίδα θρησκευόμενων άλλου τύπου από εσάς αν δηλώσετε θρησκευόμενοι

Όλα για λίγες ψήφους…
 

Με τέτοια ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ, πόσο ψηλά στο σύστημα αξιών σας βάζετε την «τιμή» σας? 

 

ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Mόνιμοι σταυρωτές

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ (katsikas.george@gmail.com)

"Αγαπητοί μου Χριστιανοί , ήρθατε εδώ Μεγάλη Παρασκευή και κλαίγετε! ΤΡΙΑΚΟΣΙΕΣ ΕΞΗΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΩΝΕΤΕ ΚΑΙ ΦΥΛΑΤΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΗΣΕΤΕ και ν' αναπαύσετε την συνείδηση σας… Και με ρωτάτε, πως να μετανοήσετε.... Ιδού ο τόπος ιδού και η ώρα. ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!"

Ηλίας Μηνιάτης (1669-1714) Εκκλησιαστικός ρήτορας - Επίσκοπος Κερνίτζης και Καλαβρύτων

Με το παπαδαριό ουδέποτε τα πήγαινα καλά. Το ίδιο και με τα «πίστευε και μη ερεύνα» Στην Αλήθεια όμως πάντα υποκλινόμουν. Και τα παραπάνω λόγια του γίγαντα Μηνιάτη καθρεπτίζουν μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες που χαρακτηρίζουν διαχρονικά την ανθρωπότητα.

ΜΟΝΙΜΟΙ ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ. Κι εγώ, κι εσύ κι ο δίπλα και ο παραδίπλα και όλοι μας. Μόνιμοι σταυρωτές της Αλήθειας, της Αγάπης, της Ηθικής, του Συνανθρώπου και όλων των ΑΞΙΩΝ που υποτίθεται πως αποδέχονται ως φώτα ζωής πιστοί και άπιστοι, θεοσεβούμενοι και άθεοι. Ανεξάρτητα απ τον αν σταυροκοπιόμαστε, αν κάνουμε τεμενάδες με κελεμπίας και φέσια η αν χαμογελάμε ειρωνικά στο άκουσμα της έννοιας Θεός, όλες τις αξίες που Αυτός συγκεντρώνει ανεξάρτητα απ το πώς τον ονοματίζουμε, σε έναν σταυρό τις κρεμάμε! Με την ελπίδα να πεθάνουν όσο δεν μας βολεύουν και να αναστηθούν κατά βούληση αν πρόκειται να λειτουργήσουν ως σύμμαχοί μας!

Ποια ΑΞΙΑ να διαλέξει κανείς? Αλήθεια? Δικαιοσύνη? Παιδεία? Ανθρώπινη ζωή? Αγάπη? Αξιοκρατία? Όποια και αν είναι η επιλογή μια κρεμάμενη επί ξύλου τη θέλουμε, μία θαμμένη στα σκοτάδια του Αδη και μία λουσμένη στο φως της Ανάστασης!

Πόσο μάλλον όταν συγκεντρώνουμε όλες τις αξίες μας στο όνομα Θεός. Σαν αυτόν τον ταπεινό Ιησού που σήμερα Κυριακή των Βαΐων τον υποδεχόμαστε μετά Βαϊων και κλάδων…

ΟΧΙ. Δεν είναι πάνω στο γαϊδουράκι, όσο και αν προσπαθούν να πείσουν περί του αντιθέτου οι ΛΙΜΟΥΖΙΝΑΤΟΙ ρασοφόροι «λειτουργοί» του. ΟΧΙ δεν θα ανέβει στο Σταυρό του μεθαύριο. Βρίσκεται ΗΔΗ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΣ ΕΚΕΙ. Από σήμερα, από χθες από προχθές, από πάντα!

ΟΧΙ, δεν τον κρεμάμε μια μέρα μόνο το χρόνο! Τον σταυρώνουμε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ επί 364 μέρες το χρόνο όπως βροντοφώναζε πριν από τρεις αιώνες ο σοφός Ηλίας Μανιάτης. Και αυτή η ΜΙΑ και μοναδική μέρα που φυλάμε για να τον αναστήσουμε στην ουσία δεν είναι γι Αυτόν.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο «Μέσος Έλληνας» και η «αντίσταση» της αστακομακαρονάδας

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

katsikas.george@gmail.com 

 

«Θαύμα παιδιά! Σηκώθηκε ο Σόιμπλε και περπάτησε ο πούστης»

Μέσος Έλληνας εν τω μέσω βλαχομπαρόκ «καλλιτεχνικού»  οίστρου…

 

«Μη βλέπετε ως κακία εκείνο που εξηγείται πλήρως από τη βλακεία.»

Spider Robinson, Αμερικανός συγγραφέας

 

Ο «μέσος έλληνας» σαρκάζει την ανθρώπινη αναπηρία του «πούστη» του «σακάτη» που προσπαθεί να προστατεύσει τα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών του από το να γίνουν μεσογειακές αστακομακαρονάδες ή σκούφοι και μπερέδες επιτηδείων, αργόμισθων και κηφήνων.

Ο «μέσος έλληνας» σηκώνει το λάβαρο της «επανάστασης»   απέναντι σε όσους επιβουλεύονται ευημερία των δανεικών, στις μεγάλες πίστες του βλαχομπαρόκ lifestyle των αντιστασιακών  της αστακοσαλάτας με μάνγκο αβοκάτο και της καραβιδόψυχας πανέ!

Ο «μέσος έλληνας»  δεν πίνει σαμπάνιες απλά κάνει ποδόλουτρο με αυτές,  στις πίστες της μεγάλης «αντίστασης»

Ο «μέσος έλληνας» μισεί την «κατοχή» του «σακάτη» του Σόιμπλε αλλά  όταν τον καλεί η μαμά πατρίδα να την υπηρετήσει γίνεται παράνομα φυγόστρατος και μόλις αποκαλύπτεται η απάτη του  επιβραβεύεται με  (συνολική) θητεία 45 ημερών στην αεροπορία!  

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Γιαλαντζί κατ’ ευφημισμόν «ανάρχες» σε ξιπασμένες κατ’ ευφημισμόν «ευνομούμενες» πολιτείες «ισονομίας» της πλάκας…

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

katsikas.george@gmail.com

 

"Φυσικά και είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Απαγορεύεται εξίσου σε πλούσιους και φτωχούς, να κοιμούνται κάτω από γέφυρες, να ζητιανεύουν και να κλέβουν ψωμί!"

Anatole France - Γάλλος νομπελίστας (1921)  συγγραφέας

 

Όταν εδώ και εκατοντάδες αιώνες, οι άνθρωποι αποφάσισαν να περάσουν από την ασυδοσία της ζούγκλας στην πολιτισμένη ειρηνική κοινωνική συμβίωση είχαν να ξεπεράσουν ένα βασικό εμπόδιο. Την οικιοθελή οριοθέτηση των ατομικών ελευθεριών με τη σύσταση νόμων και θεσμών που περιόριζαν την ελευθερία της κάθε έμψυχης μονάδας, στο όνομα του πολλαπλάσιου οφέλους που θα αποκόμιζαν σε επίπεδο   ποιοτικότερης διαβίωσης ως μέλη του κοινωνικού συνόλου που αποφάσισαν να συστήσουν

 

Οριοθετήσεις ατομικών ελευθεριών στο όνομα του πολλαπλασίου οφέλους του συνόλου υπήρξαν αμέτρητες.  Απαραίτητη ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ   όμως εθελουσίας αποδοχής των ορίων αυτών, και  εκούσιας εκχώρησης ατομικών ελευθεριών προς θεσμοθέτηση νόμων υπήρξε αυστηρά μία και μοναδική: Η ΙΣΟΝΟΜΙΑ δηλαδή η  ΑΠΟΛΥΤΗ ΙΣΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ, όσο καλός ή κακός κι αν είναι αυτός.

 

Κακούργα κενωνία εκχωρώ οικιοθελώς για την πάρτη σου μέρος των ατομικών ελευθεριών μου αρκεί απέναντι στο εκάστοτε συνταγματικό νομοθετικό αριστούργημα ή τερατούργημα που φτιάχνεις να είμαστε όλοι ίσοι.

 

Ένα τέτοιο «συμβόλαιο» έχει υπογράψει και η «πολιτισμένη» Ρουσφετόβια με τον περιούσιο λαό της , τον «εξυπνότερο» του κόσμου που «δεν χρωστάει τίποτα» και όταν ενίοτε αγανακτεί επειδή τέλειωσαν τα δανεικά και αγύριστα, τραγουδά εν χορώ μπροστά στο κΥνοβούλιό της  «δεν θα πληρώσουμε ποτέ».

 

Στα πλαίσια του εν λόγω συμβολαίου, και παρά την παράλληλη αναγωγή της ρουσφετολαγνείας  από τους «εξυπνότερους» των «εξυπνότερων»  σε εθιμικό δίκαιο και  , άτυπο ρυθμιστή άνευ όρων της ζωής και της κατάντιας τους  , μεταξύ άλλων Ρουσφετόβιοι και Ρουσφετόβια συμφώνησαν και το κατοχύρωσαν συνταγματικά και γραπτώς πως η μέγιστη περίοδος προφυλάκισης για όποιον χαλάει την έννομη πιάτσα είναι οι 18 μήνες.

 

Μέσα στο χρονικό αυτό διάστημα η πολιτεία οφείλει να τεκμηριώσει την ενοχή του κατηγορούμενου φέροντάς τον σε δίκη όπου αν είναι πραγματικά ένοχος θα καταδικαστεί, διαφορετικά αν παρέλθει το μέγιστο χρονικό διάστημα προφυλάκισης  πρέπει να τον αφήσει ελεύθερο!

 

Μα είχε στην κατοχή του κουμπούρια! Μα ήταν βομβιστής!

 

Αδιάφορο μάγκες! Και ξέρετε γιατί? 

 

Διότι  περισσότερο επικίνδυνη ακόμα και από τον πλέον αδίστακτο τρομοκράτη είναι η ξεφτιλισμένη  πολιτεία που αδυνατώντας είτε να τεκμηριώσει δικαστικά την ενοχή του και είτε να τον φέρει σε δίκη στο διάστημα που η ίδια έχει ορίσει,  καταργεί την αρχή της ισονομίας εφαρμόζοντας δύο μέτρα και δυο σταθμά απέναντι στους πολίτες της που της εκχώρησαν αυτοβούλως ελευθερίες υπό όρους  

 

Χειρότερη και επικινδυνότερη από τον χειρότερο κακοποιό  είναι η ξιπασμένη πολιτεία που εφαρμόζει   «ισονομία» και η «δικαιοσύνη» α-λά-κάρτ κάτι που δυστυχώς φάνηκε να ισχύει στην περίπτωση εκλεκτού μπουμπουκιού  που ενώ συνελήφθη από τις αρχές της Ρουσφετόβιας, με καλάσνικοφ και λοιπό οπλισμό  που θα ζήλευαν στρατιωτικές μεραρχίες σε εμπόλεμη ζώνη, το κράτος-μπανανία, αυτοαναιρούμενο και καταργώντας το Σύνταγμά του,  σχεδόν διπλασίασε το διάστημα προφυλάκισής του αδυνατώντας να τον δικάσει μέσα στο 18μηνο όπως το ίδιο αυτοδεσμεύτηκε…

 

Αλλά ας πάμε και στο μπουμπούκι-θύμα:

KOINΩΝΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ο master chef Μαχμούτης και οι Δυτικοί γκουρμέδες…

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

katsikas.george@gmail.com

 

Στο πρώτο τους ξέσπασμα ζητούσαν λέει «δημοκρατία». Το «δημοκρατικό αίτημα»  συνοδευόταν από περίπου 100 ομαδικούς βιασμούς γυναικών ανά «δημοκρατικό» τσιμπούσι. Μέση αναλογία αποχαλινωμένων «δημοκρατών» λιγούρηδων ανά γυναίκα-θύμα 10 προς 1. Τουτέστιν 1000 λύκοι και 100 πρόβατα ψήφιζαν  «δημοκρατικά» σε κάθε τσιμπούσι  για το γεύμα τους εν τω μέσω ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝ «δημοκρατών» συνδαιτυμόνων!!! Οι πολλοί στα πλαίσια του όψιμου «δημοκρατικού» παροξυσμού τους απλά ζητούσαν «άλλο πιάτο» (στη «δημοκρατία» τους ο καθείς παραγγέλνει ό,τι γουστάρει) ,  οπότε ήταν αγένεια να ρίχνουν λοξές ματιές στο «πιάτο» του διπλανού ξελιγωμένου λιγούρη. «Δεν είδαν» ,  «δεν κατάλαβαν»,  «δεν ήξεραν» , «δεν γνώριζαν». Δεν ήταν άλλωστε αναγκαίο! «Λίγα» λιγούρια δεν μπορούσαν να αμαυρώσουν τους πολλούς αδιάφορους στα αίσχη τους!    Έτσι πήραν όλοι μαζί  το «άλλο πιάτο» που άξιζαν.

 

Το όνομα αυτού κατά τους μεγάλους σεφ  (τρομάρα να τους έρθει) της εξειδικευμένης στη δημοκρατική γευσιγνωσία  Δύσης, «Αραβική άνοιξη» !!!

 

 «Αραβική Άνοιξη» να μιλά για «δημοκρατία» μια μάζα της  οποίας  η συντριπτική πλειοψηφία  συντάσσεται ιδεολογικά με μια θρησκεία της οποίας οι γραφές παραπέμπουν σε δημοκρατικούς παγετώνες,   «Αραβική Άνοιξη» να μιλά για «δημοκρατία» η μπούρκα και ο φερετζές, «αραβική άνοιξη» να σου δίνεται μετά από δεκαετίες για πρώτη φορά η ευκαιρία να κάνεις ελεύθερες εκλογές και δια της ψήφου σου να επιλέγεις ως ηγέτη  με μυθικά για αληθινές Δημοκρατίες ποσοστά μεγαλύτερα το 60% έναν Ισλαμοφασίστα δηλωμένο λάτρη της Σαρίας, «αραβική άνοιξη» να θες να κάνεις με το ζόρι συμβατή τη Δημοκρατία με το μεγαλύτερο θρησκευτικό, υποπροϊόν που ξέρασε η ανθρωπότητα στην   παγκόσμια ιστορία της, το οποίο ανοιχτά και ξεκάθαρα θεωρεί την Δημοκρατία αυτή ως λαχταριστή λιχουδιά την οποία ορέγεται αφού  την κόψει σε φέτες όχι απλά με μαχαίρι (αυτό το’ χει για να κόβει τελετουργικά σβέρκους απίστων) αλλά με ξίφος,  να την καταπιεί αμάσητη

 

Το να καταπίνεις την Δημοκρατία όμως αμάσητη ενίοτε έχει ως παρενέργεια , να βαραίνει το στομάχι, και επειδή εσύ είσαι αγνός αλάνθαστος «δημοκράτης» να στρέφεσαι μοιραία κατά του μάστερ σεφ

 

Ξέσπασαν λοιπόν πάλι τα παλικάρια!

 

Στο δεύτερο ξέσπασμα τι ζητούν? Πάλι «δημοκρατία»!!!. 

 

Οι «αραβοανοιξιάτικες» κατά τους απίστευτους και ανεκδιήγητους «γκουρμέδες» της πάσχουσας από αυτοκτονικό ιδεασμό δια μισθωμένου (δεν αντέχει να κόψει τον λαιμό της μόνη της!) ισλαμικού ξίφους  Δύσης , συνταγές που πριν από ένα χρόνο κλήθηκε παμψηφεί να υλοποιήσει ο δημοκρατικά εκλεγμένος «αραβοανοιξιάτικος» μάστερ σεφ της κακιάς ώρας, έπεσαν βαριές στα «ευαίσθητα» στομάχια των «δημοκρατών» εκλεκτόρων του!.    

 

Συνδαιτυμόνες των ιδίων αθλίων, με τα στομάχια τους ανθεκτικότατα στην εμετική στατιστική των 100 ομαδικών βιασμών ανά «δημοκρατικό» τσιμπούσι, που επαληθεύεται και πάλι μπρός στα ΑΔΙΑΦΟΡΑ μάτια τους, απαιτούν αντικατάσταση του πρόσφατα εκλεγμένου μάστερ σεφ, και νέο πιο ελαφρύ πιάτο!

 

Το όνομα αυτού?

 

«Επανάσταση» !!!

 

«Επανάσταση» με σήμα το άρμα μάχης και με την πιστοποίηση των ανεκδιήγητων γκουρμέδων της Δύσης

 

Αγαπητέ γευσιγνώστη ΤΙ δεν καταλαβαίνεις ?

 

Αν είναι «αραβοανοιξιάτικο» ένας λαός στις πρώτες του ελεύθερες εκλογές μετά από 30 χρόνια , με την αραβοανοιξιάτικη ψήφο του, να δίνει  ποσοστό 62% σε έναν λάτρη της Σαρίας, γιατί να μην είναι «επανάσταση» η ανατροπή του εν λόγω εκλεκτού κυρίου  στο όνομα του όχλου των χθεσινών ψηφοφόρων του από ένα πρωτοπαλλήκαρο-Στρατηγό του που  εισήγαγε τα τέστ γυναικείας παρθενικής αγνότητας στην  αραβοανοιξιάτικη μπανανία  που από κοινού έφτιαξαν ?