EΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
Σε πολλές χώρες, ο δημόσιος διάλογος σχετικά με την ισότητα των
φύλων εστιάζει κυρίως στην πρόσβαση των γυναικών σε υψηλά ιστάμενες
θέσεις και σε σημαντικές ευκαιρίες καριέρας.
Όμως το ευρύτερο ζήτημα
έγκειται αλλού, στο κατά πόσον οι γυναίκες έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με
τους άντρες να συμμετέχουν γενικά στις αγορές εργασίας.
Με άλλα λόγια,
έχουν οι γυναίκες τη δύναμη να συνεισφέρουν πλήρως στην παγκόσμια
οικονομική ανάπτυξη και ευημερία;
Δυστυχώς, η τελευταία μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου με τίτλο «Γυναίκες, εργασία και η οικονομία» έδειξε ότι παρά ορισμένες βελτιώσεις, η πρόοδος προς την εξίσωση των συνθηκών για άντρες και γυναίκες στον τομέα της εργασίας έχει βαλτώσει. Αυτό είναι κακό νέο για όλους, διότι μεταφράζεται σε χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη - που ισοδυναμεί σε ως και 27% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε ορισμένες χώρες.
Σε ολόκληρο τον κόσμο, ο αριθμός των γυναικών στο σύνολο του εργατικού δυναμικού παραμένει πολύ χαμηλότερος από εκείνον των αντρών: μόλις οι μισές από τις γυναίκες που βρίσκονται σε ηλικία για να εργάζονται έχουν δουλειά.
Οι γυναίκες είναι περισσότερο «θύματα» απλήρωτης εργασίας και όταν πληρώνονται, έχουν μεγαλύτερη εκπροσώπηση στην μαύρη εργασία και μεταξύ των φτωχών.
Συνεχίζουν να αμείβονται με λιγότερα από τους άντρες για
τις ίδιες δουλειές, ακόμα σε χώρες του ΟΟΣΑ, όπου η μέση μισθολογική
απόκλιση μεταξύ των δύο φύλων βρίσκεται στο 16%.
Τα πιθανά οφέλη από ένα μεγαλύτερο γυναικείο εργατικό δυναμικό είναι εκπληκτικά. Προς τι λοιπόν η ψαλίδα της ανισότητας;
Νομικές, θεσμικές
και κοινωνικές διακρίσεις ενάντια σε γυναίκες σε πολλές χώρες τις
εμποδίζουν να αναζητούν πληρωμένη εργασία με ασφάλιση. Ως αποτέλεσμα, οι
γυναίκες πρωτοστατούν στην μαύρη εργασία, όπου οι δουλειές είναι συχνά
εποχιακές και οι αμοιβές χαμηλές.
Επιπλέον, τα φορολογικά συστήματα και
τα προγράμματα κοινωνικής ασφάλισης είναι σχεδιασμένα με τρόπο που να
αποτρέπει τις γυναίκες από το να εργάζονται.
