ἰουλίδες, . περὶ τούτων Δωρίων ἐν τῷ περὶ ἰχθύων φησὶν ‘ ἰουλίδας ἕψειν μὲν ἐν ἅλμῃ, ὀπτᾶν δ᾽ ἐπὶ τηγάνου.’ Νουμήνιος δέ:
ἰούλους δ᾽ ὁ αὐτὸς ὀνομάζει τὰ ἔντερα τῆς γῆς διὰ τούτων
κεῖνο δὲ δὴ σκέπτοιο, τό κεν καὶ ἰουλίδα μάργον
πολλὸν ἀποτροπόῳτο καὶ ἰοβόλον σκολόπενδραν.
καὶ δὲ σύ γε μνήσαιο δελείατος ὅττι παρ᾽ ἄκρα
δήεις αἰγιαλοῖο γεώλοφα: οἱ μὲν ἴουλοι
κέκληνται, μέλανες, γαιηφάγοι, ἔντερα γαίης.
ἠὲ καὶ ἑρπήλας δολιχήποδας, ὁππότε πέτραι
ἀμμώδεις κλύζωνται ἐπ᾽ ἄκρῃ κύματος ἀγῇ,
ἔνθεν ὀρύξασθαι θέμεναὶ τ᾽ εἰς ἄγγος ἀολλεῖς.