Dwa promy, czyli kraina św. Izydora.

Znów poszło nie tak! Wzięliśmy z Miłoszem zapięcie do roweru ale bez kluczy, a to do którego klucze mieliśmy, zostało w samochodzie, do tego zapomniałem pendrajwa na którym były teksty piosenek dla mikołajowej drużyny (a miałem je im wydrukować w znajomej drukarni). W efekcie musiałem zrobić kolejny kurs i czasu na zaplanowaną trasę brakło - a miał być zajazd na Brzesko i powrót lasami (jak na beskidnika przystało). Więc wybrałem opcję znacznie krótszą, taką co to wiedziałem iż dam radę przejechać w czasie którym dysponowałem.

Zarzuciłem bagażnik na samochód, na bagażnik zarzuciłem rower i pojechałem do Niecieczy. Przyznać trzeba iż Stadion Termaliki Brukbetu z bliska robi jeszcze większe wrażenie niż z odległości, a właśnie pod nim zaparkowałem. Już po drodze wypatrzyłem kilka miejsc do których trzeba by podjechać, choć głównym celem pierwszej pętelki miał być pomnik poległych podczas Bitwy Radłowskiej, a w zasadzie przeprawy na drugi brzeg Dunajca i próby obrony tego brzegu przed Niemcami. No ale wszystko po kolei.

Tym razem sypnę zdjęciami szczodrzej niż zwykle, bo faktycznie sporo się ciekawostek trafiło, a zaręczam Wam iż nie fotografowałem wszystkiego, a jedynie obiekty zabytkowe lub wyjątkowo charakterystyczne.

Zobacz trasę w Traseo

Jak widać dystans nie imponuje, ale akurat na imponowaniu dystansem zależy mi najmniej, nigdy nie miałem żyłki wyczynowca. Inna sprawa że gdybym miał jeszcze z godzinę to zahaczył bym o kolejne miejscowości. A tak to poczekają na swoje "odkrycie". I tak zdążyłem praktycznie "po dzwonku", bo roboty drogowe w Żabnie skutecznie mnie przyblokowały na kilkanaście minut, których w ostatecznym rachunku zabrakło. 

Ale teraz już jedźmy!

NIECIECZA

Nieciecza betonową kostką stoi! Wioseczka o której nikt by nie słyszał, gdyby nie zakład produkujący konfekcje betonową, obecnie znana jest wszystkim fanom piłki kopanej w tym kraju, ich rodzinom, znajomym, a pewnie i znajdzie się kilka osób dla których "kopanie flaka" jest mało ważne ale którzy i tak o Niecieczy słyszeli. 

Sama miejscowość jest klasyczną do bólu wioską. Kilka uliczek, jakieś "centrum" przy którym jest sklep, kościół i to w zasadzie tyle. Stadion wszak robi duże wrażenie (tak wiem nie wrzucam jego zdjęć bo... nie zrobiłem ich), choćby dysonansem z okolicznymi polami, a jego baterie jupiterów górują nad całą okolicą i z daleka je widać - co akurat stanowi niezły punkt orientacyjny.

W wspomnianym centrum trafiam na pomnik - zauważyłem go już jadąc pod stadion samochodem. 

Na cokole napis:

Poległym 

w Wojnie Światowej

1914 - 1920

Ziomkowie

1929.

Jak się ten napis uchował przez okres PRL? Nie wiem. Pewnie dlatego że przez pierwsze dziesięciolecia komuna miała ważniejsze sprawy na głowie, a potem osłabła na tyle że musiała liczyć się z PSLowcami, którzy te tereny traktują jak matecznik i niechętnie patrzyli by na ingerencję w ich sprawy. Możliwe też że mamy do czynienia z rekonstrukcją, nie udało mi się tego wybadać.

 Dookoła wyryte nazwiska poległych, tragiczną ciekawostka są dwaj Wojciechowie Żyłowie jeden syn Jana drugi Marcina. Pewnie dwóch braci straciło swoich pierworodnych którzy imię otrzymali po dziadku (stara tradycja), ale mogło być całkiem inaczej. 

 Na podstawie pomnika dwie tablice już z całą pewnością zamocowane po 1999 roku. 

obok na skwerku

 Kamień niepodległości. Też raczej współczesny, albo całkiem niedawno odnawiany. 

 Nieopodal zabytkowa (choć nie wiem czy do rejestru wpisana - to zresztą moja częsta wątpliwość, bo tych kapliczek, figur, krzyży w większości na mapach znaczonych nie ma) 

"O MARYO

niepokalanie

poczęta

przyczyń się

za nami

grzesznymi

którzy się do 

ciebie uciekamy"

Fundatorowie

Wojciech i Karolina

Mierzwowie

R.P 1905

Z lewej strony cokołu płaskorzeźba św. Jana Boromeusza, z prawej św. Wojciecha.

Po krótkiej jeździe przez drogi polne, niemiłosiernie pobrużdżone traktami i odpluciu mnóstwa pyłu który nawdychałem, bo to akurat wiała Madlen (owszem nie Hypatia ale zawsze) .

Trafiam na pomnik poległych w czasie Bitwy Radłowskiej   

" CHWAŁA

bohaterskim

żołnierzom

Wojska Polskiego

poległym

w obronie OJCZYZNY

w walce

z hitlerowskim

Najeźdźcą 

1 wrzesień 1963r. Społeczeństwo ziemi dąbrowskiej. "

Takie pomniki więcej mówią o czasach w których powstawały niż o wydarzeniach które mają upamiętniać. Zauważyliście to? 

Pomijając oczywisty błąd w zapisie daty, warto zwrócić uwagę na okresowe zastępowanie Niemców, przez "Hitlerowców" (obecnie są to bliżej niezidentyfikowani "Naziści")

Wszak był DDR (w którym wszak Hitlerowcy, tak samo jak w RFN, zajmowali wiele kluczowych stanowisk) i nie należało "braci w socjalizmie" drażnić wypominaniem im historii. Wszak to oczywiste że Hitler i Himmler osobiście lufami parabelek zmusili 60 milionów pokoju pragnących Niemców do wojny... 

Sam pomnik brzydki i smutny. 

Dalej w tym kierunku już nie jadę, zataczam pętelkę i powoli wracając w kierunku "centrum" Niecieczy napotykam na kolejna figurę.

 "Fundatorowie

tej figury

Wojciech

LATOCHA

żona Helena

r.1889"

Niedawno odnowiona figura na lewej stronie cokołu posiada  płaskorzeźbę najprawdopodobniej św. Stanisława Biskupa. 

Następny w kolejności jest 

OTFINÓW

 A w Otfinowie niepokazany w trakcie poprzedniej wycieczko po Powiślu pomnik partyzantów. 

 BÓG

HONOR

OJCZYZNA

 i poniżej kotwica.

W zasadzie nie wiem, po co w małej miejscowości dwa konkurencyjne pomniki, Bo ten pokazany wcześniej powinien wystarczyć. 

Być może odpowiedzią jest tabliczka z boku cokołu, głosząca:

FUNDACJA

Mieczysław

Adamczyk

ur w Chicago USA

Żołnierz AK

WSOR - 350

Pluton Dzięcioły

Chcą to mają, dla mnie lepiej, bo mam więcej miejsc do pokazania ;-) 

 Wał przeciwpowodziowy, widok na kościół w Otfinowie - i znów tam nie zaglądnąłem, czyli jednak tu wrócę... chce czy nie... no jasne że chcę! ;-) 

Prom nosi miano EWA i jest... no ja lubię promy to dla mnie jest atrakcją, miejscowi pewnie woleli by most...

jak widać... nie widać zdjęcia... bo go nie zrobiłem, no tak się złożyło. 

PASIEKA OTFINOWSKA

Cmentarz wojenny nr256
tu spoczywają ci którzy polegli gdy front początkiem roku 1915 zamarł na linii Dunajca, a potem w maju podczas Operacji Gorlicko-Tarnowskiej.

SIKORZYCE

Przydrożna figura Chrystusa fundacji Jana Pająka z 1933r. 

Autorstwa A.Musiała z Tarnowa.

Kamieniarz ten, obok Samka z Bochni to najczęściej spotykany wytwórca przydrożnych figur i krzyży na tym terenie.

 

Figura maryjna obok remizy OSP. 

 

Na cokole św. Izydor oracz... zaczęło się

powstała w 1899r. 

"Błogosław ziemie ojczyste łany

i Wioskę naszą i kraj kochany

Błogosław naród wdzięczna lilio

Boś nam Królową zdrowaś MARIO"

Figura autorstwa P.Musiała z Tarnowa

Zakładam że mamy do czynienia z ojcem i synem.

Pompa strażacka ładnie eksponowana przy OSP. 

MIECHOWICE MAŁE

W zasadzie to mam wątpliwość czy poniższa kapliczka dobrze jest przeze mnie przypisana właśnie do Miechowic - to rozstaje dróg i to poczwórne, więc w grę prócz wymienionych wyżej wchodzą jeszcze Jadowniki Mokre, Sikorzyce i ... Przybysławice, zwłaszcza że z tej ostatniej wioski pochodzą fundatorowie   Jan i Maria Sankowie.

Na cokole napis

"Któryś cierpiał

Zanas Rany Jezu

Chryste zmiłuj

się nad nami"

Tu już wątpliwości nie mam to Miechowice Małe

Na cokole napis:

SERCE
JEZUSA

Proszę Cię

najgoręcej

spraw niech

Cię kocham

kocham coras

więcej!

Fundatorzy 

Grzegorz Maryanna

DZIKOWIE

1910.

figurę niedawno remontowano.

Tym razem autorem jest W.Samek z Bochni. 

Charakterystyczne dla obu kamieniarzy cechy są łatwe do rozpoznania i po kilku eskapadach raczej nie mam problemów z rozróżnieniem.

Tablica na krzyżu

Zdjęcie jest czytelne wiec nie będę przepisywał. 

Dodam tylko że jesteśmy kilka kilometrów od Dunajca! A poziom wody sięgał tu piersi dorosłego mężczyzny, więc było... katastrofalnie. 

Dziś pewnie przypisano by to globalnemu ociepleniu, wówczas mówiono o dopuście bożym... na mój marny rozum to drugie tłumaczenie choć nienaukowe jest jednak zdecydowanie mądrzejsze. 

Na terenie szkoły tablica pamiątkowa w formie księgi honorowej.

prezentuje postacie dwóch miejscowych żołnierzy Mieczysława i Władysława Kabatów

(no swoją drogą takie nazwisko zobowiązuje!) 

Cmentarz z I Wojny nr. 254

Założony na poświęconej ziemi, obok przydrożnego krzyża - stareńkiego z niesamowicie już zatartym, praktycznie nieczytelnym cokołem.  

Gdzie mu tam urodą do tych z Beskidów i Pogórza, ot zwykły wsiowy cmentarzyk, okresowo wykaszany, kiedyś remontowany, ale w sumie zapomniany. 

Odmawiam modlitwę w ich intencji, czy wzbudzam kolejną falę zainteresowania tubylców, (pierwsza to była "obcy człowiek na rowerze", druga "obcy człowiek zsiadł z roweru i wszedł na cmentarz"). 

 Sam Krzyż  

"Na cześć i chwałę 

Panu Bogu 

Wszechmogącemu

odnowienie 

tej figury

ofiarowaliśmy 1954

Kryca Jan? i Julia

Ave Maria

WIETRZYCHOWICE

Znów nie mam pewności, bo oto rozstaje, takie na których sam Diabeł mówi dobranoc, w jednakiej odległości Wietrzychowice, Miechowice Małe i Jadowniki Mokre. Ale że na cokole jest odnośnik do wikariusza z Wietrzychowic, przeto im ową figurę zapisuję.  Choć fundatorami są ... ale to sami doczytacie zaraz.

A Figura piękna, rozbudowana scena koronacji Maryi na Królową Nieba i Ziemi (mamy taki boczny ołtarz w naszym kościele... tak wiem, macie rację, ile to już lat obiecuję go pokazać?) 

Na cokole napis:

"Na pamiątkę

Jubileuszu

w roku 1851

odbytego, wy

stawili te figurę

Alexy Pszczoła

z Józefem Iskrą

Gospodarze z 

Miechowiczek

W roku 1852

Zastaraniem

Ks. N Smolenia

tymczasowego 

wikaryusza z 

Wietrzychowic.

Na bokach oczywiście płaskorzeźby św, Alexego i św Józefa

Figura odnowiona za staraniem Jana Iskry w 1902 r.

(współcześnie zresztą też).

Kto zgadnie warsztaty Samków czy Musiałów?

A na koniec uwaga. Komu przeszkadzały urocze Miechowiczki, że musiał je przemianować na Miechowice Małe? 

Przysiółek Wietrzychowic 

ZAMŁYNIE

Już wiecie, czemu czasem na Waszych blogach piszę że nie jestem miłośnikiem skansenów? 

Ot siadam na rower i mam je na żywo, z żywym inwentarzem i żywymi ludźmi z którymi można zagadać.

 

Figura maryjna (całkiem opodal tych chatynek z wyższego zdjęcia)

FUNDATOROWIE

Józef WÓDKA i Katarzyna

z BARTNIKÓW 1886r

Paweł i Katarzyna Wódkowie 

wykonał P.Musiał w Tarnowie

(ciekawe czy i w tym wypadku nazwisko obligowało...? ;-) ) 

Po bokach św. Józef i św Katarzyna (a jakże) i ... z tyłu św. Izydor oracz... 

(no jakżeby inaczej?).

I zasię chatynki...

A obok OSP...

Św Florian.

"Wzniesiony

w roku 1763

z fundacji 

Rodziny

Wasiów

Odnowiony

w roku 2011

przez 

mieszkańców

wsi

Miechowice Wielkie 

i OSP

A to...

no cóż u mnie ma wyróżnienie w konkursie na maszkarę stulecia i bezsprzecznie jedno z trzech najwyższych miejsc w rankingu na najbardziej nieudane pomniki papieskie. 

Ale pole jest prywatne i ktoś kto ten "pomnik" stawiał też robił to chyba za własne pieniądze, więc... niemniej jednak zdegustowanie pozostaje. 

Ps. przez miłosierdzie pominę nazwisko fundatora.

Figura Matki Boskiej z dzieciątkiem Jezus samotrzeć

na cokole napis:

Na Pamiątkę

zaprowadzenia

Bractwa Różań

cowego N.M.P.

Wybudowali tę

figurę Grzegorz

i Antoni Pudło

Bracia ze wsi

Miechowice -W

Za Staraniem

Ks. Smolenia

rok 1852

Przodkowie nasi 

którzy tu są ko

chani na modli

twach poznać się 

dali z tego pomni

ka wszyscy przy

kład mieli my tak

że jak i oni w 

tej wierze żyjemy

za uchwałą ks

Sieprawskiego

figurę tę odnowili

Józef i Maria

Pudłowie

z Chicago U.S.S

rok 1964

Fajni księża - jeden co i rusz kogoś do fundacji figur nakłania a drugi jednogłośnie uchwały podejmuje ;-) ( a mówią że to domena prezesa ;-) )   

oczywiście po bokach św Grzegorz i św Antonii

Nie znalazłem tabliczki z podpisem ale stawiam na Samków.

Rzecz jasna że koneser... któż by inny? 

Tylko dla koneserów! 

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP

Na pierwszym planie barokowa figurka (stawiam, że) św. Wacława

Na cokole inskrypcja

Dla powiększenia chwały Boga

Figurę tę wystawiona w roku 1774

Restaurowali Adam i Zofia

Nogowie Włościanie

z Wietrzychowic

w roku  1853. 

(celowo zrezygnowałem z graficznego oddania wyrytych słów, bo strasznie pomieszane, a nic ciekawego nie wnoszą - nie jest to np. smakowite "coras" z figury kilka zdjęć wyżej) 

Na odwrocie cokołu (poza bazgrołami idioty)

piękne barokowe 

(kurza twarz - użyłem zbitki "piękne" i "barokowe" ? - źle ze mną, może udar?) 

litery

D 20 Sierpnia

R 1813

Pomnik "grunwaldzki" z okazji 500 lecia wielkiej zadymy.

Ładny jest, gustowny nie powiem, zwłaszcza w porównaniu z setkami innych grunwaldzkich pomników. Inna sprawa iż dla mnie to stale w myśl przysłowia:

 "konie kują, a żaba pięty nadstawia" 

A tak dla urozmaicenia.
Z prawej strony kościelnego placu barokowy Nepomuk, prawdopodobnie rzeźby stały tu już za czasów drewnianej świątyni, rozebranej po wybudowaniu tej neogotyckiej.
"Restaurowali figurę Stanisław i Teresa Buchas(oo=) wie (przepisałem z kamieni) włościanie z  Wietrzychowic w roku 1853."

Odczytałem tylko że to pamiątka Wielkiego Jubileuszu 1899 roku. (trzy górne rzędy napisu, nieczytelne)

Jak dla mnie całość napisu nieczytelna.

 

drewniana dzwonnica z  1771 roku. 

A tak to wyglądało przed laty

Figura Chrystusa z krzyżem

fundacji odnowienia? (nieczytelne) KRAKOWSKI

z ZAKLUCZYNA

Ciekawostkami są: współczesna zmiana Zakluczyna w Zakliczyn a druga jest taka że mój dziadek miał pod Zakliczynem kolegę o tym nazwisku z czasów partyzanckich... czyżby ta sama rodzina?

Na cokole spora inskrypcja z barokowym liternictwem odczytałem że coś związanego z Piusem dziewiątym

i nazwisko Marcin Waś i datę łacińską

MDCCCLXIX 1869

(będę rozeznawał) 

Kościół był gościnnie otwarty.

Wszedłem i po krótkiej modlitwie pozwoliłem sobie zrobić kilka zdjęć.

Tablice w pełni czytelne, więc nie przepisuję. 

No tak... jak by inaczej.. św. Izydor oracz! 

A potem pytam miejscową kobietę o drogę na cmentarz, nie wie czy jest tam ten z I Wojny, ale bezbłędnie wskazuje jak jechać. 

Ba mam też fajny stempelek z wietrzychowickiej placówki pocztowej i autografem miejscowego poczmistrza! Nie ma co  - polubiłem te miejscowość! 

 

Cmentarz wojenny nr - 255

Na pomniku centralnym inskrypcja

"Ströme blutes sind geflossen
stärker fühlt uns das geschick
tränenströme sind wergossen
kühner leuchtet unser blick
jung aus eurem heldentod
stieg des rechtes morgenrot" 

w moim tłumaczeniu 

"Gdy leją się krwi strumienie, zwycięży lepiej wyszkolony

pomimo łez potoków wiemy że nasza sprawa silniejsza,

młodzieńcze dzięki twej bohaterskiej śmierci  wstanie świt zwycięstwa czerwony"

Myślę że można by to ładniej ująć - tylko mdli mnie od tego patosu...

Ale jak ktoś ma ochotę zmierzyć się ze stuletnim austriackim - to zapraszam do komentowania - tłumaczenie wpisze w tekst z podaniem autora. 

Kawałek dalej na cmentarzu - współczesny pomnik poległych mieszkańców wsi, oraz lokalnych bohaterów. całkiem sympatyczne miejsce. 

i znów skansenik...

Tuż przy odbiciu na prom. Figura na rozstajach. św Józef

na cokole wyryto.

Na mnie czekali złośnicy aby mie zatracili ale Ty Panie zasłoniłeś 

głowę moie w dzień walki ps.139

Na wieczną pamiątkę 50letniey rocznicy biskupstwa najwyższego pasterza Piusa IX

Gmina Wietrzychowice 

wystawiła te figure.

R.P 1877

(i znów dygresję poczynić trzeba, że przypisywany  polakom jakiś chory pęd do uczczenia Jana Pawła II to nihil novi, bo pomniki stawiano też Piusowi IX. Wszystko zależy od papieża i tego w czym się dla miejscowych wsławił). 

 

Figure odnowili Józef i Katarzyna Sterczkowie

Chicago USA  1964 (lub 69)

Z lewej strony cokołu św Rozalia, z prawej Franciszek

a zgadnijcie kto z tyłu?

 

:))))

Lokals z czerwonym nosem ;-) 

A potem promowałem się znów na prawą stronę Dunajca, mam przed sobą

SIEDLISZOWICE

A tu pominięty ostatnio krzyż z fundacji Franciszka Nagorzańskiego

1901r.

Wykonanie w. Samek w Bochni

OTFINÓW

(znów)

Nepomuk otfinowski

"Św. Janie

Nepomucenie

módl się

za nami

wystawiono 1909"

napis na podstawie cokołu silnie zatarty, ale wiedząc o kogo chodzi bez problemu odczytuję W. Samek w Bochni.

I to już prawie koniec...takli prawie prawiuśki - ale jak widzicie na mapce, została jeszcze jedna pętelka, taki (no jakiś taki) sterczący na północny wschód byt, który domaga się omówienia. 

No więc od dawien dawna, śmigając na rowerze po Powiślu, lub przejeżdżając tędy samochodem widywałem banię!  Banię intrygująca, drażniąca, widoczną lecz z różnych powodów nieosiągalną i wreszcie, będąc prawie na wyciągnięcie ręki - ruszyłem kilometry przez pola - w jednym tylko celu! Aby zajechać TAM!

A tam czekała na mnie wielka bania, wieży wyrównującej ciśnienia w wodociągach, że to robi to się mogłem domyślić, i rzeczywiście domyślałem się, ale co innego się domyślać, a co innego zobaczyć na własne oczy (wie to każdy sztubak podglądający starszą sąsiadkę).

I potem już kolejna porcja pół - stada bażantów i kuropatw, tudzież dwie łuski po śrucinie na polnej drodze...   wertepy, obite pośladki i wreszcie asfalt i czasówka pod Niecieczę i rower na bagażnik i pęd do pracy i korek w rozkopanym Żabnie i ... no ale to już wiecie.

Na dziś tyle, śmigam na kolejną objazdówkę - mam kilka godzin czasu przed pracą.
do zobaczenia na szlaku.