Έργα και ημέρες του «ξανθού κτήνους» ή
του «άνδρα με τη σιδερένια καρδιά»
Του Κώστα Μαυρίδη
Είναι ιστορικά κοινός τόπος πως, με βάση τα επιλεγμένα από τους ίδιους φυλετικά και σωματικά πρότυπα, τα επιμέρους άτομα της ανώτατης ηγεσίας του ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας (1923-1945) βρίσκονταν μακράν του ιδανικού. Μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις αποτέλεσε ο αρχηγός των Ες Ντε (Υπηρεσίας Ασφαλείας των Ες Ες) και της RSHA (Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας του Ράιχ), Ράινχαρντ Χάιντριχ, μια από τις πλέον διαβόητες προσωπικότητες που προέκυψαν από την καρδιά του σκότους του ναζιστικού κόματος.
Ο Χάιντριχ ήταν ξανθός, γαλανομάτης, ψηλός, αθλητικός, με λίγα λόγια ο καθαρόαιμος τύπος «αρείου» τον οποίο ευαγγελίζονταν οι ναζί ως την κορωνίδα της δημιουργίας και της κυρίαρχης φυλής. Ταυτόχρονα, ήταν φανατικά αποφασισμένος να επιβάλει τις όποιες θεωρίες και αποφάσεις του κόμματος και να τις μεταβάλει σε πράξεις, άσχετα από τις επιπτώσεις. Ακόμη και αναθεωρητές ιστορικοί, όπως ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ, συμφωνούν πως, αν ο Χάιντριχ δεν σκοτωνόταν από Τσέχους αντιστασιακούς το 1942, οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές από τη δράση των μηχανισμών εξόντωσης του Γ΄ Ράιχ θα ήταν πολλαπλάσιες. Τέτοια ήταν η προσωπική δύναμη επιβολής επί των κατασταλτικών μηχανισμών που είχε στην υπηρεσία του, ώστε η απώλειά του επιβράδυνε την ταχύτητα μιας θανατηφόρας μηχανής που, έτσι κι αλλιώς, σκότωσε εκατομμύρια. Κατά τον Τσέστερ Γουίλμοτ, «Αν ζούσε ως το ’45, το ολοκαύτωμα των λαών της Ευρώπης θα ήταν απόλυτο».
Ο Χάιντριχ ήταν ξανθός, γαλανομάτης, ψηλός, αθλητικός, με λίγα λόγια ο καθαρόαιμος τύπος «αρείου» τον οποίο ευαγγελίζονταν οι ναζί ως την κορωνίδα της δημιουργίας και της κυρίαρχης φυλής. Ταυτόχρονα, ήταν φανατικά αποφασισμένος να επιβάλει τις όποιες θεωρίες και αποφάσεις του κόμματος και να τις μεταβάλει σε πράξεις, άσχετα από τις επιπτώσεις. Ακόμη και αναθεωρητές ιστορικοί, όπως ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ, συμφωνούν πως, αν ο Χάιντριχ δεν σκοτωνόταν από Τσέχους αντιστασιακούς το 1942, οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές από τη δράση των μηχανισμών εξόντωσης του Γ΄ Ράιχ θα ήταν πολλαπλάσιες. Τέτοια ήταν η προσωπική δύναμη επιβολής επί των κατασταλτικών μηχανισμών που είχε στην υπηρεσία του, ώστε η απώλειά του επιβράδυνε την ταχύτητα μιας θανατηφόρας μηχανής που, έτσι κι αλλιώς, σκότωσε εκατομμύρια. Κατά τον Τσέστερ Γουίλμοτ, «Αν ζούσε ως το ’45, το ολοκαύτωμα των λαών της Ευρώπης θα ήταν απόλυτο».
