Tων Νίκου Γεωργακάκη και Πάνου Ραμαντάνη
Και μόνο η εικόνα ενός ανθρώπου που καταφεύγει σε ένα ενεχυροδανειστήριο, προκειμένου να «εξαγοράσει», κάτω από τις χειρότερες συνθήκες για τον ίδιο, λίγες στιγμές ...επιβίωσης, αποτελεί την «ιδανική φωτογραφία» μιας κοινωνικής αθλιότητας που τείνει να γίνει καθημερινός εφιάλτης! Ένας μνημονιακός εφιάλτης που καταστρέφει και ισοπεδώνει, χωρίς καμία υπερβολή, ανθρώπινες ζωές! Οτιδήποτε εκμεταλλεύεται, έστω και στιγμιαία, τον ανθρώπινο πόνο ή την ανθρώπινη ανάγκη (βλ. ενεχυροδανειστήρια, ανταλλακτήρια χρυσού κτλ), είναι έξω από την λογική της Αριστεράς! Το κακό, όμως, είναι πως οι... «επιχειρήσεις» αυτές όχι μόνο υπάρχουν αλλά και πολλαπλασιάζονται με καταιγιστικό ρυθμό! Όσο και να θέλει κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει αυτή την θλιβερή πραγματικότητα. Πολλά είναι τα ερωτήματα για το πώς λειτουργούν αυτές οι... «επιχειρήσεις»:
Και μόνο η εικόνα ενός ανθρώπου που καταφεύγει σε ένα ενεχυροδανειστήριο, προκειμένου να «εξαγοράσει», κάτω από τις χειρότερες συνθήκες για τον ίδιο, λίγες στιγμές ...επιβίωσης, αποτελεί την «ιδανική φωτογραφία» μιας κοινωνικής αθλιότητας που τείνει να γίνει καθημερινός εφιάλτης! Ένας μνημονιακός εφιάλτης που καταστρέφει και ισοπεδώνει, χωρίς καμία υπερβολή, ανθρώπινες ζωές! Οτιδήποτε εκμεταλλεύεται, έστω και στιγμιαία, τον ανθρώπινο πόνο ή την ανθρώπινη ανάγκη (βλ. ενεχυροδανειστήρια, ανταλλακτήρια χρυσού κτλ), είναι έξω από την λογική της Αριστεράς! Το κακό, όμως, είναι πως οι... «επιχειρήσεις» αυτές όχι μόνο υπάρχουν αλλά και πολλαπλασιάζονται με καταιγιστικό ρυθμό! Όσο και να θέλει κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει αυτή την θλιβερή πραγματικότητα. Πολλά είναι τα ερωτήματα για το πώς λειτουργούν αυτές οι... «επιχειρήσεις»: