Του Δημήτρη Μπούσμπορα από την Ρήξη φ. 135
Η Σαμοθράκη, στη σημερινή εποχή, είναι ένα νησί σύμβολο. Κάτι σαν τα Κύθηρα, την εποχή της Αναγέννησης, όταν το νησί συμβόλιζε την αναζήτηση του παραδείσου, ή σαν την Αρκαδία των βουκολικών ασμάτων και των ρομαντικών ποιητών και ζωγράφων. Στη συνείδηση Ελλήνων και ξένων, είναι ένα νησί που πρέπει να το ανακαλύψεις σε όλες τις γωνιές του. Που προσφέρει πολλούς τόπους ελευθερίας και ανάτασης. Που η φύση του είναι ανεξερεύνητη1.
Το απόκρημνο τοπίο, οι άγριες ρεματιές με τις βάθρες και τα πλατάνια δίπλα στη θάλασσα είναι το όνειρο των φυσιολατρών. Πολλές προσπάθειες έχουν γίνει για να χαρακτηριστεί προστατευόμενο τοπίο με αιτήματα που φτάνουν μέχρι την UNESCO. Παράλληλα, ένα μεγάλο τμήμα του έχει χαρακτηριστεί τόπος του δικτύου NATURA για την προστασία της χλωρίδας των οικοτόπων και των πουλιών.
Το απόκρημνο τοπίο, οι άγριες ρεματιές με τις βάθρες και τα πλατάνια δίπλα στη θάλασσα είναι το όνειρο των φυσιολατρών. Πολλές προσπάθειες έχουν γίνει για να χαρακτηριστεί προστατευόμενο τοπίο με αιτήματα που φτάνουν μέχρι την UNESCO. Παράλληλα, ένα μεγάλο τμήμα του έχει χαρακτηριστεί τόπος του δικτύου NATURA για την προστασία της χλωρίδας των οικοτόπων και των πουλιών.
