Ὅσοι ἔχουν παιδιά, ποὺ τὰ ἔκαναν ὑπεύθυνα, θέλοντας νὰ δημιουργήσουν οἰκογένεια καὶ ὄχι σπέρνοντάς τα ἀπὸ ἐδῶ κι ἀπὸ ἐκεῖ, χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν ὑπάρξή τους, δηλαδή, ὅσοι δὲν εἶναι ῥεμάλια, εἶναι ἀδύνατον νὰ φέρουν τὰ μυαλὰ αὐτῶν τῶν ἀκροαριστερῶν τρομοκρατῶν, ποὺ βάλου κατὰ τῆς οἰκογενείας.
Καὶ εἶναι ἀδύνατον να μὴ νοοῦν τὴν ἔννοια τῆς ὀργανώσεως τοῦ Ἔθνους ποὺ συνιστᾶ τὴν μεγάλη οἰκογένεια, ποὺ τὸ σπίτι της εἶναι ἡ Πατρίς!
Τὰ ἄτομα τοῦ ἀριστεροαναρχουμένου ἀντιεξουσιαστικοῦ χώρου, εἴτε εἶναι πιτσιρικάδες ἀνεύθυνοι, μεγαλωμένοι ἀπὸ τύχη καὶ ὄχι ἀπὸ γονεῖς ποὺ νοιάζονταν γιὰ αὐτούς, εἴτε τσογλανάκια πλουσίων οἰκογενειῶν, ποὺ βαρέθηκαν τὴν ἀνία τοῦ νὰ ἔχουν τὰ πάντα στὰ πόδια τους καὶ ἀπεφάσισαν νὰ τὴν σκοτώσουν, ἀμπελοφιλοσοφώντας καὶ ἀδυνατώντας νὰ σεβασθοῦν τὸν μόχθο, ἀκόμη καὶ τοῦ «κεφαλαιοκράτου» περιπτερᾶ, γιατὶ οὐδέποτε ἔμαθαν νὰ κερδίζουν κάτι μὲ τὴν ἀξία τους κοπιάζοντας γιὰ αὐτό.
