Της Αλέκας Ζουμή
“εκεί στο πέταλο είμαστε 17000 όλοι μέλη των Ερυθρόμαυρων Ταξιαρχιών όμως αυτοί που ακολουθούν όλους τους εκτός έδρας αγώνες δεν είναι πάνω από καμιά χιλιάδα 1500 στην καλύτερη περίπτωση κι είναι εκείνοι που σου δίνουν τη χαρά να ζεις κάτι που υπερβαίνει τη Μίλαν επειδή εκεί γαμώτο υπάρχουν στιγμές που ζεις πράγματα τα οποία σε κάνουν να ξεχνάς τη Μίλαν εκεί κινδυνεύεις να σε σακατέψουν κινδυνεύεις να πας φυλακή διακινδυνεύεις τα πάντα κι εκείνη τη στιγμή η Μίλαν είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι εκείνη τη στιμή είσαι με τους φίλους σου την ομάδα σου είσαι κάτι το συλλογικό”. (Furiosi-Νάνι Μπαλεστρίνι).
Ο τελικός της κερκίδας
Σαββάτο, 26 Απριλίου, λίγο μετά τις 11 το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας έχει ολοκληρωθεί, ο Παναθηναϊκός έχει πανηγυρίσει την κατάκτηση του τροπαίου με θρίαμβο κατά του ΠΑΟΚ, οι φίλαθλοί του παραμένουν στις κερκίδες τραγουδώντας, ενώ αυτοί του Δικέφαλου, αποχωρούν άμεσα και μαζικά από την εξέδρα... Κάποιοι που έχουν μείνει τελευταίοι ξεσπούν τον θυμό και την απογοήτευσή τους στα καθίσματα του ΟΑΚΑ, μέχρι να βρεθούν τελικά... κυνηγημένοι από τα ΜΑΤ, εκτός γηπέδου.
