Τα καλά κρυμμένα μυστικά του Προϋπολογισμού

Του Νίκου Ιγγλέση

Στο νέο προϋπολογισμό που κατατέθηκε στη Βουλή, το έλλειμμα αυξάνεται από 5,7 δις το 2024 σε 5,9 δις το 2025. Αν συνυπολογιστούν όλοι οι φορείς του Δημοσίου, τα Νομικά Πρόσωπα, τα νοσοκομεία, τα Ασφαλιστικά Ταμεία (ΟΚΑ) και οι Δήμοι (ΟΤΑ), κάποιοι από τους οποίους έχουν προφανώς πλεόνασμα, τότε το έλλειμμα της λεγόμενης Γενικής Κυβέρνησης περιορίζεται σε 1,4 δις ευρώ.

Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κ. Χατζηδάκης και τ’ άλλα στελέχη της Κυβέρνησης αρέσκονται να μιλούν για το ψευδώς αποκαλούμενο «πρωτογενές πλεόνασμα» του προϋπολογισμού που ανέρχεται σε 6 δις ή 2,4% του ΑΕΠ. Έτσι οι πολίτες νομίζουν ότι περισσεύουν χρήματα, η οικονομία πηγαίνει καλά και άρα μπορούν να ελπίζουν σε κάποια βελτίωση της ζωής τους.

Πρόκειται για στατιστικό τρικ, αφού στις δαπάνες του προϋπολογισμού δεν υπολογίζονται οι τόκοι του δημοσίου χρέους, ύψους 7,4 δις, ή 3% του ΑΕΠ που όμως θα πληρωθούν και μάλιστα κατά προτεραιότητα. Σ’ αυτό το πρωτογενές αποτέλεσμα, όπως πρέπει να λέγεται και όχι πλεόνασμα, μόλις προστεθούν οι τόκοι του χρέους τότε προκύπτει δημοσιονομικό έλλειμμα. Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί;

Το ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί το 2025 κατά 2,3%. Αυτή η αύξηση θα προέλθει από τις επενδύσεις, κυρίως σε ακίνητα, την ιδιωτική κατανάλωση και τις υπηρεσίες (τουρισμός). Η αποβιομηχάνιση της χώρας συνεχίζεται και ο πρωτογενής τομέας συρρικνώνεται με ταχύ ρυθμό. Μέσα σ’ ένα χρόνο (2^ο εξάμηνο ‘23 -1^ο εξάμηνο ‘24) η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή μειώθηκε κατά 11%. Σε λίγο εκτός από τα βιομηχανικά προϊόντα θα εισάγουμε και τα περισσότερα τρόφιμα και θα τα πληρώνουμε με νέα δάνεια. Ήδη το εμπορικό έλλειμμα το πρώτο οκτάμηνο του 2024 ανέρχεται σε 22,8 δις. Με αυτό το παραγωγικό μοντέλο, που διαιωνίζει το παρόν πολιτικό σύστημα, δεν υπάρχει μέλλον γι’ αυτή τη χώρα και το λαό της.

Ο νέος Προϋπολογισμός 2023… «ήρθε ένας ‘φίλος’ απ’ τα παλιά»

Του Γιάννη Τόλιου*

Εισαγωγή

Ένας ακόμα Κρατικός Προϋπολογισμός κατατέθηκε στη Βουλή από την κυβέρνηση της ΝΔ. Είναι ο τέταρτος ….και ελπίζουμε ο τελευταίος, μιας ακραίας νεοφιλελεύθερη διαχείρισης, με οδυνηρές συνέπειες στα λαϊκά στρώματα, ιδιαίτερα στους μισθωτούς, συνταξιούχους και στη νέα γενιά. Από το 2019 που η ΝΔ ανάλαβε τη διακυβέρνηση, δεν έχει να παρουσιάσει ουσιαστικά τίποτα το θετικό, παρά μόνο μικρά και μεγάλα σκάνδαλα κακοδιαχείρισης και καταπάτησης θεμελιωδών εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Μπορεί να μην ευθύνεται για την «πανδημία», αλλά έχει τεράστιες ευθύνες για το θάνατο δεκάδων χιλιάδων πολιτών, πολλοί από τους οποίους θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, με την ουσιαστική στήριξη του ΕΣΥ, αν υπήρχε κοινωνική ευαισθησία και ανάλογη κοινωνική πολιτική, αντί πλεόνασμα κοινωνικής αναλγησίας.

1. Η κατάσταση της οικονομίας και των λαϊκών στρωμάτων

Ένα από τα σοβαρά προβλήματα που κυριαρχούν στην οικονομία είναι η εκτίναξη του πληθωρισμού και ειδικότερα της ακρίβειας σε βασικά είδη (πάνω από 10%) και ιδιαίτερα στο ηλεκτρικό ρεύμα και στα καύσιμα, που έχουν μειώσει δραστικά την αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων. Η μείωση στα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα ως 750 € φτάνει ως το 40% (έκθεση ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, Νοέμβρης ’22). Η «ενεργειακή ακρίβεια» σχετίζεται κατ’ αρχάς με την ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία των εταιριών ενέργειας (εντός και εκτός χώρας), ενώ οι συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία αποτελούν το τίμημα των ιμπεριαλιστικών τυχοδιωκτισμών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ που πληρώνουν οι ευρωπαϊκοί λαοί, μαζί και ο ελληνικός. Ειδικότερα η πληθωριστική έκρηξη τα τελευταία χρόνια (2020-22) οφείλεται κατά 54% στα πολύ αυξημένα κέρδη των μεγάλων εταιριών (έκθεση ΟΗΕ UNCTAD). Άρα τα όποια μέτρα συγκράτησης του πρέπει να κατευθυνθούν κυρίως στις πολιτικές και πρακτικές τροφοδότησης του πληθωρισμού.

Ένας αντιλαϊκός προϋπολογισμός με πολλά «δωράκια» στην ελίτ

Του Παύλου Δερμενάκη

Κατατέθηκε στη Βουλή το Προσχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού 2022. Το προσχέδιο μας προετοιμάζει για την «επιστροφή στην κανονικότητα» με μείωση του λαϊκού εισοδήματος αύξηση της έμμεσης φορολογίας, δωράκια στην οικονομική ελίτ και μείωση της κοινωνικής πρόνοιας.

Με βάση τα μεγέθη του προσχεδίου και τις αναλύσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητα δημιουργούνται –αδικαιολόγητα‒ εντυπώσεις για τρομερές επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας. Η πραγματικότητα καταγράφει ότι, ακόμα και με το καλό σενάριο της κυβέρνησης, στο τέλος του 2022 η οικονομία θα βρίσκεται στο επίπεδο που ήταν το 2019 αλλά από άποψη εισοδημάτων για το λαό θα βρίσκεται πολύ χαμηλότερα, με ταυτόχρονα αυξημένες δραματικά τις δαπάνες διαβίωσης λόγω πληθωρισμού και ανατιμήσεων σε βασικά είδη. Πρακτικά δηλαδή η αναδιανομή σε βάρος του λαού που ξεκίνησε το 2010 με τα μνημόνια συνεχίζεται με την εποχή της πανδημίας. Θα ακολουθήσει στη συνέχεια, από το 2023, η διαδικασία των αναγκαστικών πλεονασμάτων δηλαδή εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών με ότι αυτά συνεπάγονται για τα λαϊκά εισοδήματα.

Ορισμένα σχόλια

Παραδοχές: Ενώ βρισκόμαστε σε ένα κυκεώνα αύξησης του ενεργειακού κόστους η βασική παραδοχή για το κόστος πετρελαίου είναι 68,3 δολάρια το βαρέλι όταν αυτές τις μέρες κινείται στο διάστημα 81-83 δολάρια και οι προβλέψεις κάνουν λόγο για 90 ή και 100 δολάρια μέχρι το τέλος του χρόνου. Για να βρεθεί από τα τρέχοντα επίπεδα σε μέσο κόστος για όλο το 2022 στα 68,3 δολάρια σημαίνει ότι οι τιμές θα υποχωρήσουν σημαντικά. Όμως μια τέτοια εξέλιξη συνδέεται με μεγάλη μείωση των προσδοκιών για την παγκόσμια ανάπτυξη, η οποία εκτιμάται σε 4,9% το 2022, που αν επαληθευθεί σημαίνει ότι αμφισβητούνται όλα τα μεγέθη του προσχεδίου προϋπολογισμού.

Βασικές «αιχμές» του Προϋπολογισμού 2021 και της «έκθεσης Πισσαρίδη»

Του Γιάννη Τόλιου

Εισαγωγή

Στην επέτειο των 200 χρόνων της “Επανάστασης του ’21”, θα ήλπιζε κανείς, «τιμής ένεκεν», ένα φιλολαϊκό προϋπολογισμό, για τον πρόσθετο λόγο των σκληρών δοκιμασιών που βιώνει ο ελληνικός λαός λόγω της πανδημίας του covid-19. Δυστυχώς ο νέος προϋπολογισμός 2021, είναι το ίδιο και πιο αντιλαϊκός από τους προηγούμενους «μνημονιακούς», παρ’ ότι προσωρινά έχουν ανασταλεί ως το 2021, οι υπερεθνικές δεσμεύσεις του «Συμφώνου Σταθερότητας» (ελλείμματα, κά) και «χαλάρωσης» της παροχής ρευστότητας από την ΕΚΤ προς όλες τις χώρες της ΕΕ, λόγω υγειονομικής κρίσης.

1.Οικονομικές εξελίξεις με φόντο την πανδημία

Οι πανδημία «covid-19», είχε στον ένα ή άλλο βαθμό, πολύπλευρες αρνητικές συνέπειες στις οικονομίες και κοινωνίες όλων των χωρών, ενώ ρίχνει βαριά τη σκιά της στο 2021. Στο πεδίο της οικονομίας, σύμφωνα με εκτιμήσεις διεθνών οργανισμών (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ), εκτιμάται ότι το 2020 θα κλείσει με αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ. Γύρω στο -5% για τις αναπτυγμένες χώρες και στο -3% για τις αναπτυσσόμενες, ενώ στο 2021 προβλέπεται μερική ανάκαμψη, μικρότερη από την πτώση που επήλθε το 2020. Ειδικότερα στις ΗΠΑ από -4,3%/2020 σε +3,1%/2021 και στην ΕΕ από -7,4%/2020 σε +4,1%/2021, ενώ στις αναδυόμενες οικονομίας από -3,3%/2020 σε +6%/2021, με εξαίρεση την Κίνα που θα έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και τα δύο χρόνια (+1,9%/2020 και +8,2%/2021).

Όσο για την Ελλάδα, η πτώση του ΑΕΠ το 2020 εκτιμάται -10,5%, ενώ το 2021 προβλέπεται + 4,8%. Συνολικά θα φθάσει 171,9 δις/2021, σε σχέση με 162,7 δις/2020 και 183,4 δις/2019. Πρόκειται για σοβαρή συρρίκνωση, που υπερβαίνει τα 20,7 εκατ. μεταξύ 2020 και 2019.! Ασφαλώς η εξέλιξη του ΑΕΠ, εκτός από μια γενική εικόνα, δεν μας λέει πολλά, ιδιαίτερα για τα προβλήματα που έχουν προκύψει στο πεδίο της υγείας, απασχόλησης, παιδείας, κατανομής εισοδήματος, φορολογίας, δημόσιου χρέους, κλπ, τα οποία απαιτούν πιο ειδικότερη θεώρηση.

Προϋπολογισμός 2020: Ακτινογραφώντας το προσχέδιο

Του Κώστα Μελά

Μεγέθυνση του ΑΕΠ κατά 2,8% το 2020 προβλέπει ο προϋπολογισμός του υπουργείου Οικονομικών. Η πρόβλεψή του είναι πολύ πιο αισιόδοξη σε σχέση με τις αντίστοιχες προβλέψεις που έχουν δημοσιοποιήσει διεθνείς οργανισμοί (Κομισιόν, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ), όπου ο μέγιστος ρυθμός εκτιμάται στο 2,2%. Η εκτίμηση του υπουργείου Οικονομικών βασίζεται στο ότι ο ρυθμός μεγέθυνσης για το 2019 θα κλείσει στο 2% κάτι που δεν είναι με τα σημερινά στοιχεία βέβαιο. Πιθανότερο θεωρείται να ανέλθει στο 1,8%.

Η πρόβλεψη για 2,8% αντικατοπτρίζει, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού, τη δυναμική όλων των συνιστωσών της εγχώριας ζήτησης, που οδηγεί τον ρυθμό αύξησης της τελευταίας σε επιτάχυνση έναντι του 2019 (2,9% έναντι 1,8%). Όλες οι συνιστώσες της εγχώριας ζήτησης θα έχουν θετική συμβολή στη μεγέθυνσή της.

Πρώτος μεταμνημονιακός (;) προϋπολογισμός

Σκίτσο του Στάθη

Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 149

Κανένας εχέφρων –πλην των όσων σιτίζονται απ’ το καθεστώς– δεν μπορεί να πιστέψει ότι πρόκειται να υπάρξει ανάκαμψη τα επόμενα χρόνια, αν συνεχίσουμε στην ίδια ρότα. Δύο είναι οι βασικές παράμετροι του προϋπολογισμού που υπερψηφίστηκε χτες Τρίτη 18/12 από 154 βουλευτές: η συνέχιση της υπερ-φορολόγησης και η περικοπή των δαπανών των δημοσίων επενδύσεων. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ασκεί πλέον «ενισχυμένη εποπτεία», ο προϋπολογισμός ικανοποιεί την διατήρηση του υπερπλεονάσματος στο 3,5% του ΑΕΠ όπως έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση μέχρι το 2022, προκειμένου να αποπληρώνονται ομαλά τα τοκοχρεολύσια των δανειστών-δυναστών μας.
Οι φόροι, μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλουμε, ανήλθαν από τα 60 δισ. € το 2015 στα 72 δισ. το 2018 και θα παραμείνουν αυξητικοί και το 2019 παρά τις προβλέψεις για μειώσεις του ΕΝΦΙΑ των μικρών ιδιοκτησιών κατά 260 εκατ. €, των ασφαλιστικών εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών κατά 177 εκατ € και σταδιακά του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων από 29% σε 25% ήτοι 142 εκατ € . Η υπερφορολόγηση έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις αυξάνοντας το σύνολο των οφειλών πολιτών και νομικών προσώπων προς το κράτος από 99,9 δις € το Δεκέμβριο του 2017 σε 102,9 δις € σήμερα. Αίολη παραμένει η τύχη του μέτρου της μείωσης του αφορολόγητου που, αν ισχύσει, θα επιβαρύνει με ακόμα 2 δισ. € τα χαμηλά και μεσαία στρώματα.

Το προσχέδιο του προϋπολογισμού

Και η πολιτική του «βγάζουμε από τη μία τσέπη για να τα βάζουμε στην άλλη»

Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 147

Άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία κατέγραψε η κυβέρνηση των Τσίπρα-Καμένου, καταθέτοντας το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2019 με διττό σενάριο: την περικοπή ή μη των συντάξεων! Μετά το φιάσκο του δημοψηφίσματος στα Σκόπια και την επί της ουσίας απονομιμοποίηση της Συμφωνίας των Πρεσπών, φαίνεται πως το αφήγημα της μη περικοπής των συντάξεων θ’ αποτελέσει το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης προκειμένου να διασωθεί από την εκλογική της κατάρρευση, όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές εντός του 2019. Αφήγημα που θα εστιαστεί στην υψηλή διαπραγματευτική ικανότητα των κυβερνώντων προς όφελος του λαού της (sic), αλλά και στην αντιστροφή της κατάστασης της Ελληνικής οικονομίας. Διαπραγματευτική ικανότητα που εξαντλείται σε ακράδαντα επιχειρήματα, όπως αυτό της φυσικής εξαγωγής από το σύστημα των άνω των 70 ετών, που δήλωσαν με απίστευτο κυνισμό Τσίπρας και Τσακαλώτος, δείχνοντας για ακόμα μια φορά την αγάπη τους γι’ αυτόν τον λαό!

Οι τελικές αποφάσεις για το ζήτημα των συντάξεων θα ληφθούν στο Γιούρογκρουπ του Νοεμβρίου, ενώ διαφαίνεται μια κατ’ αρχήν συναίνεση της Μέρκελ. Συναίνεση που καμία σχέση δεν έχει με τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας και τη διαπραγματευτική δεινότητα των κυβερνώντων, αλλά κυρίως με τη νέα μεγάλη κόντρα της Ιταλίας- που αντανακλά το αντιγερμανικό μένος και την αμφισβήτηση της Γερμανικής Ευρώπης. Αν εδώ προστεθεί και ο οικονομικός πόλεμος ΗΠΑ-Ευρώπης που εδράζεται στην αμφισβήτηση των υψηλών γερμανικών πλεονασμάτων, φαίνεται πως παρήλθε πλέον η εποχή που η Γερμανία είχε απέναντί της μόνο τους «yesmen» του εγχώριου πολιτικού συστήματος. Μια κατάσταση που θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα είτε στη διάλυση της Ευρωζώνης είτε σε υπαναχώρηση της γερμανικής οικονομικής πολιτικής, τάσεις που θα εγγραφούν σε κάθε περίπτωση στις επικείμενες ευρωεκλογές.

Προϋπολογισμός 2018: Νέα μέτρα λιτότητας 1,8 δισ. ευρώ

Η κυβέρνηση υποστηρίζει με κάθε ευκαιρία ότι η τρίτη αξιολόγηση δεν θα φέρει «νέα μέτρα», ωστόσο από το 2018 θα εφαρμοστεί μια νέα σειρά επιβαρύνσεων, που έχει ήδη ψηφιστεί από το τρίτο μνημόνιο και τις «επικαιροποιήσεις» που ακολούθησαν μετά τις δύο πρώτες αξιολογήσεις. Στόχος κυβέρνησης και τρόικας είναι με τα νέα μέτρα να πιαστεί ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος, 3,5% που έχει τεθεί για το 2018, αλλά και για τα επόμενα έτη, μέχρι το 2022.
Ανάμεσα στα νέα μέτρα, περιλαμβάνεται:

Προϋπολογισμός 2018: 500 εκατ. λιγότερα για τα νοσοκομεία!

Με εγκύκλιο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκη, που απεστάλη σε υπουργεία και φορείς του Δημοσίου, ζητείται ο περιορισμός των δαπανών κατά 500 εκατ. ευρώ για τον προϋπολογισμό του 2018, σε σχέση με εκείνον του 2017. Οι δαπάνες προβλέπεται να διαμορφωθούν στα 56,1 δισ. ευρώ (από 56,6 δισ. ευρώ που είχαν προϋπολογιστεί για φέτος), ενώ οι τόκοι που θα πληρώσει το Δημόσιο υπολογίζονται σε 5,9 δισ. ευρώ.

Στα περισσότερα υπουργεία, τα ανώτατα όρια που θέτει ο Χουλιαράκης είναι περίπου ίδια με τα περσινά, π.χ., στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 18 δισ. ευρώ έναντι 17,7 δισ. Ευρώ, ή, στο υπουργείο Εσωτερικών, οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 5,5 δισ. ευρώ έναντι 5,4 δισ. ευρώ το 2017. Ή υπάρχουν ακόμα και αυξήσεις δαπανών, όπως στο υπουργείο Παιδείας, όπου το ανώτατο όριο δαπανών διαμορφώνεται στα 5,19 δισ. έναντι 4,6 δισ.

Ο γαλλικός εφιάλτης της Γερμανίας

Της Analyst Team

Τυχόν επικράτηση στο δεύτερο γύρο του αριστερού και του δεξιού «λαϊκιστικού» κατά τα γερμανικά ΜΜΕ υποψηφίου, θα σήμαινε το τέλος της Ευρωζώνης – είτε έτσι όπως τη γνωρίζουμε, είτε κυριολεκτικά.  

Άρθρο

Στο παρασκήνιο, κρυφά, η ελίτ του Βερολίνου θεωρεί πως μία ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα μπορούσε να είναι ένα θετικό γεγονός – κυρίως επειδή θα έδινε ένα μάθημα στις υπόλοιπες χώρες της νομισματικής ένωσης, καθώς επίσης στους εκλογείς τους.

Ειδικότερα, εάν η Ελλάδα υποχρεωνόταν στην έξοδο από την Ευρωζώνη, οι Γερμανοί πιστεύουν πως η οικονομία της θα βυθιζόταν σε μία ακόμη μεγαλύτερη κρίση, υπό το καθεστώς ενός καταστροφικού  υπερπληθωρισμού – οπότε κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα έπαιζε πλέον με την ιδέα να εγκαταλείψει το ευρώ, από το οποίο τρέφεται με πολλούς και διάφορους τρόπους η Γερμανία (ανάλυση).

Προϋπολογισμός υπερφορολόγησης και ξεπουλήματος

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Προϋπολογισμός ντροπής είναι αυτός που κατέθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και πρόκειται να ψηφιστεί στις 10 Δεκεμβρίου στη Βουλή. (Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την εισηγητική έκθεση) Είναι ένας προϋπολογισμός αυξημένων φόρων (και ξέρουμε μάλιστα ότι θα αυξηθούν κι άλλο), μειωμένων δαπανών (και ξέρουμε επίσης ότι θα μειωθούν κι άλλο) και αλλεπάλληλων ιδιωτικοποιήσεων. Τέτοιο πάρτι επί της δημόσιας περιουσίας θα το ζήλευαν κι οι νεοφιλελεύθεροι! Θα υλοποιηθεί όμως  με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, που στην προμετωπίδα του είχε το αίτημα ακύρωσης όλων των ιδιωτικοποιήσεων.

Το προσχέδιο κρατικού προϋπολογισμού για το 2017 (πάντοτε μνημονιακός και πάντοτε σε αδιέξοδο)

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2017, που κατατέθηκε στη Βουλή, άνετα χαρακτηρίζεται  ως   "φαντασμαγορικού" περιεχομένου, καθώς  παρότι εντείνει  τη στραγγαλιστική πολιτική της λιτότητας των 7 τελευταίων ετών, υπόσχεται   ωστόσο ανάπτυξη της τάξης του 2.7%! 

Α. Από την προσεκτική  μελέτη αυτού του προσχεδίου, προκύπτουν οι ακόλουθες γενικότερες παρατηρήσεις:

1) Σχετικά με τις εξελίξεις στη διεθνή οικονομία δεν λαμβάνεται υπόψη το φάσμα της μακρόχρονης στασιμότητας, που έχει ήδη καταλήξει σε αρνητικά επιτόκια, καθώς και σε σκέψεις απελπισίας περί ρίψης δολαρίων από ελικόπτερα, προκειμένου να ενισχυθεί, καταρχήν η αμερικανική οικονομία. Η επικείμενη κατάρρευση της  Deutsche Bankθα επιδεινώσει  δραματικά την κατάσταση.

2) Είναι διάχυτη μια υπεραισιοδοξία,  στο κείμενο του προσχεδίου, αναφορικά με την εξασφάλιση αυξημένων εσόδων από τη φορολογία, της τάξης των 3.3 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 2.5 δισ. ευρώ από αύξηση φόρων. Και απορεί κανείς για το πως οι συντάκτες του προϋπολογισμού δεν έχουν αντιληφθεί την απόλυτη φτωχοποίηση στην οποίαν  έχει ήδη περιέλθει το κύριο σώμα μισθωτών και συνταξιούχων, αλλά και την αντικειμενική  αδυναμία τους να "αιμορραγήσουν" περισσότερο. Γι αυτό και μόνο τρόμο προκαλεί η προβλεπόμενη στο σχέδιο αβυσσαλέα μείωση του κονδυλίου για μισθούς και συντάξεις, από 18.162 εκατ. ευρώ το 2016,  σε 12.293 εκατ. ευρώ το 2017. Εύλογα διερωτάται κανείς αν οι συντάκτες έχουν, έστω,  και  την ελάχιστη επαφή με τις οδύνες  της πραγματικής οικονομίας, ή αρκούνται σε "ασκήσεις επί χάρτου", με αποκλειστικό στόχο την ικανοποίηση του κουαρτέτου.  Να αποφύγουμε κακές σκέψεις, αλλά όμως είναι, από τα πράγματα,  αναπόφευκτες. Όπως, π.χ. ότι θα ήταν μια κάποια λύση η όσο γίνεται μεγαλύτερης έκτασης φυσική εξαφάνιση μισθωτών και συνταξιούχων.

Σκέψεις και κρίσεις επί της τριμηνιαίας έκθεσης (Απρίλιος-Ιούνιος 2016) του ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Μου ζητήθηκε να εκφράσω τις απόψεις μου σχετικά με το  περιεχόμενο της  έκθεσης του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής. Ανέλαβα με κάποιους ενδοιασμούς  αυτό το καθήκον, καθώς οι εκθέσεις αυτές ναι μεν καταρτίζονται από έγκριτους οικονομολόγους, αλλά όμως εκλαμβάνουν ως δεδομένο το ασφυκτικό και αδιέξοδο περιβάλλον των Μνημονίων.

Κατά τα άλλα. και η ανά χείρας έκθεση, όπως άλλωστε και οι προηγούμενες,  είναι καλογραμμένη, με πλούσιες παραπομπές στη σχετική βιβλιογραφία, αλλά και με ικανοποιητική κατάταξη ύλης, που  αρχικά,  υπόσχεται αντικειμενικότητα και αποτελεσματικότητα.

Ωστόσο, για όσους διαβάσουν την ανάλυση των επί μέρους σημείων, πριν από την σύνοψη και τα συμπεράσματα, που είναι άλλωστε και η λογική σειρά, μένουν κατάπληκτοι, όταν φθάνουν, τελικά,  στα συμπεράσματα. Και τούτο, επειδή αυτά ουδόλως συμβιβάζονται με τις ορθές γενικά διαπιστώσεις, που περιέχονται  στην "αρνητική όψη των πραγμάτων". Αντιθέτως  η "θετική όψη των πραγμάτων" αναφέρεται σε γενικότητες, που εξαντλούνται σε επίπεδο  ελπίδων, προβλέψεων, συστάσεων, υποδείξεων και ευχολόγιων,  παντελώς ανίκανων   να στηρίξουν τα συμπεράσματα/αποφθέγματα της έκθεσης. Η "θετική πλευρά των πραγμάτων" αυτής της έκθεσης, βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση με την αστήρικτη, δυστυχώς, υπεραισιοδοξία όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών.  Και είναι, πράγματι, ανεξήγητο  το γεγονός ότι αυτή η "υπεραισιοδοξία" ουδόλως επηρεάζεται από τα πολυάριθμα 'μαύρα μαντάτα"  διεθνών   οργανισμών, όπως μεταξύ άλλων και η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ.

Να ποιοι υπερχρέωσαν τη χώρα

Του Δημήτρη Τσοβόλα

Πιο κάτω παραθέτω τον πίνακα 6.1 με τίτλο “Σύνθεση Χρέους Κεντρικής Διοίκησης (ποσά σε δισεκ. δρχ)” των ετών από 1987 έως και 1997. Είναι απολογιστικά (οριστικά στοιχεία). Ο πίνακας αυτός της εξέλιξης του χρέους περιλαμβάνεται στην Εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού έτους 1998 (Κυβέρνηση του κ. Σημίτη), (σελίδα 180) η οποία ψηφίστηκε από την Βουλή και έγινε νόμος του Κράτους: 

    

Η φτωχοποίηση συνεχίζεται…

Ο κοινωνικά… ευαίσθητος πρώτος προϋπολογισμός της Αριστεράς

Του Ζαχαρία Ρουστάνη 

Με την προσθήκη επιπλέον μέτρων ύψους 5,7 δισ. ευρώ στον κρατικό Προϋπολογισμό για το 2016, με συνέχιση της φοροεπιδρομής και με περαιτέρω μείωση των κονδυλίων που αφορούν τη λαϊκή οικογένεια, απαντά η κυβέρνηση στις αιτιάσεις των «κακοπροαίρετων» περί χαριστικής βολής στα λαϊκά στρώματα, περί γενικευμένης εξάντλησης της πλειονότητας των πολιτών και περί επιδείνωσης της ανθρωπιστικής κρίσης.

Νομοθετικό vertigo χωρίς τέλος

Σε ζώνη αστάθειας η κυβερνητική πλειοψηφία, ενώ έρχονται νέα βαριά προαπαιτούμενα – Προϋπολογισμός με πρόγευση οδυνηρού ασφαλιστικού και ανακεφαλαιοποίηση-σκάνδαλο

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Οι έπαινοι για το «ήθος και την έντιμη στάση» του Γ. Σακελλαρίδη που συνόδευσαν την «εθελοντική» αποπομπή του από τη Βουλή, όπως και η αυτόματη διαγραφή του Στ. Παναγούλη από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι αποτελούν τον νέο, άτυπο κώδικα δεοντολογίας του, ως κόμματος εξουσίας πλέον. Το μήνυμα που εκπέμπεται είναι απλό: «Όποιος έχει προβλήματα συνείδησης παραιτείται ησύχως. Όποιος εκδηλώνει τη διαφωνία του στη Bουλή καρατομείται. Σ’ αυτό το Mνημόνιο είμαστε όλοι συνένοχοι, δεν δικαιολογείται εκ των υστέρων διαφωνία».

Ύφεση διά χειρός ΣΥΡΙΖΑ

Προσχέδιο προϋπολογισμού 2016

Tου Γιάννη Ξένου 

Προσχέδιο προϋπολογισμού 2016, σελ. 19

Στο προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2016 που κατέθεσαν πριν λίγες μέρες οι Ευκλ. Τσακαλώτος και Γ. Χουλιαράκης περιέχεται ένας πίνακας που αντικατοπτρίζει πλήρως την οικονομική καταστροφή που προκάλεσε η κυβέρνηση το προηγούμενο οχτάμηνο. Στον πίνακα αναφέρονται τα βασικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας για το 2014 και οι προβλέψεις τους για το τρέχον έτος και το επόμενο. Οι δύο υπουργοί παραδέχονται ότι το ΑΕΠ το 2014, μετά από 6 χρόνια ύφεσης, αναπτύχθηκε κατά 0,8%, η ιδιωτική κατανάλωση και, αυτή μετά από χρόνια συρρίκνωσης, αυξήθηκε κατά 1,3%. Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών την προηγούμενη χρονιά σημείωσαν άνοδο 9% και οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών άνοδο 7,4%. Το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε από το 27,5% το 2013 στο 24,6% το 2014. Την προηγούμενη χρονιά υπήρξαν κάποιες αμυδρές ελπίδες ότι άρχιζε μια πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση.

Ο 6ος μνημονιακός προϋπολογισμός

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

ΟΙ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΗΣ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΒΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 2016

«Ακόμη κι αν δεν υπήρχε το μνημόνιο θα έπρεπε να το εφεύρουμε». Η φράση έχει πολλούς «πατέρες», αλλά επικρατέστερος είναι ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, που έτσι περίπου απάντησε στα ερωτήματα της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ερευνούσε στις αρχές του 2014 τη νομιμότητα των μνημονίων. Οσονούπω, η ίδια φράση θα γνωρίσει κι άλλους διεκδικητές ανάμεσα στα στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Σε κάθε περίπτωση, ήδη το προσχέδιο προϋπολογισμού 2016 που κατατέθηκε τη Δευτέρα στη Βουλή αποτελεί ένα δημοσιονομικό-λογιστικό εγκώμιο στο τρίτο μνημόνιο. Άλλωστε, δεν αποτελεί παρά ακριβή αποτύπωση των βασικών του εντολών, διανθισμένος με μια ατυχέστατη προσπάθεια εξωραϊσμού τους.

Στην εισαγωγή του προσχεδίου που συνυπογράφουν οι κ. Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, η επιχείρηση εξωραϊσμού του Μνημονίου κινείται στα όρια της γραφικότητας: «Είναι σημαντικό να διαμορφωθεί ένα νέο πρόγραμμα δράσης για την ανάπτυξη και τις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η οικονομία, σε συνδυασμό με τους βασικούς κοινωνικούς στόχους, ώστε να αρχίσει η σταδιακή αποκατάσταση των κοινωνικών κυρίως ανισορροπιών. Τα χαρακτηριστικά του νέου προγράμματος είναι προς την κατεύθυνση αυτή. Συγκεκριμένα, το νέο πρόγραμμα δίνει μεγαλύτερη έμφαση στα απαραίτητα διαρθρωτικά μέτρα. Επιπλέον, είναι πιο δίκαιη η κατανομή του δημοσιονομικού βάρους, μέσω της υιοθέτησης μέτρων όπως η αύξηση της εισφοράς αλληλεγγύης στα υψηλά εισοδήματα, οι φόροι πολυτελείας κ.λπ., ώστε να μη σηκώσουν το βάρος και πάλι οι πιο αδύναμοι», αναφέρουν οι συναρμόδιοι υπουργοί.

Οικονομία: Βουτιά στα έσοδα, εκτόξευση των οφειλών του Δημοσίου

Του Σωτήρη Νίκα 

Η διευρυνόμενη υστέρηση των εσόδων, η αυξανόμενη πορεία των οφειλών του Δημοσίου και η εξάντληση όλων των ταμειακών διαθεσίμων του κράτους συνθέτουν την εικόνα κατάρρευσης του προϋπολογισμού και γενικότερα της οικονομικής κατάστασης του κράτους. Τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας αποδεικνύουν ότι κάθε μήνα που περνάει, επιδεινώνονται οι συνθήκες της ελληνικής οικονομίας, ενώ η εξέλιξη αυτή είναι ο βασικότερος λόγος που οι δανειστές ζητούν νέα σκληρά μέτρα που θα φέρουν σε μία ισορροπία τις έως τώρα απώλειες του προϋπολογισμού.

Πέρασε ο προϋπολογισμός με 155 «ΝΑΙ», 134 «ΟΧΙ» και 1 «ΠΑΡΩΝ»

Με 155 ψήφους υπέρ ψηφίστηκε ο κρατικός προϋπολογισμός του 2015, σε σύνολο 290 ψηφισάντων βουλευτών.
Υπέρ ψήφισαν οι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και η ανεξάρτητη βουλευτής Κατερίνα Μάρκου.
Καταψήφισαν 134 βουλευτές, από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, τη ΧΑ, τη ΔΗΜΑΡ, το ΚΚΕ, τους Ανεξάρτητους Δημοκρατικούς Βουλευτές και ανεξάρτητοι βουλευτές.
«Παρών» δήλωσε ο ανεξάρτητος βουλευτής Γρηγόρης Ψαριανός
Απουσίασε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Αχμέτ Χατζηοσμάν, λόγω ασθένειας. Παρότι με επιστολή του στον πρόεδρο της Βουλής δήλωσε ότι, αν ήταν παρών, θα ψήφιζε «ναι», η ψήφος του δεν προσμετράται στο αποτέλεσμα.