Το πραγματικό Ολοκαύτωμα... για το οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει!

Του Νίκου Κλειτσίκα

«Αν εσείς οι λευκοί άνθρωποι δεν ερχόσασταν ποτέ,

αυτή η χώρα θα ήταν όπως έναν καιρό.

Τα πάντα θα διατηρούσαν την αρχική αγνότητα.

Εσείς χαρακτηρίσατε αυτό τον τόπο άγριο, αλλά δεν ήταν.

Ήταν ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Τα ζώα δεν είναι άγρια, είναι μόνον ελεύθερα.

Κι εμείς ήμασταν ελεύθεροι πριν τον ερχομό σας.

Εσείς μας μεταχειριστήκατε ως άγριους,

μας ονομάσατε βάρβαρους, απολίτιστους.

Αλλά εμείς ήμασταν απλώς ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!»

Άνεμος Αντάρτης

Το Ολοκαύτωμα για το οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει: 31 Ιανουαρίου 1876!

100.000.000 εκατομμύρια αυτόχθονες, ιθαγενείς Αμερικανοί εξολοθρεύτηκαν: Γιατί κανείς δεν θυμάται τη μνήμη τους;
Κάτι περίεργο συμβαίνει με τα ΜΜΕ... Πως και οι τηλεοπτικοί σταθμοί ολόκληρου του δυτικού "πολιτισμένου" κόσμου δεν μιλούν ποτέ γι' αυτό το αληθινό Ολοκαύτωμα;
Γιατί τα σχολικά βιβλία δεν γράφουν για το μεγαλύτερο έγκλημα Γενοκτονίας στην ανθρωπότητα;
Η πλήρης εξολόθρευση όλων των φυλών Ινδιάνων στη Βόρειο και Κεντρική Αμερική από τους δυτικούς.

Το Ολοκαύτωμα για το οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει: 31 Ιανουαρίου 1876, οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους Ινδιάνους (καταυλισμούς τα βάπτισαν) προκειμένου να εφαρμόσουν την "τελική τους εξόντωση"!
Τι παράξενη "συγκυρία"... πριν και μετά το ολοκαύτωμα των Εβραίων το θρήσκευμα (που το ταυτοποίησαν μάλιστα με το ναζιστικό σιωνιστικό κατοχικό καθεστώς που δημιούργησαν στην Παλαιστίνη) υπάρχει το Ολοκαύτωμα που όλοι αποσιωπούν.
100 εκατομμύρια ανθρώπινες ψυχές αποδεκατίστηκαν. Σχεδόν όλες οι φυλές σφαγιάστηκαν εξολοκλήρου και η καταστροφή του βίσονα τους είχε στερήσει την επιβίωσή τους.

Ολοκαύτωμα: τραύμα και στίγμα

ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ/ΦΑΝΗ ΤΡΥΨΑΝΗ

Του Θανάση Βασιλείου

Πρέπει να διαβάζουμε την Ιστορία προς τα πίσω; Μετά το Αουσβιτς δεν μπορεί πλέον να γράψει κανείς ποιήματα, είχε πει ο Αντόρνο∙ μετά τα κρεματόρια, μόνο η Ιστορία βοηθάει. Η Ευρώπη, το μεγαλύτερο επίτευγμα, είχε υποθηκευτεί: την ένωσαν τα σύμβολα του τρομερού παρελθόντος της.

«Αν οι Ευρωπαίοι διατηρήσουν ζωντανό αυτόν τον δεσμό, αν το παρελθόν της Ευρώπης θέλει να παρέχει ηθικό σκοπό στο παρόν, τότε αυτό το παρελθόν θα πρέπει να διδάσκεται από την αρχή… Η “Ευρωπαϊκή Ενωση” μπορεί να είναι μια απάντηση στην Ιστορία, αλλά δεν θα γίνει ποτέ υποκατάστατό της». Ετσι έκλεινε το μνημειώδες έργο του «Η Ευρώπη μετά τον Πόλεμο» (εκδ. Αλεξάνδρεια) ο ιστορικός Τόνι Τζαντ.

Τα εργοστάσια θανάτου, όπου σε λίγες ώρες εξολοθρεύονταν χιλιάδες άνδρες, γυναίκες, παιδιά, είναι κάτι που κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει. Η 27η Ιανουαρίου επιλέχθηκε ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος: την ημέρα εκείνη του 1945, τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πολωνία, το Αουσβιτς-Μπίρκεναου.

Στις 27 Γενάρη 1945 οι Σοβιετικοί απελευθερώνουν το Άουσβιτς

Της Αργυρώς Κραββαρίτη

Το μεσημέρι της 27ης  Ιανουαρίου 1945 oι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού (60η Στρατιά του 1ου Ουκρανικού Μετώπου) επικεφαλής της οποίας ήταν ο συνταγματάρχης Πάβελ Κουρότσκιν απελευθερώνουν τους 7.000 περίπου εναπομείναντες κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς.

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε στις 2 Νοεμβρίου 2005 να ανακηρύξει την 27η  Ιανουαρίου Διεθνή Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ημερομηνία επιλέχθηκε επειδή στις 27 Ιανουαρίου 1945 τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς – Μπίρκεναου στην Πολωνία

Το Άουσβιτς όπως το θυμούνται απελευθερωτές και κρατούμενοι

Στις 27-1-1945 ο σοβιετικός στρατός υπό την αρχηγία του στρατηγού Κόνιεφ έβαλε τέλος στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γ’ Ράιχ. Ιδού όμως, πως θυμούνται το γεγονός οι απελευθερωτές, αλλά και οι κρατούμενοι.

Τους αιχμαλώτους του Άουσβιτς απελευθέρωσαν τέσσερις μεραρχίες πεζικού του Κόκκινου Στρατού. Την εμπροσθοφυλακή της επίθεσης αποτελούσαν οι άντρες της 107ης και 100ης μεραρχίας. Στην τελευταία υπηρετούσε ο ταγματάρχης Ανατόλι Σαπίρο, του οποίου η ομάδα εφόδου βρέθηκε πρώτη μπροστά στην πύλη του στρατοπέδου. Ο ίδιος θυμάται:

Κομμένο Άρτας: Το ..ξεχασμένο ολοκαύτωμα! (video)

Συμπληρώθηκαν 72 χρόνια από το άγνωστο στους περισσότερους ολοκαύτωμα στο Κομμένο Άρτας από τους Ναζί.

Ήταν 16 Αυγούστου του 1943 όταν ο διοικητής του 12ου Λόχου των ορεινών καταδρομέων «Εντελβάις» Υπολοχαγός Ρέζερ έδωσε τη διαταγή «Θα μπούμε στο χωριό και δεν θa αφήσουμε τίποτε όρθιο». Οι μαρτυρίες των κατοίκων που επέζησαν προκαλούν φρίκη. Το απόγευμα της 15ης Αυγούστου 1943, ο 12ος Λόχος του 98ου Συντάγματος 1ου Ορεινού Τμήματος, που είχε στρατοπεδεύσει σε μια κοιλάδα στα βόρεια ακριβώς της Άρτας, κάπου κοντά στη Φιλιππιάδα, κλήθηκε να βγει από τις σκηνές του. 

Xαράματα 16ης Αυγούστου ακούστηκαν οι πρώτες εκρήξεις όλμων που είχαν τοποθετηθεί σε τρία επίκαιρα σημεία του χωριού. Αμέσως άρχισαν οι πυροβολισμοί και η διασταύρωση των πυρών, ενώ τα πυροβόλα και τα οπλοπολυβόλα δε σταμάτησαν ούτε στιγμή, δίνοντας την εντύπωση κάποιας σκληρής μάχης. Καθώς εισέβαλαν στα σπίτια, ολόκληρες οικογένειες αιφνιδιάστηκαν στον ύπνο και μη μπορώντας να αντιδράσουν, έπεφταν νεκρές από τις σφαίρες των όπλων και τα βλήματα των χειροβομβίδων. 

Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης – Δείτε όλο το ντοκιμαντέρ

Έχοντας προβληθεί στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αλλά και απ’ άκρη σε άκρη σε ολόκληρη την Ελλάδα και το εξωτερικό, το ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου και της ομάδας του «Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης», αναρτάται σημέρα – ημέρα έναρξης της δίκης της Χρυσής Αυγής – δωρεάν στο tvxs.gr, αποτελώντας ένα πολύτιμο εργαλείο ιστορικής κι αντιφασιστικής ενημέρωσης ανοιχτό σε όλους τους πολίτες. Παράλληλα με απόφαση του υπουργείου Παιδείας θα διανεμηθεί σε όλα τα σχολεία της χώρας και θα ενταχθεί στο σχολικό πρόγραμμα.

Μουσείο Ολοκαυτώματος ή Μουσείο Ολοκαυτωμάτων;

Του Γιώργου Ρακκά

Σε μια πόλη που μετράει αμέτρητες κατοχές και κατακτήσεις -πληγές στο ιστορικό της σώμα, στην πόλη των προσφύγων, εδώ, όπου η ναζιστική θηριωδία έκαψε τον Χορτιάτη, και δολοφόνησε αμάχους, γυναίκες και παιδιά, και εξαφάνισε μια εβραϊκή κοινότητα που χρονολογούνταν από την εποχή του Κασσάνδρου είναι πολύ λογικό και θεμιτό να σκέφτεσαι την ίδρυση ενός Μουσείου Ολοκαυτωμάτων -των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Εβραίων κ.ο.κ.

Όλων των Ολοκαυτωμάτων που αναδεικνύονται μέσα από την ιστορική πορεία της πόλης και που στέλνουν τα δικά τους μηνύματα μέσα σε μια ταραγμένη εποχή, όπου στην ευρύτερή μας περιοχή συντελούνται επάλληλες εθνοκαθάρσεις (Συρία, Ιράκ, Παλαιστίνη), όπου η Τουρκία συνεχίζει να καταπιέζει Κούρδους και Αλεβίτες -όπως άλλοτε καταπίεζε το ελληνικό στοιχείο-, όπου γνωρίσουμε την ανάδυση ενός δυναμικού νεοναζιστικού κινήματος, το οποίο έχει διαλύσει μιαν ολόκληρη χώρα (Ουκρανία) ή στέλνει τα τάγματα εφόδου να δολοφονούν στους δρόμους (Ελλάδα) «ακονίζοντας τις ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια» (όπως δήλωνε το 2012 ο σήμερα έγκλειστος Φύρερ της Χρυσής Αυγής, Ν. Μιχαλολιάκος).