Του Ρούντι Ρινάλντι
Το λαμπάδιασμα της Αττικής και το πνίξιμο της πρωτεύουσας σε έναν τεράστιο θάλαμο αερίων είναι το νέο επεισόδιο του σίριαλ «Ας καεί ότι είναι να καεί, φτάνει να έχουμε κέρδη και νέες ευκαιρίες μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης» (διάβαζε «πράσινη μετάβαση» χωρίς πράσινο, ψηφιοποίηση και στον τομέα αυτό, εφέτος μπήκαν στην «μάχη» και τα drones και ήμασταν πανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις πυρκαγιές).
Το διαρκές και πανελλαδικό έγκλημα έχει ηθικούς και άμεσους αυτουργούς. Είναι σχεδόν προμελετημένο και σε με εκκωφαντικό τρόπο προαναγγελμένο. Η ευρύτατη ιδιωτικοποίηση, η διάλυση της πολιτικής προστασίας, η διάλυση της δασικής υπηρεσίας, οι περικοπές του προϋπολογισμού προς την τοπική αυτοδιοίκηση, η γενική αδιαφορία των οικονομικών ελίτ, της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου, αφήνουν την χώρα ανοχύρωτη, εκτεθειμένη σε εμπρησμούς, προβοκάτσιες, κυκλώματα, μεγάλες επιχειρήσεις και κάθε λογής μαφίες. Στην συνέχεια όλα αποδίδονται στην «κλιματική αλλαγή», στον «στρατηγό άνεμο», στους πολίτες που δεν καθαρίζουν τα οικόπεδά τους κλπ κλπ.
Τα ΜΜΕ και πολλά παπαγαλάκια ένοιωσαν τεράστια συγκίνηση που στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών αγώνων ανέμισε η ελληνική σημαία, εμφανίστηκε το άγαλμα της Νίκης και ακούστηκε ο εθνικός μας ύμνος. Την ίδια στιγμή που λαμπάδιαζε η Αττική, την ίδια στιγμή που βάσεις, λιμάνια, πλοία, αεροδρόμια είναι παραδομένα σε Αμερικανούς και ΝΑΤΟικούς για το μεγάλο μακελειό στην Μέση Ανατολή (ενώ έχουμε κάνει τα πάντα για την «συμβολή» μας στον πόλεμο της Ουκρανίας), την στιγμή που η Κύπρος είναι περικυκλωμένη από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και ο απλός κόσμος, ο φτωχόκοσμος δίνει μάχες για την επιβίωση (ακρίβεια, ανεργία, υγεία, φωτιές κλπ κλπ).
