Ciasto czekoladowe z orzechami - Torta Gianduia

Dziś zapraszam na pyszne ciasto czekoladowe z orzechami laskowymi i Nutellą. To kolejna słodka propozycja, która Wam obiecałem recenzując książkę Kudłatych Kucharzy. Przypominam, że pierwszy obiecany wypiek na blogu już się ukazał, a mianowicie tarta jabłkowa prosto z Normandii.

Torta gianduia - tort czekoladowo-orzechowy - zamiast mąki zmielone, lekko podprażone orzechy laskowe, pyszna czekolada nadająca ciastu charakteru i polewa z lubianej chyba przez wszystkich Nutelli. Chyba ja jestem jedyny, który za Nutellą nie przepada, ale w tym cieście po prostu mnie urzekła. I mimo, że kupiłem Nutellę po raz pierwszy od szczeniackich lat to nie żałuję i kupię ponownie, aby zrobić choćby to ciasto :-)
Gianduia (gianduja) to właśnie słodka czekolada zawierająca ok. 30 % pasty ze zmielonych orzechów laskowych, taki protoplasta popularnej dziś Nutelli. Została stworzona w Turynie jeszcze za czasów Napoleońskich, a jej nazwa pochodzi od nazwy marionetki reprezentującej Piemontczyka, czyli postać zamieszkującą region znany z upraw orzechów i ich przetwarzania.
Naprawdę polecam to ciasto, obawiałem się, że będzie za słodkie, ale nic z tych rzeczy. Gorzka czekolada znakomicie zrównoważyła słodkość orzechowego kremu. Wypiek bez mąki to duży plus dla osób, które mąki jeść nie mogą (dieta bezglutenowa), a dla mnie kulinarne odkrycie, bo nie spodziewałem się, że to ciasto będzie takie lekkie.

Składniki:

• 250 g zblanszowanych orzechów laskowych
• 200 g masła
• 200 g gorzkiej czekolady (dałem 100 g gorzkiej i 100 g gorzkiej ze skórką pomarańczową)
• 6 jajek, średnich
• 100 g cukru białego
• 100 g cukru trzcinowego Demerara
• 3 łyżki Amaretto
• 200 g Nutelli
• 2 łyżki płatków migdałowych

Linzer Torte, czyli niesamowity tort z Linz :-)

Zrobienie tego tortu zajęło mi prawie rok, ale jak na najstarszy tort świata, rok nie jest długim okresem.

Ostatnie wakacje spędziłem w Górnej Austrii, której stolicą jest właśnie Linz. Oczywiście obowiązkowe punkty programu, jeśli chodzi o zwiedzanie, to miejsca atrakcyjne kulinarnie. Miedzy nimi kolosalne znaczenie miała pewna cukiernia znana właśnie z najlepszej wersji tego tortu.

Nazwa Linzer Torte niekoniecznie pochodzi od nazwy miasta. Oprócz tak stanowiącej historii jest również ta, która pochodzenie tortu przypisuje wiedeńskiemu cukiernikowi o nazwisku Linzer. Dziś naprawdę trudno komukolwiek przyznać rację, ważne jest jednak miejsce, w którym można skonsumować tort naprawdę godny miana tego jedynego w swoim rodzaju. To cukiernia Jindrak Konditorei w Linz, w której co roku wypieka się 80000 tych słodkich torcików.

Tort z tej cukierni to cukierniczy majstersztyk. Naprawdę ciężko się mu oprzeć i pozostawia po zjedzeniu niezapomniane wrażenie. Od razu po konsumpcji wiedziałem, że czeka mnie samodzielny wypiek i przyznam się, że moja wersja jest godna swego imienia. Naprawdę przepis, którym się inspirowałem, "daje radę" :-) 

Oczywiście już będąc w Austrii zaopatrzyłem się w tamtejszą marmoladę, z góry przeznaczając ją na ten tort. Jednej rzeczy potrzebnej przy torcie jednak nie nabyłem, tak więc został wykonany bez niej. To Tortenoblate, czyli rodzaj opłatka/wafla, który położony na spodniej warstwie ciasta jest smarowany marmoladą. Ma za zadanie nie dopuścić do wsiąkania marmolady w ciasto. 

W sumie nigdy z czymś takim się nie spotkałem, wiec brak tego nie został przeze mnie zauważony ;-)

I ostatnia bardzo ważna uwaga. Jak pewnie zauważycie za chwilkę tradycyjny tort powinien mieć ornament w kształcie kratki. Mój niestety ma na wierzchu więzienną kratkę, czyli szczebelki. To niestety moja wada, że podjadam ciasto podczas przygotowywania wypieków i starcza go na tyle ile widać na zdjęciu ;-) 

W smaku oczywiście nie zmienia to nic, ale ile daje przyjemności jeszcze przed włożeniem ciacha do pieca ;-P

Inspirowałem się książkami Das neue Sacher Kochbuch oraz Die oberösterreichische Küche.

Składniki: