56/2021 Miasto z mgły - Carlos Ruiz Zafón

Ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafona.
Młody chłopak odkrywa, że chce zostać pisarzem, kiedy jego opowieści zaciekawiają bogatą dziewczynę, która skradła mu serce. Budowniczy ucieka z Konstantynopola z projektami sekretnej biblioteki. Dziwny dżentelmen zachęca Cervantesa do napisania książki, jaka jeszcze nigdy nie powstała. Gaudí, płynący na pokładzie transatlantyku zachwyca się parą i światłem ̶ materią, z której powinny być zrobione miasta. "Miasto z mgły", ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafona, jest poszerzeniem literackiego świata Cmentarza Zapomnianych Książek. Ten zbiór jedenastu opowiadań pokazuje wszystkie cechy pisarstwa Zafona, ale subtelnie, jakby przez mgłę wszechobecną w jego literackich obrazach. Te opowieści mogłyby stać się elementami większej całości, a jednak pisarz puścił je wolno, dając im osobne życie. Może po to, by ukazały w pełni wyjątkowość jego prozy tym, którzy nie mieli jeszcze okazji zajrzeć do powieści mistrza?

Okładka: miękka
Ilość stron: 224
Wydawnictwo: MUZA SA

Miasto z mgły to ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafona. Z jednej strony cieszy serce, a z drugiej wzbudza żal, że więcej nie będzie.... Jedno jest pewne - jest piękna, głęboka i wzruszająca. Ten zbiór opowiadań nawiązujący do jego powieści tworzy idealne zakończenie twórczości Zafona. Bardzo ważny jest tutaj udział i rola tłumaczy - Katarzyny Okrasko, Carlosa Marrodán Casas, którzy zdołali odtworzyć niesamowity klimat i nie zniszczyli pióra Zafona przekładając jego twórczość na język polski. Czytałam z ogromną przyjemnością, delektując się każda stroną, każdą opowieścią i pięknym klimatycznym wydaniem tej książki. Na pewno będę jeszcze nie raz po nią sięgać. 

 

W Mieście z mgły znajdziecie bohaterów powieści Zafona i znowu poczujecie klimat Cmentarza Zapomnianych Książek. Cudownym zabiegiem pisarskim było umieszczenie w opowiadaniu Książę Parnasu, najdłuższym w całym tomie, Miguela de Cervantesa, co stanowiło swoisty ukłon autora w stosunku do swego mistrza, jak postrzegał Cervantesa. A dodanie do tego opowiadania postaci księgarza Sempere stanowi cukiereczek. Opowiadania są niezwykle klimatyczne i choć stosunkowo krótkie, to jednak oddają całkowicie pióro Zafona i idealnie dopełniają jego powieści. Opowiadanie Bezimienna wyciska łzy i przygnębia, jednak jest naprawdę pięknie napisane. Panienka z Barcelony pokazuje pokręcone relacje ojca i córki oraz ich tragiczny finał. 

 

Każde z opowiadań jest niepowtarzalne, klimatyczne i całkowicie zafonowskie. Nie ma takiego drugiego pióra i bardzo mi żal, że więcej powieści już nie będzie. Jednak moja pólka jest pełna jego powieści i bardzo lubię do nich wracać - to samo będzie z Miastem z mgły.

Polecam gorąco - książki Zafona zapewniają niepowtarzalne doznania!

Książkę Miasto z mgły oraz  nowości książkowe

możecie kupić w świetnych cenach w księgarni Tania Książka

 

 

 

Labirynt duchów - Carlos Ruiz Zafon

Barcelona, lata pięćdziesiąte ubiegłego stulecia, mroczne dni reżimu generała Franco. Alicja Gris jest piękną, inteligentną i pozbawioną skrupułów agentką. Pewnego dnia otrzymuje zlecenie z najwyższych sfer władzy. Sprawa jest ściśle tajna i dotyczy tajemniczego zniknięcia ministra kultury Mauricia Vallsa. Wydaje się, że może mieć to związek z przeszłością, kiedy Valls był dyrektorem budzącego grozę więzienia Montjuic. Alicja, wraz z przydzielonym do tego dochodzenia, kapitanem policji ma kilka dni na odnalezienie ministra. W trakcie poszukiwań w jej ręce trafia należący do Vallsa siódmy tom serii „Labirynt duchów”. Książka ta doprowadzi Alicję do ukrytej w samym sercu Barcelony księgarni Sempere & Synowie. Czar tego miejsca sprawia, że jak przez mgłę powracają do niej obrazy z dzieciństwa. To, co odkryje, będzie śmiertelnym zagrożeniem dla niej i dla wszystkich, których kocha.

Okładka: miękka

Ilość stron:  896

Wydawnictwo:  MUZA SA

Premiera:  11 października 2017

Labirynt duchów to powieść, której wypatrywałam i której byłam bardzo ciekawa. Zostałam zaskoczona, ale również uwiedziona przez Carlosa Ruiza Zafona. Uwiódł mnie klimatem książki, miejscem gdzie książki są ważne i same w sobie tworzą opowieść. Jednak byłam również zaskoczona, bo do swej klimatycznej i lekko mrocznej opowieści, Autor wplótł wątek kryminalny i to znakomity :)

Bardzo się cieszę, że książka jest duża, bo ma prawie tysiąc stron, a to sprawiło, że mogłam delektować się każdą stroną dość długo. Dawkowałam sobie tę opowieść i zanurzałam się w niej. Jest przepiękna i swym poziomem sięga pierwszych dwóch tomów, to cudowna kraina książkami płynąca, że nawet w wątku kryminalnym książki mają swoje godne miejsce. Mamy tym razem u Zafona trupy, mamy pościgi i bardzo dużo tajemnicy.

Spotkałam tutaj starych znajomych - księgarzy Sempere, Fermina i jego żonę, Beę, na kartach pojawiła się zarówno Isabella jak i Vidal, klka słów poświęcono Corellemu, a więc pojawił się zarówno Julian Carax , jak i David Martin. Jednak do grona bohaterów dołączyła niesamowita Alicja Gris i towarzyszący jej Leanardo, czy Vargas. Alicja okazała się niezwykłą postacią, tajemniczą, przepojoną bólem, ale również chęcią życia. To kobieta, która znajdzie diabła w piekle i ujrzy drugie dno w rzece. Alicja jest kimś w rodzaju detektywa i w tym tomie poszukuje zaginionego ministra Vallsa. Historia jest głęboka, sięga czasów wojny i ukazuje zagmatwane rodzinne historie, porwania dzieci i zemstę. Zemsta po latach dosięga winnych, ale czy jest sprawiedliwa.... hmmm. Chyba nie do końca.

Labirynt duchów to fascynująca opowieść, która scala wszystkie tomy w całość. Łączy bohaterów, nawiązuje do dawnych dziejów, ale ukazuje również przyszłość, co szczególnie widać w losach najmłodszego Sempere, Juliana. Jednak doskonale ukazuje przeszłość Sempere Seniora i jego Isabelli i ich związek z Vallsem.

Powieść jest magnetyczna, porywa czytelnika i pochłania go jak rzeka. Czytając zatapiałam się w fabule i świat przestawał istnieć. Ta powieść to magia sama w sobie :)
Przeczytajcie - to lektura obowiązkowa dla każdego wielbiciela książek!!!! Ja jestem zachwycona i powalona na kolana. Będę do niej wracać, bo znajduję tutaj tyle perełek. Takich jak ta:

..."Opowieść nie ma początku ani końca, ma tylko prowadzące do niej drzwi. Opowieść to niekończący się labirynt słów, obrazów i duchów przywołanych po to, żby wyjawić nam ukrytą prawdę o nas samych. Opowieść to w ostatecznym rozrachunku rozmowa tego, kto ją pisze, z tym, kto ją czyta, ale narrator może powiedzieć tylko tyle, na ile pozwoli mu warsztat, a czytelnik wyczytać tylko tyle, ile sam ma zapisane w duszy" ....... /str. 829 /

Gra Anioła - Carlos Ruiz Zafón

W mrocznej, niebezpiecznej i niespokojnej Barcelonie lat dwudziestych, młody pisarz, żyjący obsesyjną i niemożliwą miłością, otrzymuje od tajemniczego wydawcy ofertę napisania książki, jakiej jeszcze nie było, w zamian za fortunę i, być może, coś więcej. Z niezwykłą precyzją powieściopisarską i w charakterystycznym dlań, oszałamiającym stylu, autor "Cienia wiatru" ponownie przenosi nas do Barcelony Cmentarza Zapomnianych Książek, by obdarować niezwykłą intrygą, romansem i tragedią poprzez labirynt tajemnic, gdzie czar książek, namiętności i przyjaźni splatają się w mistrzowskiej opowieści.

Okładka: miękka

Ilość stron:   608

Wydawnictwo:  MUZA SA

Cykl: Cmentarz Zapomnianych Książek

Zafon pisze w tak klimatyczny i specyficzny sposób, że nie sposób oderwać się od jego książek. Mam wszystkie na swojej półce i często do nich wracam. Gra Anioła jest magiczna. To mój ulubiony tom cyklu Cmentarz Zapomnianych Książek. Wiecie, że każdy tom można czytać odrębnie i stanowi osobną opowieść? Nie przejmujcie się, jeśli chcecie zacząć swoją przygodę z Zafonem od Gry :)

To, co stworzył Autor to kultowy cykl, który stanowi lekturę obowiązkową dla wszystkich wielbicieli książek. Opowieści o książkach w książkach. Napisane w taki sposób, że czuć klimat i zapach książek. To niesamowite uczucie. A w Grze Anioła macie dodatkowo trudną pracę pisarza ukazaną poprzez postać Davida Martina. Oczywiście spotkacie tutaj naszych przyjaciół z Ciebie wiatru, czyli księgarzy Sempere, ojca i syna. Poznacie barwną Isabelle i perypetie Davida Martina. 

Martin jest pisarzem, który zarabia na życie pisząc artykuły do gazety lub książki na zlecenie. Kocha pisać, ale w ostatnim czasie jest bardziej wykonawcą niż twórcą. Spotyka na swej drodze człowieka, który wiele mu obiecuję i chce odmienić życie młodego pisarza. Corelli, ze znaczkiem anioła w klapie, jest specyficzną i bardzo mroczną postacią, która mocno namiesza w życiu Davida. Zlecę mu bowiem napisanie nowej biblii, swoistej religii, które ma porwać ludzi. Życie Davida zmienia się. Ale czy jest to zmiana na dobre?... przeczytajcie !

Gra Anioła to opowieść, które przykuwa do fotela. Czytałam ją wielokrotnie, a zawsze znajduję w niej coś nowego, zawsze mnie zachwyca. Uwielbiam styl pisania Zafona i klimat, jaki mają jego książki - to czysta magia. 

Bardzo jestem ciekawa, czym uraczy nas w swojej najnowszej powieści Labirynt duchów - już nie mogę się doczekać !

Cień wiatru - Carlos Ruiz Zafón

Zauroczony powieścią i zafascynowany jej autorem Daniel usiłuje odnaleźć inne jego książki i odkryć tajemnicę pisarza, nie podejrzewając nawet, iż zaczyna się największa i najbardziej niebezpieczna przygoda jego życia, która da również początek niezwykłym opowieściom, wielkim namiętnościom, przeklętym i tragicznym miłościom rozgrywającym się w cudownej scenerii Barcelony gotyckiej i renesansowej, secesyjnej i powojennej.

Okładka: miękka

Ilość stron: 520

Wydawnictwo: MUZA SA

Cykl:  Cmentarz Zapomnianych Książek tom 1

Cień wiatru to książka niezwykła, magiczna i niepowtarzalna. Zajmuje szczególne miejsce w moim sercu i na moich półkach. To fascynująca książka o książkach. Wracam do niej co jakiś czas i odkrywam ją na nowo, delektuję się każdym słowem i niesamowitymi czarno-białymi zdjęciami Barcelony. Teraz sięgnęłam po nią na urlopie i rozkoszowałam się tą lekturą - już nie mogę doczekać się najnowszego tomu tego cyklu. Jeszcze miesiąc....

Daniel Sempere jest postacią szczególną. Jako nastolatka, ojciec-księgarz zaprowadził go na tajemniczy Cmentarz Zapomnianych Książek. Tam wolno mu było zaadoptować jedną książkę, tylko jedną. Wybór był trudny, jednak Cień wiatru, książka mu przeznaczona, bez problemu go odnalazła. Daniel pochłoną ją w jedną noc, zafascynowała go jej treść i tajemniczy autor. Chłopak podążył jego śladem, najpierw szukając innych jego książek, a potem fascynując się jego życiem i podążając jego śladami. Jego życie nigdy już nie było takie samo... Cień wiatru zmienił je bezpowrotnie....

Tak jak i odmienił moje :) Od czasu przeczytania Cienia wiatru Zafona inaczej spoglądam na książki, a ta ma szczególne miejsce w moim sercu. Emanuje z niej magia i niesamowity klimat, którego nie odnalazłam w żadnej innej książce. Czytam ich mnóstwo, bo to uwielbiam, ale KSIĄŻKA jest tylko jedna i jest nią Cień wiatru.

Cykl Zafona o Cmentarzu Zapomnianych Książek jest lekturą obowiązkową dla każdego miłośnika książek. Jest jak biblia.... przynajmniej dla mnie :)