ACI

Yazacak ne çok şey var oysaki...

Ve bir o kadar da acı!..

Giderken bunca can, bunca canan konuşmak da anlamını yitiriyor yazmak da... Konuşanlara bakıyorum televizyonlarda, utanıyorum.

Uçak düşmüş, üç parçaya ayrılmış! Yetkisiz bilgisiz kişiler konuşuyor konuşuyor hiç susmadan konuşuyor. Kızıyorum, yetkililer nerede, diye soruyorum kendi kendime...

Derken en yetkili olanlar alıyor mikrofonu eline, seviniyorum. Nihayet işin doğrusunu öğreneceğiz. THY Genel Müdürü sevinçli bir ifadeyle can kaybının olmadığını müjdeliyor! Ne yazık ki o anda , alt yazıyla, dokuz canımızı yitirdiğimiz Hollanda makamlarınca bildirildi , bilgisi geçiyor. Yetkili, ama bilgisiz müdür canımı sıkıyor. Aklımdan müdür olunca mı neydi apronda 'deve kestirdiği' gelip geçiyor.

Pilotları merak ediyorum. Kuzenim ve oğlu pilot. Aklımdan kovmaya çalışarak kötü düşünceleri, bekliyorum. İsimleri öğrenince utanarak gizlice bir oh! diyorum. Diğer insanları düşünüyorum. Aileleri, yaşadıklarını, yaşayacaklarını...Gözlerim doluyor, ağlayamıyorum!

Akşam haberlerinde O'nu görüyorum. Kuzenimin oğlu, bilgi veriyor. Pilotlar Derneği adına durumu değerlendiriyor. Güven veren bir duruşu, akıcı konuşması beni sevindiriyor. Gözlerim gururla parlıyor. Sonra yeniden buğulanıyor.

Sabır diliyorum, herkese sabır diliyorum. Yaralılara acil şifa...