AYDIN MISIN ?

"Kilim gibi dokumada mutsuzluğu
Gidip gelen kara kuşlar havada
Saflar tutulmuş top sesleri gerilerde
Tabanında depremi kara güllelerin
Duymuyor musun?

Kaldır başını kan uykulardan
Böyle yürek böyle atardamar
Atmaz olsun
Ses ol, ışık ol, yumruk ol
Karayeller başına indirmeden çatını
Sel suları bastığın toprağı dönüm dönüm
Alıp götürmeden büyük denizlere
Çabuk ol.

Tam çağı işe başlamanın doğan günle
Bul içine tükürdüğün kitapları yeniden
Her satırında buram buram alınteri
Her sayfası günlük güneşlik
Utanma suçun tümü senin değil
Yırt otuzunda aldığın diplomayı
Alfabelik çocuk ol.

Yollar kesilmiş alanlar sarılı
Tel örgüler çevirmiş yöreni
Fırıl fırıl alıcı kuşlar tepende
Benden geçti mi demek istiyorsun
Aç iki kolunu iki yanına
Korkuluk ol. "

Rıfat Ilgaz

2008... Acılarla başladı ulusumuz için yine... Taksimde yaşanan utançla başladı, Diyarbakır'da acıyla devam ediyor... Bitecek gibi de görünmüyor
TERÖR... Baş belası... Birilerinin ödü kopuyor bitecek diye. "Kurt dumanlı havayı severmiş." İçimizdeki kurtlar da öyle. Amaç korkutmak, sindirmek, bu ortamdan yararlanmak...
İç ve dış düşmanlar el ele... Duyduk duymadık demeyin, önlemlerinizi alın, operasyon yapacağız, dendi. Bekledik... bekledik... bekledik... Neden, niçin ? Neyi, kimi? Bilmiyoruz. Kış da geldi çattı, baktı ki yok ortalıkta kimse : "Tam zamanı dendi !" Mehmetçik karlı dağlarda terörist avına çıkarken büyük şehirlerde bombalar patlar oldu. Masum insanlarımız hedef alındı, korkarım son olmayacak da...
Kürt yurttaşlarımıza karşı değiliz, ama kürtçülere karşıyız; dine karşı değiliz, dincilere karşıyız... Görünen o ki kürtçülerle, dinciler dış düşmanların desteğiyle ülkemizi yok etme konusunda birleşmişler. Tüm kurumlarımız birer birer ele geçiriliyor, etkisizleştiriliyor. Sıra gözbebeğimiz ordumuzda mı ne?
Bizler ne yapıyoruz peki? Hiçbir şey! Umutsuzluk batağına saplanıp kalmışız, Cumhuriyet mitingleriyle kendimize gelir gibi olduk, seçimde bu çabaların boşa gitmesiyle küsüp meydanı boş bıraktık.Kişinin umutsuzluğu kötüdür; toplumun umutsuzluğu ondan binlerce kez daha korkunçtur...
Rıfat Ilgaz, başlarken aldığım şiirinde, aydınların yapması gerekeni anlatmış. Hiçbir şey yapamıyorsak, korkuluk da mı olamıyoruz? Artık uyanma zamanımız gelmedi mi? Yarın çok geç olacak diye korkuyorum...