"Czerwone kapturki numer 1, numer 2, numer 3" - John Katzenbach

Tytuł oryginału:Red 1-2-3.

Wydawnictwo: Amber

    Rok wyd:2014

Stron:400

Kraj:Stany Zjednoczone

Książki Katzenbacha znam i cenię. Jest to autor, który bardzo dobrze tworzy psychologię postaci. Jego "Profesor" mnie zachwycił. Zastanawiałam się czy sięgnąć po tę książkę, bo szczerze mówiąc tytuł mnie odstraszał. Taki jakiś niepoważny;p Przeważyła jednak chęć poznania następnej książki autora.
Kapturek nr.1 to lekarka po pięćdziesiątce, samotna kobieta oddana swojej pracy.
Kapturek nr.2 była kiedyś nauczycielką. Ma trzydziestkę z małym hakiem i żyje na krawędzi samozniszczenia.
Kapturek nr.3 jest młodą dziewczyną, licealistką.
Trzy różne kobiety, które nigdy by się zapewne nie spotkały, połączyło jedno - Wilk. To on je wybrał, obserwował, a teraz postanowił wcielić w życie swój plan, by dzięki nim stać się nieśmiertelnym.
Wilk to zwykły, wręcz przeciętny starszy facet, który jest twórcą kryminałów. Żyje spokojnie wraz z żoną, która nie ma bladego pojęcia o psychice swojego męża. A jest ona nieźle pokręcona. Pan Wilk postanowił wcielić w życie swoje marzenie, żeby napisać tak dobrą książkę opartą na swoich poczynaniach, by ludzie nigdy o nim nie zapomnieli. Czy uda mu się to osiągnąć przy pomoccy wybranych Kapturków?

W momencie, kiedy te trzy kobiety otrzymują list od Wilka, ich życie zamienia się w kalejdoskop strachu. Poznajemy różne etapy strachu u różnych osobowości. Negacja, pogodzenie z losem, panika, wola walki, agresja. Autor całkiem dobrze przedstawia nam psychikę każdej z bohaterek, ich przerażenie i kolejne etapy strachu. Podobnie jest z Wilkiem, mamy możliwość poznania jego myśli i plany wobec kobiet. Dochodzi do tego pani Wilkowa, która niczego nieświadoma wielbi swego mądrego męża.
Katzenbach znowu mnie nie zawiódł. Stworzył bardzo ciekawy thriller psychologiczny ukazujący, jak łatwo można zniszczyć komuś życie poprzez zastraszenie. Paniczny strach oczekiwania na niewiadomą. Ciągłe poczucie zagrożenia. Brak bezpieczeństwa nawet we własnym domu. Wieczne poczucie bycia obserwowanym. Obsesja, oglądanie się przez ramię, niemoc. A z drugiej strony poczucie władzy, jaką daje wywoływanie strachu w ofiarach, panowanie nad ich życiem.
Akcja w książce nie jest szybka, jednak bardzo równa. Autor nie produkuje dłużyzn, skupia się na charakterystyce postaci. I świetnie mu się to udaje, gdyż ich zachowania są bardzo realistyczne.
Nie jest to książka dla fanów rozlewu krwi i szybkich zwrotów akcji. Tu wszystko dzieje się w swoim tempie.
Książka mi się podobała. Jedynym zgrzytem była końcówka, która mnie nie powaliła. Ale całościowo jest to dobry thriller.

Czytam opasłe tomiska
Klucznik: kobieta narrator 

"Opowieść szaleńca"- John Katzenbach

Czy ktokolwiek z nas-ludzi "normalnych"- ma pojęcie co dzieje się w umyśle ludzi uznanych za nienormalnych? I co to właściwie znaczy normalny? Czy nie jest tak,że każdy z nas po części nie jest normalny?

W książce Katzenbacha wchodzimy z umysł Francisa zwanego dalej Mewą i zamieszkujemy w szpitalu psychiatrycznym. Mewę poznajemy 25 lat po opuszczeniu szpitala, kiedy za sprawą przypadkowego spotkania z kolegą, postanawia opisać zdarzenia sprzed ćwierćwiecza. Tak więc Francis zabiera nas na szaloną przejażdżkę w czasy,kiedy wraz z innymi wariatami zamieszkiwał jedno ze skrzydeł szpitala Western State.Trafił tam,bo słyszy głosy. I to przez głosy groził swojej rodzinie nożem w wyniku czego w wieku 21 lat został hospitalizowany. Dzięki jego opowieści poznajemy tajniki funkcjonowania szpitala jak również szarą rzeczywistość ludzi chorych. Ich samotność, beznadzieję i strach. Poznajemy Strażaka, który podpalił kościół, Kleo czyli następne wcielenie Kleopatry czy Napcia-wielkiego znawcę historii Napoleona. Jak również Gazeciarza,który potrafi wyrecytować zawartość gazety codziennej czy Chudego,który próbuje ochronić świat przed szatanem. Wszyscy oni mają swoje smutki i radości, swoje strachy i oczekiwania. Wszyscy są ludźmi.

Pewnej nocy rutyna dnia codziennego zostaje zburzona,kiedy Mewa wraz ze Strażakiem odkrywają zwłoki jednej z pielęgniarek. O morderstwo zostaje oskarżony Chudy,który w ciągu dnia miał zatarg z pielęgniarką. Czy to jednak on zamordował? Nie wierzy w to prokurator Lucy Jones,która dopatruje się w tej zbrodni podobieństwa do trzech innych morderstw. Czy w szpitalu ukrywa się groźny seryjny morderca? Lucy wraz z dwójką szalonych pomocników próbuje rozwikłać tą zagadkę. Jak się to skończy musicie przeczytać sami.

Narracja w książce jest naprzemiennie pierwszo i trzecioosobowa, forma pamiętnika miesza się z opisem dnia teraźniejszego. Szaleńczy misz-masz,który sprawia,że czujemy to co Francis.
Akcja rozkręca się dosyć powoli,pozwala to jednak wczuć się w klimat i lepiej poznać bohaterów. Ciekawie skonstruowana fabuła,świetne portrety psychologiczne to coś,co sprawia,że książka jest świetna.

Chcesz się poczuć wariatem? A może już nim jesteś? Przeczytaj i sprawdź:) Polecam.


Przeczytam tyle,ile mam wzrostu:2,3cm
Baza recenzji Syndykatu ZwB

"Profesor"- John Katzenbach

Moja opinia:

Adrian-emerytowany profesor psychologii po otrzymaniu informacji o swojej nieuleczalnej chorobie,postanawia się zastrzelić.Wracając do domu jest świadkiem niejasnego zdarzenia,które jednak wywołuje jego niepokój.Z ulicy znika młoda dziewczyna.Czy wsiadła do samochodu dobrowolnie czy została porwana?Adrian jest przekonany,że stało się coś złego.Odkłada na bok swoje plany i postanawia się dowiedzieć,co stało się z dziewczyną.Zaczynają mu się w skutek choroby ukazywać jego zmarli ukochani.Brat,który popełnił samobójstwo,nie mogąc sobie poradzić z wojennymi wspomnieniami.Syn-reporter wojenny,który zginął w czasie działań wojennych.I żona,która po stracie syna nie mogła znaleźć sensu życia i rozbiła się samochodem.Wszyscy oni pomagają Adrianowi krok po kroku zrozumieć co się stało i kierują jego działaniami.
Jennifer-16-sto letnia dziewczyna,która po raz kolejny postanowiła uciec z domu.Nie jest buntowniczką,lecz strasznie tęskni za zmarłym na raka ojcem.Nie akceptuje ojczyma,który,prawdopodobnie ją w jakiś sposób molestował.W drodze na dworzec zatrzymuje się przy niej biała furgonetka i dziewczyna znika.Budzi się zamknięta w piwnicy,z kapturem na głowie i obrożą na szyi.
Linda i Michael-para,która poznała się podczas jednej z orgii seksualnych.Są bezwzględni i marzy im się wielka kariera w świecie internetowych filmów granych na żywo.
Jest jeszcze facet skazany za molestowanie nieletnich,który pomaga profesorowi zlokalizować Jennifer w sieci,a także policjantka,samotna matka dwójki dzieci,która uciekła od maltretującego ją męża.
Są także zwyczajni ludzie,którzy w alkowach swych sypialni,płacąc grube pieniądze,podniecają się oglądając poniżenie i śmierć na żywo.
Książka jest moim zdaniem świetna.Nie ma w niej szalonej akcji ani stosów trupów.Są za to rewelacyjne portrety psychologiczne tak zarysowane,że nawet pedofil w pewnym momencie wzbudza niejaką sympatię.
Polecam tą książkę ludziom,którzy lubią poznawać psychikę zarówno oprawców jak i ofiary,ale także ludzi z ubocza wydarzeń.W tej książce zdarzenia opisane są z punktu widzenia każdej z wymienionych przeze mnie osób.Pod sam koniec książki utkwiła mi w gardle wielka gula:)
Polecam gorąco:)