Herkes arkasını dönsün mimim geldi mimimi yapacağım.Bilirsiniz aydan atlayan kedi diye bir karnıbahar kafamız var alemin sevgilisi, nereye gitsem ondan bahsediliyor.Dudağımı kemiriyor, tırnağımı dişliyor, saçımı ağzıma depüp "kedi olmasaymış blogroll diye bir icat olmayacakmış üleyn" diyorum. Kısacası; fitne, fücur, fıtık, fitil tüm f ile başlayan haset mevsimlerini yaşıyorum,beddua etsin bana. Bişi sormuş demişki "Hangi hayallerinizden vazgeçtiniz" allaaahh bana sorulan soruya bak, banaa, hemde bana.Ben bir kere dipsiz bir kuyu gibi hayalciyim.Bazen günde 15 tane hayalin pençesinde kıvranırım, kendime geldiğimde yorulmuş ve terlemişimdir.Gece 12'de yatsam saat 3'e kadar gözümü kırpmadan gidemediğim yerlere gider, tanımak istediğim insanlarla konuşur, bana aşık olmasını istediklerimi süründürür, aşık olduklarımın ayağını yıkarım.Öyle ileri gidiyorumki bu hayal mevzusunda, artık bıktım.Hayalsiz yaşanmaz diyenlerede "hadi ordan moruk" demek zorundayım.Bu hayal sağınağından kaçmak için beynimde kocaman bir boş alan açıp içine sığınıyor çıt çıkarmadan boşluğa bakıyorum, aval aval bakınmayı hayal kurmaya tercih ediyorum artık.Olmayacak hayaller kurduğum için boşa gitti zamanım keşke onun yerine fosur fosur uyusaydım.Bu yüzdende gelecekle ilgili çok hayalimden vazgeçtim.Bir kaç küçük,minik hayalim gerçekleşti ama.
- Ablamın bir milyar sevgilisi olmasını çok kıskanırdım, birgün sülalenin izbandutları tarafından enselenmesini hayal ederdim,bu hayalimden hiç vazgeçmedim. Atatürk orman çiftliğinin ıssızlıklarında bulunan bir çalılıkta Okan'la yakalandığında nasıl sevindim anlatamam, bir yerlerime kına yaktım.
- Yasemin'in uzun sarı saçları vardı hep kuaförde yanmasını hayal ederdim, bu hayalimdende hiç vazgeçmedim.Birgün saçları Yozgat bozkırları gibi olmuş ağlaya ağlaya eve gelirken görünce kendimi mutfakta Sarışının adı esmerin tadı var adlı mikserimle brovni çırparken buldum.
- Her yıl belediye hoparlöründen "23 nisan neşe doluyor insaynn" şiirleri okuyan çocukları çok kıskanırdım, bende okumayı hayal ederdim bu hayalimden hiç vazgeçmedim.Okuldaki şiir yarışması sonucunda birinci olan malum hoparlörden tüm semte şiririni okuyacaktı, sonunculardan biri oldum.Bir sabah okula gitmeden belediyeye gidip "birinci olan öğrenci benim şiirimi halkıma okuyacağım"dedim, çıkıp aslanlar gibi okudum.Sonra cetvel yedim ama olsun değdi.
- Ergenlik çağında popom büyüktü benimle dalga geçerlerdi "ko ca po pooo ko caaa popooo" diye.Bunu diyenlerin şişko birer tosbaa olmaları için her gece 3 kulfü bir elham'dan sonra el açıp dua ederdim, bayılacak kadar uykum varsa bile bunu yapmaktan hiç vazgeçmedim.Bir tanesini gördüm geçen yıl, poposuna yastık tepmiş gidiyordu.
