Błędne Skały

Cześć 😊 Zapraszam na ostatni wakacyjny post, w którym oprowadzę Was po labiryncie skalnym w Górach Stołowych.

Zacznę może od parkingu, bo zostawienie samochodu w pobliżu Błędnych Skał nie jest taki proste. Tuż przy kasach, najbliżej wejścia do labiryntu) znajduje się płatny parking, do którego prowadzi droga jednokierunkowa. Samochody poruszają się wahadłowo i godziny wjazdu i zjazdu są odgórnie ustalone. Jeśli chcecie tu zostawić autko, to poczytajcie sobie najpierw jak to wygląda. 

Zaproponuję Wam jednak ciekawą alternatywę. Samochód można zostawić niżej, na sporym, darmowym parkingu. Stamtąd czeka Was około 40 minutowe podejście pod Błędne Skały szlakiem niebieskim i czerwonym. Jeśli nie lubicie iść na łatwiznę, to polecam to rozwiązanie, przecież chodzenia po górach nigdy za wiele :D 

Przed wejściem do labiryntu mijamy punkt widokowy, warto zrobić sobie zdjęcie i ewentualnie skorzystać z toalety. Następnie kupujemy bilety i ruszamy w drogę.

Co do opisu samej wędrówki po Błędnych Skałach, to zapraszam na fotorelację, która najlepiej odda klimat tego miejsca.

Wąziutko nie?😄

droga powrotna

Jak już przejdziemy cały labirynt trzeba odszukać tabliczkę ze strzałką i napisem powrót. Dzięki temu bez problemu wrócicie do samochodu, a nie tak jak my będziecie błądzić dwie godziny po nieznanych szlakach i poza szlakiem😆

Co do praktycznych wskazówek, to odradzam zabieranie do labiryntu dużych plecaków i kijków. W pewnych miejscach jest na prawdę bardzo ciasno. Osoby z klaustrofobią i brzuszkiem też mogą mieć problem. 

Ostatniego dnia pobytu w Ścinawce Górnej weszliśmy na małą górkę o nazwie Nowa Kopa. Nie prowadzi do niej żaden szlak, idzie się trasą wycinki drzew. Na szczęście zakaz wstępu obowiązywał do 28 sierpnia, a my poszliśmy tam dzień później 😏

A tak zaczynałam niemal każdy poranek, ah czego więcej do szczęścia potrzeba 💓

Było też ognisko...

oraz strzelanie z wiatrówki😁

Moja mała wiatróweczka💓

Na koniec zostawiłam dla właścicielki domku rysunek. Niestety dysponowałam tylko kartką w kratkę i długopisem, jednak najważniejsze, że się spodobało 😊.

W ten sposób dobiegłam do końca moich wakacyjnych wspomnień. Teraz pozostaje mi planować następne wczasy...może będą to ponownie Bieszczady...

Na koniec zapraszam Was na nowy post na moim drugim blogu KLIK. Jeżeli lubicie czytać o kosmetykach, urodzie i zdrowiu to zapraszam do zaobserwowania💋

Życzę miłego wieczoru i spokojnej niedzieli😘

Twierdza Kłodzko i podziemne labirynty

 Cześć😊Pod koniec sierpnia wyjechaliśmy do mieściny zwanej Ścinawką Górną, znajdującą się pomiędzy górami Stołowymi a Sowimi, 10 minut drogi od Kłodzka. Wynajęliśmy mały domek piętrowy, z pięknym ogrodem i sadem oraz gwarancją braku sąsiadów. 

Jako pierwszą wycieczkę wybraliśmy zwiedzanie Twierdzy w Kłodzku. Zaparkowaliśmy samochód na dużym parkingu Twierdzy Kłodzko, jest on darmowy, ale trzeba się trochę nagimnastykować by tam dojechać, gdyż uliczki są wąskie, kręte i strome. Niemal jak w jakimś Włoskim miasteczku😁.

Zjedliśmy pyszny rosół i schabowego w małej restauracji, której niestety nazwy nie pamiętam, coś z domowym jedzeniem (na przeciwko niej na ścianie kamienicy wisiała rzeźba raka, nie umiem znaleźć tego miejsca na mapach google, ale może ktoś kojarzy😆). Z parkingu warto przejść się nieco dalej, aż do mostu gotyckiego, który stanowi jedną z atrakcji okolicy.

Widok z mostu gotyckiego

Na samym początku, jeszcze pod murami Twierdzy jest kasa biletowa do zwiedzania Podziemnej Trasy Turystycznej, ale ominęliśmy ten punkt i poszliśmy dalej, gdyż nie można tam było kupić biletu na zwiedzanie labiryntu, a potem zapomnieliśmy o tej trasie 😢.

Poszliśmy więc w górę Twierdzy, ale po drodze natknęliśmy się na strzałkę z napisem (coś w stylu) "wystawa minerałów". Okazało się, że trafiliśmy na zwiedzanie katakumb i mini stoisko z różnymi kamieniami. Wejście było .bezpłatne😀

Magiczny portal :)

sarkofagi 💀

Wreszcie dotarliśmy do kasy biletowej. Kupiliśmy łączny bilet na zwiedzanie labiryntu oraz powierzchni Twierdzy. Polecam głównie tą pierwszą część, jest to coś zupełnie innego niż zwykłe chodzenie po korytarzach 😋. Wejścia są na konkretną godzinę, a przejście trwa około półtora godziny i jest z przewodnikiem. Przewodnik dokładnie wyjaśnia, po co zostały zbudowane korytarze pod twierdzą. Jest to ciekawa opowieść o obronie jej murów oraz o różnych sposobach na przedostanie się do centrum Twierdzy. Łączna długość korytarzy wynosi około (o ile dobrze pamiętam) 7 km, ale do zwiedzania udostępniony jest jeden kilometr. Wierzcie mi, że to wystarczy, bo niemal całą drogę idzie się gęsiego, jeden za drugim z pochyloną głową, lub zgięci w pół. W pewnym momencie korytarz ma wysokość około metra i trzeba chodzić w kuckach. Jeśli ktoś obawia się tak wąskich przejść, może wybrać łatwiejszą drogę😉.

Zwiedzanie powierzchni może odbywać się bez przewodnika. Czekają nas tu różne pomieszczenia z eksponatami i gablotami a także widoki na panoramę Kłodzka i Sudetów.

Fajna prycza nie?😆

Długo się przyglądałam tej scenie💀😆

Widoki z bastionów twierdzy

Na dzisiaj to tyle, mam nadzieję, że trochę Was zaciekawiłam tą wycieczką. Muszę przyznać, że samo Kłodzko jest bardzo ładne, co można zobaczyć chociażby na zdjęciach z widokami na miasto. W następnym poście zabiorę was do Błędnych Skał i to będzie ostatni wakacyjny post w tym roku. Miłej niedzieli 💓