wyłudzone przepisy odsłona 6... cucina della Caterina...;))

Nie mam niestety ostatnio czasu na gotowanie, ale za to oddałem się "wyłudzactwu" a moimi "ofiarami" była rodzina nieco zgermanizowanych Sycylijczyków...;)
Kuchnia Pani Katarzyny jest prosta, ekonomiczna, ale i pełna smaku...

Parmiggiana
w odróżnieniu od tej, do której jestem przyzwyczajony w tej nie ma mozzarelli...
 

 

Minestra 

 

dla mnie nowość jeśli chodzi o kuchnię włoską i podejrzewam lekki wpływ niemiecki : cukinia, ziemniaki, bakłażan,pomidory, makaron i kawałki mięsa... w tonacji pikantnej z dużą ilością pieprzu i peperoncino...

makaron oczywiście gotowany oddzielnie...

i to akurat danie będę musiał wypróbować we własnej kuchni...:)

 

Pasta al forno 

w wersji mi znanej pełna jest pulpetów, a sos wzbogacony jest o mięso mielone...

w tej wersji tego brak  co w obliczu panujących upałów jest raczej na plus...:)

 

Orecchiette con rucola 
orecchiette domowej roboty... głęboki ukłon, bo osobiście nie mam do tego cierpliwości i rukola...najpierw obgotowana i podsmażona na oliwie z czosnkiem, a następnie podduszona z sosem pomidorowym na wywarze mięsnym...

 

które to mięso posłużyło jako podstawę drugiego dania...;)  

to danie również wypróbuję samodzielnie...:))

 

 Spadhetti aglio olio

nieco rozrzedzona wersja klasyki...;)

 

Zapiekanka warzywna

bakłażan, ziemniaki, cukinia i pomidory stanowią podstawę tego dania...

 

 Pasta piselli

w odróżnieniu od znanej mi wersji zawiera ziemniaki, co w sumie nie jest wadą...:))

 

Jagnię...

podsmażone na oliwie i następnie duszone z dodatkiem ziemniaków i cienkich końskich kiełbasek stanowiło prawdziwą ucztę smakową... 

pomidory, kapary i pieprz...;) 

 

Kwiaty cukinii
dodatek proszku do pieczenia do ciasta pozwolił na uzyskanie jego pulchności i delikatności...:)

 

pasta con riccotta...

chyba prostsze jest tylko polanie makaronu oliwą...;)

scamorza i pikantna neapolitańska kiełbasa...

panzerotti fritti...

Bucatini con bietola
  te spaghetti w którym jakiś kretyn dziurki porobił...wyśmienite...z burakiem naciowym...:))

W rowie znalezione...;)) zuppa verde siciliana...

Pokusiłem się o przygotowanie zupy z buraka naciowego wg nieco zmodyfikowanego prze ze mnie przepisu...;))
Drobno pokrojony boczek rozpuściłem nieco na oliwie z oliwek (w oryginale jest słonina) 

 

istotne jest dobre przemieszanie oliwy z tłuszczem ze słoniny...na wytopiony tłuszcz rzuciłem posiekany wcześniej czosnek i cebulę, a po lekkim zeszkleniu drobniutko pociętą łodygę selera i zielony groszek... 

nie dopuszczając do zbytniego zrumienienia mieszałem łyżką drewnianą... dodałem soli i pieprzu i po kilku minutach posiekanego drobno buraka naciowego...

a następnie zalałem wszystko wodą i doprowadziłem do wrzenia...

gotowałem na małym ogniu około 40 minut , w końcowej fazie dodając ryżu...

Przyznam, że zastanawiałem się nad dodaniem śmietany, której w przepisie oryginalnym nie ma, ale chyba dobrze, że jej nie dodałem...natomiast można by ostudzić i przepuścić przez mikser całość tworząc swego rodzaju krem podawany z grzankami...;))

Nasunęła mi się jedno spostrzeżenie warte odnotowania, jakkolwiek zupa ta na świeżo jest całkiem dobra, to po odgrzaniu na drugi dzień jest jeszcze lepsza...;))

Myślę, że powinno się ją po ugotowaniu przetrzymać minimum 20 minut w garze, żeby przeszła wszystkimi smakami...:))