Sen ilkokula başladığında ,oturduğumuz ev beşinci kattaydı. Sen okuldan gelince,aşağıdan zile basardın ve başlardın anlatmaya.Hem anlatır ,hem merdivenleri çıkardın...Yukarı geldiğinde; anlatacağın her şey bitmiş ama ben hiç bir şey anlamamış olurdum.Geçen gün bana dedin ya,sen beş yaşındaki halini hatılıyor musun diye? Umrumda bile değil, senin beş aylık olduğundaki halini,beş yaşındaki halini,15 yaşındaki halini ve 25 yaşındaki halini biliyorum ya...
Ben nasılsam,anneliği de öyle yaşadım.Dünyanın en iyi annesi olmak ,bu ünvanı kimselere kaptırmamak gibi bir derdim olmadı hiç... Birlikte iyi yaşayalım, birlikte güzel anılarımız olsun istedim hep.Geriye bakınca gülümseyelim, gelecekten endişe duymayalım bu kadar işte...hepsi bu... Nasılsa bir şey olurlar, bir meslek sahibi olurlar ama ne olurlarsa olsunlar iyi insan olsunlar istedim,çocuklarım. Öyle de oldunuz.Bu vesileyle teşekkür ederim.
Sana sorulsaydı, nasıl bir anne isterdin bilemiyorum ama ben kendi adıma hayatımdan çok memnunum...İyi ki benim kızımsın,başkalarının kızı olsaydın inan çok kıskanırdım....
Güpgüzel musmutlu çok keyifli olsun yeni yaşın...Nice yıllara Nazişimmm
