☆ Το νου σου στον τερματικό σταθμό !

Επιβιβάζεσαι στο συρμό, ψυχή μου.
Με το εισιτήριο «ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ» στο χέρι.
Έχε το νου σου στον τερματικό σταθμό!
Μόνο σ’ αυτόν!

Θα μπουν κι άλλοι επιβάτες στο συρμό.
Μην παραξενευτείς σαν θα δεις το βράδυ της Μ. Πέμπτης να μπαίνει ένας ληστής.
Πρώτος θα βγει στην αποβάθρα.
Και το δικό του εισιτήριο θα γράφει «Μνήσθητι μου Κύριε»
Στα μάτια του μηχανοδηγού θα έχει την ίδια αξία με το δικό σου.
Κι ας έκανε τόσο λίγη διαδρομή.
Είναι που είχε πολύ ανήφορο η δική του ...

Εσύ ψυχή μου, το νου σου!
Μη βγεις απ' το βαγόνι.
Και μπεις κατά λάθος σ’ άλλο συρμό.
Πιο φανταχτερό
ή πιο άνετο
ή «παρόμοιο».
Μόνο ένας πηγαίνει στον τερματικό σταθμό.

Καλό Τριώδιο!
Καλόν αγώνα ψυχή μου! 

Υπ.

~ Πρωτοδημοσιεύσαμε στις 20 Φεβ. 2019

☆ Για ποιους λόγους δεν μπορούμε να συμμετέχουμε ούτε εμείς, ούτε και πολύ περισσότερο τα παιδιά μας, με οποιονδήποτε τρόπο στα καρναβάλια; Και τι παθαίνουν αργά ή γρήγορα "οι μασκαράδες"; |†Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα

|Απλά, ξεκάθαρα, σταράτα.

Και χωρίς μισόλογα.

Στο χέρι του καθενός από μας,

που αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Χριστιανοί,

να τα δεχτούμε 

ή να τα απορρίψουμε...

Όσο κι αν θέλουμε 

να εφευρίσκουμε "παραθυράκια" 

επειδή μας βολεύουνε...

Δεν μπορούμε να συμμετέχουμε

ούτε εμείς,

ούτε και πολύ περισσότερο τα παιδιά μας,

με οποιονδήποτε τρόπο,

αφού πρόκειται για τη γιορτή του "αντί...

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν:

Αν εμφανιζόταν 

(με την πραγματική του μορφή όμως,

με όλα του τα εξαρτήματα και τα συμπράκαλα...)

και μας καλούσε στα "πάρτυ" του,

θα πηγαίναμε;

Παράβαλε στα όσα θα διαβάσεις παρακάτω

από τον αγιασμένο Δικαίο Εφραίμ,

με τα όσα άκουσες σχετικά

από τον π.Χριστόδουλο, 

τον πατέρα του Κυπριανού (μας)

και θα συνειδητοποιήσεις 

πως δεν έχουμε κανένα απολύτως περιθώριο...|

     ~ με πόνο και έγνοια Χριστού, "αμφ.".- 

"Ο πρώτος καρνάβαλος είναι ο διάβολος, 

που μετασχηματίζεται σε άγγελο Κυρίου, 

σε Χριστό 

(εκτός από την μορφή του Εσταυρωμένου 

και Αναστημένου Χριστού) 

και σε Παναγία! 

Ο διάβολος και όλα τα δαιμόνια, 

μπορούν να λάβουν οποιοδήποτε σχήμα και όγκο,

εξαπατώντας τους οφθαλμούς μας,

μετασχηματίζοντας τον εαυτόν τους και σε ζώα,

όπως φίδια, σαύρες κ.ά.

 

Τον διάβολο έχουν αρχηγό όλοι οι καρνάβαλοι,

 γι΄αυτό και δεν επιτρέπεται να φοράμε μάσκα 

και να συμμετέχουμε σε καρναβάλια. 

Τα καρναβάλια είναι σατανική εφεύρεση. 

Δεν πρέπει επίσης να αλλάζουμε 

και να μιμούμαστε τη φωνή κάποιου, 

όταν ο άλλος δεν μας βλέπει 

με σκοπό να τον μπερδέψουμε.

 

Με τον ίδιο τρόπο, 

αλλοιώνει και ο διάβολος τη φωνή του, 

για να μην τον καταλάβουμε. 

Τους μασκαράδες και τους μίμους 

ο Θεός τους "τιμωρεί" σκληρά, 

με πρώτη τιμωρία 

να αφαιρείται από αυτούς η σύνεση 

(η λογικότητα) 

και στη συνέχεια ελαττώνεται αισθητά 

ο έλεγχος της συνειδήσεως 

και να χάνει έτσι κανείς το μυαλό του..."

 

 † Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα

 

πηγή: Σπύρος Κοντογούρης

|εμείς από την Βάσω Καλλιανού

(και οι 2 εκ των "συν αυτώ"...)

☆ Το νου μας...

 

✔ "Ἄν δεῖτε ἄνθρωπο σκληρό και ἐλεγκτή κατά πάντων, αὐτό σημαίνει ὅτι δέν κάνει ἀγώνα μέσα του.- |π. Νικόλαος Λουδοβίκος

    

✔  Ἄν νιώσουμε την ἀγάπη τοῦ Θεοῦ,

τότε γινόμαστε ἀπαλοί σάν το μετάξι,

ἄν δεν τήν νιώσουμε, 

τότε εἴμαστε σκληροί.

 

Γι'αὐτό οἰ ἅγιοι εἶναι τρυφεροί με τούς ἀνθρώπους,

γιατί ἔχουν νιώσει την ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

 

Ἄν δεν την νιώσεις

εἶσαι εἰσαγγελέας,

ἀνεβαίνεις και στον ἄμβωνα,

ἄν φοράς και ράσο,

ἀλλοίμονο στον κόσμο ἀπό κάτω,

τούς ἀρχίζουμε για το ἕνα,

γιά το ἄλλο,

και ἐμεῖς εἴμαστε ἴδιοι και χειρότεροι.

 

Ἄν δεῖτε ἐπιεική ἄνθρωπο,

σημαίνει ὅτι ἔχει κάνει ἀγώνα μέσα του.

 

Ἄν δεῖτε ἄνθρωπο σκληρό και ἐλεγκτή κατά πάντων,

αὐτό σημαίνει ὅτι δέν κάνει ἀγώνα μέσα του.-

 

       

         |π. Νικόλαος Λουδοβίκος

 

(εμείς από τη Ροδάνθη Βαϊλάκη) 

          |εμάς πάντως μας θύμισε αυτό...

    ... από εδώ...

✔ To νου σου! Ακόμα και τα πνευματικά μπορούν να σε παγιδέψουν...

 Γνωρίζει ο Θεός αυτά τα οποία έχεις ανάγκη και φροντίζει για σένα. 

Ο Θεός σε έφερε εκεί που σε έφερε, ο Θεός σε φωτίζει, σε καθοδηγεί. 

Γιατί λοιπόν πέφτεις σε μέριμνα ακόμα και στα πνευματικά ζητήματα;

Ενώ δηλαδή νομίζεις ότι τάχα ασχολείσαι με πνευματικά θέματα και έχεις πνευματικά ενδιαφέροντα και έχεις πνευματικά ερωτήματα και έχεις πνευματικές απορίες και θέλεις να σου εξηγούν και θέλεις να σου πουν και να μάθεις, τελικά περιπλέκεσαι, τελικά μπαίνεις σε μέριμνα και σε φροντίδα.

Εγώ θα έλεγα και περισσότερο και από αυτό. 

Δεν είναι απλώς ότι μπαίνει κανείς σε κάποιες φροντίδες, αλλά παγιδεύεται από τον ίδιο τον εαυτό του, από τον εγωισμό του.

Ο άνθρωπος παιδεύεται συνέχεια από αυτήν την τάση που έχει, να θέλει να είναι κάτι. 
Και σε όποιο σκαλοπάτι κι αν βρεθεί πάλι εκεί ξαναγυρίζει.

Ας πούμε, πρόκοψε κανείς κάπως πνευματικά και επομένως έχει επικοινωνία με πνευματικούς ανθρώπους και ρωτάει κτλ. 
Αλλά και εκεί πάλι θέλει να πείσει τον εαυτό του και τους άλλους ότι κάτι είναι. 
Γι’ αυτό και ασχολείται τόσο πολύ και απασχολείται μ’ αυτά. 

Όχι από θείο ζήλο, αλλά από υπερηφάνεια.

Παγιδεύεται από την ιδέα που έχει για τον εαυτό του, επειδή έμαθε τάχα πολλά, και το παίζει πλέον παράγων εκκλησιαστικός και αρχίζει να λέγει αδιακρίτως την άποψή του, να μιλά με θράσος, να πράττει αυτόβουλα και αλαζονικά.

 
Παγιδεύεται μέσα στην φιλαυτία του και εκεί μέσα χάνει πλέον τον βαθύ νόημα των γνώσεων που έχει αποκομίσει από τους γέροντες που συζήτησε, τα βιβλία που διάβασε, τις απαντήσεις που έλαβε.

Όλα λοιπόν εκείνα τα πνευματικά ζητήματα που τον απασχολούσαν έχουν μπει πλέον στην άκρη και τώρα απλά τα χρησιμοποιεί για να δεσπόζει στο κέντρο η μέριμνα της ανάδειξης του «εγώ» του...

Από το βιβλίο: Αββάς Βαρσανούφιος, Ερμηνεία Πατερικών κειμένων

Εμείς από εδώ