~ Όνειρό της να γράψει ένα βιβλίο για τον ποντιακό ελληνισμό, έλεγε πρόπερσι...
|σημερινή "αμφ." σημείωση:
Και το΄γραψε "το θηρίο"! Δες...
Ένα ταξίδι στο χρόνο.
ένα ταξίδι στο όνειρο.
Ζούμε μαζί με τον παππού την δική του πορεία της προσφυγιάς,
μαθαίνοντας βιωματικά την ιστορία του ξεριζωμένου ελληνισμού,
νιώθοντας την δύναμη και το μεγαλείο της ψυχής του και τιμώντας τις ρίζες μας.
Έγραψα αυτό το βιβλίο
με την ευχή να μεταδώσει σε παιδιά και μεγάλους το μήνυμα
ότι η ανθρώπινη ψυχή έχει αστείρευτες δυνάμεις και αντοχές,
όσες ταλαιπωρίες και αν υποστεί,
και πάντα ποθεί το καλύτερο...
Το νέο βιβλίο μου, μια μικρή απόδοση χρέους στη μνήμη των προγόνων μας, μόλις εκτυπώθηκε.
Με συγκίνηση το κρατούμε στα χέρια μας...
Αιωνία η μνήμη των αθώων θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόνου.
|Ακολουθεί η συνέντευξη της Αλεξάνδρας που είχαμε δημοσιεύσει στις 30/3/2021...
Γράφει ο Ρωμανός Κοντογιαννίδης
Διηγούμενη κατά καιρούς στα εννέα παιδιά της τις τραγικές ιστορίες της Γενοκτονίας και του ξεριζωμού, καθώς και τις δυσκολίες της καθημερινής διαβίωσης στις προσφυγικές κοινότητες, ιστορίες τις οποίες άκουγε και η ίδια ως παιδί από τον πρόσφυγα από την περιοχή της Πάφρας παππού της, η 40χρονη σήμερα και φοιτήτρια Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αλεξάνδρα Χοροζίδου, αισθάνθηκε βαθιά μέσα της το χρέος να γράψει κάτι για τον ποντιακό ελληνισμό και να το αφήσει κληρονομιά στις επόμενες γενιές.
Το σκίρτημα αυτό που τρεμόπαιζε για χρόνια, μετατράπηκε σε απόφαση, όταν ως φοιτήτρια το τρέχον εξάμηνο επέλεξε να παρακολουθήσει μαθήματα της Έδρας Ποντιακών Σπουδών του ΑΠΘ.
Οι γνώσεις που αποκομίζει, η εν γένει ατμόσφαιρα της Έδρας, η αγάπη της για τα παιδιά, αλλά και το παράπονο που έχει απέναντι στον εαυτό της ότι έχασε πολλά χρόνια, χωρίς να καλλιεργήσει παρά στο ελάχιστο σχέσεις με τον ποντιακό ελληνισμό, την έκαναν να αποφασίσει ότι θέλει ένα γράψει ένα ιστορικό μυθιστόρημα που να απευθύνεται σε μεγάλα παιδιά και εφήβους. Μυθιστόρημα που να πραγματεύεται την οικογενειακή ζωή στα ήρεμα χρόνια αλλά και τη δράση τους στην ταραχώδη εποχή των καπετανισσών του Πόντου. Των γυναικών που ήταν αφιερωμένες στα παιδιά τους, στην οικογένειά τους, αλλά και στην πατρίδα τους, όταν αυτή τις χρειάστηκε.
«Είχα στο μυαλό μου να γράψω κάποτε ένα παραμύθι για τον Πόντο. Το αισθανόμουν ως χρέος απέναντι στον παππού μου. Ήθελα να περάσω μηνύματα στα παιδιά για την πολύ δυναμική ιστορία του ποντιακού ελληνισμού. Ταυτόχρονα να τα βοηθήσω να καταλάβουν και να αναζητήσουν τις ρίζες τους. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε από πού καταγόμαστε. Όταν γεννήθηκε στο μυαλό μου η ιδέα, άρχισα να διαβάζω για τον Πόντο, να ρωτάω τον πατέρα μου και τις θείες μου, αλλά και να συγκεντρώνω και άλλες μαρτυρίες. Ήξερα ότι δεν υπάρχουν πολλά παραμύθια για τον ποντιακό ελληνισμό που να απευθύνονται σε παιδιά Νηπιαγωγείου και των πρώτων τάξεων του Δημοτικού», λέει στο pontosnews.gr η Αλεξάνδρα Χοροζίδου.
«Να μάθουν ότι υπάρχει και μία πατρίδα εκεί»
Όπως αναφέρει η ίδια, το σημαντικότερο όλων ήταν να μάθουν όλα τα παιδιά, ποντιακής και μη καταγωγής, ότι έχουμε και μία πατρίδα εκεί. Στα χώματα του ιστορικού Πόντου.
«Η Έδρα Ποντιακών Σπουδών και τα βιβλία της μου έδωσαν τεράστια ώθηση γι’ αυτό. Επίσης, επηρεάστηκα πολύ από το γεγονός ότι ο καθηγητής μάς έχει πει πολλές φορές να καταγράφουμε τις μαρτυρίες, αλλά και να μην αντιμετωπίζουμε την ιστορία μόνο με το συναίσθημα. Μας έχει πει να εμβαθύνουμε σε αυτήν και να τη βλέπουμε περισσότερο επιστημονικά.
»Όλα αυτά με βοήθησαν να πάρω την απόφαση ότι τελικά είναι προτιμότερο να γράψω ένα ιστορικό μυθιστόρημα για μεγάλα παιδιά και εφήβους, το οποίο να πραγματεύεται τη ζωή των καπετανισσών του Πόντου. Να περιγράψω την οικογενειακή ζωή αυτών των γυναικών στα ήρεμα χρόνια, που φρόντιζαν τα παιδιά τους και διατηρούσαν τα έθιμά τους. Στη συνέχεια να περιγράψω τον αγώνα τους στα ταραγμένα χρόνια, τις τεράστιες δυσκολίες της προσφυγιάς και τη νέα σελίδα της ζωής τους. Το μυθιστόρημα να καταλήγει τη δεκαετία του ’30», τονίζει η Αλεξάνδρα Χοροζίδου.
Πόντια κατά 25%
Από τον παππού της από την Πάφρα, ο οποίος μετά τον ξεριζωμό βρέθηκε στην περιοχή της Δράμας, έλκει την ποντιακή της καταγωγή. Κατά τα υπόλοιπα 3/4 κατάγεται από τη Μακεδονία (Δράμα και Καστοριά) και πρέπει να σημειωθεί ότι η αγάπη της για την ιστορία και τους τόπους καταγωγής της την έκαναν να ολοκληρώσει ήδη ένα σύγγραμμα για τον Μακεδονικό Αγώνα.
Αφού πήρε το πτυχίο της φυσικοθεραπεύτριας στο τότε Ανώτατο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Θεσσαλονίκης, πέρασε με κατατακτήριες εξετάσεις στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ.
Όπως λέει στο pontosnews.gr, τα πολλά κενά που είχε για την ιστορία του ποντιακού ελληνισμού την έκαναν να επιλέξει τα μαθήματα της Έδρας Ποντιακών Σπουδών.
«Πριν δεν γνώριζα καλά-καλά ούτε τη γεωγραφία του Πόντου. Δυστυχώς, στο σχολείο μαθαίνουμε ελάχιστα πράγματα για τον ποντιακό ελληνισμό», σημειώνει.
Το μεγάλο της παράπονο
Όπως εκμυστηρεύεται στο pontosnews.gr, το μεγάλο παράπονο που έχει απέναντι στον εαυτό της, είναι ότι μέχρι τώρα δεν είχε ασχοληθεί ποτέ ενεργά με τον οργανωμένο ποντιακό χώρο. Μπορεί να έλεγε ιστορίες για τον Πόντο στα παιδιά της και το ίδιο να έκανε σε αυτά και ο πατέρας της, ωστόσο, εξομολογείται ότι δε φρόντισε, ώστε κάποιο από τα εννέα παιδιά της (πέντε αγόρια και τέσσερα κορίτσια, ηλικίας σήμερα από 1,5 έως 19 ετών) να αποκτήσουν την οποιαδήποτε σχέση με κάποιον ποντιακό φορέα ή σύλλογο.
«Ήταν λάθος μου που δε φρόντισα να ασχοληθώ ενεργά με τον οργανωμένο ποντιακό χώρο και δυστυχώς το ίδιο έκαναν και τα παιδιά μου. Το έχω αυτό ως βάρος μέσα μου και τώρα θέλω πάρα πολύ να αλλάξει η κατάσταση. Θέλω πάρα πολύ και τα παιδιά μου να γίνουν περισσότερο ενεργά αναφορικά με τον ποντιακό ελληνισμό. Η καταγωγή μας έχει συνέχεια και η ενασχόληση αποτελεί τιμή και για τους προγόνους μας. Το καλό είναι ότι τα παιδιά μου άρχισαν σιγά-σιγά να αγαπούν τον ποντιακό ελληνισμό. Μάλιστα, κάποια από αυτά κάθονται δίπλα μου και παρακολουθούν μαζί μου τα διαδικτυακά μαθήματα της Έδρας Ποντιακών Σπουδών. Όταν παρουσιάζονται και φωτογραφίες, τότε παρακολουθούν με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον», καταλήγει χαμογελώντας η Αλεξάνδρα Χοροζίδου.
πηγή
