|Εμείς οι "συν αυτώ" δεν είμαστε φυσικά
στα μέτρα των "απίθανων τύπων" της φωτογραφίας.
Ούτε κατά διάνοια...
Αναλογιζόμενοι όμως
όσα συμβαίνουν,
όσα πέρασαν
και όσα ο Θεός μόνο προγνωρίζει πως έρχονται,
σκεφτήκαμε φέτος,
όπως έχουμε ξανά επιχειρήσει
(όχι με ιδιαίτερη επιτυχία...)
στο παρελθόν,
έχοντας πάρει βέβαια
την ευλογία των Πνευματικών μας Πατέρων,
και αφού έχουμε φάει "καλά" αυτές τις μέρες
("καλά" = μέχρι υπερβολής, αν θέλουμε να΄μαστε ειλικρινείς...)
να τιμήσουμε με όσες δυνάμεις μπορούμε
και να τηρήσουμε κατά δύναμιν,
αυτό το εξαιρετικά δύσκολο,
αλλά και κερδοφόρο, "αγώνισμα"...
Κατά συνέπεια,
θα νηστεύσουμε και από τον "αμφ."
αυτές τις 3 μέρες...
Ούτε εσείς, ούτε εμείς θα πάθουμε τίποτα
αν στερηθούμε πέραν των άλλων αναγκαίων
και αυτό το δευτερεύον ...
Να μας συμπαθάτε και να μας συγχωρνάτε!
ΥΓ:
Τα ξαναλέμε, λοιπόν, την Καθαρά Τετάρτη.
(Αν επιζήσουμε μέχρι τότε...)
Ο Θεός πρώτα.
Καλή Μεγάλη 40κοστή...
"Από το βράδυ Κυριακής της παραμονής
της Καθαρής Δευτέρας στο Άγιον Όρος
(και όχι μόνο...),
όλοι οι πατέρες στις Μονές και στα Καλύβια
μετά τον εσπερινό της συγχωρέσεως και τον
απόδειπνο
κλείνονται στα κελιά τους
και βγαίνουν μόνο για τα απολύτως
αναγκαία.
Τράπεζα για φαγητό δεν στρώνεται
αυτές τις 3 μέρες,
παρά μόνο για τους επισκέπτες,
λίγο τσάι και λίγα παξιμάδια.
Για 3 μέρες βγαίνουν από το κελί τους,
μόνο για να πάνε
στην Εκκλησία για τις Ακολουθίες.
Για 3 μέρες δεν τρώνε,
παρά μόνο όσοι για λόγους υγείας
επιβάλλεται.
Για 3 μέρες κάποιοι από αυτούς
δεν πίνουν ούτε νερό
(μπορεί να ακούγεται υπερβολικό,
μα είναι όντως αληθινό
και πολύ από εμάς το έχουμε ζήσει
σε τυχόν επισκέψεις μας τέτοιες μέρες).
Για 3 μέρες σιωπούν
και είναι ακόμη πιο «μαζεμένοι» από ότι
συνήθως.
Για 3 μέρες μένουν κατά το ανθρωπίνως δυνατόν άγρυπνοι.
Για αυτές τις 3 μέρες κάνουν αδιάλειπτη προσευχή,
άλλοι όρθιοι,
άλλοι γονατιστοί,
άλλοι με μετάνοιες
ακόμη κι αυτοί οι ανήμποροι
που στα
κρεβάτια τους ανίκανοι να σηκωθούν είναι,
βρίσκονται με ένα κομποσκοίνι στα χέρια τους
και ψελλίζουν.
Ψελλίζουν την ευχή.
Μια ευχή που περιλαμβάνει άπαντα τον κόσμο.
Μια ευχή που ξεκινά από τα φθαρτά τους χείλη
και φτάνει εκεί ψηλά στα ουράνια και παντοτινά!!!
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλό!
"Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας,
περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δὲ ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι
τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα,
καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων."
|Αγίου Εφραίμ του Σύρου|
"Τώρα 'ν' Ἁγιὰ Σαρακοστή, τώρα 'ν' ἅγιες ἡμέρες,
ποὺ λειτουργοῦν οἱ Ἐκκλησιὲς καὶ ψέλνουν οἱ παπάδες
καὶ λένε τ' Ἅγιος ὁ Θεὸς καὶ τ' Ἅγιο Εὐαγγέλιο.
Ὅποιος τὸ λέει σώνεται κι ὅποιος τ' ἀκούει ἁγιάζει
κι ὅποιος τὸ καλοφουγκραστεῖ παράδεισο θὰ λάβει!"
|Παραδοσιακὸ τραγούδι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας|
Καλή και ευλογημένη Τεσσαρακοστή!
Καλή Μετάνοια...
|από την Πολυξένη Ρέρρα
