occitanissima

Mentre que d'unes sòmian pas que d'eurò de fot, d'autres cercan encara e totjorn  Occitània e lor arriba mantuns còps de la veire de pertot ..... Dins son camin , davant l'ostal, dins Itàlia a Pisa , quora un novèl papa es elegit, o davant lo Capitòli un jorn de protèsta , un jorn ont se demanda  la reconeissença de la lenga , coma altres còps demandavan la pluèja. Fin finala, òm aimaria plan que l'avenir de la lenga reverta la de la torn de Pisa  totjorn amenaçada , mas nos pareis de mai en mai que los arquitèctes francimands an pas agut jamai l'enveja de la sauvar.   Salud a te pelut de la guèrra granda, mòrt a Verdun dins un fangas, per la França la libertat l'egalitat e la fraternitat,  sens saber que la tia lenga avian de cessa de la tuar, quitament quora crebava dins una trencada ambe los tudèls defòra .  

Ai votat pel nom de region lo 11 de mai, per tot dire per   OCCITÀNIA, mas coma oblidèri de validar l'adreça imèl , passat 72 oras , me diguèron uèi que  lo meu vòta comptava  pas . Mas an dich tanben que per tornar inicialisar lo compta , que sufisiá de clicar sul un ligam que pareissiá dins lo còrs del messatge . E quand o faguèri  me diguèron  qu'aviái  ja votat . Vai comprene Caròla e pòrta me la clau !  

L'occitanisme un sòmi? L'occitan una lenga ? L' òme occitan existís? Uèi e de mantuns còps ausissèm se pausar las questions sus la realitat de totes los mots derivats del mot primièr òc? Vertat qu' Occitània sembla perduda dins la bruma , coma la citat negada d' Ys. Solide qu'avèm de nos pausar la question sus l'estacament qu'avèm de l'idèa que dins nòstre miègjorn , i a encara per transparéncia , quicòm que revertariá un pais, que poiriá , que deuriá viure , e vertat que viu encara e totjorn. Clar que de pausar la question d'aquel biais , aluènha fòrça totes los que tròban òrra, l'idèa de parlar una lenga comuna ame los estrangièrs del vilatge vesin, e que «còdan» al nivèl de la familha , del vilatge , a mai al nivèl d'un despartament . Ambe lo TDF Mistral mòstra que sap , tre la debuta, que lo «miègjorn ten una lenga , veire un tresaur». Ten lo meriti grand d'aver escriu lo TDF qu'es pas gaire ...

I a un lusèrp sus la paret que se caufa. Una parèt estranha mascanhada de «tags». Un lusèrp jovenèl sus una paret vièlha E un solelh que fa pagar sa calor estequida. I a un lusèrp que canta quora gota lo mèl, que las abelhas molzan de las flors oblidadas . Aquò's la vida comuna sus la paret vièlha. Un lusèrp trepeja al sud; sol e mut. Sus una parèt que pudís a canin e a mèrda. Se creiriá a Canas , a mand de montar los gras E de se tampar las aurelhas per plorar pas. La tèrra vira a l'entorn d'el, una baudufa garrèla . Los òmes e las femnas s' embraçan suls tapís, Sens vergonha, sens paur, sens capòta . La vida sus la parèt ven estranha, se ditz Soi a la verticala del non res de la vida. udola lo lusèrp jove al temps vièlh de la tuba. Degun me dona cap de moscas negras. Que chuqui dels uèlhs, al ventre mòl Amont lo solelh asaiga los tèstes verds , Que coro...

J Bodon ...musica meuna.

 Ailas cal clicar aqui jos per escotar que lo ligam es pas joslignat ....???!!! Tornamai  OCCITANIA      d'un autre biais Encara e tornamai OCCITANIA d'un autre biais  Que patissi  per encapar....

La causa èra aquí. Una segonda ren . E subte èra aquí. Caliá escriure sus ela, Ne parlar. Emplenar lo void que fasiá nàisser, que de la veire. Un non res casut del cèl. Arribat sus la coeta d'una cometa. Caliá tampar lo trauc , dire la vertat, explicar l'escandal. Qu'amenaçava tot tre que pareissiá. Que se trufava de tot . Subretot los escrivans que s'imaginavan , s' acapriçavan de ne voler parlar, la boca plena de non res. Los pòts degotants d'escruma, sens poder traçar un sol mot sul tablèu negre . Coma un centenat de miliard d'òmes davant el, tornats posca. L'òme tombèt de genolhons . Cercava encara lo gredon, lo cabord, a l'abroa del cròs, per ensajar de li dessenhar la cara , lo morre que se sarrava per i lecar las gautas. Cluquèt dos o tres còps. Pr'aquò bracejava pels autres , alara que podiá pas sonque artelhar. Cridava , gingolava , udolava... sonque dedins son cap. De monde s' èran arrestats per agachar lo paure bogre ...

Entre que tota la premsa se lausenjava , de l'eleccion d'Obama, que totes los òmes politics se lausenjavan d'aquel cambiament major, una pichona còla de marchaires an traversat Occitania tota. De pertot foguèron plan recebuts dins los vilatges. D'unes s'estonan jà que l'efach Obama cabuça , e que la bela unanimitat mondiala; siaguèsse a mand de desapareisser. Aital que la realitat de la vida torna prendre la sia plaça, tota la plaça, dins un monde , onte de pertot , se troban la misèria , la fam , la malautia, las guèrras, brasals que, mantuns còps, los americans aluquèron pertot. Chili, Argentina, Nicaragua , Panama, Indonesia, Pakistan, Iraq, Iran , ... Jà d'òmes, de jornalistes , d'economistes , diguèron qu'Obama poirà pas far grand causa; e que, faguèsse, tot ço que prometèt, lo defecit passarià los 1000 millards d'euros. Que la guèrra d'Iraq costa mai de 6 millards d'euros cada mes . Que l'Obama pensa de quitar Iraq, ...