occitanissima

Gorilha vièlh e bela dòna . Aital l'òra se passèt. Degun vejèt ren entre que la vida se debanèt . Un còp davalat de l'aubre ont se tenià sietut. Rajèt las grèmas acidas de sos uèlhs perduts. Ding dang dong, lo glas de las secondas , lo tindament de las campanas, entre qu'éla se despuèlha de son vestit. Aquò's fa cent euròs ... Volètz que vos lo plegui? Ajustèt en se trufant... Se tròba qu'an copat los aubres ont avia per costuma de me jocar . diguèt lo paure el... E ara sai pas tròp ont anar. .. La filha bèla trapèt los bilhets e fugiguèt sul trepador. L'ora d'amor èra passada. E demòrèt gorilha, la cara e lo cuol roja coma una tomata de l'estiu.