Sisson
Anem Sisson te sortirem , Ont t'escondèrem al cementèri, De la parèt , muda e pudenta. Tal una gàbia d' HLM Perdona me, mas cal de temps Per escalprar la pèira dura E cavar la tèrra oblidosa. Pareis que lo temps serà bèl Qu'i aura que de solelh, Per alisar las lausas lusentas , Benlèu l' air, trobaràs fresc E los aucèls, gaire cantaires, Tira, estrenarà nòstre canton Tota sola, coma una granda; E t'esclairaràs de ma mòstra , Per preparar la nòstra jaça Qu'un jorn polit de davalada. Ne parlarem aicí, risolièrs . Curiós lo vial jos la luna de posca d'òsses e de carn, Lo cementèri dels occitans Al mitan del mes de setembre Sonque uèch sègles davant.