la dinkie toy- novèla
Novèla tròç 1 Totjorn cregueri que l'estiu èra la sason la mai plonda, la mai longa , e la mai estranha . Pas sonque per la libertat. Non, n'i avia pas qu'una de sason. La sason reiala de l'estiu ,la de las vacanças escolariás . Èra coma lo portanèl estrech de la preson se dubrissiá en gingolant de totes los gonfons de la tèrra, per desliurar la populacion dels enfants esclaus de sas cadenas. Que començava al mes de junh, per clavar al mes de setembre, quand la davalada se metia de compas per ne siblar la fin . Un jorn luenchenc la dintrada sorna, tornariá tindar al cloquièr negre de las realitats, la de las grandas personas, mas qu'èra pas la nòstra . Alara n'aviái la sentida, me panava lo temps . Mentre que voliam pas daissar s'escapar l'estiu. Me carravi . Que lo recaptava entre las mans jonchas coma se fa amb l'aiga gelada de la sorga de l' Avairon.. Tant s' apariava amb las vacanças , l'esperit de la nòstra enfan...