occitanissima

La causa blanca se sarrava d’elses. E Sofia qu’alenava aqui dessus qu'ausiguèt ges. Bob que bufava e s’escanava entre que l’alcool li rajava dins los uèlhs vesia plan la tuba un pauc diasprada, qu’alisava sul ponde sens produsir cap de bruch. -aqui darrièr Te en re e re re…… Ausiguèt lo resson de sa paraula raufelosa. Benlèu dins sa paura tèsta. Tussiguèt sens arribar de parlar clar. Mas sos uèlhs parlavan melhors per el. Rotlavan d’esglai los uèlhons. Disian l’espaventa que li nosiá lo còl. La, darrièr ela, se teniá Pi1sang , que los espinchavan sens comprendre ren, de que fasián , aital , pel sòl , a gemegar . Sofia devinhètun pauc la paur de Bob. Pi1sang sentiguèt encara milhor lo plaser creissent e descabestrat de la femèla. Se demandèt se tant valiá pas la causir ela , se n’èra pas mai dinha de lo recebre. Trastolejèt sens saber qual vial prendre. Bob contunhèt de grimacèjar. Sofia li soriguèt. I anava francament : - e diga lo, que t’agradas la Sof