occitanissima

Me soveni del futur. Sabi ben : quand me trobatz sul camin, dins la vila o endacòm mai, (m'escutlatz?( lo vòstre septicism... e vesi dins vòstre agach que non cresètz pas mai a res, que cresètz pas en vos , ni mai en vòstre pòble, e vos estonatz , ambe un riset caritados, que vos gausi semondre de paraulas d'espèr. Avètz plan dreit de vos estonar. Es natural que me cregatz caluc. E pr'aquò, o soi pas. Pas brica , monsens . Pas brica. Soi pas ni mai lo pesca luna que cresètz. Ia solament que ieu , Cristian Rapin. que sinhi tanben , de còps que i a , Bernat Sicart o Pascal Foissac, i a solament que me soveni del futur. Aquò vos espanta e vos sanglaça Un bricon. Mas perqué? Me contenti companhons , de vos anonçiar çò que farètz deman. Tot aquò es dins l'òrdre . Dins l'òrdre de las causas. Dins cada pòble , n'ia que naisson Per far quicòm: d'unis que i a Son sabatièrs , regents, boiers, saberuts, Fustièrs, maçons, mètges o musicaires. Se sovenon del passat. Cò