occitanissima

I a un òme que joga çaijos Dins la vanèla Sai pas se canta flamencò o se gemega, Sa paure tèsta comola de bruch Dins la vanèla Plèna d' eiriçs e de crids , de trons e de sarabastals, sens saupre per de que se ten lo cap clinat dins la vanèla que se clina , a lecar , la mofa mofla, mosida, e mosta . per se trapar l'aiga poirida de susor que finis totjorn en pluèja amara? Los òmes que ... La vanèla es plèna de susor ,de lums , de cridals , de plors d'enfants, e de caçibralha que bracèjan, o dançan en esperant de venir vièlhs e de daissar la vanèla, per una autra carrièra, de l'autra costat de la vila , una avenguda , un vial , una pista, pas qu'una androna de talha umana, o d'una autra color, o mai bèla , normala que! Dins son cap a se. De la susor gispra sus la lenga. De molons per de que far? La vila es plena de bruchs de crids de rabia , d'òmes e de femnas qu'espèron son torn al manège del solelh blau. E tot aquò que vira e revirade mai en mai f