l'Euròpa e l'Occitania. Deman l'englès per totes Ah A h Ah
Los occitans ne son a se demandar çò que caldria far per èstre ausit de Bruxèla . Se tròba que los quites govèrnaments de drecha coma de senestra françimands o pas volon pas nos escotar. Lor parlèm de democracia , de respecte , de drèches a la diferencia, nòstre parladis capita pas de traucar. Sem donc ambe los autres mespresats , Bretons , Catalans , Bascs, Corses e Alsacians, creòles eca , sèm donc agachats coma dels falords dolces, de paures calucs qu'an perduts la partida fa bel temps. Quand s'agis pas de dangeiros terroristas qu'an pas encara comprès la grandor e la noblèssa de la langua de Molièra , e la meravilhosa continuitat republicana aprèp lo miracle de la reialtat. Tot prova ara que lo Jacobin perseguis totjorn sa tissa de nos crebar. E que cal trobar quicòm mai per se far ausir. Los occitanistas volon creire que l'an pas perduda la partida. Mas praqu'ò coma o diguèt lo grand Bodon: ne'n sem al darrièr jòc. Encar pus luenh que lo darriè...