occitanissima

??I cresètz vosautres??? Tolosa candidata al titol de capitala culturala en 2013 convidèt l' Olivièr , non pas lo de la cançon de Rotland , los de la lucha de Saragossa contra als Sarrasins d'un còp èra, non es pas l' Olivièr que donèt son nom al titol d'una cançon de l'atge mejan. Es pas d'aquel Olivier glorios , descrich per los Normands, istòria panada pels francèses , coma o diguèt Lafont dins un libre sèu, titolat " la confidencia fantasiosa". N on aquel d' Olivièr encargat d'aparar la vila de Tolosa se sona Poivre d'Arvor . Es lo responsable de la candidature de Tolosa que lucha contre Massilia de segur; e Lion benlèu eun fum d'autras ciutats, ( e baste que l'Altzeimer me daisse encara trobar lo camin ). A n'aquèste prepaus , legiguèt que l' Olivièr escrivia tanben dins Lo Figaro , e que regretava fòrça la plaça pichona facha al françés dins las institucions de l' UE . Lo françès se parla pas pu

F elip G ardy escriguèt pas de poèmas "politics". C ò que legiguèri sens comprendre sai que.... P areis que l'idèa de dintrar "dins la politica" lo fugiguèt entre las annadas"sixties". P lan domatge. Praquò es dels poètas mai grand de nòstra epòca e de nòstra lenga que sabem pas se va subreviure. Q ue m'auria agradat de legir son idèa del monde , de las guèrras , de la destinada umana, la dels mai paures , los mai malautes, atalentats de paraulas , entre lo monde, alara qu'aquel monde afica de longa las capitadas insolentas dels mai rics , dels pus bèls , de los que volon engolar una mena de buf d'eternitat, tot en coneissent la celeritat de l'oblid , la celeritat del temps que degun trapa pas, levat qualquas secondas d'éternitat al sens que li dona l''Andy Warol, temps que mascanha , e saquèja dusc'al fins fons la pus pichona pagina lausengièra de lor vida, e estrifa tot ram qu'esparan totis de portar entre las

V ergonha qu'a pron pena elegit , que d'òmes d'aici , des femnas tanben, tenon de promessas qu'an pas fachas. Aqui la carta que m'arribèt ... C resiai qu'en França la drecha subrepassava totjorn las sias promessas e que per exemple arribava de far pagar los paures per donar als rics; o nos demesir los remborsaments de la secu, sens l'anonciar jamai, e que l'esquèrre ela passava lo temps per dire que pòdia pas far coma dich , e que per començar calia pagar mai per la secu per exemple.... M as qu'un jorn; bel temps mai tard, luenh dins lo temps, dins l'espandi de la creacion, d'un avenir ròse se pintraria se ren n'entrepachava la capitada.... E nfin de nos bastir un estat moderna francofonaire d'a fons a cima, e que lutjaria sus l'estrada mondiala, de rotlar sos muscles, contre los paures cansats, atalentats, estavanits, que trabalhan 12 oras per jorn per 2 euro. M as que podem èstre fiers! E nfin d'un biais o un d&

C al festejar Pascas, mefi es pas question de Pasqua l'òme dels Nauts de Seine, l'ancian ministre del dedins. Non Pascas es a dire la fèsta de Jesus , envejat de Dieu sus Tèrra per se cargar dels pecats dels òmes, e nos desliurar de las cadenas umanas , que nos emprisonèron tre la sortida de l' òrt d'Eden. L'istòria dis que Jesus moriguèt per nosautres entre dos criminals . L'istòria dis tanben que se'n morrissian un fum a n'aquesta epoca . La Palestina èra pòblada d' òmes estrambordats de religion e qu'esperavan de longa de veire de Messis. E ne'n vesian de pertot. Jesus l'envejat de son paire nos suplicèt (nos amenaçèt tanben)d'escotar la paraula divenca e d'asorar Dieu. Perqué? Ja tot pichon me demandavi qual èra aquel Dieu que nos avia metut sus la Tèrra tant val dire liures , mas tenguts d'ondrar ser e matin la paraula de Dieu. Consi avia pogut nos pastèjar a son imatge e nos dire liures de far nòstre biais. Per q

PintraduraAF. dreches servats A las bèlas; al cap de la carrièra Bayard , que mostravan son sen sens que degun se ne trachèsse. E nos disian nosautres, bèls e cons a l'encòp, en marchant cap al "Telegrama" , qu'i avia pron de filhas al monde del bornhon. Q u'avian pas besonh de sortir lo porta-moneda, per nos acontentar, que las filhas descabestradas d'alara se donarian cambas e braçes per dessus, sens pagar. E oc. N osautres los tabans de la nuèch , pintrats dusc'al uèlhs, pintats , embriagats, negres, coma los Polacs a las sasons de las vendemias... M as que las filhas èran pas gaire nècis. Lor'n calia mai per las desturbelar. L os "Beatles" cantavan "Yellow Submarine" e me'n chautavi de l'occitan coma de la prumièra camisa. L a carrièra lusenta la nuèch. Que siague jos la pluèja , o que i aja lo lum dels faras , que furgavan los trepadors en cercar d'una Lili. Tot cambia e tot demòra. L evat los pelses al l'

La Sofia a l'esquèrra Lo pus penible dins l’espandi intergalactica, aquò‘s pas lo languiment, ol’alunènhament dels amics de Luna-VI. Encara mens , coma se podria imaginar lo plaser rare de minjar la garbura, jos una trèlha una serada d’estiu recompausada,, o un cassolet reial del mièjorn, pas pus que manca lo spectacle de la vida o lo besonh de badar « in live » d’artistas de passatge dins lo vilatjòt de colons davansièrs,, o al nivèl basic ambe umilitat lo d’un brave match de rudbi a la television. Non lo pus penible aquò’s de costejar de longa , l’autra omnipresent , de s’entremesclar de contunh ambe sa presencia pesuca, de crosar son ombra espèssa , la d’una copilòta causida per la companhia quand òm sentis al dedins de sèu, l’envèja de la tuar. Disi pas que i a pas de còps que capitèssèm pas. De còps oc que s’afrairan , que s’aparèlhan tanlèu disns lo vaissèl a la lèu lèu,, entre nosautres los solldats calfaires de fusadas que carrèjan de pertot las riquèsas

T olosa la bela cambia de capmèstre, e Mureth tanben, e un fum d'autras vilas endacòm mai. Sera divendre per nautres. Tot va plan. Aquò's la primièra lei democratica de respectada , d'eleccions liuras, sens tròp d'enganas , levat qualques butletins dins las calcetas del costat de Perpinha. Solide que devian impudentir l'èr aquelses papièròts. Encara uros que los metèsse pas dins las calças. Oc tot va plan. Levat totjorn aquestes teles e autres medias publics, es a dire pagats per nosautres, coma Frantz Kultur que nos mesprèsan , nos inhoran e cridan sul pic a l'unitat nacionala amenaçada tre que las lengas minorisadas grelhan a pron pena , tre qu'ausisson un mot nòstre, çò qu'es totjorn lo cas segon elses en 2008 qu'es praquò ' l'Annada de las Lengas " e tot aquò coma de ressas ,dempuèi que nos an saquejats al sègle XII. T ot compte fach e rebatut las resultas son mejanas per nosautres, al vist del trabalh de cadun. Mas qu'

A drecha lo lògò per l'annada de las lengas de l'UNESCO------------->>>>>>> (liure d'emplec). Lo 7 de mai 1999 aqui çò que lo responsable françès escrivèt al secretari general de l'UE a prepaus dels plens poders per la senhatura de l"instrument"... Podètz trobar l'original del tèxt a l'adreiça d'EBLUL : E dempuèi res de cambiat Per resumir en lenga clara çò que diguèt l'ambassador de la republica de las letras mòrtas... En italic d'explicacions complementaris que l'ambassador françès se servis d'una lenga que degun pòd pas comprendre sens de legir très cò ps. ************************************************************** La republica françèsa pensa de formular dins son "aplech" de ratificacion de la Charta euròpenca de las lengas regionalas o minoritarias la declaracion seguenta : dins aquel article 1 lo tipe dis que s'a pas tot comprès , de tot biais lo tèxt pòd pas èstre contrari a la

L'AFP comunica: Entre los Blus e los Jaunes dialòg impossible... Dins França i a pas pus que dos partits. Los jaunes e los blus. Los jaunes que dison que cal trabalhar sens renegar. E los blus que dison que cal pas renegar lo trabalh. Entre elses aquò's la guèrra. Un dels dos partits es cargat de fornir d'òmes a l'autre. Es coma un jitat de toca-manetas dins un sol sens, e sens fin. Lo president bredonejèt un jorn: vai t-en paura colha . E lo cap dels blus; Monsur de Nederland gulèt com'un gal : - "es aquò que me parlas, ieu que quiti pas de t'adobar los melhors... me fas cagar tu, pren te aquel Kouchener dins la cara ... atencion que senon te fili Allègre pels passes, lo caçaire de mamot sabètz ... mas quitaras pas de me petar las bregas tu? Te l'as aqui Besson e se contunhas t'escamparai Lang e Rocard.... De que? Mila Diu e ben veiras plan quand los auras de longa per las cambas.... Non m' as pas fenit d'insolentar lo monde trabalh

Tolosa seria venguda rebella Per un joine que se fara bela, A metre de ròsa de pertot Tolosa se pintrara las brègas. E se tancara boca dubèrta Nuda a totes los caireforcs Tal una puta se passèja Sens voler dubrir son còr Un pauc de roja, un pauc de blu E lo cèl que s'escartaira Entre quatre chaminèas. Talas quatre espinas aparadas. Qu'aparan lor poison. Quatre vies plegats per amor. De la bestia pudentissima. Ieu me'n torni al mèu ostal. Son còr me volguèt pas donar Per doas figas cansadas . L'òme prepausa , de son caval A la femna una balada. D'una riquèsa que trobara. Entre un ivronha aroïnat E un notari que trantalha. L'escuch es perdut al pè d'un lièch que rend l'ama . Estavanida sens plaser Deman se diu vòl a l'alba; Lo solhèl nos escupira Son gaug e las lagremas. E totis cocuts cantarem Dins nòstra prada lo repic de las paraulas franchimandas. Entre un pibol que tinda E un cloquièr que floris Es aital qu'aqui virarem Sens rimas e sen

Quand èri nen Quand èri nen e que la maire m'envejava a Milhau per passar la setmana tot aquò m'agradava pas tròp . Que non venia, pas la paur de la grand o del pepin, que non , la paur arrivava quand devia davalar o montar los estages dels fotrals ostalasses ont estajavan elses. I avia la paur del jorn. La paur m'acuòlava un pauc dins la jornada, se lo pepin me comandava de davalar l'escalièr estrèch de la cava , que virava e revirava dins una torre òrre, dusc'en bas , sai que aprèp un centenal de grads a susar e se trigossar, e qu'i fasiai a paupas dins l'escuresina per pas cabuçar. Me sovèni pas sonque de que m'envejava cercar lo pepin. Me soveni al revers de la mia pèl que se rebrossava entre que cercavi d'endevinhar se la causa infernenca anava me trapar pel cap o pel cuòl. Aici en bas , lo pepin salava la charcutalha, cambajons ,ventrèscae autres porcatalhas. Un còp per setmana i me calia anar amb el , que bufava, mentre que ieu

Lautau Meçieu le dit-Recteur, Dé reçourçe Zu Maine, Ke mon mo coure à vou, Com’ un énergumaine, Sang évéié vautre courou, Mé çà fé mal o keur Meçieu le dit-Recteur, Vou ète liçençié, Avé tou lé copin, Vou nou avé çié, Vou touché le paké E eu i z’oron riain Je le regraite biain E çà fé mal o keur Demin i ziron travaié An Chinoeud pour montré Ke nou ossi lé Michelain Kon poeud bocé pour riain, E vou oré le droa Meçieu l’oeu dit-Recteur Dé ressoursses Du Maine De suçotté un naime, An gise de fesse-tain. E çà fé un poeud peur Cé pa le toutou çà, Y fo que je vou kite, C pa la queue geabite Gé ganié o lautau, 1 saqré cou de po Je vou done ce chaike, Je voaiaje bocou, Jé visité la Maique E m’aime Catmandou Oçi je pansse à vou Je paçeré vou voar Si vou ète a Pékin. Caume vou le vouaié Je m’essuie adapté, O monde mon dialysé. Mé ma min sankulose. E ge cèçeré là d’écrir’. O Fon ge vou plin biain. E Vou me fête biain rir’, Noeud le prené pa male.

Adiu totis; Aqui dessus los morts occitans de Mureth per l'annada 1916 . N' i aguèt tanben sus las tres autras costat del monument. Son 50 sus aquela facia . E qual se soven d'elses? Quand de respect tenon per lo sacrifici? Ren o gaireben. Nonantes annadas aprèp , nosautres vos saludem. N'i a encara un molon d'autres , per las guèrras de 1939 , 1940 , per l'Indochina , l'Argeria; Madagascar , Tunisia, Rif..... E vòli pas parlar de l'aventura napoleonenca.... E de totas las autras. Totis aquelses morts o gaireben parlavan occitan , Oc ,Gascon , Lengadocian.... eca. E coma o diguèt la plaqua de maubre tot en bas . Son "Morts per la França". E endacòm mai, degun gausiguèt pas d'escriure : qu' amenaçavan l'unitat nacionala que moriguèron per la França tot en parlant la lenga d'OC. Degun lor diguèt pas :" tu vai-t-en que sias pas françès coma nautres" Parla pas coma cal . Non al revers lor diguèron : " vosautres se

Monsur Koïchiro Matsuura escivèt: Messatge del Director general :"2008 annada internacionala de las lengas" L'annada 2008 foguèt titolada Annada Internacionala de las Lengas per l'Amassada generala de las Nacions Unidas. L'UNESCO , cargada de n' coordonar las activitats , volonta d'assumar d'un biais resolgut son pretzfach de cap de còla. Aici un mot sus las traduccions existantas. Per malastre l'UNESCO nos donèt pas l'occitana. Jo aladonc o foguèt. Per melhor que poguèri. Aqui lo text....tradusit L'Organisacion est perfeitament conscienta de l'importancia cruciala de las lengas vist los molons d'escomesas que l'umanitat devra s'afrontar entre las decenias venentas. Las lengas sont d'efeit essencialas per l'identitat dels grops e dels èstres a mai per la coexistencia pacifica. Constituisson un factor estrategica per la progression d'un desenvelopament durable, e per una articulacion armoniosa entre lo g

Bonjorn, Un còp èri que foguèri reponsable de trabalhs d'electrificacion al nivèl de 200 comunas de la Nauta Garona e d'una vingtenada dins lo Gers. Las meunas entrepresas que foguèron privatisadas al nom de recomandacions europeencas , recomandacions que son pas gaire seguidas quand s'agis de sinhar l'accòrd sus las lengas regionalas d'aici. Ambe lo POC nous sem ligats a "una energia novèla per Mureth" L'Unesco que recapta las lengas a mand de desapareisser mòstra que l'occitan , lo basc, lo catalan, lo corse, l'alsacian, lo breton, lo creòl, sont totes a mand de desapareisser. Dins la patria dels dreches de l'òme!! Tant que a l'ora d'ara , suls critères actuals de libertat fondamentala, e des dreches de l'òme , la Franca non seria pas recebuda al sen de l'UE ! Onte son las teles , las radiòs , las escòlas , las ajudas a las lengas amenaçadas, volontadas per l'UE? N'en vèsi pas. Son pas bestias los Franchima

Aièr dins un article de la federacion del partit socialista de la Nauta Garona , foguèrem acusats de renegar dempuèi mai de siès mèses per adobar un accòrdi prepausat pel PS. Es una vertadièra vergonha.Es fals. E tot aquò desconsidèra tota la còla del PS que sostenguèt aquela dicha. Lo M...e lo K. A an pas jamais agut l'idèa de s'entendre ambe nosautres. L'article de la Despacha d'aièr n'es la pròva. Cristòl Delahaye prepausèt a mantunas reprèsas de daissar la sia plaça, que lo cap PS o vòl pas que volon tot o ren.La politica del pieger. Se dis que ara que l'ex cap del PS es pus pels passes , aquò's son torn vengut. Vòl pas ausir quicòm de mai que d'èstre mossur PS a Mureth çò que sera pas jamai, levat en semblant. Mas la conclusion es tarrible. En assautant nòstre lista , lo PS ven de butar en davant la maquina de perdre. Aquò vòl dire que son ja pas pus sus aquestas eleccions mas a las eleccions seguentas. Lo Ps vòl èstre second aqueste còp e en posic