"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ᾿Αθήνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ᾿Αθήνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

ΜΕ ΤΟ «ΦΕΤΙΓΙΕ» ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ



Αιώνιο μνημείο " Σκλαβιάς και τυραννίας" το τζαμί που παρέδωσαν "πεσκέσι" στον Ερντογάν




s

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

19-5-2010 μ.Χ.





ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΩΑΜΕΘ Β΄ ΤΟΝ ΠΟΡΘΗΤΗ

ΔΙΝΟΥΝ ΔΩΡΟ ΣΤΟΝ ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ!





Το «Φετιγιέ ή Φετιχιέ Τζαμί» που χτίστηκε κατά την κατάκτηση των Αθηνών από τον Μωάμεθ Β΄ Κατακτητή





ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΙΤΗΜΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΓΙΑ ΤΟ «ΦΕΤΙΧΙΕ»

Ανάμεσα στα διάφορα αιτήματα που έθεσε, δημόσια μάλιστα - κατά την πρόσφατη κοινή συνέντευξή του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό - ο Ερντογάν, ήταν και το «ζήτημα» του αγνώστου για τους περισσότερους Έλληνες «Φετιγιέ Τζαμί» στην Αθήνα… («Φετιχιέ» ορθότερα)

Άμεσα ο κ. Παπανδρέου απάντησε θετικά στο αίτημα αυτό, επίσης δημόσια, στην ίδια κοινή συνέντευξη, λέγοντας:

«Ήδη εμείς έχουμε αποφασίσει να γίνει η ανακαίνιση και αποκατάσταση του «Φετιγιέ» και νομίζω αυτό είναι μια ένδειξη της βούλησής μας»!



Η απάντηση του Πρωθυπουργού, δείχνει ότι υπήρξε μυστική προεργασία για το θέμα, υπήρξε σχεδιασμός και αποφάσεις, που ανακοινώθηκαν αιφνιδιαστικά, χωρίς να δίνονται λεπτομέρειες, τη στιγμή που εκατοντάδες ιστορικά βυζαντινά Μοναστήρια και Εκκλησιές μας σε Κωνσταντινούπολη και Μικρασία, αλλά και στα κατεχόμενα της Κύπρου, σε Ίμβρο και Τένεδο, βρίσκονται σε κατάστασης ερήμωσης, ερείπωσης ή και ατίμωσης!





ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ «ΦΕΤΙΧΙΕ»

Τι κρύβεται όμως πίσω από το επίμονο τουρκικό αίτημα;



Στα 1456 οι Τούρκοι, με επικεφαλής τον Ομάρ, γιο του Τουραχάν, κατέλαβαν χωρίς αντίσταση - λόγω της γενικής διάλυσης, του φόβου και της φυγής - την πόλη της Αθήνας, εκτός από την Ακρόπολη που αντιστάθηκε ηρωικά για σχεδόν άλλα δύο χρόνια.

Έτσι το 1458, μπαίνει θριαμβευτικά στην πόλη ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής (Κατακτητής), στα τουρκικά Φατίχ (Κατακτητής) Σουλτάν Μεχμέτ, ενώ έχει χτιστεί προς τιμήν του το «Τζαμί Φετιχιέ», που σημαίνει ακριβώς «Τζαμί του Κατακτητή (Πορθητή)»! Δηλαδή επί της ουσίας, το Τζαμί της Άλωσης των Αθηνών!

Από τότε άρχισε και για την Αθήνα η φοβερή περίοδος της Τουρκοκρατίας, με το φρικτό παιδομάζωμα!





«ΜΝΗΜΕΙΟ» ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ

Επομένως το «Φετιχιέ ή Φετιγιέ» δεν είναι παρά ένα τουρκικό «μνημείο» σκλαβιάς και τυραννίας, για τον Ελληνισμό. Φρίκης και δακρύων! Οδύνης και πόνου! Δουλείας και τρόμου!

Είναι ένα «μνημείο» που θυμίζει την τουρκική θηριωδία! Την Κατάκτηση της πατρίδας! Τη σκλαβιά! Τον εξισλαμισμό! Την ατίμωση!



Ένα «μνημείο» που θυμίζει τη ματωμένη Ελλάδα, τη ματωμένη Αθήνα, που με αμέτρητους κόπους και θυσίες αγωνίστηκαν να ελευθερώσουν οι ηρωικοί αγωνιστές του ΄21, δίνοντας την ίδια τους τη ζωή στα σκλαβωμένα αρχοντομάρμαρά της, όπως ο μέγας Γεώργιος Καραϊσκάκης!



Ως που κυμάτισε οριστικά στην Ακρόπολη η χαρούμενη σημαία του Σταυρού και γκρεμίστηκαν οι μιναρέδες της φρικτής δουλείας, για να αντηχήσουν σαν ανοιξιάτικο μελίσσι οι γλυκόλαλες καμπάνες της λεύτερης Χριστιανοσύνης!



Τότε είναι που γκρεμίστηκε και ο μιναρές του «Φετιχιέ», του «Τζαμιού του Κατακτητή» Μωάμεθ Β΄, ενώ το κτίριο χρησιμοποιήθηκε αρχικά σαν φυλακή και στη συνέχεια σαν στρατιωτικό αρτοποιείο…



Υπάρχουν μάλιστα σαφείς αρχαιολογικές αποδείξεις, ότι το Τζαμί χτίστηκε πάνω σε μια μεγάλη βυζαντινή Εκκλησιά μας, που κατά μία πληροφορία, πιθανόν να αποτελούσε τον Ορθόδοξο Μητροπολιτικό Ναό των Αθηναίων, στα χρόνια της Φραγκοκρατίας (Δουκάτο Αθηνών 1205-1458), μέχρι την κατάκτηση της πόλεως από τους Τούρκους!





ΟΧΙ ΣΤΟ «ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ»

Δεν είναι λοιπόν λογικό, ούτε ηθικό, ένα τέτοιο «οδυνηρό μνημείο», το «Μνημείο της Άλωσης των Αθηνών» να αναγγέλλεται ως δώρο προς την Τουρκία, να αναγγέλλεται πως «θα ανακαινιστεί και θα αποκατασταθεί (;)» για να επιδεικνύεται από Τούρκους Πρωθυπουργούς και Πρεσβευτές, ως ένα ακόμη «Πολιτισμικό Μνημείο της Τουρκίας στην Ευρώπη», μέσα στην Πρωτεύουσα της Ελλάδος και κάτω από τον Παρθενώνα!





«ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ»

Εκτός εάν συμφωνηθεί και κυρωθεί με νόμο, ότι θα στεγάσει τις μόνιμες εκθέσεις της Τουρκοκρατίας και του Παιδομαζώματος, καθώς και τις μόνιμες εκθέσεις της Γενοκτονίας του Ποντιακού και υπόλοιπου Μικρασιατικού, Νησιωτικού και Ηπειρωτικού Ελληνισμού!



Εκτός δηλαδή, εάν συμφωνηθεί να γίνει το επίσημο «Μουσείο της Γενοκτονίας του Ελληνισμού»! Για να το βλέπουν Έλληνες και ξένοι που περιδιαβαίνουν το Μοναστηράκι και μιλούν για ιστορίες και θαύματα, ότι τον Ελληνικό Πολιτισμό, δεν τον συνθέτουν μονάχα οι βράχοι της αέτινης Ακρόπολης, αλλά και οι ματωμένοι βράχοι του Πόντου, της Καππαδοκίας, της Ιωνίας, της Θράκης, της Μακεδονίας, της Ηπείρου, της Θεσσαλίας, της Ρούμελης, της Στερεάς, του Μοριά, της Κρήτης, της Κύπρου, της Κάσου, της Χίου και των Ψαρών!



www.NOIAZOMAI.net
http://anavaseis.blogspot.com

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

῾Ο ᾿Αρχιεπίσκοπος῾Ιερώνυμος στά «γκέτο» τῆς ᾿Αθήνας


«Εντελώς μόνος, χωρίς κανέναν συνεργάτη, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μίλησε με τους επιβάτες που εξουθενωμένοι γύριζαν στο σπίτι τους, αλλά κι εκείνους που ξεκούραστοι ξεκινούσαν για να διασκεδάσουν"

«οι γυναίκες της νύχτας μένουν να απορούν για τον ιερωμένο που σφίγγει με πατρική αγάπη χέρια, εκεί που οι άλλοι γυρίζουν την πλάτη»


«παραπάνω από τρεις φορές μέσα σε 1,5 χρόνο διέσχισε δρόμους στο κέντρο της πόλης, οι οποίοι το βράδυ μετατρέπονται σε «γκέτο» απροσπέλαστα για τον απλό διαβάτη»

Εκεί που τις νύχτες τα παγκάκια έχουν «ενοίκους».


Οι λιγοστοί επιβάτες του μετρό, πέρυσι κοντά στις ημέρες του Πάσχα, ούτε που γύρισαν να κοιτάξουν τη μαυροντυμένη φιγούρα που μπήκε στο τελευταίο δρομολόγιο. Σε λίγη ώρα θα καταλάβαιναν ποιον είχαν μπροστά τους.
Εντελώς μόνος, χωρίς κανέναν συνεργάτη, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μίλησε με τους επιβάτες που εξουθενωμένοι γύριζαν στο σπίτι τους, αλλά κι εκείνους που ξεκούραστοι ξεκινούσαν για να διασκεδάσουν.
Οι στενοί του συνεργάτες που νόμιζαν ότι είχε αποσυρθεί στον πρώτο όροφο της Αγίας Φιλοθέης για να ξεκουραστεί, με έκπληξη έμαθαν το επόμενο πρωί πού ήταν το προηγούμενο βράδυ...
Δεν θα ήταν αυτή, ωστόσο, η τελευταία φορά που ο Αρχιεπίσκοπος θα αναζητούσε την επαφή με τους απλούς ανθρώπους... Μαζί με τον γνωστό και αφοσιωμένο Βλάση, ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας παραπάνω από τρεις φορές μέσα σε 1,5 χρόνο διέσχισε δρόμους στο κέντρο της πόλης, οι οποίοι το βράδυ μετατρέπονται σε «γκέτο» απροσπέλαστα για τον απλό διαβάτη.
Εκδιδόμενες γυναίκες, άστεγοι, τοξικομανείς, περιφερόμενοι λαθρομετανάστες, η «σκοτεινή» εικόνα της νυχτερινής Αθήνας στην πλατεία Θεάτρου, τη Σοφοκλέους, την Ευριπίδου, την πλατεία Ομονοίας.
Ο Προκαθήμενος δεν μένει πάντα προστατευμένος πίσω από το τζάμι του υπηρεσιακού αυτοκινήτου της Αρχιεπισκοπής. Αρκετές φορές ζητάει από τον Βλάση να τραβήξει χειρόφρενο.
Όσοι τον αναγνωρίζουν, μέσα στο σκοτάδι, του φιλούν ευλαβικά το χέρι και του ζητούν βοήθεια. Εκείνοι που δεν ξέρουν καλά καλά σε ποια χώρα τους έφερε η μοίρα, οι χαμένοι στον κόσμο των παραισθήσεων και οι γυναίκες της νύχτας μένουν να απορούν για τον ιερωμένο που σφίγγει με πατρική αγάπη χέρια, εκεί που οι άλλοι γυρίζουν την πλάτη.
Στο συσσίτιο


Τα συσσίτια του Αγίου Θεράποντα Ζωγράφου είναι από τα πιο παλιά. Σε μια πυκνοκατοικημένη συνοικία, η αρωγή της Εκκλησίας δεν είναι αμελητέα. Ηταν πριν από λίγους μήνες, όταν οι ενορίτες που περίμεναν να φάνε πρόσεξαν έναν ιερέα να παρίσταται στην τραπεζαρία που γίνεται η διανομή.
Όταν ξανακοίταξαν παραξενεμένοι, αφού δεν ήταν ο γνωστός τους εφημέριος, είδαν έκπληκτοι τον Αρχιεπίσκοπο. Κάθισε μαζί τους, μοιράστηκε το φαγητό τους και άκουσε για τη φτώχεια και όσα τους οδήγησαν να ζουν με τη βοήθεια της Εκκλησίας. Εφυγε σκεπτικός και λυπημένος... Προπαραμονή Χριστουγέννων στην πλατεία Κλαυθμώνος
Λόγια παρηγοριάς σε αστέγους
Η διαδρομή ήταν γνώριμη αλλά αυτή τη φορά είχε πολλές στάσεις. Την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009 μαζί με τον διευθυντή της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Αλληλεγγύη», Κωστή Δήμτσα, ξεκίνησαν μετά τις 23:00 από την πλατεία Κλαυθμώνος.
Εκεί που τις νύχτες τα παγκάκια έχουν «ενοίκους».
Μοίρασαν δώρα σ’ αυτούς που δεν περίμεναν από κανέναν να τους θυμηθεί. Κάποιοι, μισοκοιμισμένοι, εξαθλιωμένοι, τυλιγμένοι σε κουρέλια για να ζεσταθούν στη χειμωνιάτικη νύχτα, δεν καταλάβαιναν καν αν ονειρεύονται ή αν ζουν πραγματικά τη στιγμή. Πήγαν στην Ομόνοια, στην πλατεία Θεάτρου, στην Ευριπίδου, στη Σοφοκλέους.
Έδωσαν ρούχα, κουβέρτες, τρόφιμα. Μίλησαν, παρηγόρησαν, άκουσαν.
Ο Αρχιεπίσκοπος συγκινήθηκε όταν είδε ότι ακόμα και στο προσωπικό μαρτύριο υπάρχει ανθρωπιά: κάποιοι έσπευσαν άμεσα να μοιραστούν τα τρόφιμα με τους διπλανούς τους.
Αγία Σοφία Ψυχικού
Επιθεώρηση εργασιών
Αυτή η επίσκεψη δεν έγινε νύχτα. Δεν ήταν όμως και προγραμματισμένη. Σε μια από τις μεγαλύτερες ενορίες της Αρχιεπισκοπής, πέρυσι τον Απρίλιο εμφανίστηκε ένα πρωί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Κυριολεκτικά είχε πάει για «επιθεώρηση εργασιών». Πλησίον του μεγάλου ναού της Αγίας Σοφίας Ψυχικού είχε ξεκινήσει η ανέγερση στέγης γερόντων, με σεβαστά ποσά και κονδύλια. Ο Αρχιεπίσκοπος είχε έρθει να δει αν η πρόοδος των εργασιών ήταν συμβατή με τις δαπάνες. Μίλησε με τον π. Χριστόδουλο, έναν από τους εφημέριους του ναού, είδε το κτίσμα, τα σχέδια, μίλησε με τους υπεύθυνους της οικοδομής, ευχήθηκε καλή αποπεράτωση και επέστρεψε στην Αρχιεπισκοπή.
ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ
«Ταξιτζής» ο βασιλιάς Αμπντάλα

Στην «Ιστορία του Πολυβίου» αναφέρεται ότι ο βασιλιάς της Αντιόχειας, Αντίοχος Δ’, που ανέβηκε στον θρόνο το 175 π.Χ. συνήθιζε να μεταμφιέζεται και να κυκλοφορεί σαν απλός θνητός για να περνάει απαρατήρητος.
Το ίδιο περιγράφεται και στον βίο της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας, που, αν και από ευκατάστατη οικογένεια, ντυμένη με φτωχικά ρούχα γύριζε σε σπίτια για να κάνει διακονήματα και να βοηθάει αρρώστους που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να επισκεφθούν γιατρό.
Ιορδανία


Ακόμη και στις μέρες μας, οι πληροφορίες θέλουν τον βασιλιά Αμπντάλα της Ιορδανίας να «γίνεται» ταξιτζής θέλοντας να ζήσει για λίγο σαν απλός πολίτης και να αποκτήσει προσωπική γνώμη για το τι πιστεύουν οι συμπατριώτες του.
Φίλος αυτών των «άτυπων» επισκέψεων είναι και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, καθώς από την έναρξη της αρχιεπισκοπίας του βρέθηκε «αιφνιδιαστικά» σε διάφορα σημεία της Αθήνας προσεγγίζοντας ακόμα και κοινωνικές κατηγορίες που υπό άλλες συνθήκες δεν θα ήταν δυνατόν να έρθουν σε επαφή με έναν Προκαθήμενο της Εκκλησίας.


http://www.romfea.gr 23-1-2010




http://www.romfea.gr