"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρωσία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρωσία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

῾Ο νέος Δήμαρχος Μόσχας ζητᾶ τήν ἐξεύρεση 200 οἰκοπέδων πρός ἀνέγερση ᾿Ορθοδόξων ἐκκλησιῶν

 


Eπιμέλεια: newsdesk Amen.gr με πληροφορίες από Ίντερφαξ και άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία
Σε μία από τις πρώτες αποφάσεις του, ο νεο-εκλεγής Δήμαρχος της Μόσχας Σέργιος Σοβιάνιν ζήτησε από τις διοικητικές υπηρεσίες της Ρωσικής πρωτεύουσας την εξεύρεση 200 οικοπέδων με σκοπό την οικοδόμηση αντιστοίχων Ορθοδόξων εκκλησιών, μετέδωσε το Ρωσσικό Πρακτορείο Ειδήσεων Ίντερφαξ.

Σύμφωνα με τη σχετική εντολή της διοίκησης της Μόσχας, οι Αρχές των διοικητικών διαμερισμάτων σε συνεργασία με την Επιτροπή Αρχιτεκτονικής της Μόσχας και το Τμήμα Εδαφικών Πόρων θα πρέπει να εξασφαλίσουν τα απαιτούμενα οικόπεδα.

Ήταν ο ίδιος ο Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσσίας Κύριλλος, ο οποίος με προηγούμενες δηλώσεις του έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα για την ανοικοδόμηση των εκκλησιών. Σύμφωνα με αρμόδιο αξιωματούχο, μετά την συλλογή διαφόρων επιλογών, οι επιμέρους αρχές των διοικητικών διαμερισμάτων θα προκηρύξουν δημόσιες ακροάσεις για την παραχώρηση των σχετικών οικοπέδων με σκοπό την οικοδόμηση Ορθοδόξων εκκλησιών και συγκροτημάτων εκκλησιαστικής επικουρίας.

Η ανέγερση εκκλησιών στη Ρωσσική πρωτεύουσα ακολουθεί την ανοικοδόμηση του Καθεδρικού Ναού του Σωτήρος Χριστού, ο οποίος κατεδαφίστηκε με δυναμίτη κατόπιν εντολής του Σοβιετικού δικτάτορα Ιωσήφ Στάλιν το 1931. Στις αρχές του 1990, η τελευταία Σοβιετική κυβέρνηση υπό τον ιστορικό ηγέτη της περεστρόϊκα Μιχαήλ Γκορμπατσώφ έδωσε ανοικοδόμησης του κατεδαφισθέντος Καθεδρικού Ναού και οι προσφορές εκατοντάδων χιλιάδων απλών Μοσχοβιτών επέτρεψαν την έναρξη της ανοικοδόμησης, η οποία ολοκληρώθηκε το 2000.

Η απόφαση του Δήμου της Μόσχας αποτελεί συνέχεια απόφασης του Ρώσσου Προέδρου Δ. Μεντβέντεφ να καθιερώσει ως επίσημη αργία του Ρωσσικού Κράτους την ημέρα του Εκχριστιανισμού των Ρώσσων από τους Βυζαντινούς ιεραποστόλους υπό την αιγίδα του Πατριάρχου Φωτίου και του αυτοκράτορα Βασιλείου του Β΄ της δυναστείας των Μακεδόνων. Η απόφαση αυτή του Ρώσσου Προέδρου αποτελεί την πλέον πρόσφατη απόδειξη της ισχυρής υποστήριξης που απολαμβάνει η Ρωσσική Εκκλησία εκ μέρους του Κρεμλίνου και η οποία ενισχύθηκε εξαιρετικά μετά την πτώση του Κομμουνιστικού καθεστώτος.

Μετά τη Ρωσσική Εκκλησία και η Εκκλησία της Ρουμανίας ανακοίνωσε την οικοδόμηση μεγαλοπρεπούς Καθεδρικού Ναού στο Κέντρο του Βουκουρεστίου υπό την επονομασία Καθεδρικός Ναός της Σωτηρίας του Λαού για να σημάνει το πέρασμα από το αθεϊστικό καθεστώς στη Νέα Ρουμανία.

Εικάζεται ότι οι αποφάσεις αυτές των Ορθοδόξων Κρατών της Ρωσσίας και της Ρουμανίας θέτουν νέες βάσεις στο πάγιο αίτημα της Ελλαδικής Εκκλησίας για την ανοικοδόμηση νέου Καθεδρικού Ναού στην Αθήνα, αφού ο υφιστάμενος Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ο οποίος οικοδομήθηκε επί βασιλείας Όθωνος ως ένδειξη ευχαριστίας για την απελευθέρωση της Ελλάδος από τον Οθωμανικό ζυγό, αφ' ενός μεν δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας μεγαλούπολης, όπως η σημερινή Αθήνα, αφ' ετέρου παρουσιάζει προβλήματα στατικότητας και προσβασιμότητας.
  amen.gr

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

᾿Αντιδράσεις προκαλεῖ ρωσικό βιβλίο ῾Ιστορίας




«Τά ἑκατομμύρια πολιτῶν, πού ἔνιωθαν νά διαφωνοῶν μέ τήν πολιτική τῶν σοβιετικῶν ἀρχῶν, ἀποτελοῦσαν ἐν δυνάμει πέμπτη φάλαγγα»

AFP
ΜΟΣΧΑ. Αντιδράσεις προκαλεί η κυκλοφορία ρωσικού συγγράμματος Ιστορίας, που δικαιολογεί τις μαζικές συλλήψεις και εκτελέσεις του σταλινικού καθεστώτος τη δεκαετία του 1930 και προωθεί εθνικιστική και αντισημιτική θεώρηση της ρωσικής ιστορίας.
Το σύγγραμμα, για χρήση από πρωτοετείς φοιτητές, έχει τίτλο «Μια ιστορία της Ρωσίας, 1917-2009» και γράφτηκε από δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου της Μόσχας. Στην περιγραφή των μαζικών συλλήψεων και εκτελέσεων της δεκαετίας του 1930, οι συγγραφείς γράφουν: «Τα εκατομμύρια πολιτών, που ένιωθαν να διαφωνούν με την πολιτική των σοβιετικών αρχών, αποτελούσαν εν δυνάμει πέμπτη φάλαγγα». Σε άλλο σημείο το βιβλίο αποπειράται να δικαιολογήσει τους εκτοπισμούς ολόκληρων εθνικών ομάδων, όπως τους Τάταρους της Κριμαίας, τους Τσετσένους, τους Ινγκούσιους, τους Καλμούκους και τους Πόντιους σε Σιβηρία και Κεντρική Ασία. «Ο λόγος που πολλοί από αυτούς εκτοπίσθηκαν ήταν η ετοιμότητά τους να συνεργασθούν με τους κατακτητές», αναφέρει το σύγγραμμα, υποστηρίζοντας θεωρία, η οποία έχει διαψευσθεί από την ιστορική έρευνα στη Δύση, αλλά και στη Ρωσία. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει το βιβλίο στο μεγάλο ποσοστό προβεβλημένων Εβραίων στους τομείς της τέχνης και του πολιτισμού, ενώ υποστηρίζει ότι για τη δυσμένεια στην οποία περιήλθαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ευθύνεται η ροπή τους προς τα δυτικά πρότυπα και η πιθανότητα να στρατολογούνταν ως κατάσκοποι από τις ΗΠΑ.
Τις ενστάσεις του σχετικά με το βιβλίο εξέφρασε σε έκθεσή του το κρατικό ινστιτούτο «Δημόσιος Χώρος», που αναφέρει ότι «το σύγγραμμα ερμηνεύει την ιστορία της χώρας στο πνεύμα του ριζοσπαστικού εθνικισμού, διαστρεβλώνοντας την ιστορική πραγματικότητα». Σε χθεσινή του ανακοίνωση, το Πανεπιστήμιο της Μόσχας αποκάλυψε ότι θα διακόψει τη χρήση του συγγράμματος.
http://www.ekathimerini.gr (Σάββατο 18-9-2010)