"ἄς μή μᾶς καταπονεῖ μέ τό νά μᾶς παραπέμπει σέ πανεπιστημιακά συγγράματα, θεωρώντας μας φοιτητές του"
Σχόλιο ᾿Οδυσσέως:Θά συνέστηνα στόν Μητροπολίτη πού ὑπονοεῖ ὁ σεβαστός μας π. Διονύσιος Τάτσης, νά ἀνοίξει ἐπιτέλους κανένα πατερικό κείμενο καί ὄχι τά παπικά συγγράμματα πού τοῦ δίδαξαν στήν ᾿Ιταλία.
Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Απειλαί Μητροπολίτου
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 24/9/2010
ΑΠΕΙΛΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
ΜΕΡΙΚΟΙ Μητροπολίτες τῆς νεώτερης γενιᾶς εὔκολα καταφεύγουν στά κοσμικά δικαστήρια γιά νά τιμωρήσουν τους ἐπικριτές καί συκοφάντες τους. Νοοτροπία καθαρά κοσμική καί ἀντιευαγγελική. Σάν νά ἀγνοοῦν καί τά στοιχειώδη τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Θέλουν ὁπωσδήποτε νά διαφυλάξουν τό κῦρος τους καί τήν ὑπόληψή τους, ἐνῶ μερικά γεγονότα, μέ πρωταγωνιστές τούς ἴδιους, ἐνισχύουν τά ἐπιχειρήματα τῶν ἐπικριτῶν τους.
Τελευταῖα δημοσιεύτηκε καί κάτι ἐξωφρενικότερο. Ἕνας Μητροπολίτης κατέθεσε μηνυτήρια ἀναφορά στήν Ἱερά Σύνοδο ἐναντίον κάποιου ἄλλου Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος τόν ἤλεγξε για τά οἰκουμενιστικά του φρονήματα, διευκρινίζοντας ὅτι ἄν δέν τιμωρηθεῖ ὁ "συκοφάντης" του ἀπό τή Σύνοδο, θά ἐνεργήσει τά νόμιμα "γιά τήν προάσπιση τῶν δικαιωμάτων του στά ἁρμόδια πολιτικά καί ποινικά δικαστήρια".......
Δηλαδή, ἐνδέχεται νά δοῦμε σέ ἕνα δικαστήριο νά ὑπάρχει κατήγορος Μητροπολίτης καί κατηγορούμενος ἐπίσης Μητροπολίτης! Ἀξιοθαύμαστο! Μόνο ἕνας καθηγητής Πανεπιστημίου θά μποροῦσε νά τό σκεφτεῖ καί νά τό κάνει πράξη! Ἐμεῖς οἱ ἀσήμαντοι κληρικοί ἀνατριχιάζουμε ὄχι μόνο να καταφύγουμε στά δικαστήρια ἀλλά καί νά περάσουμε ἀπ᾽ ἔξω ἀπό τό δικαστικό μέγαρο. Τί δουλειά ἔχουμε ἐμεῖς μέ αὐτά; Τίς διαφορές μας δέν τίς λύνουμε μέ ἀποφάσεις δικαστῶν –οἱ ὁποῖοι δεν ἔχουν καμιά σχέση μέ τό Εὐαγγέλιο καί τήν Ὀρθόδοξη πνευματικότητα– ἀλλά μέ τήν ἀγάπη καί τή συγχώρηση. Στή συγκεκριμένη περίπτωση, ἐάν ὁ Μητροπολίτης νομίζει ὅτι μπορεῖ νά πιστεύει στη Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, δηλ. τήν Ὀρθόδοξη καί συγχρόνως νά ἀναγνωρίζει καί τούς ἑτερόδοξους Παπικούς ὡς Μία ᾽Εκκλησία, εἶναι ἀξιοκατάκριτος. Ἐάν ὑπάρχει κάποια παρανόηση, ἄς μᾶς τό πεῖ μέ ἀπλά καί σταράτα λόγια καί ἄς μή μᾶς καταπονεῖ μέ τό νά μᾶς παραπέμπει σέ πανεπιστημιακά συγγράματα, θεωρώντας μας φοιτητές του.
Στήν ἐποχή μας δέν πρέπει νά μᾶς ἐνθουσιάζουν οἱ πανεπιστημιακοί τίτλοι διαφόρων Μητροπολιτῶν καί κληρικῶν. Δέν πρέπει νά ὑποκλινόμαστε μπροστά στούς ἀνθρώπους, πού ἔχουν ὀξυμένο νοῦ και εἰδικές γνώσεις, ἀλλά τό κοσμικό φρόνημα τούς ἔχει πρό πολλοῦ αἰχμαλωτίσει καί μοιάζουν μέ βαθιά δοχεῖα, τά ὁποῖα ἔχουν διάτρητο πυθμένα. Πρότυπά μας πρέπει νά εἶναι οἱ ταπεινοί, ἱεραποστολικοί καί κατά Θεόν σοφοί κληρικοί, οἱ ὁποῖοι προφανῶς δέν ἀπειλοῦν μέ προσφυγές στά κοσμικά δικαστήρια, για νά πιστοποιηθεῖ τό ἦθος τους καί ἡ ὀρθότητα τῶν περί τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἀπόψεών τους.
Δηλαδή, ἐνδέχεται νά δοῦμε σέ ἕνα δικαστήριο νά ὑπάρχει κατήγορος Μητροπολίτης καί κατηγορούμενος ἐπίσης Μητροπολίτης! Ἀξιοθαύμαστο! Μόνο ἕνας καθηγητής Πανεπιστημίου θά μποροῦσε νά τό σκεφτεῖ καί νά τό κάνει πράξη! Ἐμεῖς οἱ ἀσήμαντοι κληρικοί ἀνατριχιάζουμε ὄχι μόνο να καταφύγουμε στά δικαστήρια ἀλλά καί νά περάσουμε ἀπ᾽ ἔξω ἀπό τό δικαστικό μέγαρο. Τί δουλειά ἔχουμε ἐμεῖς μέ αὐτά; Τίς διαφορές μας δέν τίς λύνουμε μέ ἀποφάσεις δικαστῶν –οἱ ὁποῖοι δεν ἔχουν καμιά σχέση μέ τό Εὐαγγέλιο καί τήν Ὀρθόδοξη πνευματικότητα– ἀλλά μέ τήν ἀγάπη καί τή συγχώρηση. Στή συγκεκριμένη περίπτωση, ἐάν ὁ Μητροπολίτης νομίζει ὅτι μπορεῖ νά πιστεύει στη Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, δηλ. τήν Ὀρθόδοξη καί συγχρόνως νά ἀναγνωρίζει καί τούς ἑτερόδοξους Παπικούς ὡς Μία ᾽Εκκλησία, εἶναι ἀξιοκατάκριτος. Ἐάν ὑπάρχει κάποια παρανόηση, ἄς μᾶς τό πεῖ μέ ἀπλά καί σταράτα λόγια καί ἄς μή μᾶς καταπονεῖ μέ τό νά μᾶς παραπέμπει σέ πανεπιστημιακά συγγράματα, θεωρώντας μας φοιτητές του.
Στήν ἐποχή μας δέν πρέπει νά μᾶς ἐνθουσιάζουν οἱ πανεπιστημιακοί τίτλοι διαφόρων Μητροπολιτῶν καί κληρικῶν. Δέν πρέπει νά ὑποκλινόμαστε μπροστά στούς ἀνθρώπους, πού ἔχουν ὀξυμένο νοῦ και εἰδικές γνώσεις, ἀλλά τό κοσμικό φρόνημα τούς ἔχει πρό πολλοῦ αἰχμαλωτίσει καί μοιάζουν μέ βαθιά δοχεῖα, τά ὁποῖα ἔχουν διάτρητο πυθμένα. Πρότυπά μας πρέπει νά εἶναι οἱ ταπεινοί, ἱεραποστολικοί καί κατά Θεόν σοφοί κληρικοί, οἱ ὁποῖοι προφανῶς δέν ἀπειλοῦν μέ προσφυγές στά κοσμικά δικαστήρια, για νά πιστοποιηθεῖ τό ἦθος τους καί ἡ ὀρθότητα τῶν περί τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἀπόψεών τους.
