«ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΑΓΟΡΑΣ»

"Βλέπω παιδιὰ ποὺ ἔχουν τελειώσει ὄχι μόνο Λύκειο ἀλλὰ καὶ Πανεπιστήμιο νὰ γράφουν κάτι γράμματα, νὰ κάνουν κάτι λάθη… Ἐμεῖς τοῦ Δημοτικοῦ ἤμασταν καὶ τέτοια λάθη δὲν κάναμε. Καὶ ἂν εἶναι φοιτητὲς τῆς Φιλολογίας ἢ τῆς Νομικῆς, κάτι γίνεται. Ἂν εἶναι ἄλλης Σχολῆς, δὲν ξέρουν νὰ γράψουν. (π. Παΐσιος Ἁγιορείτης)

Σχόλιον «Χρ. Βιβλ.»: Καὶ ἂς ληφθεῖ ὑπ᾽ ὄψιν ὅτι αὐτὰ τὰ εἶχε πεῖ ὁ π. Παΐσιος ἐδῶ καὶ εἴκοσι χρόνια. Φανταστεῖτε νὰ ζοῦσε σήμερα τί θὰ ἔλεγε ! Εἰδικῶς ἂν ἔβλεπε τὶς στατιστικὲς ποὺ παρουσιάστηκαν χθὲς γιὰ τὶς Πανελλαδικὲς Ἐξετάσεις καὶ τὸ ἐπίπεδο τῆς γλωσσομάθειας τῶν ἑλληνοπαίδων. Σχετικὴ προσέγγιση παρουσιάζεται κατωτέρω.

OI ΑPNHTIKΕΣ ΕΠIΠTΩΣΕIΣ
ΑΠO THN KΑTΑPΓHΣI THΣ ΔIΔΑΣKΑΛIΑΣ THΣ ΕΛΛHNIKHΣ ΓΛΩΣΣHΣ

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ τευχίδιο: «Ἑλληνικὴ γλωσσικὴ κληρονομιά» (Ἀθῆναι 2006)(Ἀπό τήν Xαρά Tσικοπούλου)

«Ποτὲ ἔθνος δὲν διαστρέφει τὴν γλῶσσα του,
χωρὶς νὰ διαστρέψη ἐν ταυτ­ῷ καὶ τὴν Παιδείαν του». (Ἀντισθένης)

Tά ἀλλεπάλληλα πλήγματα ποὺ δέχθηκε ἡ ἑλληνική γλῶσσα ἀπὸ τὶς μεταρρυθμίσεις –μέ ἀποτέλεσμα τήν συρρίκνωσι, τοῦ ἀστείρευτου λεκτικοῦ πλούτου της καί τῶν ἐννοιῶν της, κατήγγειλαν, σέ συνδυασμὸ μὲ τὶς ἐλλείψεις, τὶς ἀνεπάρκειες καὶ αὐθαιρεσίες τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ προγράμματος, ὄχι μόνον ἀμέτρητοι ἐπιστήμονες, τῶν ὁποίων οἱ ἔρευνες συνεχῶς καὶ ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν, βλέπουν τό φῶς τῆς δημοσιότητος, ἀλλὰ καί ὀργανωμένα, ἐρευνητικὰ προγράμματα.

Ἐνδεικτικῶς, νά ὑπενθυμίσουμε τό δημοσίευμα τῆς 27ης/1/2000 τῆς ἐφημερίδος «KΑΘHMΕPINH» μέ τίτλο «Tί δέν μαθαίνουν οἱ μαθητές», καί ὑπότιτλο: «Ἔρευνα τοῦ Α.Π.Θ. (Ἀριστοτέλειον Πανεπιστήμιον Θεσσαλονίκης) μέ ἀπογοητευτικά συμπεράσματα γιά τίς γνώσεις τῶν παιδιῶν κυρίως στό Δημοτικό». Πολύ ἐνδιαφέρουσα καί συνάμα τραγική ἡ δημοσίευσις, ἀναφέρει πώς, «Tά ἀπογοητευτικά γιά τό μέλλον τῆς ἐκπαίδευσης καί τῶν παιδιῶν μας συμπεράσματα, προκύπτουν ἀπό πέντε ἐπί μέρους ἔρευνες τοῦ σχετικοῦ προγράμματος τοῦ Πανεπιστημίου».

Ἐπίσης ἡ Γιούνισεφ, σέ συγκριτική ἔρευνα τήν ὁποία πραγματοποίησε καί ἡ ὁποία ἀφορᾶ σχολεῖα σέ 24 χῶρες τοῦ κόσμου, παραθέτοντας καί τό σχετικό γράφημα ὁ κ. Kώστας Mιχαηλίδης, μέ πηχυαῖο τίτλο ἀναφέρει, πώς: «Ἀκόμα καί στή βασική ἀνάγνωση τά παιδιά στή χώρα μας βρίσκονται στήν προτελευταία θέση» (ἰδέ «ΑΠOΓΕYMΑTINH», Tετάρτη 27 Nοεμβ. 2002)

Ὅλο τό προηγούμενο διάστημα, ὁ κόσμος, συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ μεγαλυτέρου μέρους τῶν ἀνθρώπων τοῦ πνεύματος, ὅπως λέγονται, παραδομένος στή λεξιμαγεία τῆς Δημοτικῆς γλώσσας (τῆς ΑΝΑΠΗΡΗΣ καί αὐτοσχέδιας «ΔHMOTIKHΣ») καθώς ἀνερυθρίαστα ἀποκαλεῖται ἡ σημερινή αὐτή γλωσσική μορφή, δέν μποροῦσε νά φαντασθῆ, πώς παντοῦ εἶχαν εἰσδύσει ἐπιτήδειοι καί πού, ἐπί ἕνα αἰῶνα, ὑπονομεύουν τήν ἑλληνική γλῶσσα, πετυχαίνοντας …ἐπί τέλους μέ τίς μεταρρυθμίσεις, νά ἐμποδίσουν καί νά ἀπαγορεύσουν μέ τόν τρόπο αὐτό τήν νεολαία, νά ἐπικοινωνῆ μέ τίς ἀξίες τοῦ Ἑλληνικοῦ πνεύματος.

Ἔτσι, παγιδεύθηκαν καί οἱ ἐκπαιδευτικοί, δυστυχῶς, στίς ἐξαγγελίες τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, πού ἐπί μία εἰκοσαετία καί πλέον, περιστρεφόταν μονίμως, γύρω ἀπό τήν ἀλλαγή τοῦ τρόπου ἐξετάσεων, λές καί αὐτή, θά συντελοῦσε στήν κατανόηση τῆς σημασίας, πού ἔχει ἡ ἀλλοίωσις τῆς ἐθνικῆς μας Γλώσσης. Ἢ θά μεταμόρφωνε τούς ἀγραμμάτους σέ ἐγγραμμάτους.

Πολύ χρήσιμη στούς καιρούς ἐτούτους ἡ ὑπενθύμισις τοῦ τραγικοῦ προγόνου μας: «Αἱ δὲ σάρκες αἱ κεναὶ φρενῶν ἀγάλματα ἀγορᾶς εἰσίν». (Εὐριπίδης, Ἠλέκτρα, στ. 387). Tά σώματα ἐκείνων οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν μυαλά, εἶναι ὅπως τά ἀγάλματα εἰς τήν ἀγοράν.

 

πηγή:http://christianvivliografia.wordpress.com

«Στο βωμό της ταχύτητας θυσιάζεται η σαφήνεια» (Μαριάννα Φαραντάτου, Φιλόλογος στο 4ο Γυμνάσιο ΙΛΙΟΥ)

Έχετε παρατηρήσει αλλαγές στην έκφραση των μαθητών σας τα τελευταία χρόνια; Σίγουρα. Είναι πολύ διαδεδομένη πια η χρήση συντομογραφιών και νεολογισμών. Και τα παιδιά δεν διστάζουν να τα χρησιμο­ποιήσουν ακόμα κι όταν πρόκειται για ένα επίσημο γραπτό διαγώνισμα, από το οποίο θα εξαρτηθεί η βαθμολογία τους. Αυτό συνέβαινε πάντα; Τα τελευταία χρόνια περισσότερο, μαζί με το φαινόμενο που ονομάζουμε λεξιπενία, δηλαδή φτώχεια στο λεξιλόγιο. Οι νέοι προ­σπαθούν να επικοινωνήσουν με πολύ λίγες λέξεις, διαρκώς επαναλαμβανόμενες. Το μήνυμα μεταφέρεται· το θέμα είναι η αρτιότη­τά του. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό; Στο βωμό της ταχύτητας και της κακώς εννοούμενης απλότητας θυσιάζονται η ακρίβεια, η σαφήνεια, η πνευματική προσπάθεια για την εξεύρεση της λέξης που αποτυπώνει καλύτερα αυτό που θέλουμε να πούμε, αυτό που εννοούμε βαθύτερα μέσα μας - τη λεπτή «απόχρωση» της έννοιας και του συναισθή­ματος. Όμως, ο λόγος μας καθρεφτίζει τη σκέψη μας. Όσο πιο βαθιά και καλλιεργημέ­νη είναι η σκέψη ενός ανθρώπου, τόσο με­γαλύτερος είναι και ο πλούτος των μέσων που διαθέτει για να την εκφράσει. Έτσι, πολλοί νέοι χρησιμοποιούν χαμηλότερου επιπέδου εκφραστικά μέσα για να αποτυπώσουν τα επιφανειακά, δυστυχώς, ερεθίσματα που δέ­χονται από τον κόσμο γύρω τους. Η έντονη χρήση συντομογραφιών και greeklish επηρεάζει τη γλωσσική ικανότητα των νέων; Δεν πιστεύω ότι μπορεί ένας μαθητής, εξαιτίας τους, να χάσει απολύτως την ικα­νότητά του στη σωστή διατύπωση ή στην ορ­θογραφία. Παύει, όμως, να της δίνει σημα­σία. Αφού γίνεται κατανοητή η λέξη, μου λέ­νε πολλά παιδιά, γιατί επιμένετε στο «η» ή στο «ει». Ας το γράψουμε με «ι», δεν πειρά­ζει. Περνάει, λοιπόν, η αντίληψη ότι δεν έχει αξία τίποτε άλλο: Μεταφέρθηκε το μήνυμα, έκλεισε η υπόθεση! Όμως, η γλώσσα δεν εί­ναι μόνο κώδικας επικοινωνίας. Είναι μέγι­στη πολιτιστική κατάκτηση. Εκφράζει τις αξίες ενός πολιτισμού. Το άχρηστο της ορ­θογραφίας, κατά τη συνείδηση του μαθητή, παραπέμπει σε μια χρησιμοθηρία για άλλα πράγματα. Τί εννοείτε; Ότι αξία δεν έχει να μάθω ορθογραφία, συντακτικό ή γραμματική, αλλά πιο υλικά πράγματα. Μη μου αφαιρείς χρόνο και ενέρ­γεια. Θέλω να παίξω ηλεκτρονικό, θέλω να πάω στην καφετέρια, θέλω να μάθω ένα επάγγελμα από το οποίο να βγάζω χρήματα και να αγοράζω ακριβά πράγματα. Δεν με απασχολεί το να έχω ηθικά στοιχεία, που αποτελούν τον λεγόμενο «πνευματικό πλούτο». (Πηγή: Ένθετο περιοδικό «Κ» στην Καθημερινή 14/2/2010)  Διαδίκτυο: http://www.alopsis.gr

Συσχετιζόμενα Θέματα