"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ταπεινός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ταπεινός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Γέροντας¨Παΐσιος: Στόν ταπεινό ἀναπαύεται τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ


- Γέροντα, ποιες αρετές πρέπει νά έχη ό άνθρωπος, γιά νά τον επισκίαση ή Χάρις τοϋ Θεοϋ;
- Και μόνον ή ταπείνωση φθάνει. Συχνά μέ ρωτούν:
«Πόσος καιρός χρειάζεται, γιά νά απόκτηση κανείς τήν θεία Χάρη;». Μερικοί μπορεί σε όλη,τους τήν ζωή νά ζουν δήθεν πνευματικά, νά κάνουν άσκηση κ.λπ., άλλά νά νομίζουν δτι κάτι είναι, καί γι' αυτό νά μή λαμβάνουν τήν Χάρη τοϋ Θεοϋ. Καί άλλοι σε λίγο χρόνο χαριτώνονται, επειδή ταπεινώνονται.
"Αν ό άνθρωπος ταπεινωθή, μπορεί μέσα σέ ένα λεπτό νά τόν λούση ή θεία Χάρις, νά γίνη άγγελος καί νά βρεθή στον Παράδεισο. Ένώ, άν ύπερηφανευθή, μπορεί μέσα σέ ένα λεπτό νά γίνη ταγκαλάκι καί νά βρεθή στήν κόλαση. "Αν θέλη δηλαδή ό άνθρωπος, γίνεται άρνί• άν θέλη, γίνεται κατσίκι. Τά καημένα τά κατσίκια, καί νά θέλουν νά γίνουν αρνιά, δέν μπορούν στον άνθρωπο όμως ό Θεός έδωσε τήν δυνατότητα νά γίνη άπό κατσίκι άρνί, αρκεί νά τό θέληση.

Ή Χάρις τοϋ Θεοϋ πάει μόνο στον ταπεινό καί πράο άνθρωπο. Έκεΐ αναπαύεται τό πνεύμα τοϋ Θεοϋ. Είδες τί λέει ό Προφήτης Ησαΐας; «Έπί τίνα επιβλέψω, αλλ" ή έπί τόν ταπεινόν καί ήσύχιον;»
Ό Θεός θέλει νά έχουμε μόνο λίγη ταπείνωση, γιά νά συγγενεύουμε μαζί Του, καί μετά δλες οί δωρεές Του έρχονται άφθονες ή μία μετά τήν άλλη. Γιατί ό Θεός χρωστά κατά κάποιον τρόπο στον ταπεινό άνθρωπο πολλή Χάρη καί τοϋ τήν δίνει ως δώρο, χωρίς εκείνος νά τήν ζήτηση. Είναι πνευματικός νόμος αυτό. «Ό Θεός ϋπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοϊς δέ δί-δωσι χάριν» , δέν λέει τό Ευαγγέλιο; "Ετσι τά έχει κανονίσει ό Θεός. «Είμαι ταπεινός» θά πή: «Έχω θεία Χάρη»! Πολύ ταπεινός, πολλή Χάρη λαμβάνει άπό τόν Θεό, γιατί ό ταπεινός σαν σφουγγάρι τήν ρουφάει τήν θεία Χάρη.
Όποιος σκύβει ταπεινά καί δέχεται τά χτυπήματα άπό τους άλλους, διώχνει τά δικά του εξογκώματα, ομορφαίνει πνευματικά σάν "Αγγελος, καί έτσι χωράει άπό τήν στενή πύλη τού Παραδείσου. Στόν Ουρανό δέν ανεβαίνει κανείς μέ τό κοσμικό ανέβασμα άλλά μέ τό πνευματικό κατέβασμα.
Ή ταπείνωση ανοίγει τις πόρτες τοϋ Ουρανού καί έρχεται στόν άνθρωπο ή Χάρις τοϋ Θεοϋ, ένώ ή υπερηφάνεια τις κλείνει. Ό Παπα-Τύχων έλεγε: «Ένας ταπεινός άνθρωπος έχει περισσότερη Χάρη άπό πολλούς ανθρώπους μαζί. Κάθε πρωί ό Θεός ευλογεί τόν κόσμο μέ τό ένα χέρι, άλλά, δταν δή κανέναν ταπεινό άνθρωπο, τόν ευλογεί μέ τά δυό Του χέρια. Εκείνος πού έχει μεγαλύτερη ταπείνωση, είναι ό μεγαλύτερος άπό όλους!» .
Όλα άπό τό ταπεινό φρόνημα εξαρτώνται. Όταν ύπάρχη στόν άνθρωπο ταπεινό φρόνημα, τότε φυσιολογικά ανταμώνει ή γη μέ τόν Ουρανό. Οί άνθρωποι μέ τήν ταπείνωση βρήκαν τό κουμπί• τό πατούν καί ανεβαίνουν στόν «Τρίτο Ουρανό» μέ τό πνευματικό ασανσέρ τής αγάπης. Καί άκοϋς μερικούς νά λένε: «Καί γιατί ό Θεός θέλει νά ταπεινωθούμε;». Άκοϋς κουβέντα; Μά, άν δέν ταπεινωθή ό άνθρωπος, δέν χωράει στόν Παράδεισο, άλλά καί σ' αυτήν τήν ζωή δέν έχει ανάπαυση. Τί εΐπε ό Χριστός; «Μάθετε άπ" έμοϋ δτι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε άνά-πανσιν ταΐς ψνχαΐς υμών»

Πηγή: http://ellinorthodoxia.blogspot.com

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Ἡ προσευχή τοῦ ταπεινοῦ Παπαντωνίου Ζαχαρίας.


Σχόλιο ᾿Οδυσσέως τοῦ klision: ῾Η παρακάτω ἀνάρτηση καθώς καί ἡλιοβασίλεμα εἶναι εἰδική ἀφιέρωση γιά τόν συνεργάτη μας ᾿Εριβρεμέτη

Κύριε, σάν ἦρθεν ἡ βραδιά, σοῦ λέω τήν προσευχή μου.

Ἄλλη ψυχή δέν ἔβλαψα στόν κόσμο ἀπ’ τή δική μου.

Ἐκεῖνοι πού μέ πλήγωσαν ἦταν ἀγαπημένοι.


Τήν πίκρα μου τή βάσταξα. Μοῦ δίνεις καί τήν ξένη.


Μ’ ἀπαρνήθηκαν οἱ χαρές. Δέν τίς γυρεύω πίσω.


Προσμένω τά χειρότερα. Εἶν’ ἁμαρτία νά ἐλπίσω.


Σάν εὐτυχία τήν ἀγαπῶ τῆς νύχτας τή φοβέρα.


Στήν πόρτα μου ἄλλος δέν χτυπᾶ κανείς ἀπ’ τόν ἀγέρα.


Δέν ἔχω δόξα. Εἶν’ ἥσυχα τά ἔργα πού ἔχω πράξει.


Ἄκουσα τή γλυκιά βροχή. Τή δύση ἔχω κοιτάξει.


Ἔδωκα στά παιδιά χαρές, σέ σκύλους λίγο χάδι.


Ζευγάδες καλησπέρισα πού γύριζαν τό βράδυ.


Τώρα δέν ἔχω τίποτα νά διώξω ἤ νά κρατήσω.


Δέν περιμένω ἀνταμοιβή. Πολύ 'ναι τέτοια ἐλπίδα.


Εὐδόκησε ν’ ἀφανιστῶ χωρίς νά ξαναζήσω...


Σ’ εὐχαριστῶ γιά τά βουνά καί γιά τούς κάμπους πού εἶδα.
Πηγή:http://www.agiazoni.gr