Mostrando entradas con la etiqueta Xurxo Lobato. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Xurxo Lobato. Mostrar todas las entradas

viernes, 6 de octubre de 2017

Xurxo Lobato na Academia de España en Roma


      Dúas tomas fotográficas en contrapicado cenital con dúas catedrais do interior do Antigo Reino de Galicia, das más antigas, son a proposta de Xurxo Lobato, grande da fotografía documentalista. 

A primeira delas é diante da porta norte da catedral de Lugo: vista ante portas...



E a segunda delas é na catedral de Ourense, porta do oeste, espazo do pórtico do Paraíso, intra portas...


Enfoque vs. desenfoque / profundidad de campo. Un artista. 

Son da exposición colectiva que organiza o MUSAC de León na Academia de España en Roma: "Muchos caminos, imágenes contemporáneas del Camino de Santiago". E vai dentro do Ciclo 'Remover Roma con Santiago'...


lunes, 22 de mayo de 2017

AIRIÑOS AIRIÑOS AIRES DE XURXO LOBATO

Xurxo Lobato e Anxo Angueira, na presentación

XABIER LIMIA DE GARDÓN.
Así salíu na web de La Región
ARTE ET ALIA



Creo que cómpre reivindicar a Rosalía como poeta e escritora, como pioneira na defensa das mulleres e como símbolo da galeguidade’. Quen así pensa é Xurxo Lobato, autor de ‘Airiños aires Rosalía’ autor do proxecto e das fotografías que se amosan nesta exposición, unha das máis importantes e sobranceiras sen dúbida desta tempada Centro Cultural da Deputación. Esta é unha homenaxe a unha das figuras simbólicas identitarias, máis alén diso é o xeito de sentirmos galegos dende o cerne. A exposición, baixo a forma dun percorrido foto-biográfico, é unha aproximación aos espazos e lugares da vida de Rosalía. Velaí a pía bautismal na que foi cristianada no Hostal dos RR. Católicos en Santiago, mais tamén o ar deles, na escaleira do mosteiro de Conxo, ou Simancas (Valladolid), escollendo Lobato un encadre alto con torre e cúpula, campo e ceo, moito ceo. Ás fotos vai engadindo acaídos textos, ‘Conxo, o do claustro triste i as soedades prácidas’ e ‘levaime, levaime, airiños, levaime a donde me esperan’, como contexto nas paredes con unha verba en vermello, en destaque.





Unha terra aquela de Castela, na que escribiu moito de Follas Novas, o seu segundo poemario. E vai inserindo o fotógrafo-biógrafo sensacións dun sentir, compartindo emocións, a campá de Bastavales, a chuvia nas rúas de Compostela, as brañas de Laíño, no Ulla, e a luz da catedral, co sol que ‘lanza serenos raios que firen descoloridos da Gloria ós ánxeles e ó Pai Eterno’.

'En vano, a gaita, tocando unha alborada de gloria'

Na casa da Matanza




Miña casiña, meu lar, cantas onciñas de ouro me vals’, arredor de Padrón e Iria Flavia, e a casa da Matanza, onde vivíu os seus derradeiros anos. O exterior dela dende o parral, as fechaduras das portas, a cama co cabezal e a colcha de liño, aínda que Xurxo Lobato é quen de desenfocala almofada e centrarse na rosa fresca que hai alí cada mañá...





Na contorna, Lestrobe, co pazo; o do Arretén, no que nacera a súa nai; o interior da casa da rúa do Príncipe na Coruña, unha de cuxas fotos, de asombroso contraluz, foi escollida para a capa do libro-catálogo, deseño de Xosé Díaz Imago mundi.

Rosalía de nova en Madrid, na rúa da Ballesta, e xa casada en 1861, no calexo de Álvarez Gato. Está san Ildefonso de Madrid, onde casara con Manuel Murguía, e tamén Vigo, coa imprenta da que saíu Cantares Gallegos, obra que resoa como ‘a gaita, tocando unha alborada de gloria’, do noso foi rexurdimento literario. 


Chega a exposición en itinerancia dende 2016, co patrocinio da Obra Social La Caixa e a colaboración da Fundación Rosalía.


A actualidade da escritora nos nosos días ben da man de Pedro Feijóo e o éxito de ‘A memoria da choiva’ (Xerais, 2013), con trama policíaca, ou as súas obras ilustradas en El Patito Editorial, por artistas como Álvaro de la Vega (2012) e Manuel Figueiras (2015), e a nova icona con ar a Warhol. Así a muller con personalidade propia, moderna e feminista, mesmo ecoloxista, desde a linguaxe visual, a mirada persoal intimista conquerida por Lobato.








domingo, 3 de julio de 2016

Retrospectiva do Premio Luis Ksado


XABIER LIMIA DE GARDÓN. 
ARTE ET ALIA.


Ou cando a fotografía conta historias

Na sala José Ángel Valente está a 'Retrospectiva. 10 Premios de Creación fotográfica. Luis Ksado', co gallo dos dez anos deste prestixioso premio de creación fotográfica ligado ao fotodocumentalismo, e que premia ante todo a linguaxe fotográfica, sen fotomontaxes. 






Chega ata nós co comisariado de Xurxo Lobato, e conclúe así a súa itinerancia co patrocinio da Deputación de A Coruña. 







De Javier Arcenillas (2008)


Con un máximo dunha ducia de fotografías contan unha historia, dende o drama da inmigración (Xosé Abad) a o gran Vari Caramés quen, con ‘Galicia instamatic’, reclama outra mirada. Peter Marlow, da Magnum Photo, con ‘A catedral de Santiago. A fin do camiño’ amosa xa en 1999 que é a esencia, tema de contraversia nestes intres en que o impulso do turismo temático é ameaza (peregrino 100.000 rexistrado no que levamos de ano). 


Da denuncia da prostitución en Filipinas (Diego Verges) á India da alegría (Javier Arcenillas), da visión do fado (Amador Lorenzo) á invasión da publicidade (Xulio Villarino), e os incendios de verán en Galiza, de Miguel Riopa: ‘Verde-Rojo-Negro’, espléndido título. 

Unha das fotos de Miguel Riopa (2004).
De Harguindey (2006)

Especialmente acaído nesta altura de 2016, é o tema da vellez na nosa terra (Fernando Fernández) e a fermosa reflexión de Harguindey ('Breve prontuario de peixes e pareceres') ante o impacto dos residuos na mar.

A inclusión de Ourense no tour ten un interese especial pois o pionero do fotoperiodismo que foi Luis Ksado viviu os seus primeiros anos aquí, á beira de José Pacheco...

jueves, 3 de marzo de 2016

Na inauguración de 'Contra vento e marea, itinerarios converxentes (II)'.

 Na Sala J.A.Valente 'Contra vento e marea, itinerarios converxentes”, de Xurxo Oro Claro, Manuel Patinha, Paco Pestana Silverio Rivas. Con Rosario Sarmiento como Comisaria. Ela fixo o discurso introductorio, con gran nivel.


Rosario Sarmiento, pilota esta aventura. A carón dela Eva Torres, Diretora dos Espazos Expositivos da Concellería de Cultura. A foto leva firma...
Santi M. Amil para La Voz de Galicia
Coas fotos X. Lobato se fará o catálogo.
Os artistas logo da broma posan para Xurxo Lobato.






















O 'contra vento e marea' era, moitas veces, o chisqueiro que había no barco, pois non había maneira de prender un pito en cuberta.

Outra do mesmo artista fotógrafo, o gran Xurxo Lobato.
Nela Pestana, neno natural, xira... un enfant terrible!...
Son catro os artistas. Escultores todos. Silverio Rivas, da provincia de Pontevedra; Manuel Patinha que vive en Ferrol (A Coruña), Paco Pestana en Lugo, e Xurxo Oro aquí, entre nós.



viernes, 12 de junio de 2015

E. Tenreiro: Junio en AFundación/A Coruña


                               Resumen / Retrospectiva... [ 5.840 días] +
               Performance / M. Duchamp après 'Fountain' (24 horas)
                                     (desatascando mentes)



El gran Xurxo Lobato pide a Quique Tenreiro que recree la acción. Debajo rostro del artista reflejado en el cristal de las gafas de María Piensos. En la otra un momento de la performance el día de la inauguración.



Incluímos artículo del 23, martes...





lunes, 25 de mayo de 2015

LOBATO, FOTOS DE VIÑO E PREMIO

                             ARTE ET ALIA. XABIER LIMIA DE GARDÓN
                                 (artigo semanal no Diario La Región


No vestíbulo superior do Auditorio está, dende hai uns días, “Rías Baixas. O viño do mar’, do fotógrafo coruñés Xurxo Lobato. É parte dun traballo de encarga máis amplo para conmemorar o 25 aniversario da Denominación de Orixe vitícola Rías Baixas. Foi a súa estrea no verán de 2013, amosándose en prestixiosas salas do País Galego, caso do Centro Sociocultural da Fundación Novacaixagalicia da A Coruña, a de AFundación de Vigo, e tamén en Santiago..., chegando agora ata Ourense, onde estará ata finais de xuño. O gran fotógrafo fai unha especie de crónica visual, que quere ser unha homenaxe ao ‘viño enamorado do mar’ (sic). Na selección de imaxes en varios paneis consegue amosar a paisaxe da Denominación de Orixe, panorámicas e primeiros planos, con algún picado, encadres todos e descritivos. Ao longo dun ano de traballo, quixo expresar, coas súas cámaras e obxectivos, cómo viña e adega mudan: eis o traballo e os días, como deixou dito o gran Hesíodo. Máis Lobato presenta sempre a faciana amable e dourada da actividade económica, vistas de postal.


Esta é unha paisaxe de cores intensas dende as castes monovarietais, organizadas en ringleiras simétricas de ar marcial que destacan entre os cultivos de horta de minifundio e as árbores. O viñedo en espaldeira, cos parrais facendo innumerables túneles lintelados, arquitectura vexetal necesaria para evitar o exceso de humidade, nas modernas plantacións con sistemas mecanizados e o tradicional e característico minifundio máis humanizado, fotos nas que a luz das estacións climatolóxicas e a proximidade da mar, con choiva e neboa, ou nas tardes de calor abafante, que suaviza e prende nas vides e acios. Todo elo trae dende a memoria artística as variacións de Claude Monet, diante da catedral de Rouen. Logo está a labor do enólogo... Tódalas fotos, ata 265, e un texto ad hoc, do que é autor o académico Cristino Álvarez, conformaron un libro trilingüe que acadou o “Best Wine Book Award 2013” na categoría de libro de fotografía e viño de España fotografías, que se amosa nunha vitrina.


O Ribeiro

Máis recente que a orixe desta exposición fotográfica viaxeira, que chega con discreción en tempos electorais no mes que se inicióu coa Feira do Viño en Ribadavia, esta Denominación de Orixe fixo unha saída estratéxica coas fotos de Lobato (e música de Guadi Gallego) e catro ribeiros do Ribeiro: un novo plan, as ‘Emocións by Ribeiro’, que se iniciou na Cidade da Cultura compostelá no contexto da exposición xacobea ‘Camiño. A orixe’. Porque o viño é un producto esencial do noso patrimonio, que se une aos outros patrimonios, o dunha terra, coa súa historia, que é vida de seu nunha paisaje propia. As imaxes de Lobato son unha fermosa narrativa para chegar ao corazón da xente que ama as Rías Baixas, as recortadas terras dun dos máis afamados viños brancos galegos de España. Máis nos nosos ribeiros do Ribeiro, o do Avia, o do Miño e o da Arnoia, tamén ‘maduran racimos de estrellas... en los sarmientos de las noches’ como escribiu Dª Emilia Pardo Bazán.


jueves, 3 de octubre de 2013

Soledad Penalta expone belleza en Santiago

Santiago, 24 de Julio, tragedia ferroviaria (Angrois, el territorio). El 22 de septiembre una menor preadolescente santiaguesa es hallada muerta en Teo, inmediaciones de la capital autonómica...

Desde este blog, un sencillo medio, queremos proclamar que la belleza, desde la verdad del arte, sigue hallándose en Compostela en todo este tiempo. Así de la mano de Cristina Carballedo Penelas, coordinadora de exposiciones, Soledad Penalta, y su arte sublime, captado por la cámara fotográfica de Xurxo Lobato.

En el fondo de este post late, como si un juego de espejos se tratase, "7 O'Clock News / Silent Night" de nuestros admirados Simon and Garfunkel (del album 'Parsley, Sage, Rosemary and Thyme', 1966).

                           (aquí os dejo un link del tema en un montaje con imágenes).
                                                      Divenire... grazie !



Soledad Penalta, gran dama de la escultura gallegaexpone desde el mes de julio -precisamente- en el hermoso espacio ajardinado del Hotel 'Virxe da Cerca' en Compostela. Figuras humanas, en silueta, enmarcadas de textos manuscritos, en sutiles palabras que vuelan a los cuatro puntos cardinales, con su mensaje lleno de sugerencias. Las ilustraciones son de Xurxo Lobato, artista gallego de referencia que, desde la mirada del fotógrafo -su medio expresivo-, documenta de manera fehaciente, y expresiva, el hondo decir plástico de la creadora de Noia.
 


                                          ¡¡¡ Larga vida a esta autora en sus setenta primaveras !!!



          En relieve, a modo de cuadro con colores, o como tríptico también, su decir es elegante y claro.


jueves, 16 de febrero de 2012

O país das vacas de Xurxo Lobato

"VACAS"(Ed. Everest) de Flavio Morganti (Restaurante Galileo, Ourense) foi 'Premio Gourmand 2007' ó mellor libro de cociña de España, o que é como decir que acadou o "Óscar" das publicaciones gastronómicas.


 
Obra propia (máis coral), moitas das fotos foron do fotógrafo Xurxo Lobato.

O libro foi a reivindicación das vacas no desenvolvemento de Galicia. Vindicación ante todo. Receitas con carne de vacún e paixón polo autóctono da súa nova terra, a da súa muller e fillos.

O libro das vacas, para os galegos. Porque co porco e as castañas, patacas e millo (ademáis de viño) somos (porque vimos) delas. O icónico animal da cultura e a economía do noso país.

       Máis xa Manuel Rivas con Un millón de vacas (1990) -libriño de relatos- acadou un grande éxito: 'Premio de la Crítica'. Daquela aínda había vacas nos concellos..., e os bois (e as vacas) tiraban polo carro. Máis xa ían a menos dende os anos corenta.



De comezos desta década foi o documental etnográfico "O carro e o home" de Antonio Román (1941). Rodado nas terras montuosas e atrasadas da Lobeira de Xaquín Lorenzo, de quen é o guión, o pequeno gran film restaurado polo malogrado cineasta Eloy Lozano Coello é un fito.


Estes son algúns dos antecedentes da exposición de Xurxo Lobato. El mesmo ten un tamén: o libro "No país das vacas" (Ed. Xerais) a finais de 2009, obra xurdida dende o de Morganti. O fotógrafo (A Coruña, 1956) fixo daquela ducias de fotografías, ás que achegou uns ensaios e testemuñas. Foi entón así presentado no auditorio da Fundación Caixa Galicia da Coruña, ateigado de autoridades capitalinas...

Quesada en Faro de Vigo

          Chega agora en forma de exposición ó Museo do Pobo Galego (Santiago de Compostela), onde se poderá ver ata o 1 de abril. Logo virá a Ourense, e irá de xira a outras cidades e vilas do país (Vilagarcía, Vigo, A Coruña, Silleda, Pontevedra, Lugo).


Patrocinada por Larsa, a exposición do Museo santiagués conta coas reflexións de Manuel Rivas, Ramón Villares ou a presidenta da Fundación Paideia, Rosalía Mera (by Inditex), ou o presidente da Real Academia Galega, o ourensán Xosé Luís Méndez Ferrín...

Xosé Lois en La Región (Ourense)
Máis tamén de Enrique Sáez, presidente Fundación Juana de Vega; Lourenzo Fernández Prieto, catedrático de Historia contemporánea da USC; Miguel Anxo Seixas, gandeiro e vicepresidente da Fundación Castelao; José Luis Gómez, Felipe Senén...,


..., Antón Losada, Amancio Liñares; o gandeiro Xusto Sánchez; Higinio Mougán, Xosé Turnes, Xosé A. Fraga, José A. Tellado, de Larsa; Xesús Ferro e Pedro Benavente, co-autores do libro "Vaca"; José Ramón Justo, Luis A.Vázquez de “Ternera Gallega”; Flavio Morganti, e Fátima Otero, crítica de arte...

Rematamos co oportuno icono de Xosé Lois (entre nós O Carrabouxo)  dun medio en galego que está a nacer...