Mostrando entradas con la etiqueta Marta Moreiras. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Marta Moreiras. Mostrar todas las entradas

domingo, 12 de julio de 2015

ABANO DE ARTE NO VERÁN

'Finis Terre' de Marta Moreiras
ARTE ET ALIA
Xabier Limia de Gardón
Co cambio de estación chegou san Xoán, as sardiñas pingan no pan, e as salas de arte da cidade comezan a súa programación de estío. Como nós. Mais antes de despedirmos dos que nos len, ata finais de agosto, queremos facerlles diversas propostas de visita ao elenco de exposicións, co consello de facelas de vagariño. Na radio escóitase Meno Ektos, da grande Eleftheria Arvanithaki, con Ara Dinkjan..., melodía coa que lles invitamos a pasar, se non o fixeron aínda, pola Galería de Arte Marisa Marimón, que ata o 24 amosa ‘Cándida Standwich. La Vie sans l'air’ de Pilar Alonso; e no Centro Cultural da Deputación Finis Terre da fotógrafa Marta Moreiras. De ámbalas dúas temos comentado nas pasadas citas. Nesta última institución está ‘Unha porta do Rial’, inaugurada fai uns días, pintura de Ehlaba Carballo de Dios, de Xunqueira de Espadanedo, e fotografía dixital de Riobó Prada. O título é dun lugariño de Maceda apenas xa sen xente. Luminosa.

‘Doce Balas’, de 'Radu'
Na súa sala principal, está a terceira mostra, ‘Doce Balas’, do compostelán ‘Radu’, esculturas que sorprenden polo material empregado, papeis impresos, cartonaxes, plástico e luces de neon, cos que conforma figuras humanas e de animais, e tamén polas doses de humor e surrealismo nos títulos (Pirata con polbo, Esperándote Amanda, Cadeira RIP ou o Vendedor de luz).


Outra exposición que sorprenderá é a da sala Alterarte, no Campus universitario das Lagoas, máis que nada pola temática sexual e de autoerotismo:’2009-2014.jpg’, do alacantino Javi Moreno. Debuxos explícitos a lapis sobre papel, mera escusa para reivindicar o orgullo LGBT (lesbiana, gay, bisexual e transexual), conmemoración anual que foi esta pasada fin de semana. Son formas humanas que xa non existen, polas datas en que se fixeron. Tales tamén as do "Ourense imaxinado", no Centro Municipal Jº Ángel Valente, máis doutro xeito, pois son unha visión do Ourense dos pasados cen anos a través de dez proxectos. A exposición artéllase baixo a foto aérea do lucernario central en tres seccións: os Equipamentos (1913-1949) edificios proxectados que deixaron pouso nunha idea de cidade compacta, caso do Gran Balneario, nas Burgas; a Expansión (1947-1961), cos proxectos da expansión da cidade cara Canedo, o Plan Parcial das Lagoas e a Ronda Bulevar; e a Modernización (1967-2010), coa arquitectura industrializada do Colexio-Residencia, e a aproximación cara os nosos ríos, Barbaña, ante todo, a reivindicar sen complexos, o Miño, e mailo Loña.


Fora da cidade podemos achegarmos á vila de Xinzo de Limia, onde se organiza entre o 5 e o 12 deste mes o I Certame de pintura mural Matrioska, actividade novidosa na que artistas nacionais e internacionais pintarán nas paredes medianeiras de sete edificios. A visita á Casa-Obradoiro da Pousa de Santa Leocadia (Taboadela) dun referente escultórico ourensán Xosé Cid, para contemplar ‘Diálogos figurados’ deixaralles pouso polas obras inseridas no amplo xardín da finca. O artista amosa nunca casa as súas novas obras de mármore, bronce, e algunha vistosa madeira patinada. Con el vai de novo seu fillo Rosendo, artista conceptual, que presenta colaxes, principalmente. Como antes fixeran no Museo Municipal, entón nun andar cada un, repiten o de fai tres anos aquí, logo da boa experiencia. Unha elegante exposición chea de suxestións esta que os dous artistas presentan arredor da figura humana, base da vida.

'Diálogos Figurados': Aquí  Xosé Cid, no fondo Rosendo C.
Raúl Diniz, artista brasileiro de Sao Paulo residente en Allariz é a proposta da Galería Visol. Cores cálidas dende debuxos planos. E no Municipal inaugura o xoves próximo Xosé G. Rivada, verinense que reside en Vigo. Dende o catálogo de ‘Pensamentos fuxidos’, amosa formas figurativas e abstractas de esculto-pintura, expresionismo matérico. Dinatá Dinatá, da Arvanitakis, sona agora. Antes, fixérano Alkistis Tropolsalti e Haris Alexiou...


lunes, 29 de junio de 2015

COSTA GALEGA, FINISTERRE, MOREIRAS STYLE

Cies, 2009
                                                 ARTE ET ALIA. Xabier Limia de Gardón
                                                     [Arte et Alia, La Región, 29.xuño]

Puidera pensarse que sendo como é Marta Moreiras natural de Santiago na súa exposición do Centro Cultural da Deputación, ‘Finisterre’, deberíamos atopar á catedral co botafumeiro e os peregrinos, ou os camiños polos que chegan a Compostela. Pois non, e tampouco hai retratos. A proposta de Moreiras é unha visión da natureza dende fotos retroiluminadas inseridas en caixas de luz.

Fisterra, 2012

A fotógrafa escolle os espazos onde conflúen as terras que rematan o continente, e os inicios das augas do Atlántico: eis a expresión dun concepto dos límites das portas de Galicia vistas con ollos sutís. Así o ten experimentado esta artista de mediana idade tan afeita ás viaxes dende que fose a Madrid para estudar Comunicación Audiovisual, o que virou en 2004 para traballar de reporteira gráfica, e logo facendo documentalismo gráfico para ONG´s en Barcelona, viaxando á India, Senegal e Gabón. No ía de hoxe traballa a cabalo entre Compostela e Londres, onde chegou en 2009 para facer un Máster en foto periodismo e fotografía documental e completar a súa formación. Coñece ben pois as vistas panorámicas dende os avións, os límites do mundo, dos que gusta con luces nocturnas das cidades ante a escuridade da mar...


As Catedrais

Iso é o que vemos no primeiro andar, logo de subir pola luminosa e senlleira escaleira á imperial do edificio, e abrir as portas da sala. Dentro, en completa escuridade, está o milagre, na parede fronteira. Cada un de nós acadamos dende a soidade, a sensación de achegarmos pola estrada cara o faro, a visión de Vigo ao lonxe, dende as illas Cíes, ou a do océano fronte da Garda, fermosísima vista da terra e as luces que iluminan o hábitat no inicio da noite, a escuma do oleaxe na mar, e na liña do horizonte as derradeiras cores cálidas de calor, solpor límite que exhala o día, coas primeiras estrelas no ceo... E o son monótono da oleaxe, que se escoita. Son estas, e outras, vistas nocturnas con sons mariños, e daquela case somos quen de sentir a brisa nas meixelas pola maxia desta construción sinestésica dende a escuridade. A artista ten definido a súa obra “entre lo documental y lo artístico, bordeando los límites de la realidad y la ficción”. 

Ocean from a Garda,2009.

A mostra de Finisterre ven da Galería Sargadelos de Santiago, no marco do pasado Outono Fotográfico, que xa no 2012 exhibira na galería compostelá Espacio 48. Ten exposto en Madrid e Barcelona, e algúns dos seus traballos víronse na Revista Luzes, Colors Magazine, El País, Diario ABC ou Boston Review. Fai dous veráns, estivo na mesma sala con María Chenut: ela chegaba dos seus periplos para comezar a residir en Compostela, e Chenut regresaba a San Francisco logo dunha estadía de lustros en Galicia. Foi entón unha acaída colaboración. A vertente social do seu traballo, os talleres de fotografía, a aposta polas colaboracións dende as sinerxias, na busca dunha nova dimensión fotográfica, unha ferramenta de comunicación sen límites. Nela será unha forma de vida, na pescuda de emocións. Así nesta suxestiva instalación.


miércoles, 24 de junio de 2015

Exposiciones a finales de junio


Es la primera la de Marta Moreiras, expo muy recomendable de esta buena fotógrafa de Santiago de Compostela. En el Centro Cultural de la Diputación, primer piso. 

Foto de la artista compostelana



Hace un par de años estuvo aquí con María Chenut, documentando su mudanza a San Francisco / California-USA...



Foto con las puertas abiertas,
mas hay que verla y sentirla a oscuras





















Otras dos exposiciones, singulares ambas, merecen ser mencionadas para invitar a ourensanos y visitantes a aprender disfrutando durante las fiestas mayores: el ‘
Legado de Asís: Franciscanos e Clarisas en Ourense’ (Arquivo Histórico Provincial)...

Foto Eliaz 
 y el ‘Bodegón oculto. A natureza na arte contemporánea galega’ 
                  (en Afundación, Praza Maior).
Analizaba la obra de Prego de Oliver, exposición de Afundación, y llegó Xesús Fariñas (La Región).